“Kim seni bu cehenneme kapattı kendi isteğinle burada değil misin sen” “Aç kapıyı” “S-sana zorla mı yaptırıyorlar” “Kapıyı aç!” “Gitmeyi aklından çıkar seni bulmuşken bırakmam Tamay bırakamam “ “Aç kapıyı aç aç aç dedim sana ne buldun sen ne gördün sen kimi buldun ya bittim lan ben bak bana Tamay mı var senin karşında bittim oğlum ben bırakın artık beni bırak bırak” masanın üzerinde bulunan her şeyi yere fırlatırken çoktan geçmiştim o sınırdan . Ben yine sınırı geçmiş ve acıya mahkum olmuştum. "Zihnimin karanlık kuytularına çekilerek izledim onu uzaktan. Sahi kaç kişi olmuştuk. Sayamıyordum artık delirmeye başlamış hatta çoktan kafayı bile sıyırmıştım. O kadar çok ben vardı ki benden başka artık onlar bile tanımıyordu birbirlerini."

Açılan her yaranın iz bıraktığı bedenler ve bu yaralı bedenleri hapseden kafesler.

Elini belime koydu. Kendine iyice çekip ben ne olduğunu anlamadan, şakağımdan öptü. Ve karşımızdaki adamlara baktı "Gördüğünüz üzere hayat arkadaşım olmadan yaşayamam. Çok zamanı kalmadı. Ne kadar isterseniz size hemen veririm. Yeterki karıma uygun bir dönür bulun." Dedi elimi avucunun arasına aldı. Sonra dudaklarına doğru götürdü. Gözlerimin içine bakarak bir buse bıraktı. O an içimdeki kelebekler şaha kalkmış gibi uçuşuyordu.

"İstihbarat teşkilatında görev alan ve namı her yerde duyulduğu ama asla yüzü bilinmeyen bir kahramandı. O bir hayalet kadar görünmez, gözler görse de kim olduğu bilinmezdi. Murat, yıllardır derin devlette çalışan bir istihbaratçıydı..." 🔥Bu kitaptaki kişi ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur.🔥

istihbaratta ekibiyle birlikte ajanlık yapan Deren Aktunç ve ekibinin şimdiki hedefleri Sinan Kozanlılardır. ancak bu diğerlerine benzemeyecektir. çünkü delil yetersizliğinden tutuklanamayan bu mafya adamın bilgileri oldukça gizlidir. Bu adamın şirketine gizlice sızmayı başaran Deren, Sinan Kozanlıların oğlunun asistanlığını yapmaya başlamıştır.

“Ben kazanırsam size yapacağım teklifi kabul edeceksiniz. Siz kazanırsanız..” “Zehra?” demişti hiç düşünmeden. Şaşkınlıkla gözlerim onun gözlerini bulurken Barlas’tan büyük bir kahkaha yükseldi. “Ondan uzak duracaksın.” Diye ekledi. Suratında alaya dair hiçbir ifade yoktu. Liyana bile hafifçe gülerken o an ne tepki vereceğimi dahi bilememiştim. Barlas dakikalar sonunda elini elimden uzaklaştırıp yakasındaki gömleğin iki düğmesini açtı. Gülmeye devam ediyordu. Başını iki yana sallayarak bakışları Çınar’da yerini buldu. “Benim uğurumu, bana ait olanı buraya iddia parçası olarak getirmedim.” Demişti keskin bir tonda. “Evet kazanacağımı biliyorum, kaybedeceğim bir oyuna asla girmem Anıl Bey fakat yüzde yüz kazanacağımı bildiğim bir oyunda bile rezilce yanımdaki kadını da ortaya koymam. Özellikle o kadın benim yanımda yerini alıyorsa.” Barlas rahat bir tavırla sırtını sandalyesine yaslayıp dizini bacağının üzerine yerleştirdi.

Yıllar önce ülkemizi sarıp sarmalayan ve İstanbul`u merkez olarak ele alan mafya örgütleri nedeniyle başlatılan Proje Bebek operasyonunda Asya bebek dünyaya gelmiş ve o mafya ailesini sızmış. Aksoy ailesinin neredeyse tamamında adamı olan teşkilat tarafından habersizce denetleniyordu. Asya bebek Cihan Aksoy tarafından evlatlık edinmiş ve gözdesi olmuştur. Peki plandaki kusur neydi Ne oldu da a`dan z`ye kadar özenle planlanmış olan bu operasyon bir anda bozulmuştu iyi okumalar...

Yeryüzünde bulunan; ölümsüzlük ve her istediğini elde etme gücüne sahip bir taş,bu taşı ele geçirmek için insanları birbirinden farklı özelliklere sahip yaratıklara dönüştüren bir teşkilat, bu teşkilatı yok etmeye çalışan belki sıra arkadaşınız,belki yoldan geçen,belkide her gün selam verdiğiniz insanlardan oluşan gizli bir ekip ve bu teşkilatta bulunmaktan nefret etmesine rağmen canından çok sevdiği ve hayatında kalan tek arkadaşını bulmak için ekibin bir parçası olan hayattan bir beklentisi kalmamış daha 17 yaşında bir genç kız

Rahel, ağabeyinin Avcı Birliği`ne katılmasının ardında gizemli bir şekilde kaybolmasıyla ailesi ve aklındaki tüm soru işaretleriyle Konfedarasyon`a katılır. Burada yaşayacağı ihaneti ve öğreneceği gerçeklerden sonra hâlâ aynı kalmaya çalışacağına karşı umutları tek tek düşerken en yakınlarının ve aile yaşantısının aslında göstermelik olduğunun yavaş yavaş farkına varır. ❄️ İnanır mısın artık eski ben, ben değilim. Dağıldım, yokluğunda defalarca hırpalanarak parçalandım. Lütfen, beni görünce gözyaşlarını tutma çünkü sen bile beni görünce acınacak hâlime şükür edeceksin.

BİR MİT KURGUSUDUR.

İki yarım hikâyedir aslında birbirini tamamlayan. Görünmez ip dediğimiz bir değil birçok yerden bağlar iki yüreği bir birine. İki yarım hayat birleşir ve koca bir ömür olur. Ne zaman gelir karşına çıkar kimse bilemez çünkü kader planla hareket etmez.Yarın uyandığında hiç kimse ne olacağını bilemez.Çünkü kader bir oyun ve insanlar sadece onun istediği doğrultuda sahnelenen aktörler.

5. Bölüm: Soğuk Hava Deposu Temmuz, 2020

Terörist yüzüne bir yumruk atıp bağırdı Duru’ya “Konuş lan!” Ağzının içine dolan kanı yere tükürüp sırıttı. “Tarih boyunca işkence ettirerek konuşturmaya çalıştığınız kaç Türk oldu?” Terörist sinirlenmişti “Ne zırvalıyorsun?!” Duru önceden çözdüğü bacaklarıyla teröristin bacak arasına bir tekme geçirdi. Yerde acı içinde inleyen teröristi önemsemeden kalkıp sandalyeye bağlı olan ellerini hemen yanında duran masanın kenarlarına sürterek çözdü. Teröristin üzerine eğilip ayağını koluna bastırdı . “Sen söylemeden ben cevap veriyim.” Saatlerce sanki kendisine işkence edilmemiş gibi rahattı , soğuk kanlıydı. “Çok kez denediniz ama sonuç başarısız. Hiç biri konuşmadı. Sizin gibi göt korkusuyla tutuşmadı.!” diye bağırdı. Botunun arasına sıkıştırdığı bıçağı teröristin suratına saplarken gözünü bile kırpmıyordu. Kanlı Bere - bir vatan meselesi

İnsan bir gecede değişebilirmiş. Her ânı acıyla geçen bir hayattan ne beklenebilir ki, halbuki her şey... Bir gardiyanın monoton hayatından sıkılıp istifa etme kararı ile başlayan yolculuk ve daha sonra cezaevindeki bir mafya babası ile yollarının kesişmesi ile oyun başlar. Mafya babasının cezaevinden kaçması için yardım eden gardiyan, kaçışa yardımcı bir muhbir ve olayları takip eden bir savcının hikayesi. Aslında arka plan çok daha farklı. Sahnede her şey bir oyundan ibaret. Hepimiz bu hikayenin oyuncusuyuz iyi ya da kötü. Tek bir sorunumuz var o da vicdan.

Ve sonunda sis bizi yutar. Bu cümleye defalarca okudum, hiç sıkılmadan, usanmadan yüzlerce kez baktım. Beynim derinliklerinde, resmen kanıyla her bir harfini ince ince işlemişti. Suskunluk bana artık zor gelmeye başlamışken, elimden tutan tanımadığım insanların beni nasıl yaptıklarını anlamadan aydınlığa çıkarışı; ben daha kendimi bile anlamadan, beni anlayan insanların varlığı… Nerede olduğumu bilemeden, bir sisin içinde kaybolmuştum ama bildiğim tek bir şey vardı: Bu sisin içinde asla yalnız olmadığımdı.