Kitap Tür Kategorileri

BUNLARIN YAŞANMASINI BEN MI ISTEDIM SANIYORSUNUZ SIZ HA!! BEN ÇOK MU MERAKLIYIM TANIMADIĞIM INSANLARIN YANINDA OLMAYA?

Demir dedikleri adam,tam karşımda bütün göz alıcılığı ile duruyordu... ``Yeni evine,ailene ve hayatına hoş geldin Duru Saraca.`` Gelen cesaret ile olduğum yerde doğruldum ve bulunduğu masaya doğru ilerledim.Masanın önüne geldiğimde ,ellerimi iki yana yasladım ve ona doğru eğildim, ``Demir dedikleri adam sen olmalısın...Ayrıca açık konuşmak gerekirse ben pek hoş bulmadım.`` -Merhaba sevgili okurlarım! Yeni hikayem ile karşınızdayım,bir hatam olursa yorumlarda belirtmenizi isterim. Hepinizi çok seviyorum,iyi okumalar dilerim.-

Yıllar önce bi kızı enkazdan kurtarmıştı. Ama o kızı enkazdan çıkardığı an ölmüştü tek hatığrladığı kızın o siyah gür saçları ve leylak koksuydu insan bi ölüye aşık olurmu ama alpaslan olmuştu yıllar geçmişti kendini vatanına adadığı evlenmeği düşünmezken alpaslan babanesi istedi diye bi yabancıyla evlenirse nolur ....? hadi okuylaım görelim

Instagram:azimet340 ( KISA HİKAYE ) Geçirdiği kalp krizi ile bütün rahatı bozulan hayatı değişen bir kız düşünün ve o na ihtiyacı olan bir hayalet ruh. ***** Merhaba sevgili günlük. Bugün 11 Mayıs Bugün sana hastane odamdan yazıyorum. İyiki yanımda taşıyorum seni. Çünkü bir kaç gün eve gidemeceğim gibi görünüyor. Tabi yarın kaçabilirimde. :) Biliyorsun ki seninle konuşmadan rahat edemiyorum. Çünkü sen benim tek arkadaşım tek sırdaşımsın. Her neyse sana güzel haberlerim var. Biliyor musun yıllar sonra ilk defa bugün annemle babamı yeniden gördüm. Hayır! Kafayı falan yemedim. Doğru söylüyorum. Nasıl mı? Aramızda kalsın.. Ben bugün öldüm!

Ölüleri gören gözleriniz olsa ne yapardınız? Herkese söylemek? Yada bunu bir sır gibi sonsuza kadar saklamak?

Ölülerin kasabası, Gömülü Yakasına adımını attığı an gün geçtikçe öleceğinden bihaber. Attığı her adım kalbindeki bir atışla eşdeğer. Kimse onu kurtarmazken o, kaybettiği bütün ailesinin peşinden gidecek kadar aptal. Durmadan koşuyor. Durmadan düşüyor. Durmadan yaralanıyor. Kendi mezarının başında, arkasında kalan gölge bütün hayatını değiştirecek. Üstüne bırakılan ceket elindeki silahı düşürme sebebi. Sigaralarını hep aynı kişiye yaktı. Deniz kokusunun etrafında dans etti. Kıvırcık saçları daima karışık. Adı Yara ve herkes onu bir yara yapmaya çalışırken, ölümün soğuk nefesinin arkasına saklandı. Ölüm için yaratılacak kadar karanlık bir ruha, her şeye rağmen deneyecek kadar büyük bir inanca sahip. Yaz gecelerinde geçen, kışın en soğuk zamanları kadar insanın içini titretir kalp mezarlığı. Unuttuğunuz yaraları okşayarak size hatırlatır. Okurken, bir dağ yıkılır yüreğinizde. Hissedersiniz. Çünkü Yara, yaralara elini uzatır. Çünkü Yara, kaçtığı yaralarda soluklanır. Zaman değişiyor. İnançlar tersyüz oldu. Krallar ve soytarılar onun için sıraya dizilecek. Çünkü kız, kimsenin sahip olamadığı her şeye sahip; sahip olmak istediği tek şeyden ise muzdarip. Tilkinin gölgesinde, Yaz gecesinde, Mor ışıklı barda, Piyano notalarında, Kalp mezarlığında... siarka.

O kılıç ölüm getiriyordu . Saflıktan doğmuş bir canavardı.Çığlıklar kulağımdaydı. Kan kokusu burnumun ucunda asılı kalmış gibi bir türlü gitmiyordu . Yavaş yavaş acı çektirerek öldürüyordu beni . Ama dayanmalıydık onun için dayanmalıydık ..

Merhaba, ilk defa kitap yazmıyorum watpad de yazmıştım tutulmuş tu ama çok fazla değil. Umarım beğenirsiniz.

Bir makas ve bir silah.. Olay yerindeki tüm deliller bu kadardı. Ha bir de, Kardeşimin ölü bedeni... Hiç parmak izi yok. Bu cinayeti çözebilecek bir polis de yok Peki, ben ne güne duruyorum?

Gittiği her yere ölüm getiren bir adam bir gün komşusunun kapısını çalar ve kaos başlar.

"Şu an mezarının başında kim varsa doğuş gününe kadar ona bağlı kalacaksın. Bu kişi kontrol için gezen bir güvenlik de olabilir, mezar taşlarını çalmaya gelen bir hırsız da. Bunu gerçekten istediğine emin misin? Dünyaya ikinci kez geldiğine pişman olabilirsin. İyi düşün. " düşünülecek bir şey yoktu. Mezarımın başında bekleyen kişi beni seven ve pişmanlığından emin olduğum nişanlımdı, buna emindim. "Eminim. Bir an önce evime gitmek istiyorum. " başını onaylarcasına sallayıp elleriyle gözlerimi kapattı. Ruhum yeryüzüne geri gönderilirken herhangi bir acı çekip çekmediğimi bilmiyordum. Doğrusu çakan şimşek seslerinden anlayamamıştım bile. Eğer bu sesin bir benzerini dünyada duymuş olsaydım kıyametin koptuğunu zannedebilirdim. Gökyüzü çatlıyordu sanki. Çatlayıp beni doğuruyordu. Ayrılık sonunda bitiyordu bunun sevinci içerisindeydim. Sadece bir süre onun gölgesinde gizlenecektim. Sonra her şey eski haline geri dönecekti. Kollarının arasında olacaktım yine. Kapalı gözlerimi açmadan ciğerlerime temiz hava doldurarak Utku`nun kokusunu da içime çekmek istedim. Ama nefeslendiğim koku Utku`ya ait değildi. Bu başka bir kokuydu. Başka bir erkeğe ait bir koku! • Yetişkin içeriktir. Birtakım sahnelerden rahatsız olabilirsiniz.

｡ . ･ ❀ ● • ♪ . 。 "Ay karanlığın en koyu tonunda yükseldiğinde Balerinler ışığın altında süzülür, Acı dolu çığlıkları fısıltıya dönüşürdü Nefesleri duman gibi sisli Ruhları ise simsiyah bir gece gibi Tehlikeli ve ıssız olurdu." İşte o an, Ölü Balerinler kendi şarkısını yazdı. ｡ . ･ ❀ ● • ♪ . 。 Herhangi bir kopyalama ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Bu isimde ve konuda ilk hikayedir. Başlama Tarihi: 12.08.2020

Yaşayanların içinde bir ölü olmak… İnsanların senin öldüğünü bilmeden yaşadığın bir hayat… Ah, ne ölümcül ama!