Yıllar önce geçmişini arkasında bırakıp, özgürlüğü için kaçan bir kız. Yıllar sonra aldığı bir telefonla bütün hayatı alt üst olurken kardeşi için bütün hayatını değiştirebilir miydi? Kardeşinin sevdası yüzünden hayatı bir anda kararan bir adam. Kardeşi yaşasın diye kendi hayatını hiçe sayabilecek bir abi. Demir ile Nülifer`in yakınlığı aşka mı dönüşecek yoksa hayatları zindan mı olacak?

Acı kayıplar... Çözülmemiş sırlar... Umutsuzluğun içinde gizlenen umutlar... Sidra`nın imtihanlar karşısında gösterdiği sabrın ve teslimiyetin hikayesi.

Kendinden on üç yaş büyük, kısır bir ağayla evlendirildiğinde henüz çocuk denecek yaştaydı. Kalbinde korkular, aklında sorular vardı. Ne bir gelecek hayali kurmuştu onunla, ne de bir sevda düşürmüştü yüreğine. Herkesin gözünde sadece bir gelindi; genç, taze, toy... Ama nereden bilirdi o gencecik kız, ağasının onu bir bebek gibi seveceğini, gözünden sakınıp pamuklara saracağını? Onu bir eş gibi değil, sanki kırılacak bir cam gibi, incecik bir nar tanesi gibi koruyacağını nereden bilirdi? Ağa, eksik olan ne varsa tamamlamaya ant içmişti sanki. Çocuk yapamasa da, ona dünyaları verecekti. Sevgiyle, sabırla, sessizce büyütecekti içindeki korkuları... Zamanla öğrendi kız. Sevginin ille de yaşı olmadığını, eksik gibi görünen şeylerin aslında fazlalık olabileceğini... Ve belki de ilk defa o adamın kollarında, dünya gibi dönen o koca yüreğin içinde, gerçek sevgiyi tattı. ---

Ulubatlı Hasan Hayat Hikayesini Kaleme Aldım Keyifli Okumalar Dilerim

Birbirine aşık olan ama abi engeline takılan bir çiftin, sıcacık aile ilişkilerinin olduğu mahallede geçen hikayesidir. Avukat oğlumuz ve Psikolog kızımızın hikayesidir🌸 bütün haklar bana aittir çalınması veya kopyalanması dahilinde gerekenler yapılır.

Elif`in yol arkadaşı

Çerağ: Işık, Aydınlık. 🕯️ Menekşe, okumak için geldiği İstanbul`un küçük bir mahallesine taşındığında yolunu bulduğunu sanarken; başına gelenlerle kendini tamamen karanlıkta kaybolmuş hisseder. Mahallenin genç muhtarı Cihan ise, ağırbaşlı duruşunun ardında sakladığı sessiz ve sıcak ışığıyla Menekşe`nin karanlığa düşen yolunu adım adım aydınlatmaya yemin eder. ❗️Kitabı mart ayında yazmaya başlamış olduğumdan, aylar önceki yazılarım ve yazım tarzım bugünkünden oldukça farklı ve daha acemi. O yüzden ilk bölümlerde yazım yanlışları, mantık hataları veya acele yazılmış sahneler görebilirsiniz. Şu an bölümleri tek tek düzenleme sürecindeyim, okurken karşılaşabileceğiniz aksaklıklar olabilir. Bilginize. 🤍

Ölüm uşaklarını peşime salmıştı. Soluğum korkunun soluğuna karışmıştı. Koşuyordum. Sivri dalların berelediği bacaklarım hiç durmadan hareket ediyordu. Göğsüm inip kalkıyor, kalp atışlarım boğazımda hissediliyordu. Karanlığın bağrında yalpalayan adımlarım kör bir noktaya takıldığında, bedenim tek seferde yere serildi. Dizlerime saplanan dikenler dilime canhıraş bir çığlık yuvarladı. Daha fenası yaklaşan adım seslerinin içime boca ettiği keskin ürpertiydi. "Yardım edin! Biri bana yardım etsin." Avuçlarımı kurumuş yapraklara bastırdığımda, yükselen çıtırtıları kulaklarımı tırmaladı. Kalkmak istedim, karnımda yine aynı kıpırtıyı hissettim. İçimde nereden geldiği, nasıl benimle olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Tıpkı benim gibi çaresizce kıpırdanıyordu. Titreyen parmaklarımla karnıma dokundum. Islak yüzümü köhne ormanın derinliklerine çevirip daha güçlü bağırdım. "Yardım edin! Biri bize yardım etsin!" Yeniden koşmaya başladım. Dizlerimden akan kanların çıplak ayaklarıma süzüldüğünü hissedebiliyordum. Güçlükle ayakta tuttuğum bedenim bu kez bir ağaca çarptı. Kendimi sırt üstü yerde bulduğum an gözlerim korkuyla açıldı. Çaptığım şey ağaç değil bir yabancının sert gövdesiydi. Ancak o, bir çınar ağacı kadar uzun ve yapılıydı. Karanlık tüm ayrıntılarını ustaca gizlerken, üzerimde tepkisizce gezdirdiği bakışlarını ve silüetini ele veriyordu. Dirseklerimin üzerinde kalkmaya çalıştım. Buraya kadardı, gücüm tükenmişti. "S-sen..." Bir adım attı. Büyük ve yara izlerinin barındığı parmakları önüme uzandı. "Yardım istiyordun, değil mi?" Sesinin bir rengi olsaydı, bu kesinlikle siyah olurdu. Sesi, şavkı kırık bir siyahtan ibaretti. Şeytanın adaletsiz oyununda bana sunulan başka bir seçenek yoktu. Çaresizdim. Titreyen elimi soğuk avuçlarına bırakırken, üzerime eğilen çehresi bir an için karanlıktan sıyrıldı. Gözlerini gördüm. Kısık bakan safir gözlerini müthiş bir tehlike ele geçirmişti. O, kaçtığım gözlerden çok daha acımasız bakıyordu. O, peşimdeki yangın değil, ateşin ta kendisiydi.

Ecmel, İstanbul`daki zorlu hayatını geride bırakıp Hakkâri`deki bir askeri hastaneye tayin edilir. Geçmişinden kaçarken hiç beklemediği birine takılır gözü. Ancak ona yaklaşmak sandığı kadar kolay olmayacaktır. Arkadaşı Gül`ün aklına sokmasıyla Ecmel, eski ve kullanılmayan bir hattı eline alır ve Yüzbaşı`ya mesaj atmaya başlar. Yüzbaşı,bu gizemli mesajların arkasındaki kişiyi bulmak için her yolu denerken, Ecmel için de işler kontrolden çıkmaya başlar. Oyun sınırlarını aşarken, sırlar açığa çıkacak, dengeler değişecek ve belki de en tehlikelisi, kalpler hiç hesapta olmayan duygularla yüzleşecektir. Bir mesajla başlayan gizemli bir hikâye… { Kapak tasarımı: @inciliinur0 }

0551****: Kes artık halay çekmeyi! Uyumam gerek sahura kalkacağım. 0551****:Başım şişti kardeşim, nedir bu yaa? 0551****:Ben senin halay çekmeni dinlemek zorunda mıyım? Lütfen sus! (Görüldü) Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır. Gerçek hayattan esinlenerek kurgulanmıştır.