Elena bir gece köyünde duyduğu çığlıklarla korkarken ejderhaya dönüşen bir krala tutsak olur. Peki ya onu bekleyen sırlar ve lanetlerden haberi var mı?

Ben kralın biricik kızı, krallığımızın yegane prensesi Katherine Bloom`um. Her zaman ne istersem elde etmiştim. Kralın kızı ve aynı zamanda tek çocuğu olduğum için bana hiç bir zaman saygıda kusur edilmemişti. Haliyle durumlar böyle olunca azıcık da olsa şımartıldım diyebilirim. Ancak yinede ben bu gücümü insanlara karşı kötü kullanmadım. Her zaman mütevazi bir kişi olmaya çabaladım. Hayatım normal seyrinde devam ederken aklımda kocaman bir ejderha tarafından kaçırılıp onun tutsağı olmak elbette yoktu.

Küçük yaşlarda ailesini kaybeden Cristiana Clark, amcasıyla yaşamaya başlar. Amcasından şiddet ve psikolojik baskı gören Cristiana, bir ejderhayla bağ kurduktan sonra kayıplara karışır ama sadece en yakın arkadaşı -Tasha- onun nerede olduğunu biliyordur. On bir yıl sonra her zamanki gibi en yakın arkadaşı mektup gönderir ama bu sefer mektup farklıdır. Bu mektupta Tasha, Cristiana`dan yardım ister. Cristiana, hem en yakın arkadaşının yanında olmak için, hem de yıllar önce verdiği sözü tutmak için kendi cehennemine, yani doğduğu adaya geri döner...

Benim ilk kitabımdır. Mantık ve yazım hataları olabilir. Şans verirseniz sevinirim. Doğduğu zaman katledilmek istenen cerelianın doğum olmadan annesi tarafından başka diyara kaçarak kurtarıldığı hikayesini anlatılmaktadır. Ya kızımız kurtulamadıysa ve kendisini kurtarmak zorunda kalırsa ne olur? Ölmesi gerekenler ölmediyse? Hala Cerelia Aithne İris`i bulup öldürmek istiyorlarsa? Babası Cereliayı tanıyabilecek mi? Cerelia kurtulacak mı? Bu soruların cevabını bölümler geldikçe alacaksınız. Umarım kitabımı seversiniz iyi okumalarrrr.

`Nefes al nefes ver, nefes al nefes ver. Gökyüzüne bakma, gökyüzüne bakma` Zihnim de tekrarladığım sözler, ormanın uğultusuna karışıyor. Vücudum da ki ağrı gittikçe keskinleşiyordu. Koyu yeşil yapraklar ve çamur dolu orman zemini, ayağımı sağlam bir yere koymayı zorlaştırıyordu. Yine de duramazdım. Durmak ölüm demekti. Ayaklarım çamura battıkça daha çok ağrıyor, sol bacağım da ki yarıktan daha çok kan almasına sebep oluyordu. Gökyüzünde ki büyülü lanetli ejderhaların kanat seslerini duyuyordum. O dev yaratıkların gölgeleri, ormanın her köşesine kızıla boyayan bir lanet gibiydi. Kolumda ki kesiklerden sızan kanın sıcaklığı, soğuğun tenime işleme hissiyle karışıyordu. Gözlerim önüme doğruyken ama içeriden gelen derin korku, yukarıya bakmam için beni dürtüklüyordu. Gökyüzü..Hayır Bakmamam gerekiyordu. Eğer bakarsam.. Lanet olsun hayır. Sadece ilerlemeye devam etmeliydim. Belimde ki kılıcın ağırlığı, bacağım da ki yarayla yürümemi daha da zorlaştırıyordu. Ama pes edemezdim. Pes etmem, savaştığım herşeyin lanet büyülü bir ejderha alevi ile son bulması demekti. Buna asla izin vermem. Bir adım ve bir adım daha attım. Ve sert bir darbe sırtımı yere yapıştırdı. Çamurun soğukluğunu derimde hissettim. Gökyüzünü gördüm. Gökyüzünde alevler her yerdeyken. Yapraklardan kan damlarken çamurun bu kadar soğuk olması garipti. Bir taşa takıldığımı düşündüm doğrulmaya karar verdiğim de bir anda üstümde bir gölge belirdi. Oldukça uzun dev gibi bir adam ya da yerde olduğum için bana öyle gelen bu iri adam. Gece kadar koyu saçları alevlerin arasında kendini belli ederken. Tehlikeli bir çehreye sahip yüzüyle bana bakıyordu. Ama beni asıl kilitleyen şey gözleriydi. Kehribar rengi gözleri, ormanın gölgelerini delip geçen bir alev gibi parlıyordu. Yüzünde ki hafif bir gülümsemeyle beni izliyordu. İçimde bir yerde hem korkuyu hemde merakımı tetikleyen bir his oluştu. Donup kaldım. Ne yapacağım? Kalkıp kaçmalı mıyım yoksa bu adamla yaralı vücudumla dövüşmeli miyim? Tek anladığım şey burada bir rastlantı yoktu. Bu adam beni bekliyormuş gibi duruyordu. Ama neden? Ve asıl önemli olan bu adam kimdi?

“Bir zamanlar, ünlü üç Mıntıka yaşar. Bu Mıntıkalar Fatal (Kuzey Mıntıkası),Curseds (Doğu Mıntıkası) ve Logic (Güney Mıntıkası) olarak adlandırılır. Bu mıntıkaların üzerindeki insanların yaşamını anlatan, 11. YY`da yaşanan fantastik bir hikayeyi anlatıyor. Ayrıca Bu benim ilk eserim olduğu için yazım dilim kötü olmuş olabilir bunun için özür dilerim.

Başka bir kadının bedeninde uyanmıştım ve hamileydim! Fantastik evrenden başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa o da başka bir kadının bedeninde kocasıyla uygunduz bir şekilde gözlerimi açmamdı. Üstelik kadın hamileydi ve adam bunu bir oyun sanıyordu! Bulduğum kitap yüzünden önce zamanda geriye gidip köle olarak satılmış şimdi ise bedenimden ayrılıp ruhumla baş başa kalmıştım. Bir de kadın ateş grubunda olduğu için artık bir ejderham vardı... Bölümler kısadır gönül rahatlığıyla okuyabilirsiniz.

Evrendeki ölümsüzlükle kutsanmış her evladın gece uyumadan önce annesinden duyduğu bir yeniden varoluş efsanesi vardı. İlk Tanrı ve İlk Tanrıça`nın efsanesi. Tanrı Auron ve Tanrıça İsis`in evrene yaptığı başkaldırının efsanesi. Yeniden varoluş efsanesi.

Doğumundan önce bile anne karnındayken onu en güçlü ejderha olan siyah ejderha seçer doğduğunda gözleri beyaz olması gereken yer simsiyah göz benekler sarı ve irisleri düz yılan gözü gibi düz bir çizgi ve kanatları vardı herkes o prens ten korktu o daha yürüyecek yastayken türlü türlü işkenceler maruz kaldı zorla kılıç öğrendi ve büyü normalde soylu bir insan temel büyüler dışında 3 element kontrol eder normal bir insan ise bir yada iki ama o beş hatta altı belkide daha fazla element kontrolü yapıyordu böyle olunca işkenceler arttı insanlar ondan korktu nefret etti iğrendiler eli kalem tutucak yaşta savaşa gönderdiler bu süreçte gözünü kanatlarını ve gücünü saklamayı öğrendi ailesi onu varış olarak görmedi bu yüzden tekrar çocuk yaptılar ondan üç yaş küçük bir erkek kardeş ve dört yaş küçük kız kardeşi vardı bu nefret duyulan prens ve herkes tarafından çok sevilen prensesin hikayesidir

Her gördüğüne, duyduğuna, hissettiğine inanan fazla uzan yaşamaz derler derdi bir zamanlar kemikleri bile kalmamış eski dostum. Bunu bilmeden katiline söylemişti. Katili de şimdi size söylüyor. Ah tanışalım mı? Karanlık Küçük Kara Köpek sizi selamlar

Her zaman gördüğüm o siyah ejderhayı yine görüyordum arkası bana dönüktü ama yüzünü görebiliyorum o ise beni fark etmiyordu yüzündeki dikenlerin ucu altın rengindeydi siyah derisi göz kamaştırıyordu. Eski gördüklerimden tek farkı yerde kan vardı hemde çok fazla kan vardı ona yaklaştıkça kanın siyah ejderhadan geldiğini anladım. Biraz daha yaklaştım ve kafasının olduğu yere yakın oturdum acıyla inliyordu ne yapacağımı bilemediğim için gözlerim dolmuştu. Elimi kafasına doğru yaklaştırdığımda gözlerini açtı

Diyarın yenilmez gücü Bilfronzelar altı büyük hanenin isyanıyla başlayan savaşla güçlerini kaybedip bir daha geri dönmemek üzere yok olduğunda büyük hanelerin devri başlamıştı. Bağımsızlığını kazananlar yüce konseyde kendi topraklarını elde ettiğinde diyara huzur ve barış geleceği düşünülmüştü. Ne var ki her seferinde sahip olduklarının fazlasını arzulayan haneler giderek kendilerine ait olmayanı da istediklerinde diyar yeni bir savaşın er geç kapılarına dayanacağını anlamıştı. Hajavra Anlaşmasından 165 yıl sonra hanelerin yeni hükümdarları güç savaşına girmek üzereydi. Gitouheósda bir kez daha kan dökülecekti ancak adına Gümüş Şafak denilen bir kurtarıcının geleceğine dair fısıltılar da yükselmişti ve diyar onu aramaya başlayacaktı. Kapak : @darkwhitethorn

On iki krallığın efsanelerle dolu dünyasına hoş geldiniz; yedi büyük ve beş küçük krallığın bir araya geldiği, taht varislerinin ve hayvan ruhu kullanıcılarının destansı mücadelesine tanık olacaksınız. Bu evrende güç ve ihanet, büyü ve kan, kaderin acımasız ellerinde şekillenir. Bir zamanlar barış içinde olan bu krallıklar, Ejderha ruhunu taşıyan ve efsanelerde adı geçen kadim bir krallığa karşı birleştiğinde, tarih yazılmamış bir karanlığa gömülecektir. İnsanlık, gözleri önünde yaşanan en acımasız soykırımı çaresizce izlemek zorunda kalacak. Bu kan gölünün ortasında, her şeyini kaybeden büyücü Arge ve düşmüş krallığın son varisi, ölümden dirilen prenses Henna, intikam yeminiyle yeniden doğacaktır. Ancak aşk, bu karanlık dünyada sadece bir trajedi olarak yankılanır. Davin ve Henna, kaderlerinin imkansızlığına rağmen birbirlerine tutunmaya çalışırken; Arge ve Buse, elleriyle dokunabilecekleri her güzelliği karanlığa mahkum etmek için çabalayacaktır. Onların karanlık seçimleri, yalnızca kendilerini değil, çevrelerindeki pek çok masum ruhu da felakete sürükleyecektir. Bu hikayede kurtuluş yoktur; mutlu son ancak ölümle yazılabilir.

Diananın ejderha kanına sahip olması ve ailesinin onu güçlerle dolu bir okula götürmesi ile başladı.

Bir prenses ve bir ejderhanın hikayesi

Yıllardır kayıp olan tüm doğa üstülerin kraliçesi zamanla ne olduğunu öğreniyor. Önce efsanevi melez olduğunu sonra tanrı melezi olduğunu en sonunda ise ejderlerin kraliçesi olduğunu orda kaldığı zaman yaptığı araştırmalarla tüm doğaüstülerin kraliçesi olduğunu öğreniyor.

Türük Devletinin kılıç tutkunu prensesi Açina, kendisi gibi maceraperest olan çok sevdiği dostlarıyla birlikte devamlı obalarından kaçıp kadim efsanelerin peşine düşer. Düştükleri her efsane peşinde maceradan maceraya atılırlarken Sangal adlı ejderhanın uyanışıyla birlikte Orta Dünya`daki tüm düzen değişmeye başlar. Kötücül tehditler Türük Devleti`nin dört bir yanını sarar. Bebekliklerinden beri aileleri tarafından evlendirilmek istenen Prenses Açina ve Atay birbirlerini görebilme fırsatını devamlı kaçırıp bir kere bile yüz yüze gelemezlerken yazgıları, birbirleri için yaratılmış iki sevdalı yüreği büyük bir savaşın kucağında bir araya getirir. Ancak çok geçmeden ateş, yıkım ve küller altında; kan ve ihanetten oluşan sele kapılmaktan kurtulamazlar. ``Önceden en büyük tutkum, yazılan efsanelerin peşinden koşmaktı. Bu sefer, yazılacak bir efsane varsa onu bizzat ben yazacağım. Türk`ün kanının efsanesini tüm acuna duyuracak ve kalgancı çaka (kıyamete) dek asla unutulmamasını sağlayacağım.`` ~Açina~ ``Biz, kanlarıyla suladıkları toprak ile harç yapan ve kemikleriyle vatan inşa eden atalara sahip bir milletiz. Atalarımızın kemiklerini, bize bıraktıkları vatanımızda sizin sızlatmanıza hiç izin verir miyiz?`` ~Atay~ 🏹Not: Kurgumuz buram buram Türk mitolojisi ve tarih içerir.🏹

"Mavi denizlerin hakiminin gücünü hisset" dedi kanat çırparak dönmeye devam ederken, Masmavi bir ışık meydana geldi. "Gök yüzünün sonsuz ve sınırsız gücünü hisset" maviye kızılda eklenmiş aydınlık büyüdükçe büyüyordu. "Toprağı hisset" ve renklere kahverengi de katıldı, toprak adanın dört bir yanından havalanarak kızın etrafını sardı. "Havayı kabul et" dediğinde gök yüzünden Firar eden ruzgar kızın bedenini sardı. "Kehanet sensin! Kraliçe Hera Sacre, bunu kabul ederek uyan" Elementler ve sonsuz güç kızın etrafında dönerken Hadrex kanat çırparak dönmeye devam ediyordu. "Kehanet biziz Kraliçe bunu kabul ederek uyan" Hadrex yükseldikçe Kutsal su ve elementlerde kızı yükseltiyordu. "Göklerin kızıl Ejderinin gücünü sana bahşediyorum, Denizlerin Mavi Ejderhasının gücünü sana bahşediyorum. UYAN KRALİÇEM UYAN VARİSİM 🔥 EJDER VARİSİ 🔥

- Evlat? - Neredeyim? - Cinlerin Kutusunda !!... Büyük yeminlerin dudaklarından döküldüğünde neyi feda edersin evlat. Dokumacı kırmızı iplikleri kimin için dokur. Kadere mi yaza durursun ezele mi? Kader Kitabı Günlükleri

Çocuktum: Hayalleri gerçekle karıştıran saf ve masum bir çocuktum. Büyüdüm: Kalbimi söküp yerine farklı bir kalp taksam bile, bu paramparça ruhum iyileşmezdi. Öldüm: Sadece kötü olmanın iyi olmaktan daha kolay olduğunu öğrendim.

Sınav stresi sonrasında, biraz dolaşmak için çıktığı gece... Nerden bilebilirdi ki başka bir evrene geçiş yapacağını...

Tüm hayatı yetimhanede geçen bir kız aslında yetim olmadığını büyük bir krallığın kraliçesi olduğunu öğrenirse.. Merhabalar bu benim ilk kitabım yazım yanlışları olursa kusura bakmayın💌

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa`ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa`yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ``Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.`` Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks`e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks`i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks`e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks`in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ``Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.`` Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks`de dikenli kuyruğunu Şifa`nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks`in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ``Sakin ol Oniks`` dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ``Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.``

Herkese merhaba, yeeeepyeni bir kurguyla ben geldimmm. Bu sefer bambaşka bir hikaye ile karşınızdayım. Bu kurgu için ne kadar heyecanlı olduğumu size kelimeler ile anlatabilmem mümkün değil. Benim çok sevdiğim bir kurgu oldu. Umarım okudukça sizde benimle aynı hisleri paylaşırsınız. Daha fazla uzatmayayım, sizi ufak bir tanıtım bölümüyle baş başa bırakıyorum.

Geçmişte yaşadığı şeyleri tekrar tekrar yaşamamak adına sürekli güçlenmek için çalıştı ve çalışmaya devam ediyor. Sonunda güçlenmek için doğru yeri bularak olabileceği en güçlü hale gelecek ve bu yolda yoluna çıkacak olan her şeyi ve herkesi yok ederek yoluna devam edecek. Ejder Soykıran, bütün tanrıları geride bırakmaya geliyor.