Mucizeler gerçek miydi? Ben bir mucizeye inanmıştım.Eğer bir hayal ise bu hayalin içinden çıkmak istemiyordum.Ben ölsiye dek devam etsin istiyordum.Bana göre mucizeler gerçekti.Kanıtı ise Algın`dı.Benim için bir mucize olarak kalacak bir kişiydi.

Huzur ve acının ayrımını kısa ve öz şekilde işledim.

Kış kadar soğuk,bir kolye kadar sıcak.

Kış prenseslerinin soyu tükeneli uzun yıllar olmuştu. Diyar, hastalık ve kıtlık içindeydi. Kehanete göre o zamandan beri son kış prensesi derin sularda uykudaydı. Gezgin ruh onun ruhunu bulunca uykusundan uyanacaktı. Kaldı geriye bir kristal tanesi Öldüğünü sandılar derin sularda Fakat korundu ruhu her bir damlasında Ve doğacaktı yeniden Gezgin bir ruh dokununca ruhuna *** Bir şövalye ile kış prensesinin birbirine mühürlenmiş ruhlarının hikayesi.

Çocukluk aşkınla tekrardan karşılaşmak mı? Kulağa oldukça zor geliyor olmalı. Önceden her ne kadar en sevdiğim arkadaşım olsada şuan en büyük düşmanlarımdandı. Hiç beklenmedik bir kış tatili. Çocukluk aşkınla tekrardan karşılaşmak mı? Kulağa oldukça zor geliyor olmalı. Önceden her ne kadar en sevdiğim arkadaşım olsada şuan en büyük düşmanlarımdandı. Hiç beklenmedik bir kış tatili. Peki ya karakterimizin başına gelenler... Bir kış hikâyesi... —»KARDAN KÜRE«— ❄️☃️⛸️⛅🌟🌌🐾🖇️

Bu dünyada ya da başka bir dünyada kış zalimdir. Kaina Nowaran peşine düşenlerden kaçarken ormanda kayboldu. Gölün karşısına geçerse evi saydığı sokaklara ulaşabilecekken altındaki buz kırıldı ve onu içine aldı. Yüzeye çıktığında buraya ait olmadığını biliyordu. Burası ait olduğu dünya değildi... Başka bir dünyadaki sonsuz kışa karşı savaş vermek zorundaydı şimdi. Kızıl saçları bu buzdan dünyadaki en sıcak renkti ve tek donmamış varlıktı. O buradaki tüm kışa zıttı. Donmuş elf halkına ya da lanetli kışına...

Kasım ayları, soğuk ama sıcak. Sonbahar, baharın sonu. Soğuk havalara, kışa başlangıçtı. Soğuk havaları hep çok severdim. Kasımları, severdim. Sahil kenarında oturup elimdeki sıcak kahveyle dalgaları izlemek her zaman hoşuma giderdi. Şimdi de elimdeki sıcak kahveye sıkıca sarmıştım ellerimi. Aslında saatler olmuştu, kahve sıcak falan değildi. Sadece ben öyle sanıyordum. Babam her zaman doğru kişiyi sevmemi söylerdi. Ben sevmiştim. Çok sevmiştim, fazla sevmiştim ama o sevmemişti. Sekiz yüz otuz iki gün, baba. Sevdim. Seviyorum. Kaç yıl yapıyordu bu sekiz yüz otuz iki? Çok, çok gündü. Çok sevenlerin cezası da buydu. Çok sevmek acıtırdı, üzerdi. Zaman, canınızı yakardı ama vazgeçmezdiniz. Geçemezdiniz. Geçilmezdi, unutulmazdı. Sevmek sadece bir kelime değildi ki. Sevgi her şeydi, sevgisizlik ise insana çok şey yaptırırdı. . . . Kapak ve işi şahsıma aittir. 221224

karanlık aydınlık

Laura adında genç bir kızın soğuk bir kış gününde korkunç bir cinayeti görmesi katili alt etmeye ve cesetin kime ait olduğunu bulmaya çalışması.Ve tüm bunlar olurken katille aralarında bir aşk doğması