55 K OKUNAN AMA SİLİNEN KİTAP Avukatlık okuyan Defne Yalçın, sıradan bir öğrenciyken bir dosyaya rastlamasıyla hayatının en tehlikeli dönemine sürüklenir. Yıllar önce kapatılmış bir cinayet dosyası… sahipsiz bir delil… ve geçmişten gelen karanlık bir yüz. Defne ne kadar kaçarsa kaçsın, onu izleyen biri vardır. Sessiz, sabırlı, adımlarını tek tek takip eden biri. Mesajlar, gölgeler, değişen küçük ayrıntılar… derken tehdit artık fısıltı olmaktan çıkar. Bu sırada Komiser Bora Arslan, genç kızın etrafındaki tuhaflığı ilk fark eden kişidir. Başta bir tehdit sanırken, kısa sürede bunun basit bir takip değil; planlı, soğukkanlı ve derin bir saplantı olduğunu anlar. Defne’yi korumak onun görevidir, fakat bu görevin sınırları her adımda daha da ağırlaşır. Ve kapı kapanmıştır artık. Defne gerçeğe yaklaştıkça, katil ona daha çok yaklaşmaktadır. Bir dosyanın açtığı kapı… Bir katilin sessiz gölgesi… Ve adalet uğruna atılan her adımın bedeli… Bu hikâyede herkes bir sırrın peşinde, ama bazı sırlar hayatta kalmak için saklanmalıdır

Instagram: zamaninsilgisi Wattpad uygulamasında yayımlanma Tarihi 19 Aralık 2021 ⚖ (Kişi, kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur. Her şey bir kurmacadır.) ⚖ Yirmi yıl sonra ülkesine yalnızca bir düğün için döndüğünü sanıyordu. Ama Rana’nın geçmişi, aralanmayı bekleyen kapı onu ailesinin terkedilmiş evine sürükledi. Orada bekleyen sırlar, sadece çocukluğunu değil, bugünkü hayatını da alt üst edecekti. Yanında kim olduğunu bilmeden götürdüğü yabancı, aslında hiç de yabancı değildi. O adam bir savcıydı ve geçmişin tozlu raflarındaki sırlar artık yalnızca Rana’nın değil, onun da meselesiydi. Bazen bir dönüş, her şeyin başlangıcıdır…

Eskişehir`den gelen bir Tarih Öğretmeni…  Beste Suerdem.. Hayatındaki tek ciddi ilişki annesinin bastırdığı çeyiz takımıyla sınırlı. Evlilik baskısından kaçarak geldiği İstanbul’da, iki yakın arkadaşıyla birlikte kurduğu bekar evinde hayata sıfırdan başlıyor. Sadece çamaşır makinesini değil, kendi hayatını da yeniden kuruyor. Ama hayat bu ya, tam “Kendi çağımı başlatıyorum” dediği anda, üst daireye çevik kuvvet kadar çevik ama duygular konusunda yavaş çalışan bir komşu taşınıyor. “Ya Tutarsa” dediği şey evlilik değil aslında. Bir kadının hem kendini bulma, hem de kahkahalarla kaybolma hikâyesi. Nasreddin hocanın `ya tutarsa` sözünü hayat felsefesi yapan Beste`nin hikayesine sizlerde hoşgeldiniz❣️

Kaçıp gitmek bazen doğru bir seçenek değildir. Kaçtığın yer arkandan gelir. Geçmiş peşini asla bırakmaz

"Üç haftalık kayboluşun ardından Defne Aydın`ın nasıl, ne şekilde Türkiye`ye döndüğü ise hâlâ belirsizliğini koruyor. Genç şarkıcının kaçırıldığı mı, yoksa kendi isteğiyle mi ortadan kaybolduğu soruları sosyal medyada gündem oldu. Ünlü ismin, Devran Arıkan ile ne tür bir ilişki yaşadığı ise henüz netlik kazanmış değil..."

"Karanlık mı ışığı tüketir, yoksa ışık mı karanlığa diz çöktürür ?" Bir adam, ondan çalınan hayatın hesabını sessizce biriktirdi; karanlığını büyüttü, öfkesini bekletti. Geri döndüğünde ise en zayıf noktayı hedef aldı: Bir babanın dünyasını... bir kızın kaderini. Işığın içinden çekilip gölgelerin kucağına bırakılan genç kadın, bir anda korkunun, çaresizliğin ve tutkuya dönüşen bir esaretin ortasında kaldı. Babası, yıllar sonra fark ettiği hatalarının ağırlığıyla kızını geri almak için kirli oyunlara başvururken; adam, kalbine sinsice sızan o ışıltının, planlarını yakıp kül etmeye başladığını anlayacaktı. Karanlıkla aydınlığın birbirine karıştığı o yerde, ihanetin, öfkenin ve yasak duyguların hükmettiği bir savaş başladı. Ve hiçbiri şunu hesaplayamadı. Bazen en büyük tehdit, tutulmaması gereken bir kalptir.

Kaçık bir özel hareket polisi ile çılgın bir istihbarat subayının evlat edinme süreci :)

Şehrin yeraltı dünyası ve siyaset arasındaki tehlikeli bağları ortaya çıkarmak için bir araya gelen, birbirine zıt karakterli iki elit polis memuru: Soğukkanlı, ajan Deniz ve sokak zekasıyla keskin Komiser Doğan. Karanlık ve sürekli yağmurlu bir gecede, üst düzey bir politikacının gizemli bir şekilde ortadan kaybolmasıyla, şehirdeki suç örgütleri arasındaki kırılgan denge bozulur. Deniz ve Doğan, kendilerini sadece kanun kaçaklarıyla değil, aynı zamanda teşkilat içindeki köstebeklerle de mücadele ederken bulurlar. Her köşede pusuya yatmış tehlike varken, birbirlerine sırtlarını dayamaktan başka çareleri yoktur. Zaman daralırken, sadece kaybolan politikacıyı değil, tüm şehri yutmaya hazır büyük bir komployu da aydınlatmak zorundadırlar.

Hazan, Annesinin ölümünden sonra dayısının zulmünden kaçan , bilmediği babasını bulan bir kadın, gerçek ailesiyle yaşadıkları, bir yandan anne olmaya çalışırken. Bir yandan kardeş olabilecek mi?

Hayat iki çizgi arasındaydı. Doğum ve ölüm. Başlangıç ve bitiş. Arada geçen süreye yaşam denirdi. Yaşamın hayat olması için iyi şeyler yaşamak gerekirdi. Geriye küllerin kalsa dahi küllerinden doğmak lazımdı. Küllerinden doğmak anka kuşuna özelse, anka kuşu olmak lazımdı… Ben küllerinden doğacaktım, küllerin karanlığına karşı aydınlık olacaktım. İçimdeki karanlık karadeliğe rağmen yaşayacaktım. Hayat buysa, ben seve seve göğüs gerecektim. Bu da benim karanlığımı aydınlığa çevirme hikayem…

"Söylesene Güllü?" dedi tekrarlayarak. "Gönlünde büyük adam olabilmeyi başarabildim mi?" "Beni, senden gizleyen herkesi karşına aldığın günden beri..." Kurumuş dudaklarımı ıslatmama fırsat bile vermeden dudaklarıma kapanıp cayır cayır yanmama sebep oldu. ... • ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşı, aynı zamanda zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Günlerden bir gün Mirzalar, babasının polis oluşundan dolayı Ankara`ya taşınmak durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden yıllar geçer ve artık Gülfem ile Mirza büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olurken Gülfem Ankara`da yani, çocukluk arkadaşı olan Mirza`nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesi kazanmıştır. Gülfem okulu için Ankara`ya gittiğinde aile büyüklerinin ısrarları üzerine, Mirza ve ailesi ile birlikte aynı evde yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra yolları kesiştiğinde tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi? 170623 . . .

"Bunu bana sen yaptırdın kara dalyam..." Türkiye, yirmi yedi yıldır bir seri katilin gölgesinde yaşıyor. Kurbanlar değişiyor, şehirler değişiyor, ancak cinayet stili ve o uğursuz Kara Dalya çiçeği asla değişmiyor. Bu katil, bir kişi mi, yoksa ardında karanlık bir örgüt mü var? Emniyet Amiri Tuğkan, Komiser Selim ve Siber Polis Ferhat`ın hayatları bu çözülmez gizeme adanmış durumda. Fakat bir doğum haberi, o yağmurlu gecede hayatlarını sonsuza dek değiştirecek bir kırılma anı yaratıyor. Yirmi yedi yıl sonra... Genç ve hırslı Cumhuriyet Savcısı Alev Keskinöz, bu çözümsüz davanın peşini bırakmaya niyetli değil. O, adaletin yerine gelmesini takıntı haline getirmiş durumda. Çünkü Kara Dalya, ondan en değerli varlıklarını almıştır. Ancak Alev, davayla olan mesafesini koruyamaz. Bir mektup, bir kanlı imza, onu doğrudan hedefe oturtur. Artık o sadece bir savcı değil, davanın en kritik parçasıdır. Kabuslar, katili bulana kadar peşini bırakmayacak. Ya da katil, Alev`i bulana kadar. "Gerçekten gerçeği bulabileceğini mi sanıyorsun Alev? Daha çok toysun, ve çok cesur. Ama benim dünyamda cesur ve aptal kahramanlara yer yok." Gülümsemekle yetindi Alev. "Cesur olduğum doğrudur Azad, ama ne toyum ne de aptal. Yaşayıp göreceğiz kimin kazanacağını." Gerçeklik algınızı yerle bir edecek, tahtından edilen bir kraliçenin yeniden doğuş hikâyesine hoş geldiniz. "ARTIK BEN BİLE KENDİMİ TUTAMAM. İNTİKAM ARZUSUYLA DOLMUŞ BİR KADININ ÖNÜNE HİÇ KİMSE ENGEL OLAMAZ, ARTIK KADINLARIN DEVRİ. BEN ALEV KESKİNÖZ, YAKACAĞIM." İyi okumalar. @Tüm Hakları Saklıdır.

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ``Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.`` Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ``Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.`` Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

bu aşk sana çok mu?

Senden büyüğüm kızım! Abin sayılırım ben senin!" demişti küçük çocuk sinirle. "Değilsin lan! Değilsin işte?" diye cırladı küçük kız. "Lan mı?" gözlerini kocaman açarak şaşkınlıkla kıza bakıyordu çocuk. Ne kadar değişik bir kızdı bu böyle! Daha sonra kaşları hızla çatıldı. Boyundan büyük lafları vardı bu bücürün. Tam konuşacakken; "Kızım ayıp! Lan denir mi?" diye çıkıştı annesi, karşısındaki çocuğun annesine mahcubiyet dolu bir bakış fırlatırken. Emre abisi "Anne bir de kızına yarmagül diyoruz diye kızıyorsun" deyip bir kahkaha savurdu. Bunu duyan küçük çocuk da gülmeye başlamıştı! Küçük kız kaşlarını çattı usulca, sinirlenmişti onlara. Hemen bir şeyler düşündü ve basit planını o an uygulamaya koydu: hem abisi hem de o gıcık çocuk alınlarına birer taş yemiş ve kahkahaları, yerini tüm mahalleye yayılan, acı bir feryada bırakmıştı... 🖤Leyla Gül & Ömer 🖤 Yarmagül adında yayınlanan ilk ve tek kitappad kitabıdır... Tamamen şahsıma aittir!

"Birbirimizi kurtaramadığımız her anda biraz daha öldürdük." Psikiyatrist Mihra Aksa Erguvan, mesleğine tutkuyla bağlı, sakin ve kontrollü bir kadındır. Ancak üç aydır seanslarına düzenli olarak gelen genç danışanı Kübra Yılmaz, bir sabah ormanın derinliklerinde cansız bulunur. Bu ölüm, sadece bir vakayı değil, Mihra`nın hayatındaki en kırılgan dengeleri de paramparça eder. Olayın başına atanan Savcı Vural Sipahi, doğruların peşinde inatla yürüyen bir adamdır. Adalet onun için bir inançtır. Fakat bu dava, onu geçmişin tozlu sayfalarına, çocukluğunun karanlık sokaklarına sürükleyecektir. Çünkü kader, yıllar önce yolları ayrılan iki insanı; Mihra ve Vural`ı yeniden karşı karşıya getirir.

Berdel ile evliliğe kurban giden polis özel harekatda çalışan Rum kızı İdil Diana Makrou ile Yüzbaşı Asır Kayra Arslanın hikayesi

Şehirde kimliği bilinmeyen bir fail meçhul cinayet işler. Olay yeri, Emir’e yıllar önce çözemediği cinayeti hatırlatır. Çünkü bazı detaylar ; aynı simge, aynı zamanlama…

*4 sene önce* Deniz elindeki bardağı yere fırlatıp "Mantıklı bir açıklaman bile yok bana!" dedi. Gözümden düşen yaşı önemsemeden "Deniz.." dedim. Hiç bir şey diyemiyordum. Benden boşanmalısın. Buna mecburuz. "Ne Deniz ne! Ya bi açıklama yap! Tamam diyeceğim! Onu bile yapmıyorsun!" Arkasını döndü. Elim karnıma gitti. Boğazımı temizledim. Bunu yapmalıydım. Mecburdum. "Boşan o zaman benden. Madem inanmıyorsun!" Şaşkınlıkla bana döndü. "Sana inanmama izin vermiyorsun!" Yavaşça koltuğa oturdum. "Açıklamam yok çünkü!" Deniz sinirle evden çıktı. *1 ay sonra* Boşanmıştık. Bitmişti her şey! Eve girince etrafa bakındım. Mutfağa girmemle ocaktan perdeye yanan ateşi gördüm. Ocağa yaklaşmamla bi anda patladı ve ben geriye savruldum. Karnımda hissettiğim acıyla inledim. Yerde sürüne sürüne çıktım mutfaktan. Gücüm kalmamıştı. Elimi karnıma koydum ve kendimi karanlığa bıraktım.

Acı dolu geçmişine rağmen dimdik durabilen güçlü kadın karakterin hayatı...

Bir avukat karşı komuşusunun kız kardeşinden şikayetciydi.

Kadın ve Adamın birbirlerine sarılarak karanlığın en dibinden çıkmasının hikayesiydi bu... En dibe doğru battığını hissediyordu kadın. Zordu. Çok zordu... Bu veballe yaşamak canını yakıyordu. Canından parça olan kız kardeşinin ve daha doğmamış bebeğinin ölümünde kendini suçlayan kadın... Melina Altuntaş Karısının ihanetinden sonra hayatını kızına adayan polis memuru Mirhan Bozdoğan... Kapak @atakanagardan `a aittir

#mahalle #çocuklukaşkı #yetişkiniçerik Çocukluktan gelen bir bir aşka sahip olan iki genç birlikte geçiremedikleri yılları hiç unutmadılar. Aydilge farklı yerlere savruldu zorluklarla karşılaştı. Yaman ise onu aramaktan asla vazgeçmedi. Ve zaferi yalnızca vazgeçmeyenler kazanırdı.

"aşk komiserim aşk, bildiğin delilik!"