SEÇKİNLER “İlk kural; kimseye güvenme, ikinci kural; sakın seçkinlerle göz göze gelme” Seçkinler nam-ı değer Akay’lar. Böyle söyleniyordu onlar için. Onlar insanlığın en karanlık ve güvenilmez topluluklarından biriydi. Tarih, Akaylar’ın adını fısıldarken bile titrerdi; çünkü onlar, masumların kanıyla yazılan, karanlığın mürekkebiyle mühürlenmiş bir hikayenin aktörleriydi. Güç, para ve şöhret; bu şeytani topluluğun gözünde yalnızca birer araçtı, ama gerçek amaçları, insan ruhunun en derin karanlıklarına hükmetmekti.” Görünen tarafları buydu. Görünmeyen kısmı kan donduran cinstendi. Şeytana ruhlarını satan birer projeydiler. İntikam onlar için kaçınılması güçtü. Zevkleri uğruna masumlara acımazlardı. Her masumu birer deney olarak görür, acımasızca kullanıp, en sonunda yok ederlerdi. Onlar için emir yüksek yerden geliyordu. Ruhları satılıktı. Oluşturdukları dehşet, masumun çığlığında son bulurdu. Sorun şu ki ; bu sessiz çığlıklar hiçbir zaman duyulmadı. Seçkinler hep savunmasız anda, tıpkı canavarlar gibi geceleri ortaya çıkarlardı.

Bir gece arkadaşıyla partiye giden Hera, Parti`nin sonunun cinayetle biteceğinden habersizdir. Eve geldiğinde arkadaşının cansız bedenini bulur ve tam bu sırada Gölge İblisi ile yolları kesişir ve kendini fantastik bir evrende bulur

Arkadaşıyla bir partiye giden Hera, Parti`nin soninun cinayetle biteceğinden habersizdir. Bir yandan cinayeti kimin işlediğini bulmaya calısan Hera, kanlı bir ritüel sonucu kendini fantastik bir dünyda bulir.

Kurgu Çizgi Studio adlı bir uygulamada daha atılmaktadır. İki hesapta bana aittir. Sessizliğini korurken içine atıldığı dünyaya tekrardan baktı. İçinde bulunduğu bu acıyı kime nasıl tarif ederdi bilemiyordu. Her şeyi ellerinden öylece kayıp gitmiş gibiydi. Kaleden kaçtığında; kayığa nasıl yürüdüğünü, arkasında patlayan bombaları ve insan çığlıklarını algılayamaz haldeydi. Puslu bakış açısı ona tek bir şeyi hatırlatmaya devam ediyordu; kendisini var eden her şeyinin alınışını. Zaman algısını yitirmiş bir şekilde, okyanusun ortasında duran kayıkta oturmaya devam etti. Kaç gündür bu kayıkla sürükleniyordu? Ya da kaç haftadır? Belki de aylar olmuştu. Dudaklarını günler sonra ilk defa araladı ve kuruluğunu giderebilmek için dili dudaklarında gezindi. Burada durup ölümü beklemek ona doğru gelmiyordu. Bir şeyler yapmalıydı. "Ölüm beni de gelip kardeşlerim gibi ziyaret edecek: Asırlardır sabırsızlanmış olmalı."

Mina, özel güçlerini ve bu güçlerin vampir ritüellerine etkisini bilmiyordu. Ölülerin çığlık ve yankılarının ardında var olan bir yer. Haritada yer edinememiş bir yer.

Beş genç, okulun bodrum katında yasaklı bir alana gizlice girer ve eski bir ritüel defteri bulur. Defter, yasaklanmış bir ritüeli detaylandırır, sevgi ve nefret arasında ince bir çizgide duran insanların kaderlerini değiştirebilecek güce sahip olduğu söylenir. Grubun üyeleri, kendi arzuları ve korkularıyla yüzleşirken defteri kullanmaya başlar. Ancak her dilek bir bedelle gelir.

Amaris, Ay Ana’nın eteklerinin altında genç kızlığa adımını attığı ilk gün Güneşin Oğluyla karşılaştığında bunun kaderi mi yoksa laneti mi olduğunu öğreneceği uzun bir yolculuğa çıkar.

İnsanlığı koruyan sihirli bir bariyer açılmasın diye hükümdar ve halk tanrıya en değerli şeylerini yani çocukları kurban verirdi. Bir grup kurban çocuk bariyer için kurban seçildiğinde ufuksuz bir yol onları bekliyordu.