Kitap Tür Kategorileri

Bizim aşkımız, rüyalarımda başlayan; zamanın sınavından geçerek en derinlerimize ilmek ilmek işleyen büyük bir sevdaydı.... Yolun sonunda ise elimizde kalan, Kaybolmuş bir bakış, koparılmış bir gülüş olacaktı. Bir kaza... Yeni bir dünyaya uyanış.... Destansı bir aşk... Kader, bazen aşkın en büyük sınavıdır. İki ruhun zaman ötesinde kesiştiği noktada başlayan bir aşk hikayesi... Zamanla kaderin çizdiği yolun kıyısına savrulan bu iki ruh daha güzel kavuşmaların baş kahramanı olacaktı. Mesafeler bitecek ve biz seninle kavuşmanın en güzelini yaşayacağız sevgilim... Bu hikaye kesinlikle bir hayal ürünüdür. Bilimsel ve tarihi bilgi içermemektedir. Hikaye yer yer argo, şiddet, küfür içermektedir. Bazı kısımlarda yetişkin içerik barındırmaktadır. 18 yaş üzerine uygundur.

Ben Divane. Resmiyette Türk Silahlı Kuvvetleri ve Millî İstihbarat Teşkilatı`nın ortak personeller ile eğittiği, vatanın birliği ve bütünlüğünü bozacak her türlü eylem ve söylem karşısında edindiğim donanımlar ile gerek savunmada gerekse saldırıda her türlü koşula ayak uydurabilecek düzeyde yetiştirilmiş üst düzey güvenlik personeliyim. Ben Divane. İşin özünde babasının gözünü dahi kırpmadan büyük bir gururla devlete eğiltimesi için teslim ettiği, çocukluğunu, ergenliğini, tüm hayallerini vatanı uğruna ölümünden sonrasına saklayan, bunların yanı sıra kendisi gibi başka çocukların da babasız kalmaması için her an savaşmaya hazır, oyuncakları mermiler, bombalar olan o çocuğum. Ben Divane. Sevdiklerimi ve sevdiklerinizi korumak için buradayım. 060723

"Aşkın en bordo haliydi bizimkisi..." Mutluluğun peşinden koşarken ayağım takılıp dizlerimin üstüne düştüğümde küçük bir çocuk gibi ağlamaya başladım. Tam o sırada beyaz atlı olmasa da yeşil kamuflajlı bir adam çıktı karşıma. İlk başta siyah botları takılmıştı gözüme. Başımı kaldırıp masallardaki gibi yüzüne baktığımda ne de uzun gelmişti boyu. Güneşi tam arkasına alan prensimin yüzüne düşen gölge, ondaki güzelliği saklasa da, o ela gözlerini görmemek için kör olmak gerekirdi. Kaşları çatık uzattığı eliyle, sert çehresi merhametini saklamak istese de, ben çoktan görmüştüm göreceğimi. Büzülen dudaklarımla, dolan gözlerimi kırpıştırarak baktım gözlerine. Tereddütle eline uzattığım elimi sıkıca kavradığı anda hiç pişman olmadım tuttuğum için ve hep iyi ki dedim...

İşinde gayet başarılı olan Cumhuriyet Savcısı Güneş Parla Adıgüzel. Peki ya bu başarılı savcı vatanı ve işi için olan sevdasına aşk da eklenirse? Peki ya Yüzbaşı Aral Doğuş Örsel? Başarılı bir Jandarma özel harekat Subayı. Bu ikilinin daha yaşayacakları güneşli günleri var. Fakat ya bu güneş onları yakarsa? Ben Güneş ve Aral`ın hikayesini yazmaya hazırım. Peki ya siz okumaya hazır mısınız?

Uçaklardan korkan 13 yaşındaki küçük kız çocuğu o gün gördüğü f16`lara hayran hayran bakarken günün birinde o jetlerden birinin pilotu olmayı aklının bir köşesine yerleştirir. ... O an tepelerinde yüksekçe bir ses yankılandı. Türk f16`ları nizami uçuşlarında tepelerinde süzüldü. Doğukan gururla kabarttı göğsünü. Askeri lisede okuyordu. Daha önce çokça işledikleri jetlerdi onlar. "F16 onlar," dedi. "Türklere ait savaş uçakları." "Bende onlardan kullanabilir miyim?" Başını salladı. "Kullanabilirsin tabi. Ama okulunu okuman ve eğitimini alman gerek." Asiye "o zaman bende savaş uçağı pilotu olcam."

Küflenmiş bir zihin felakete gebedir ve elbet bir gün felaketi doğurur...

Onlar iki çocukluk arkadaşıydı yıllar önce onları ayıran şey aileleri babalarının şehit olmasıydı ama ikiside babalarının şehit töreninde birlikte değildi ikisininde oturup birbirine içini dökeceği gün yanyana değillerdi ki babalarının şehit olması üzerine ikisininde annesi öldü acıdan...ama ikiside birbirinden ayrı memleketlerinde işlerini yaptılar birisi yüzbaşı oldu birisi doktor oldu hayallarindeki meslekleri yaptılar ve yıllar sonra onları birleştiren yer hastaneydi yüzbaşı yaralı bir şekilde hastaneye girdi sonra o tanıdık simayı gördü ve bu aşk yıllar önce daha çocukken başlamış bu aşk yine flizlendi ama bakalım mutlu bir son olacakmıydı bu aşk olacakmıydı...

"Yolun, ay yıldızın ışığıyla aydınlansın, kızılcığım." Son sözleriydi bunlar. Gözlerim ellerime doğru indi. Kan içindeydiler. Onların kanı... Annem ve babamın kanı... "Anne," kuru bir sesle mırıldandım. Babama döndüm. "Baba." Bu gerçek değildi. Olamazdı. Keşke, dedim içimden. Keşke daha erken yetişseydim. "Beni bırakmayın." Yalvardım, onlara yalvardım; beni bırakmasınlar diye. Yalvardım, Allah`a yalvardım; onları benden almasın diye. "Vatan için can feda, bu ölüm değildir kızılcığım. Bu, şereftir." O benim babamdı. Benin güçlü, yiğit babamdı. Başçavuş babamdı. Nefret ettim. Ölümden nefret ettim. Ailemi katleden zalimlerden nefret ettim. Beni kimsesiz bırakan o kansızlardan nefret ettim. `sen kimsesiz değilsin,` diye fısıldadı içimden bir ses. `Ailen, bu vatan için şehit oldu. Al bayrak onların kanıyla yeniden yıkandı. Şehitler, kimsesiz değildir Asel.` Şehitler, kimsesiz değildir. Vatan, kimsesiz değildir. Ben, kimsesiz değildim. Şehitlerin kanıyla yıkanan al bayrağın ışığı benimleydi. Anne babamın uğruna şehit olduğu vatan benimleydi.

Bizim kaderimiz onun vurulmasıyla kesişmişti ve Allah korusun birimizin vurulmasıyla bitecekti. Sanırım bu onu ölene kadar seveceğim demenin bir başka şekliydi. İnstagram hesabı; elbruz_blackpearln

Babası ile iyi anlaşamayan Ala gizlice şırnağa gönüllü doktorluk yapmaya gider

Hayatı boyunca ailesi tarafından sevilmeyen kız . Ailesi asker olmasın diye elinden geleni yapmışlardır . Ama Aslan asla hayalerinden vazgecmemisti sonunda ölüm oldunu bilse Bile . Kimsenin sevgisine inanmamış suana kadar kendi kadar bildiği tek şey vatanı . Vatanını ailesi ,askı gibi sevmis . Tutunma kaynağı vatanı . Ay yıldızlı bayrağı... Hic beklemedigi anda bir yüzbasıyla tanısır . Ve Aslan kendini tanımaya duygularının oldunu öğrenir. Peki ya yüzbasıyla aralarında ne gecicek ? Kara sevda nedir ? Aralarında durum kara sevda mı ? Yoksa toz bulutu mu ? Zor imtihanlardan, zorluklardan başa cıkabilcekler mi ? Birine güvenebilcek mi ? Mutlu olabilmek icin napcak ? Kardeşinin hayatı kendisine benzemesin diye ne yapacak ? Herseye razı olcak mı ? Yoksa kendisini gibi olması için herseye göz mü yumacak?

O kurşun bir bedene saplanıp kızıla boyandıktan sonra başlamıştı içinde bulunduğumuz bu savaş...

Her şey küçükken onu kaçıranların tekrar ortaya çıkmasıyla başlamıştı... Alparslan "Dinle Elçin! Beni bir dinle!" "Konuşma sakın Alparslan! Pardon yüzbaşım demeyi daha çok hoş buluyordun değil mi?" "Her şeyin bir açıklaması var." "Bana sesini yükseltme yüzbaşı karşında albayın kızı var. İkinci bir emre kadar nefesin nefesime değmesin!" Ağzının içinde küfür mırıldandığını duydum. Gözlerimde akmamak için çabalayan göz yaşlarım bileğimden çekildiğimde ve dudaklarımdaki baskı ile donmuştu. Alparslan beni öpüyor muydu? O adi bunu nasıl kendine yakıştırırdı? Eğer asker kurgusu okumak istiyorsan kitabıma gelmeni tavsiye ederim.

"Kimsiniz?" diye sordu. Verebilecek çok cevap varken ona verebileceğim tek şey bu oldu. "Güzel soru, biz kimiz? Biz Tertiadecima Generatione sizin deyiminizle TG`yiz. . . . "Bu arada." diyerek giriş yaptı tekrar cümleye. "Zaaflarını fazla belli ediyorsun dikkat et düşman en çok oradan vurur." "Sen gibi mi?" dedi kaşlarını kaldırarak. "Beni karşı tarafına mı koydun?" diye sordu Marcena. "Nereye koymalıyım?" diye soruya soruyla cevap verdi Berk. "İnsan kendi kararının sonuçlarını çevresiyle öder. İyi düşün... bana yetersen ve ben istersem karşında olurum. Ama benden sana tavsiye kazanamayacağın kumara girme çünkü bu karşındaki kadın kumarda senin masaya koyduğun miktarla yetinmez senden fazlasını alır. Kanını, canını, çevreni, yolda selam verdiğini bile. Pis oynarım ben söylemiş miydim bu arada? Tıpkı büyüdüğüm yer gibi... Pis oynarım ve sonrada ellerimi silip hiç pislenmemiş gibi temiz temiz güle oynaya ayrılırım yanından. Şimdi tekrar düşün beni karşına alabilecek misin?" "Sen!" dedi hiddetle. "Gerçekten de göze alınamayacak bir tehdit ama aynı zamanda göz önünde bulundurulması gerekilen bir kadınsın. Karşıma alsam ve seni yensem kaybedecek olan yine ben olacakmışım gibi geliyor. Yanlış mıyım?" diye kendince bir çıkarımda bulundu. "Doğru." Kafasını salladı ağırca aşağı doğru. "Doğru lakin eksik." "Sen beni karşına alamazsın, ben istersem senin karşına geçerim ve sen bunu bir lütuf olarak sayarsın." dedi gülerek. . . .

📢 BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR! Bu güne kadar bir çok sıfata sahip olmuştum. Birgen Taşkıran, Doğa, Armina Kırşan, Sangre Roja ve Armina Korkmaz. Birgen Taşkıran, en büyük yaramdı. Kalbimin içinde mutlu olmayı, sevilmeyi bekleyen küçüklüğümdü. Doğa, umutlarımdı. Küçük bir kız çocuğunun hayal dünyasında oluşmuş, mutlu bir hayat süren halimdi. Armina Kırşan; her şeye rağmen dimdik duran, başını eğmeyen, acıların içinde boğulmasına rağmen asla ah etmeyen bendi. Hiç kimseye boyun eğmez, herkesi önünde diz çöktürürdü. Sangre Roja, küçük kız çocuğunun en büyük hayalini gerçekleştirmesi sonucu ortayan çıkan bendi. Güçlüydü, öyle güçlüydü ki bu adı duyanlar korkuyla yerine sinerdi. Armina Korkmaz, henüz yeni yeni kabullendiğim bendi. Eğer yıllar önce ailemle büyüseydim olacak bendi. Ben yine Sangre Roja olurdum. Bundan hiç bir şüphem yoktu. Vatan aşkı, henüz ana rahmindeyken düşmüştü kalbime. Fakat mutlu bir çocukluğum olurdu. Acı çekmeden, mutlu bir şekilde büyürdüm. Uraz`ı kurtaramazdım ama. Belkide Uraz o çöp konteynırının yanında minicik bir çocukken can verirdi. Abimle tanışamazdım. Bana evimdeyim gibi hissettiren o adamla yollarımız kesişmezdi belkide. Asena yaşadığı onca acıdan sonra o yurtta tek başına kalırdı. Mert, Ufuk ve Efe; canımdan çok sevdiğim kardeşlerimle yollarımız belki de hiç kesişmezdi. Ama belkide kader bizi bir araya getirmeye and içerdi ve biz o Askeri Lisede yine bir araya gelirdik. Olasılıklar, fazlaydı. Ama dikkate almamız gereken sadece gerçekleşen olasılıklardı. ~~~ *Gerçek aile ve kadın asker kurgusudur. *Bu platformda "Sangre Roja" adıyla yayımlanan ilk kurgudur.

Ajan olarak askeriyeye savcı kılığında giden Eftalya ÇEVİK ile kuzeni albay Emre ve yüzbaşı onun ajan olduğunu bilirken terör örgütü üyesinin kim olduğu muamma Bu Olayların tümü kurgu ve hayal ürünüdür gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur

"Bu hayatta ki en önemli şey vatan." Demişti babam. Daha sonra bu bayrağı bana emanet ederek göçmüştü bu dünyadan. Şimdi ise tek yapmam gereken şey, görevimi layığıyla yerine getirmekti.

Bir insan bazen bir çift ela göze yenilirdi. Ben karşımda bir dağ gibi duran adamın ela harelerine yenilmiştim. Onu gördüğüm ilk an bile kalbimi güven ve huzurla doldurmuştu farkında dâhi olmadan. Bazı insanlar farkında olmadan bir başkasının hayatını kurtarırdı. "Benim vatanım sensin, Asena." "Benim evim sensin, Barlas." 🕊️ Not: Kurgu yetişkin öğeler içerecektir.

Tek başına çalışan istihbarat görevlisiyle yüzbaşının zorlu aşkı… Kız laf dinlemezdi, adam aşka kapalıydı…. Kız umuttu ,adam güç Kız aşktı,adam sadakat….

Klasik asker gerçek ailem kurgusu

İki büyük aşiretlerin bebeklerin karışması sizce bu tesadüfmüdür... Bozkurt ile Ateşoğlu aşiretleri

Merhabaa, bu benim ilk kurgum ve deneyimim olacak. Sizleri yanımda görmekten mutluluk duyarım.

*Yarı Texting* *Yetişkin İçerik* EX: Kılığına kıyafetine dikkat et EX: burası askeriye podyum değil EX: Askerlerimin dikkatini dağıtıyorsun Siz: ?

Hayatımın verdiğim kararla bu kadar değişeceğini bilseydim, önceki yaşadığım bütün yıpratıcı olayları büyük bir gülümsemeyle kabul ederdim. Ben Deniz Karahan ebeyim, mesleğime aşık biriyim. Hayatım, hastane müdürümün Mardin`e gitmem gerektiğini söylemesiyle tamamen değişti. Nasıl değiştiğini merak ederseniz eğer sizi hikayeme davet etmekten çok memnun olurum.

Çağıl ` in abisinin şehit olması ve bundan sonraki hayatı

Neden hep asker olan erkek ya da kadın olan doktor ? bu sefer bir değişiklik yapalım ve askerimiz kadın , Doktorumuz erkek olsun...

Ben ne kendimi acındıracağım, ne de derdimi anlatacağım. Benim tek amacım uğruna önce ölüp sonra üniformamı giydiğim, gökte dalgalanan bayrağına kurban olduğum, taşına toprağına ismimi gömdüğüm vatanım, yaşasın, var olsun. Kanla çizdiğimiz sınırlarımızdaki düşmanların kellelerini koparmak amacım. Bu milletin askeri düşmanın alnındaki kara deliği görmek için yıllardır tetikte, o tetiği çekmek benim amacım. Düşmanın kahpece sırtından vurduğu şehidimin bir damla kanı için gökyüzünü yakmak benim amacım. Ülkemin üzerine dikilen gözleri oymak benim amacım. Gel düşman askeri gel, gel de gör ve duy bu ceddi. Bu duyduğun askeri Mustafa Kemal`in. Gördüğün son bayrak Türk`ün bayrağı, duyduğun son marş İstiklâl Marş`ı olacaktır. #1 - kurt 16/08/2023 #1 - bolat 28/12/2023 #1 - istihbarat 25/05/2024 #2 - ayyıldız 19/05/2024

Çocukluğundan beri zorluklarala büyüyen sonra vatanına aşık bir kızın zorlu hayatı bu zotuluklarin yanında sevgi âşk ve daha birçok olayy...

Asker kurgusu ve gerçek aile kurgusu. Umay Ülkü Demir`in hayatına hoşgeldiniz. ♪ "Alo iyi günler, biz Mardin **** Hastanesi`nden arıyoruz, Umay hanım ile mi görüşüyoruz?" "Evet buyurun benim." "Küçükken karıştırılma imkanınız var o yüzden yarın sizi saat 14:30`da hastanemize bekleriz iyi günler." "Size de." Şoka girmiştim resmen kadının dedikleri beynimin içinde tekrarlanıp duruyordu.

Kasabaya yeni gelen üsteğmen nelere yol açacak? Marsellere başlatığı savaşı kazanmak için gözünü hırs bürümüşken dengeyi kurabilecek mi? Marsellerin kızını kendi saflarına çekmeye çalışan komutanın hikayesindeyiz. Ledeyna Marsel ve Aybars Barlas Mertoğlu`nun hikayesine tanık olun... Kesit!! Derin bir nefes alıp "Kutay`ın sana inandığına emin misin?" dedim tereddütle. Aklımın ondan farklı her yere kaymasını istiyordum. Gülümsedi gizlice "Benimle hoş sohbeti vardı." dedi alay edercesine. Bakışlarım kısıldı "`Düşmanın tatlı sözlerine aldanma, balın içinde zehir olabilir` demiş Sadi." dedim uyarırcasına. Bekletmeden "`Gerçek düşmandan sonsuz bir cesaret akar içinize` demiş Kafka" uyumla gözlerimi inceliyordu. Sıcaklık belimi kavrarken dansın ritimleri çoktan hücrelerimize akmıştı. Nefeslerimiz birbirine çarpıyordu. Öyle ki saniyeler durmuş, saatler geçmesin istiyordum...