Kitap Tür Kategorileri

Düzenleniyor...

Farklı yerlerde, farklı hayatın içine üç yıl arayla iki çocuk dünyaya geldi. Birbirlerinin kaderi olduklarını bilmeden biri dört biri yedi yıl yaşadı tek başına. Birbirlerini bulduklarında yapbozun tüm parçaları tamamlandı. Bir kaldırım taşında başlayan arkadaşlıkları dört yıl sürdü. Aynı kaldırım taşında ayrıldıklarında ise birbirlerini bulmaları yıllar aldı. Aradan geçen yıllar, küçük kızı genç bir kadın haline getirene kadar ellerini önce kendi ruhunun kanına ardından ise ilk cinayetini işlemesine neden olan herkesin kanına bulamasını sağladı. Korumaya söz verdiği kişiyi koruyamadığında, ihtiyacı olan herkesi korumak için kaptan olma hayalinden vazgeçti küçük çocuk ve büyüdü genç bir adam oldu. İstanbul yıllar önce onları ayırmamış gibi karanlık bir sokağında iki kayıp ruhu bir araya getirdi ve o gece herkesin kaderi yeni baştan yazıldı.

Geleceğinde neler yaşayacağını bilmeyen bir kız, geçmişinden kurtulmak için her şeyi yapan bir kız. Peki ya gerçekten geçmişi onu rahat bırakır mı? Yada ya geleceği hayatını daha da karıştırırsa?

Gökyüzünü görebilmek değiştirmez yokluğunu. Varlığı silemez hiçliğini. Ve gökyüzü, gökyüzü umudunu bindirmiştir yağmurlarına. Senin, benim, bizim bindirdiğimiz gibi... Bak şimdi de şimşek çakıyor. Yakmıyor mu içini cayır cayır? Har olduğun yetmiyor mu binler kez yar olmaya çalışmana? Bilmezken yalanlarını, bilmek yakmaz mı canını? Avuçlarına düşen yağmur damlalarının yalanları yetmez mi seni yakmaya? Terazinizin kollarının şaşmasına hazır mısınız? O zaman başlayalım! Not: Kan, yaralanma, cinsel içerik vb. sahneler vardır.

Ailesini terkeden Alev kaya Okay arslan tarafından bir ekipe katılır ama orada bir seri katile dönüşüp yeni bir aile bulacağından habersizdir

1479 gündür kilit altında olan bir kadın özgürlüğünü imkansız gibi görse de bir adamın ona hiçbir şeyin imkansız olmadığını öğreteceğini bilmiyordu.

“Bana aitsin, hep bana ait oldun; her zaman da öyle olacaksın.” Hayır olamaz, o iyi olan değil, kötü olandı; yalandı her şey, yalandı ama kalbim niye tersini söylüyordu? “Bırak beni, gideyim, bırak!” Kafasını hayır anlamında sallayıp “Olmaz, zambak çiçeğim, olmaz” demeye kalmadan çığlık ve silah sesleri duyulmaya başladı. Gökyüzü koyu yeşil rengine boyandı; büyük bir karanlık geliyordu, bu karanlıktan kim sağ çıkacaktı?” Her şey ölür aşk ve nefret asla…🕸️ 🦅

"Beni tanımanı istemiyorum Mina, beni hissetmeni istiyorum. Kalp atışlarımı duy istiyorum, sana olan bakışlarımı gör istiyorum, seni gördükçe artan vücut sıcaklığımı hisset istiyorum ama en çok seni istiyorum Mina. " Elini çenemden aşağıya kaydırmaya başladı, dokunuşu tüy gibi hafif olsa da bendeki etkisi çığ gibiydi. Dokunuşuyla tenimi öpüyordu sanki, yavaş dokunuşlarla başlayan yolcuğu ani bir şekilde belimde son buldu. Tek bir koluyla tüm belimi sarmıştı ve o kol şimdi beni kendisiyle bir etmek istercesine vücuduyla buluşturmuştu.  "Kim olduğun umurumda bile değil. Ben seni tanımıyorum belki ama seni yaşıyorum Mina. Seni gördüğüm günden beri aldığım nefes oksijen değil sensin." Belimde duran eli öldürücü bir yavaşlıkla aşağıya doğru yol izlemeye başladı. Onun bu yavaşlığına dayanamayıp elini tuttuğum gibi kalçamın üzerine koydum.  "Bilirsin, yavaşlara tahammülüm yoktur. Hız severim ben" Yaptığım şeyle gözleri arzuyla alev almışken sözlerim o ateşi iyice harlamıştı. Birden kravatını hızla çekip çıkardı.  "Sikerler"  Dudaklarımı esir olarak aldığında yapabileceğim bir şey yoktu. Artık ne onu ne de kendimi tutacak gücüm kalmamıştı  **** Ben planlarımı hazırlarken hiç beklemediğim biri benden kardeşi için yardım istemeye geldi. Arsen... Gördüğüm anda bildiğim tüm her şeye karşı olan bu adam yeni dünyamdaki tüm beyazlığı kirletmek istercesine çıkageldi. Ona yardım etmek istemiştim tüm varlığımla ama onun da bir oyundan ibaret olmadığını nerden bilecektim?

İsim bulamadım şimdilik bunu koyuyorum bu isimde burda başka kitap var mı bilmiyorum sonra değiştirebilirim

Her biri çok farklı yaşam koşullarına ve karaktere sahip 8 farklı insan , kendilerini ansızın yüzlerce olası bir oda ile donatılmış bu labirent içinde bularak uyanırlar. Biri matematik öğretmeni biri yazılım mühendisi biri doktor biri inşaat mühendisi briri psikiyatrist iki öğrencimiz ve dehasının farkında olmayan asıl kızım. 8 farklı odaya mahkum bu 8 kişi canlarını kurtarmak için ve 8. Odaya ulaşıncaya kadar canla kanla ellerinden geleni yapmalılar. Gerilim ve tavan hat safhada olacak bu yarışmada kimler kalacak kimler gidecek.

Trafik kazasında ailesini kaybeden Ecem , yıllar sonra evlatlık olduğunu öğrenir ve biyolojik ailesini bulur. İkiz kardeşleri için yıkılmaz ve ayakta durur. Gittikleri ormanda başlarına geleceklerden bihaberlerdir. Elementler,hayvanlar, karanlık güçler... Ekibe sonradan katılan Eren ve karanlık geçmişi. Karanlık güçleri yok etmek için babasını öldürmesi gerekiyordur. Yüzyıllar süren savaşı bitirecek kişi karanlığın son varisi Eren olabilirmi? Eren karanlığı bitirmeye kararlıdır. Arkadaşları Element koruyucularının ve dört elementin yüzükleriyle Karanlığın lordu olan babasının saltanatını yerle bir eder. Gerçek aşkı bir vampirde bulacağından bihaberdir. Aralarındaki tek engel Eren`nin güneşten aldığı güçtür. Engelleri aşarak bir imkansızı gerçekleştirirler. Sakin geçen altı yılın ardından Eren gördüğü bir kabusla kalkan yüzükler tekrar açığa çıkar. Karanlıktan kalan son kişiler intikam için geri döner.

Gözler kalbin aynasıdır derler... Kalbimde yanan ateşi, kalbimin kırıklarını, iyileşmeyen yaraları yansıtmaya yetermiydi göz? Yeter mi anlatmaya? Yetmez... İçimdeki intikam ateşi her geçen gün büyüyordu ama söndürecektim elbet. İntikam alınacaktı. Alınmak zorundaydı. Ölmüş çocukluğumun, kırılmış kalbimin, tükenmiş ruhumun anısına...

"Sevgiden mahcubum ben nasıl halledilir ki böyle bir sorun ,sevilmekten yara alan insan nasıl ayaklanır söylesene bu nasıl çözülür ?" Hatem gözlerimin içine bakıyordu.İlk defa bu kadar nettim ona karşı.Umudunu yitirmiş olacak arkasına dönüp yavaş adımlarla bulunduğumuz odayı terk etti. Babası bir anda sırra kadem basan, Erna Kalay... Babasından çok önemli bir bellek alması gereken ,Hatem Yakaza... Ruhu yaralı bir kuş ,bir gölgeyle olabilir miydi ? Güneşin altında uçmak yerine gölgelere uçan bir kuşu kendine mahkum eden bir gölge... " Bu işte dedim beni babamla tehdit eden adam bu , bakın suçunu biliyor kendi geldi " dedim. Polis memurları kolumu bırakmıştı. Gerçekten kollarım sıkılmaktan uyuşmuş ve ağrıyordu. "Hatem midir matem midir ? "Dedim. Adamın adını çok iyi biliyorsun diye söylendim içimden. " İşte asıl bunu kolundan sürükleyin , yazık değil mi benim kollarıma,kadına şiddete hayır dememiz gerek" diye polislere söyleniyordum, haklıydım. Sert bakışlarını bir an olsun üstümden çekmediği için daha fazla saçmalama isteği uyanıyordu içimde. "HATEM YAKAZA " dedi ve elini uzattı. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR,HAKLARI BANA AİTTİR.

(UYARI: KİTAP +18`DİR!!! YAŞI KÜÇÜK VE DE KOLAY ETKİLENEN KULLANICILARIN OKUMASI DAHİLİNDE SORUMLULUK KABUL EDİLMEYECEKTİR." İlk yalancının ilk yalanı, toprağa düştüğü andan itibaren, yatsıdan sonra yanan mum ona bebek gibi bakacaktı. Yalanın tohumu büyüyecek ve çiçek açacaktı. Çiçeği görenler, ona "Lotus" adını verecekti. Lotusun ardından gelen kendi kaderini, 14`ün laneti ile tekrar yazacaktı. En bilinmeyen kehanet en geriden gelendi. O eski kertede, iki kadın, kaderin gizemli ipliklerinin kesiştiği bir noktada karşı karşıya gelecekti. İlk göz teması birinin sonu olurken diğerinin sonsuzluğu olursa eğer, sessizlik; o anın ağırlığını hissettirir, karanlık; ölümün gölgesini onlara sarardı. Hangi yönü seçseler, kaderin çizdiği yoldan kaçamazlardı. Birinin son nefesi diğerinin elindedir, çünkü, hayatın ölümle dansının son perdesi; benzerliğin içinde gizlidir. Tik tak, tik tak, kapıya bak tanrıça. Tik tak, tik tak, o geldi tanrıça. Tik tak, tik tak, hediyeni beğendin mi tanrıça? Tik tak, tik tak, lotus çiçeği tutuyor elinde tanrıça. Tik tak, tik tak, oysa duruyor elinde bir ayna. Tarih der ki: tekerrür, varlığın- yokluğuna armağan olsun diye vardır.

Derin 16 yıl boyunca yaşadığı hayat.

Zaafımsın. "Ben sadece senin zaafın olmanı sevdim!" Seni çok seviyorum. "Senin sevgini kullandım!" Seni asla bırakmayacağım. "Peşimi bırak artık!" Sana aşığım. "Senden nefret ediyorum!" Bu son sözden sonra gözlerinin içine bir hayal kırıklığı yerleşti. Artık o da dayanamıyordu. Gitti. Kapıdan çıkıp gitti. Bense peşinden bakakaldım. § "Özür dilerim, sevgilim... Bunu sen ve bebeğimiz için yaptım... Çok özür dilerim..."

Tam hazırlanmış dışarı çıkacak iken Selim amca ve Araf`ın seslerini işittim, hararetle bir şeyler tartışıyorlardı. İş ile ilgili olabileceğini düşündüm ta ki adımın geçmesi ile duraksadım. Sesleri net değildi bu yüzden merdivenlerin başında onları dinledim... Duyduklarımın gerçek olmamasını diledim sadece bu yaşadığım şeylerin bir oyunun parçası olmamasını... Ama öyle değildi konuşulan her şey açık ve netti. Madem bu oyunun en büyük parçası bendim, görelim bakalım oyun nasıl oynanıyor...

Emniyet güçleri tarafından aranan, ülkenin başına bela olmuş, maske takarak tüm suçları işleyen bir seri katil grubu. Canlı veya ölü bir şekilde yakalanmak hiç bu kadar kötü olmamıştı çünkü bu grubun iki türlü de eline geçmek, Cehennemde yer edinmek gibiydi. . Peki, bir maske gerçek yüzünü ne zamana kadar saklayabilirdi? Ya da maske takmadan gerçek yüzlerini saklayan insanlardan kendini nasıl koruyabilirdin? Hangisinin daha tehlikeli olduğunu yaşayarak görecektik!

İnsanların gözünde, Türkiye`nin sayılı zenginlerinden biri olan Kahraman Hancı`nın biricik kızı gibi görünüyor olabilirdim ama aynaya baktığımda gerçeği gören sadece bendim. Babası tarafından hiç sevilmemiş, yıllarca zorlu eğitimlerle ve antrenmanlarla ince ince işlenmiş, asi ruhumu zapt etmek için korkunç cezalardan nasibini almış ve en sonunda da amacına ulaşılmış bir proje. Profesyonel bir hırsız... Ama hikâyem bu değil. Yani bütünüyle değil demek istedim... Bilemezdim, yıllarca vücuduma kod gibi işlenen tüm bu yeteneklerimin, bambaşka bir noktada hayatımı kurtaracağını... Ben İzel İzem Hancı... Bir gün inadım yüzünden bir adamı öptüm... Nazik, kibar ve düşünceli bir adam... Her genç kızın hayallerini süsleyecek türden... Hayır sorun adamda değildi, o gerçekten öyle biriydi. Sorun o adama takıntılı olan başka bir kızdaydı. Başta klişeleri oynuyorduk. O, okulun popüler kötü kızı, bense okula yeni gelmiş burslu, normal bir üniversite öğrencisi... Onun beni tanımadığını düşündüm ama asıl onu tanımayan bendim. Hayatımı nasıl bir belaya bulaştırdığımı bilmeyen... ~~~ Klişenin nasıl bir noktaya evrildiğine inanamayacağınız bir evren sizleri bekliyor. Aile baskısı, özgürlük mücadelesi, hacker savaşları ve doğuştan psikopatların bir arada olduğu bir dünya. Ve İzel ve Savaş`ın soft ama bir o kadar da tutkulu aşkı...

Her şey normal bir arkadaşlık hikayesi gibi duruyor değil mi? Peki aslı çok farklıysa? İki rakip ekibin çatışmasıyla başlayan gecenin sabahında en fazla ne olabilir ki? Dengelerin alt üst olduğu bir ihanet oyununda Erna`ya eşlik eder misiniz?

Klişe ama orijinal demişken mafya/anlaşmalı evlilik yazmasak olmazdı. Buyurunuz... * "Çok şey bildiğini sanıyorsun değil mi?" dediğinde başımı iki yana salladım yavaşça. "Her cuma saat 9 ve 10 arasında ne yaptığını bilmiyorum." Söylediklerimi desteklercesine de dudaklarımı bükmüştüm. Alaylı bir kahkaha bıraktı. Sinirlerini gerçekten bozmuş olmalıydım. "Ya da şu an neden hâlâ hayatta olduğumu?" Arat`ın beni şu an hayatta tutması için hiç bir sebep olmadığı gibi öldürmek için de çok sebebi vardı. Belki de sınırlarını görmek için bu kadar damarına basıyordum. "Karım olacaksın çünkü!" dediğinde bu sefer alaylı bir kahkaha bırakan bendim. Kafayı çok temiz yemişti. "Hangi hayal alemindeysen çık Arat!" dediğimde başını iki yana salladı. "Ya hapse girersin ya da benimle nikah masasına oturursun!" Ciddi olduğunu anladığımda şaşkınlıkla ona döndüm. Ancak ağzımı tekrar aralayabilmem için hatırı sayılır bir süre geçmesi gerekmişti. "Neden bunu istiyorsun?" "Cevdet sana ne teklif etti?" dedi soruma soruyla karşılık vererek. Tabii ki Sereyli`nin malikanesine gittiğimi biliyordu. Cevapsız kaldığımda başını aşağı yukarı salladı. "Son kez söylüyorum. Yarına kadar düşün taşın. Ya dünyaevi ya cezaevi..." * Yazılmaya Başlama Tarihi: 23.06.2023 İlk yayımlanma Tarihi: 01.01.2024 (İlk kez Wattpad`de yayımlanmıştır.) Kitappadde yayımlanma Tarihi:26.08.2024 İlerleyen bölümlerde +18 sahneler olacaktır. 18 yaşından küçüklere ve rahatsız olacaklara duyurulur.

Yıllarca evde tutsak edilerek babasının işkencelerine maruz kalan Alkım, defalarca kaçmayı dener fakat başarısız olur. Bir gün yine kaçmayı denerken bir örgüt lideri tarafından kaçırılır. Peki Alkım`ı neler bekliyor? Kitabımı okuyarak öğrenmek ister misiniz? - Bu kitap bir hayal ürünü olup her ayrıntısına kadar kurgudan ibarettir.

Kitabı okumadan hiç bir şey öğrenemezsiniz. Unutmayın! Cinayetler sırların içinde saklıdır. Ve katillerin sır dolu notları vardır.

"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın ,  hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın"

Hayat çok acımasız ya da insanlar.Ne yapmıştım onlara? Suçum neydi? Bu hayatı yaşamayı ben seçmemiştim.Annemin mi yoksa babamın mı günahının bedelini ödedim,bilmiyorum.Ama yaşadıklarımın hiç birini hak etmedim.

``Canavarlarınızla tanışmak ister misiniz? Gölge benliğinizi hapsetmek yerine davetime kulak verin. Karanlık tarafınızı keşfederken bir yanda ölüm ve yaşam arasındaki ince çizgide gerçekten yaşamanın ne olduğunu görün.`` Geçmişin yolları geleceğin nereye gideceğini karar verirken zamana kafa tutan iki ruhun kaderi tek bir yola çıkıyordu. Ya bu yolu büyük bedeller ödeyerek kazanacaklardı. Ya da büyük kayıplar vererek mağlubiyete uğrayacaklardı.

Hayat insan ayırıyordu Kimimiz, istediğimir gibi doğuştan özgürken Kimimiz doğuştan zincirliydik özgürlüğe Güçlü bir kadının doğuşu için intikam rüzgarlarına hoşgeldiniz

Ben Hafsa Soykan, aynı zamanda Aurelia Mendez. Aslında gerçek beni tanımak için çıktığı yolda yıllarca kan kaybetmiş, eziyet görmüş ancak amaçlarından asla vazgeçmemiş olan ben, kimdim? Kendimi bulmak uğruna onlarca kez elini kana bulamış, vücudunda olanlardan çok ruhunda kalan izlerle yaşamaya mahkum olan ben, bu yolun sonunda amacıma ulaşabilecek miydim?

Geçmişte yaşadığı şeyleri tekrar tekrar yaşamamak adına sürekli güçlenmek için çalıştı ve çalışmaya devam ediyor. Sonunda güçlenmek için doğru yeri bularak olabileceği en güçlü hale gelecek ve bu yolda yoluna çıkacak olan her şeyi ve herkesi yok ederek yoluna devam edecek. Ejder Soykıran, bütün tanrıları geride bırakmaya geliyor.

20 yıl önce henüz 5 yaşındayken Minho ile birlikte kaçan Luna , Minho`yu hedef alan Kurşunun kendi bedenine ulaşacağını bilmiyordu... Luna`nın bedenine ulaşan kurşun o gece Luna`nın nefesini kesti.... Minho o gece hiç ağlamadı içinde bir yerlerde hala Luna`nın yaşadığını hissediyordu.................. O gece Luna yeniden doğdu..... Başka bir bedende başka bir hayatta yeniden var oldu.... Annesi onu doğurduktan bir kaç gün sonra hastalandı ve öldü .... Babası bu yüzden ona karşı hep kin beslerdi , abisi jungkook da aynı şekilde... Babası 18 yaşına girdikten sonra Luna`yı zorla boks ringinde çalıştırıyordu..... Luna`nın her daim yanında olan arkadaşı V , Luna`ya karşı hislerini hala gizlemektedir , tabii bir çete lideri olduğunu da ...... Bu Luna`nın ona ışığını veren güneşini bulma hikayesi......