Kitap Tür Kategorileri

Yıl 2009, saat:01.30 Dilem, odasında uyurken aşağıdan bağırış çağırış sesiyle uyanır.. aşağı indiğinde ise ev harabeye dönmüştür. Dilem abisine arkasından sarılıp ağlamaya başlamıştır... Aras, annesinin haykırışı ile uyanır.. Annesinin ambulansı arıyordu o sırada. Aras ise babasının yanına gidip "baba, nolursun uyan annem neden ağlıyor" diye sarsmaya çalışırken ağladığının farkında değildi. Kız kardeşinin onları izlediğinin farkında değildi.. İki ayrı hikaye, İki ayrı hayat ve İki ayrı acı. Mutlu Son sizlerle..

Bir hayat düşünün. Dede`den başlayıp oğula, toruna kadar uzanan. Ve bu uzantıda bir çok hayat öyküsüne şahitlik ediyor olacaksınız. Aşk, aile, acılar, çaresizlikler, yaşam koşulları ve zorlukları. Hepsi hayatın içinden kesitler. Zamanda yolculuk misali. Her hikaye kendine has, her ömür aşk ve acı dolu. Tarihin tozlu sayfalarından fışkırmış, gerçek olaylardan esinlenerek yazılmış bir hayat hikâyesi.

Yeni bölümlerle her hafta karşınızdayım. Bu sıcak havalarda içinizi ısıtacak sıcak bir hikaye .. Bir mahalle hikayesi..

2 yıl önce kaza yapan Alin KINAY komadan uyanmasının ardından unuttuğu 1 yılı tekrar hatırlamasıyla birlikte olaylar sarpa sarar ve işin içinden nasıl çıkacağını bilemez. Tüm bu olaylara karşı yanında duran tek kişi biricik sevgilisi Demir ŞAHİNDİR.

Bir töre masalı

Kaptan yıllarını verdiği denize açılırken pusulasını daima yanında taşır. Deniz evidir ancak limana yanaşıp dinlenmek de lazım gelir. Yolun başında limana ulaşmak hayali vardır çünkü. Uçsuz bucaksız deniz kaptan da olsa korkutur insanı. Peki, ya pusula olmasaydı? Sığınak güvende hissettiğin yerdir. Kaybolmayacağını bildiğin her yer güvendir. Peki insan hiç evde kaybolur mu? Sığınak sandıkları, asıl sığınağın orası olmadığını anlayacakları bir yolculuk var onlar için. Biraz dalgalı, biraz durgun, biraz da alaboralı. Hatice, Zehra ve Kamuran. Üç kadın, üç farklı hayat. Ne zaman gider buralardan?

Sâra ile Yarkın`ın sarı gül motifli, tahta kapaklı bir günlükle başlamıştı aşkı. Birbirlerini hiç tanımayan iki kuzenin aşk hikayesi... Yarkın; "Nefretinle aklımdan, sevginle gönlümden çıkmıyorsun sarı gül." Kulağının fısıltıyla işittikleri ile gözleri kapanmıştı genç kızın. Aklının gönlünün esiri olmaması için savaş halindeydi Sâra. O esnada fark etmeden yumduğu yeşil harelerini açıp kendini geriye doğru çekti. Başını onaylamazca sallayıp, "Bir gönüle iki yar girmez ki..." Dedi. Her şeyin var olup sonsuz bir bitiş olmayacağına dair imzalar atılmıştı dökülen net cümlelerle, ikisininde bu hayatta mağlup olup kaybedeceği çok şeyin farkındaydılar ama aşkları, işte o meçhul... Bu hikayede geçen bir çok şey gerçek hayattan esinlenerek yazılmıştır!

Kapıyı araladı. Bana doğru yürürken adımları sakindi. Fazla sakin. Bir zamanlar içinde geleceğimi gördüğüm , bana dünyaları veren acı kahve gözleri bu gece öleceğimi fısıldıyordu. Üzerime doğru yürürken odada kendimi savunabileceğim bir şeyler aradım. Nefesim düzensizleşti. Her zerresini ezbere bildiğim yüzü hissizdi. Komodinin üzerinde bulunan bibloyu elime aldım. Kafasına sert bir darbeyle bu odadan çıkabilirdim değil mi? "Sakın Lavin. Bu durumda beni sinirlendirmek istemezsin." Aramızda bir adımlık mesafe kaldığında elimdeki bibloyu kafasına geçirmek için kaldırdım fakat bileğimi yakaladığı gibi beni duvara iterek diğer koluyla belimi sarıp hareket alanımı kısıtladı. "Acı çekmeni istemiyorum. Bana karşı koyma." Elimden bibloyu alıp arkadaki duvara doğru sertçe çarpmasıyla beraber biblo tuzla buz oldu. Ama ben bu gece ölmeyecektim. "Senden tiksiniyorum." Gözlerimdeki hayal kırıklığını yansıtmamaya çalışmıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Beni ittiği duvardan hızla çekerek arkama geçtiğinde soğuk metalin baskısını boynumda hissettim. Hareketleri kendinden emindi. Hala olanları anlayamıyordum. Sırtımı göğsüne yaslandığında bana her dokunduğunda yaptığı gibi derin bir nefesle kokumu içine çekti. Eskisinden tek bir farkla; artık birbirimiz için yanmıyorduk ve bu gece onun için sadece bir cesetten ibarettim. Eski halimiz idealar evreninde bir olasılıktan ibaretti. Alayla gülümsedim. "Öldürmek isteğin bir kadının kokusundan bu kadar etkilenmemelisin." "Biliyorsun Lavin hepsi yalan değildi , senden her zaman etkilendim." "Senden nefret ediyorum." Soğuk metalin baskısı arttı , boynumda küçük bir çizik oluştuğunu hissettim. Tek bir hareketiyle işimi bitirebilirdi. "Karanlıkla kutsanmış bedenler aydınlığa çıkınca yanarlar , uğurum. Sana defalarca uzak kalmanı söylemiştim." Yanmıştık. İkimizde.

Tesadüf diye birşey yoktur.Her yol önceden belirlenmiştir.

- Burada olmanı istemek bencillik mi? + Eğer öyleyse, ben dünyanın en bencil insanıyım. Demişti ama gitmişti. O gidince günlerle ölçülen ayrılıklar haftalara dönmüş, ben de saymayı bırakmıştım. Oysa bana şemsiye uzatabilecek tek kişiydi. Şemsiyem onun elindeydi. Bir gün karşıma çıkıp bana şemsiye uzatacak mıydı? {2▪︎Haziran▪︎2017} {1▪Ağustos▪2017} yayınlanış

Kendime ait hikayelerden oluşan bir kitap

Kalpte saklıydı ama, gözlerde aleniydi bu sevda. Her bakışında bir sır fısıldıyordu, her gülüşünde kalbinin derinliklerine dokunuyordu. Onu korumak için uzak durmak gerekiyordu, bir duvar örmek, hislerini gömmek... Çok zor olacaktı ama kabul etmişti. Aşkı içindeki ateşi körüklese de, yüzleşmekten kaçınmak gerekiyordu. Her anı hatırlatacak, ama susarak, içindeki sevdayı gizleyerek yaşamak zorundaydı. Duyguları arasında sıkışıp kalırken, belki de en büyük cesaret, sevdiğine uzaktan bakabilmekteydi. Bu sessizliği, o aşkın koruyucusu olmanın bir bedeli olarak kabullenecekti.

Ciğerpâre: ciğerimin köşesi demektir. Mavi Gözlü adamın güzel kadını... *** "Sana bir şey olmasın tamam mı?" Yalvarır gözlerle baktım ona. Sevdiğim adamın yanında ağlamak aslında beni güçlü hissettiriyordu. Onun kollarından arasında olmak beni huzurlu ve güvende hissettiriyor. "Senin saçının tek bir teline dâhi bir zarar gelirse yaşayamam ben Yiğit." Diğer elimi de yanağına koyarak böylelikle yüzünü ellerimin arasına almış oldum. Uzanarak gözlerimi kapattığımda dudaklarımı şakağına bastırdım ve öyle kaldım. Öptüm, öptüm. Usulca, naifçe; aşkla. Kokladım boynunu. `Sen beni koklayarak öpünce ben hayat buluyorum` derdi hep. Burnumun direğini sızlatan o kokusunun burnuma dolmasıyla dudağım yana doğru kıvrıldı. "Benim güzel adam`ım," dediğimde, belimdeki kolları iyice belime sarılmış, kafasını göğsüme yaslamıştı. Saçlarına bir buse bıraktığımda, ben de ona sarıldım. Çok çok seviyorum. _____________

İki klabin kör düğüm ile bir araya gelme hikayesi. Adam kadına meftun kadın adama can. Tesadüf neydi beklenmedik anda oluşan mı yoksa kaderin ezelden yazdığımı. Hazar & Berra ❤️

Bir hayat, bin yaşam. (Romantik komedi) Tekrar yayınlanma tarihi : 05/02/2022 cumartesi

Benim yaşayamadıklarım yaşadıkların, yaşadıklarım ise yaşayamadıkların olsun olur mu? Boşlukta süzülen düşünceler...

Başladıysanız başlama tarihini atmayı unutmayınız Yazarınızın 1.kitabıdır. Kitap yazım hatası ve kurgusu düzenlenmeye alınmıştır

"Ben Adel Rana Arın, bugün düştüğüm yerden kalkacaktım. Yaralarımın üstüne, basa basa kalkacaktım. Acımayan yara iyileşmezdi." Bu hayata defalarca yenilen, yenildikçe savaşan iki aşık. Bu savaşın galibini öğrenmek için kitabıma davetlisiniz. Bu savaş sadece Barlas ve Adel`in savaşı değil. Bu savaş hepimizin savaşı... Wattpad üzerinden 340K ya ulaşan kurgumu bu platformda da yayınlamaya karar verdim desteklerinizi bekliyorum. Keyifli okumalar dilerim…

Gül dikensiz, papatya falsız olmaz.

Adamın bütün kusurlarına aşık bir kadın...

Baştan belliydi sonumuz ama, Ben seni yaşamak istedim. İnsan birine geç kalır ve bir daha hiç kimse için acele etmez.

Bir gece yarısı bir gökdelenin tepesinde saçları savrulan genç bir kız... Ne istediğini bilmeyen, tek bildiği gitmek istediği olan o kız... Kimsenin sevmediği biri olarak büyüyen bu kız artık daha fazla dayanamıyordu. Son istiyordu bomboş geçen hayatına. Çünkü nefes alıp vermek hayatta yaşadığın anlamına gelmezdi. Yaşamak nefes almak ve vermek ise yaşamak değil muş gibi yapmaktı sadece. Varsın ama yoksun gibi. Ve işte o gece hayatı nefes alıp vermek dışında bir şeye kapı araladı. Yaralarından tutan birine rastladı. Zihnindeki sessizliği duyan birine... Artık yaşaması için bir sebebi vardı ve zamanla daha fazla sebebi olacaktı... Bu hikaye hayatının anlamsız ve boş olduğunu düşünen, belki de yalnızlıktan kafayı yemek üzere olan, aynı bu hikayenin yazarı gibi kendi içinde kaybolan herkese umut olması dileğiyle yazılmıştır. Ve unutmayın hayat bazen sona geldik dediğiniz anda başlar...

...Rüyamdaki adam kimdi neden rüyama girdi bilmiyordum ama bu karşılaşmanın beni en derin korkularımla yüzleşmeye zorlayacağını rüyamın ilk saniyelerinden beri biliyordum. Çünkü bazen, en büyük korkularımız sinsice zihnimize yer edinir ve bizlere oyun oynamak isterdi. Ama o gece oyundan ziyade bir gerçek vardır ki o adamın gözlerinde, gerçeklik hissetmiştim. Sıcacık bir Lise hikayesi

“En Dayanılmaz Olanı Ne Biliyor Musun Ayşe? Nedir? “Umutla Başını Koyduğun O Yastıktan Hayal Kırıklığı İle Kaldırmak.."🥀

Ali osmanlının hayatını kurtararak dünyanın kahramanlarına eklendi.

nsanlar için vazgeçmek çok kolaydır peki ya hiç diğer tarafından düşünen nadir insanları tanıdınızmı? en kötü haldeyken en yüksek şekilde yaşayanlar hayalleri küçük ama çok mutlu edebilecek hayal kuran insanlar,nadir insanlar... benimle gel ozaman hadii bekleme bekletmeyelim.

Aslında her şey bu şiire benziyor. Şimdi hapisdeyim önümde demir parmaklıklar. İstesem yıkılır bu duvarlar, Ama yıkılmadıkça sizin kafanızdaki parmaklıklar. Yeniden önüme dikilecektir bu duvarlar.

Duygu Seline Kapılmaya Hazır mısın?

"Sizce bilinmeyeni sorgulamak ne kadar doğru?" ADIM I - X

Ceyda nasıl bir işin içine düştüğüne anlam veremiyordu. Kendi kendine konuşmaya başladı. "Kendin ettin kendin buldun Ceyda evlendin de ne bok oldu rahatmısın şimdi" "Ne rahatlaması kızııımmm bütün hayallerim hedeflerim piç olduu" "Yaa bak işte insanın kendisine yaptığı kötülüğü el yapmaz yazık be! yazık!" "Ne yapalım Ceyda düzelticez bu durumu da" "Her şeyi düzeltirsin de Ceyda çocuğunu kaybettin sen onu nasıl atlatacaksın be kızım! Biliyorum için alev alev, biliyorum kimseye anlatamıyorsun, biliyorum kabuslar görüyorsun ben hepsini biliyorum ceyda!" "Her şeyi de bilmeyiver sende sus artık kafamın içinde dır dır dır yeter." İç sesi de sustu Ceyda`nın göz yaşları da durdu.