Hayat bazen tam ortasında durduğumuz bir aynadır. Ne tamamen gerçek, ne tamamen hayal. Dokunmak istersin ama elin boş kalır. Gözlerin görür ama kalbin anlamaya çalışır. Bu hikaye, böyle bir aynanın içinde kendini bulmaya çalışan iki insanın öyküsüdür. Kesişen yollar, gizli bakışlar ve söylenmeyen sözlerle örülü. İçinde sevgi, kırgınlık ve umut barındıran...

Uyarı: Yaş farkı bulunmaktadır. Mat siyah kapaklı kitabın üzerinde kocaman, bordo harflerle tek bir kelime yazıyordu: “BAKİR.” Bu kitap, mafya ve çete dünyasında gizlice el değiştiren, genç kızları hedef alan karanlık bir rotaydı. Sayfaları arasında yalnızca seçilmiş olanların fotoğrafları vardı — yaşları 17 ile 20 arasında değişen kızlar... Her fotoğrafın üstü kırmızı bir çarpı işaretiyle çizilmişti. Onlar artık sadece birer isim değil, birer hedefti. Kitabın dördüncü sayfasında, üçüncü fotoğrafa gelindiğinde sayfa daha da kararıyordu. O fotoğraftaki kız: Eliz. Simsiyah, dümdüz saçları alnını kaplayan bir kakülle son buluyordu. Teninin solgunluğu, gözlerinin buz gibi keskinliğiyle daha da belirginleşiyordu. Ona bakan biri yalnızca bir yüz görmezdi; onun bakışlarında bir soğukluk, bir boşluk, bir tehdit gizliydi. Ve işte tam da bu yüzden, o karanlık dünyanın en gözü dönmüş adamları bile gözlerini onun fotoğrafından alamamıştı. Kitaba henüz yeni girmişti… Ailesi tarafından reddedilmiş, yalnızlığa terk edilmişti. Ve şimdi, karanlıkta pusuda bekleyen herkesin hedefiydi.

Herkes doğar, büyür ve yaşar… Peki gerçekten “yaşamak” nedir? Bu roman, hayatta kalmak ile yaşamak arasındaki derin uçurumu, insanın kendi iç sesine ve karanlık yanlarına yaptığı yolculuğu anlatıyor. Bir yanda umutla örülü hayaller, diğer yanda yalnızlıkla sınanan kalpler… Her bölümde, yaşamın öğretilmeyen yüzüyle yüzleşecek, satırların arasından kendi hayatınıza dair izler bulacaksınız. “Yaşamak hiç öğretilmedi…” Belki de bu yüzden en çok, birbirimize hikâyelerle tutunuyoruz.

Bu hikâye tamamen gerçektir . Hikâyense +19 içeren (tecavuze ugrama, intihar yada cinayete teşebbüs gibi.)hepsini yazar olan ben yaşadım ve tüm acıları iliklerime kadar hissettim emin olabilirsiniz . Son ana kadar acılarla ve sürprizlerle dolu bir hikaye için herkes buraya...

“Bazı kadınlar gelinlikle değil, suskunlukla evlenir.” Toprak... Bazılarının ayak bastığı bir zemin, Bazılarının ise yüreğinde taşıdığı kadim bir sükûttur. Bu hikâye, o topraklarda doğan bir erkeğin – Behram’ın – sadece aşiret gelenekleriyle değil, kendi kalbinin çığlığıyla da sınandığı bir zamana aittir. Bir sesin, bir bakışın, bir kaderin ağırlığını taşıdığı Mardin’in taş sokaklarında yazılmıştır bu hikâye. O bir “Aladağ”dı. Soyadıyla değil, yüküyle yaşadı. Ve o bir “gelin”di. Bir aşiretin değil, bir kalbin eşi olmayı diledi. İki kişinin değil, üç kalbin sınandığı bu hikâyede, sevda sadece göz göze gelmekle başlamadı. Bir suskunlukla, bir yasakla, bir töreyle büyüdü. Aşkı konuşmayan, ama aşkı yaşayanların romanıdır bu. Aladağ’ın Gelini; bir aşkın değil, bir aşiretin içinde gömülen yüzlerce sözcüğün ağıtıdır. Okuyacaksan eğer... Susarak oku. Çünkü bazı aşklar, ancak sükûtla duyulur

" Mehmet ağa çık dışarı" şaşkınlıkla Araf a baktım yaptıklarına değişmesine şaşırmış anlam veremiyordum. "Aaraf noluyor neden getirdin bizi konağa bir şey desene susma yalvarıyorum sana" Ağlamaklı çıkan sesime lanet ettim gözlerim anında dolmuş akmayı bekliyordu sanki gözyaşlarım, " bu ne hadsizliktir böyle ne olmuştur Araf ağa" Dedem merdivenlerden indi babam peşinde ama abim etrafta yoktu, verdiği sözü tutmamış mıydı yoksa, dedem tam karşımızda durdu babam yanında, Sanki ben evden hiç kaçmadım ve hiç merak edilmedim öyle bir boş bakışı vardı içim acımıştı. Araf bana dönüp tekrardan bileğimi kavradı, gözlerimin içine nefretle bakıyordu, beni çekiştirip dedemin ayaklarının dibine savurdu, düşmenin verdiği acıyla hafif bir çığlık döküldü dudaklarımdan, " Size kızınızı getirdim. Kardeşimin namusuna karşılık kızınızın namusu" ses kulaklarımda yankılandı, Kalbim param parça oldu ruhuma sayısız cam parçaları battı sanki kanıyordu ruhum, abim yoksa bu doğru olamazdı hayır, Araf bana bunu yapmış olamazdı... Ayy çok heyecanlıyım aşklarım mükemmel bir kurgu ile karşınızdayım uzun zamandır yazmak istediğim berdel kitabını sonunda yazıyorum umarım çok seversiniz.. Not: kitapta argo küfür şiddet cinsellik mevtuttur kessinlikle normalleştirme değildir okuyanlar ona göre okusun lütfen .

Aşık olduğun kişi, en büyük yaransa…işte o zaman adı ‘Yürek Sızım’ olur. Bir resimle başlayan saf bir kadının masum bir aşkı, inatla evlenmek istemeyen, başkasını seven bir adam… düğünün hemen ardından sevgisini de alarak izmire gider.

1990’lı yılların Kütahya’nın Domaniç köylerinde geçen bu hikâye, aşkın ve sadakatin sınavını anlatıyor. Şerife, kalbini köyün delikanlısı Veli’ye kaptırır. Evlenme vaatleriyle kandırılan genç kız, hayatını onun üzerine kurar. Fakat kader, hiç ummadığı bir kapı açar: Kasabalı eniştesi Kemal Bey’in kararıyla, Şerife kendini Halil’le evlilik yolunda bulur. Halil, dürüstlüğüyle tanınan, saf ve temiz yürekli bir köylüdür. Onun ailesi Şerife’yi bağrına basarken, Şerife kalbinin hâlâ Veli’ye ait olduğunu düşünür. Köye alışamayan genç kadın, bir yanda geçmişin hayaliyle, diğer yanda yanında sabırla duran bir yürekle sınanır. “Toprağa Düşen Aşk”, Domaniç’in dağ köylerinde, toprağa kök salan hayatların içinde yeşeren bir sevdanın hikâyesi…

Hayatta bazen işler istediğiniz gibi gitmez. Ama benim hayatım hiç bir zaman umduğum gibi olmadı... Belki de benim doğmam bile hataydı. Çünkü bu kadar işkencenin başka türlü mümkün olması olacak iş değil.

Diyalog 🤗🤗 Selam canlar.

Annesinin ölmesi sonucunda küçük yaşta yetimhaneye bırakılan bir kız Astrea

önceden birbirini seven bir çift varmış kızın babası bunu onaylamadı için kız açıklama yapmadan ayrılmak zorunda kalmış oğlan kızın onu sevmedini düşünüp ona kin beslemeye başlar ama içinde bir yerlerde hala kızı sevmektedir ve kader onları yeniden bir araya getirir her şey o zaman başlar

TERS KÖŞELİ BİR KİTAPTIR😌 ...

T.C.B adında ki topluluğun topladığı çocuklara verilen görevlerden biriydi Kod.45 Çağla , Çınar , Çağlar ve Mira onlar kod.45 di ve görevleri öldürmekti

Karadeniz`e asi derler, öfkeli, hırçın derler. İnsan sanki bu denizi gören herkesin aynı kelimeye sarıldığına inanır. Oysa ben bakınca yalnızca öfke görmem. Bazen dalgalarının içinde bir çocuğun ağlamasını işitir gibi olurum; bazen kıyıya vuran köpüklerde, usul usul anlatılan bir hikâyenin izlerini bulurum. Asi midir? Belki. Ama her asilikte biraz da incinmişlik vardır. Karadeniz, incinmiş bir kalbin dalgaları gibi çarpar kıyıya.

motorcukalbim06: eski bir yunan efsanesine göre insanlar aslında 4 ayak 4 kol ve 2 kafadan yaratılmış. motorcukalbim06: ama yunan tanrısı olan zeus bundan korkmuş ve insanları ikiye bölmüş. ve bizler hayatımız boyunca diğer yarımızı arıyormuşuz. motorcukalbim06: benim diğer yarım sensin. gececagdas: şu Yunanlar ne değişik lan. gececagdas: tıpkı senin gibi. gececagdas: kimsin bakim sen?

Gizli görev için, mafya ile yakınlaşan polis...

“Bu sokakta yumruk değil, kelime atılır. Eğer bir cümleyi bitiremezsen... Seni bitirirler” Büyük Devletler Savaşından sonra devletler parçalandı.. Şehirler kıtlık, gaflet, susuzluk yaşadı, Riva’da bu sokaklardan birisinde yaşıyor... Yaşadığı yer “son sokak”.... Savaşlar hâlâ devam ediyor bombalar şehirleri ayırıyor... Bomba altında yaşam mücadelesi... Riva’nın Hikayesi... Wattpad`de 2 k olan kitabımı sizde okuyun!

"Eğer var olmamam gerekseydi Sonsuza kadar yok olurdum"Karla`nın hayat felsefesi buydu ama geleceği onun yaşaması için yalvaracaktı

Bu bir çete hikayesi

Bir şut kaleyi ıskaladı ama kalpleri buldu. Futbolun en kritik anında başlayan bu tesadüf, tribünlerin gürültüsünü susturup iki yabancının kalbinde yepyeni bir maç başlattı: Aşk maçı. ⚽❤️ TIKTOK HESABIM=Sümeyye🃏 FENERBAHÇE VE GALATASARAY ESIT PUANDA GİDERKEN HERSEY SON MACA KALMISTI GALATASARAY KONYAYLA OYNAYIP BERABERE KALMIS FENERBAHÇE ISE TRABZON DEPLASMANINDA KESİNLİKLE GALİBIYETLE CIKMASI LAZIMDI AMA MAC 0-0 DEVAM EDERKEN 90+3 TE FENERBAHÇEDE ILK KEZ FORMA GIYEN HÜSEYİN CAN KORHAN TOPUN BAŞINDAYDI AMA OLMADI KAÇIRDI VE MAC BITTI GALATASARAY ŞAMPİYON HÜSEYİN KENDİNE COK KIZARKEN ZENAN ÇOCUK ASKİ ŞAMPİYON OLDU DIYE BI ANDA HÜSEYİNE INSTAGRAM DM SENIN AYAGINA KURBAN OLURUM MESAJI ATTI VE HERSEY ORDA BASLADI

Ringlerin en soğuk adamı olan Batur Enes KARAN namı değer BOĞA “Neşesiyle ışık saçan o kız ve karanlığıyla suskun kalan o… İkisini bir araya getiren şey kader miydi, yoksa sırların gölgesi mi?” 05: selamm anonimden yazıyom sana 🙈 BaturEnesKaran: kimsin? 05: söylemem 😏 BaturEnesKaran: oyun mu oynuyosun? 05: yok yaa sadece konuşmak istedimmm BaturEnesKaran: beni sinir etme. 05: neden bu kadar soğuksunnnn BaturEnesKaran: çünkü seni tanımıyorum. 05: tanımadan da sevilmez mi? BaturEnesKaran: saçma. kimsin?

Çiçekler sır saklayabilir mi? Kökleri toprağa güveniyorsa neden olmasın...

Karanlığın içinde yolunu arayan bir ruh... Sare, yıllardır içinde saklı tuttuğu cesareti, kendi gölgesinden sıyrılarak bulmak zorunda. O evde sadece bir silüet gibi yaşamış olabilir, ama şimdi ilk defa kendi hikayesini yazmaya hazırlanıyor. Bir karar, bir kaçış, bir bilinmezlik... Ancak ışık, her gölgeye dokunmaz. Peki ya Sare`nin gölgesi? O, geçmişinin ağırlığından kurtulabilecek mi, yoksa geçmişi onu sonsuza dek esir mi alacak? Bir kadının kendini yeniden bulma hikâyesi... Bir yolculuk, özgürlüğe uzanan bir isyan... Ve gölgenin içindeki ışık.

Ne demişti annem. git kurtar kendini. Öyle yaptım gitim. Önce ismimi değiştirdim zerdayı sonrada zerdayı öldürdüm. Zehra koydum yerine Zehra Yılmaz unutmuştum geçmişi, silmiştim geçmişi. Taki geçmiş beni köşeye sıkıştırana dek.