Kitap Tür Kategorileri

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

Ezel `in annesi ve babası sürekli bir kavga içerisindedir ama ablası onu onların kavgalarından uzak tutmaya çalışır ama sonrasında öğreneceği şeyle şok yaşar

Tarih; 18/11/2024 Cumartesi.

Babası ile iyi anlaşamayan Ala gizlice şırnağa gönüllü doktorluk yapmaya gider

Türkiye`de bir ilk olan Karavezir Okulu yetenekli öğrencileri toplayıp geleceğe hazırlayan bir okuldur. Okulun sahibi olan ve aynı zamanda okulda okuyan Alev Ateş Karavezir bu okulu kurarak babasından sonra yöneteceği şirketler için öğrenci yetiştirmektedir. Okul aynı zamanda iyi insanlara kibir`den ve ego`dan uzak insanlara da önem göstermektedir. Lakin her okulda olduğu gibi bu okulda da zorbalık gibi olaylar olduğu için Alev ve arkadaş grubu buna bir çare bulur. KARA KART oyunu. Bu oyun çok tehlikeli bir oyundur ama gerekli olduğu için yapılmasında zorunludur. Kara kart çekildiği kişi kartı çeken kişi ile Kemik Kıran kafes dövüşün`e girmek zorundadır.Kart çekilen kişi kafes dövüşünü kazanırsa okulda kalmaya devam edebilir. Bu kitapta annesinin terk ettiği babasının veliahtı olan Alev Ateş Karavezir`i, arkadaşlarını ve kuzenlerini okuyacaksınız.

" Uraz`ın şiiri Feride`ydi,Süleyman`ın şiiri Hatice. Benim şiirim ise Sevde`ydi, bir türlü okuyamadığım şiirimdi." Baran Atmaca "Biz lise sıralarında tanışmış olan on iki arkadaştık. Bu okulun bahçesinde güldük bu okulun bahçesinde ağladık. Şimdi biz bu okulda öğretmenlik yapan on iki meslektaştık. Zaman bizden bir şey götürmemişti sadece biraz daha bağlamıştı." Sevde Öztürk

Kadem: Uğur, Şans İlerleyen Bölümlerde... ------- “beni seviyor musun?” dedi. “tam anlamıyla değil.” “o zaman evleneceğimizin de bir garantisi yok.” Dediğinde şoka girmiştim. “sen beni sadece tanımak istiyorsun anladığım kadarıyla, sana göre uygunsam da evlenmek.” “pazardan meyve seçmiyoruz, ben bunu demedim.” ------- “o zaman burada bitirelim, çok da istekli değilsin anladığım kadarıyla.” “olur.” dedim. “cesaretimle senin korkaklığının gölgesinde kalamam.” ------- “e bana da liste yaparsın artık.” Dedi Umut. “önce karar ver, sonra yaparım. Beni boşu boşuna yorma.” Dedim. “bakarız.” Dediğinde tekrar kıkırdadık. “iradene hastayım.” Dedi Can. “ben de diyetlere. Alerji yapıyorlar.” Dedi Umut. “o zaman neden kızı yoruyorsun oğlum?” dedi Seyit. “e hepinizin diyetisyeni vardı, benim olmasın mı?” ------- “beyaz atlı prensini bulmuşsun.” Dedi Bora göz kırparken. “beyaz atlı olduğunu sanmıyorum, önce güvenliği aramaya kalktı.” Dediğimde herkes kahkaha attı. “bu Can’ın başına birkaç kere daha gelmişti, onlardan birisi sanmıştır seni, o yüzden.” Dedi Seyit. “evlen de kurtul şu muhabbetlerden be kardeşim.” Dedi Bora. “iyice sardın sen de benim evliliğime, gören de emekli oldum hala evlenmedim zanneder.” Dedi Can. ------- “yanında ben varken hesap ödetmeyeceğimi bilmiyor musun?” dedi Umut. “bilmiyorum.” Dedim. “ayrıca yeni komşularıma da bir jest yapmak istedim.” dedim. “şimdi nemlendirici rujumu çıkartıp sürmem mi gerekecek?” diye sordu Bora. “ne yani şimdi prenses mi oldum?” dedi Can. “hesap kavgası yapmayacak mıyız?” dedi Seyit. ------- “ne kadar süre?” “bilmiyorum, neden bu kadar çok soru soruyorsun?” diye sordum. Terslememiştim. Sadece merak etmiştim. “merak ettiğimden. Peki o adam da orada olacak mı?” Sessiz kaldım. Kuzey’den bahsediyordu. “muhtemelen.” Dedim yutkunurken. “o zaman birlikte gideriz, benim de olmam işleri hızlandırır.” Dedi gözlerimin içine bakarken.

Kaderin acımasız çarkları altında yok olma eşiğine gelenlerin, tüm zorluklara rağmen ayakta kalma mücadelesini anlatıyor. En derin karanlıkların ortasında yeşeren umut, bu hikayede baş karakter Bahar`ın öyküsünde hayat buluyor.

Elis ve Akay aileleri tarafından küçük yaşta yetimhaneye bırakılan iki çocuktur. Bir gün bir adamın Elis`i evlat edinmesi ile ayrılırlar fakat kaderin onlara farklı bir yol çizdiğini henüz bilmezler.

Üniversite de aşkını fark eden Neva doğru kararlar verip ilişkiye başlama cesareti gösterebilecek mi?Peki ya abisinin arkadaşı ile olan bu aşkı abisi ile olan ilişkisine nasıl yansıyacak?

Maskeler, insanların yüzünü gizlerler peki içlerindekilerini duygularını gizlemeye gücü yeter miydi maskelerin? Ben Ada Atay sonuna kadar gizleyecektim duygularımı sonuna kadar saklayacaktım gerçek yüzümü ne için ? İşte bunu bende sizinle beraber görecektim. _____________________________________________ Görevi kabul etmiştim neden? Babamı bulabilmek için...

Küçük kız televizyonda oynayan filmden bakışlarını çekerek merakla kıstı. Acaba babası ve annesi de böyle mi evlenmişti? Aklına takılan soru ile hızla oynadığı bebeklerini bırakıp koltukta oturan anne ve babasına doğru ilerleyerek heyecanla seslendi. "Anne!" Elindeki dosyadan başını kaldıran kadın kızına çevirdi bakışlarını. Onun merakla parlayan bakışlarının altından yine bir şey çıkacağını anlayınca gülümseyerek sorusunu bekledi. Annesinin gülen yüzünden daha da cesaretlenen kız babası ve annesinin arasına oturarak merak ettiği soruyu sordu. "Siz nasıl evlendiniz? Küçük işaret parmağı ile televizyondaki filmi göstererek sorularına devam etti. " Siz de onlar gibi seviyor muydunuz birbirinizi? Babam uzaklara gidince sende üzülüp ağlıyor muydun o abla gibi? " Kızının her sorusu kalbine bir kesik atarken, kadın yıllar önce evlilik teklifini aldığı o anları hatırladı ve boğazına oturan yumruyla sertçe yutkunarak o günkü sözlerini acıyla fısıldadı. "Bir film` de görmüştüm ; insanlar bir birlerini gerçekten seviyordu! " Kızı da tıpkı kendisi gibi küçük yaşına rağmen sevgiyi, aşkı filmlerdeki sahnelerle sorguluyordu. Belkide hayatının en büyük hatasını yaptığını bilmeden!

"Madem birinizin ölmesi gerekiyordu,o zaman bende birinizi öldüreceğim. Ama endişelenme sevdiğim,bu kişi sen olmayacaksın" Gözlerim kapanmak üzereyken duyduğum birkaç cümleyi de uyandığımda hatırlamak adına aklımda tutmaya çalıştım. "Sonsuza kadar elveda Eymen ve hem hayatına hem de hayatıma hoşgeldin güzelim"bir kahkaha sesi kulaklarımda özgürlüğüne kavuştu.

İçimizdeki meyveler serisi 1. Kitap. Seri klişeleri komediyle birleştiriyor. Hepimizin acıları var, bunlar bizim çekirdeğimiz. Hepimizin kişilikleri var, bunlar özümüz. Hepimizin maskeleri var, bunlar da şeftali kabuklarımız. Aslında hepimiz birer şeftaliyiz. Ve ben aslında bir Nektariye aşık oluyorum. Bu hikaye şeftalinin nektariye aşık olma hikayesi. Ha, unutmadan. Bir de şeftalinin gerçek ağacını bulma hikayesi var. Beni ağacımdan koparıp yanlış sandığa koymuşlar. Biz beş şeftaliyiz ama birimiz karışmış.

Bartu arkadaş grubundaki Balım dan hoşlanıyorudur Arkadaştan aşka kurgusudur İyi okumalar

Ailemden kimsenin kalmaması benim için hayatta bana verilen ikinci şans demekti. Gerçekten öyle miydi?

Asker~Doktor Aylar sonra görevden gelen ve omuzundan vurulup hastaneye giden KAREN DAĞDELEN Nöbetinde asker pansuman yapmak için yarasını sardığında uykusuzluktan gözleri kendiliğinden kapanır ve askerin kuçağında uykuya dalan HİLAL BALKAYA ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ İlk kurgumdur, ona göre yorum yapın Yayınlanma tarihi: 31.08.2024 (Kurgu final olduktan sonra düzenlemeye alacam bilginizle)

Buz gibi çarpıcı, keskin hatlarla belirginleşmiş yüzü sanki heykeltıraşın elinden çıkmış bir başyapıttı. Yoğun bakışları, fırtınalı bir denizi andıran gözleriyle birleşerek, onun derin düşüncelerini ya da saklı duygularını açığa vurur gibiydi. Gözlerinin altındaki hafif çizgiler, hem yaşanmışlığın hem de azimli bir ruhun ipuçlarını taşıyordu. Çenesi keskin ve güçlü, bir savaşçının kararlılığını simgeliyordu. Bedenine gelince; her hareketinde gizlenmiş güç ve çeviklik, bir asker disiplinini yansıtıyordu. Geniş omuzları, sırtının düz hatları ve kaslı kolları, antrenmanla yoğrulmuş bir bedenin simgesiydi. Üzerine giydiği her kıyafet, kaslı yapısını ustalıkla sarar, dimdik duruşu ise özgüvenini ve kararlılığını ele verirdi. Güçlü ve estetik bir görünüm, sanki bir roman kahramanından fırlamış gibiydi; ulaşılmaz ve etkileyici.

0512352...." nasılsın tereyağım". -Ufff ya saçlarım sarı diye niye herkez benimle dalga geçiyor. -Yoksa sen misin Ali. -Dalga mı geçiyon lan benimle. 0512352...." ne Alisi ya ben Ali olacak kadar yakışıklı değilim". -Erkek olduğunu kabul mü ediyorsun yoksa bana mı öyle geliyor? 0512352...." ben Ali olamayacak kadar güzel bir kadınım". ***** "Tereyağım Olurmusun" adlı ilk ve tek kitap..... Başlangıç tarihi" 15.09.2018" Bitiş tarihi " 24.02.2019"

Başka bir aile tarafından evlatlık edilen ezel yeni bir okula başlar...

"Hiç romantik olamayacağım. Sana o kadar derece yaptırdım, bunun bedelini benimle evlenerek öder misin?" Kendi kurduğu cümleye güldükten sonra sesli bir şekilde yutkundu. "Benimle evlenir misin?"

Lise sona giden 5 arkadaş girdikleri iddia sonucu kendilerini hiç bilmedikleri bir evin karşısında bulurlar. Tek yapmaları gereken şey ise sosyal medya üzerinden canlı yayın açıp evi gezdiklerine dair kanıt göstermeleriydi fakat aralarından birinin cesedinin çıkacağını tahmin edememişlerdi. Bir türlü katilin kim olduğunu bulunamayan okulda müdürün aklına bir fikir gelmişti.

05**: Keşke diyorum 05**: Keşke yanımda olsaydın Eymen: Bak kaç mesajdır sabrediyorum, sonu gelsin diye Eymen: Ama gelmiyor o yüzden yüksek müsaadenle araya gireceğim Eymen: Sen kimsin ve ben nereden senin abin oluyorum?

Asker kurgusudur. ••• Mina, Doğuda çalışan bir hemşiredir. Bir gün nöbet esnasında çalıştığı hastaneye köylüler tarafından yaralı bir asker getirilir. Ve bu asker, üniversite yıllarının başında Mina`yı terk ederek hayatını içinden çıkmakta zorlandığı bir uçuruma iten o adamdır. Kader bu ikiliyi yıllar sonra, küçük bir ilin devlet hastanesinde bir araya getirdi. Peki ya bundan sonra ne olacak?

"Eğer diş fırçanızı ıslatıp kedinin başına sürerseniz annesinin kendisini yaladığını düşüp mutlu olurmuş!" "Kim söyledi bunu? Kedi mi?" "Hayır ya, dalga geçme! Bir yerde duydum." "Saçmalama abla, uyduruyorlar işte. Rahatsız etme hayvanı!"

Arkadaşlar toplanabilir miyiz buraya? Öncelikle hepinize merhaba. Yeni bir kurguya başlıyorum. Destek olursanız sevirim. Sizi çok seviyorum.Hadi okumaya geçelim o zaman ey cemaat. Derin çok sıkıldığı için ve okulda arkadaşlarına yapılan zorbalıklardan bıktığı için okulun badboyu olan Emreye yazar.

Sevdiğim adamla birlikte olmuştum. Uzun zaman sonra ilk kez mutlu olmuştum. Beni seviyor. Yüzümde oluşan sırıtmaya engel olamadım. Aptal aptal sırıtırırken buldum kendimi. Yatakta elimi gezdirdim. Yokladım. Yoktu. İçime düşen sıkıntıyla nefesimi verdim. "Ben bakire bir kızın ilkini aldım." Erkekler arasında dönen bu konuşmaya iğrendim. Ne yani sadece dalga konusu olsun diye miydi? Yapma der gibi baktım ama yüzünde sadece bir sırıtma vardı. " Ve o kişi aramızda."

Ben onu yılardır seviyordum peki o beni seviyormuydu hiç sanmıyorum.

Alin, 17 yıl sonra gerçek ailesine kavuşur ama neden karıştırıldığını her iki ailesi de kendisi de bilmiyordur. "Baba, biri sizden intikam almak istemiş olabilir mi?" Kendimce düşündüğüm fikir mantıklı olmalıydı ki babamın kaşları havaya kalkmıştı. "Eğer birileri seni bizden intikam için almışsa..." Gerisini söylemesine gerek yoktu. Şu an ki yüz ifadesi, yeteri derecede lafının devamını yerine getiriyordu.

Şöyle bir örnek vereyim. İnsanlar kötü bir olay yaşayınca, hayatı film şeridi gibi gözünün önünden geçer. Orada, hikayenin sonunun geldiğini düşünürler. Oysaki biz, bir başlangıçla sonumuzun geldiğini sanmıştık. Daha başlangıç olduğu için sıfır bellek olan düşüncelerimizi, yine de zihinden geçirmeye çalışıyorduk. Ben Beril, tanıştığımıza memnun oldum. Başlangıcımızı bir son sandığımız hikayemize hoş geldiniz.