“İmtihansın,” dedi sıktığı dişlerinin arasından. Kim kimin imtihanıydı tartışılırdı ama ben ondan daha canı burnunda bir haldeydim. Görev icabı da olsa böyle bir adama katlanmak en son istediğim şey olurdu. Ozan Demiralp..

Sen benim denizime vuran ay ışığı kadar parlak ve güzelsin... Denize vuran ay ışığı gibisin kalbime vuran ışık gibi büyüleyicisin

19.8.2007 Annem yavaş yavaş bavulumu topluyordu. Ben her sene 5 ay boyunca teyzemin yanına Mardin`e gelirdim(yaklaşık 2 yıl boyunca)ama artık anneme nolduysa bugün aniden gelip gidiyoruz diye tutturmuştu ve şuan bana sormadan bavulumu topluyordu Annemin önüne geçip ellerimide belime koydum ardından - Noluyor anne ne diye seninle geliyorum unuttuysan Ağustos ayına bile gelmedik nerden çıktı bu gitmek diyerek sitem ettim. Annem sinirle bana baktı ardından sertçe bavulu kapattıktan sonra kollarımı sıkıca tutup - Çünkü öyle gerekti sevgili kızım zaten bir daha bu lanetli yere gelmiceksin dedi etrafına tiksinti ile bakınarak Teyzem odaya girdiğinde annem ile teyzem kavga etmeye başladılar Yani aslında kavga değilde annem teyzemin üstüne üstüne gidiyordu Bu durumdan sıkılarak merdivenlerden inerek porsuğun odasına gittim. Porsuk yatağında oturmuş trileçe yiyordu. Şuan,kurduğum tuzağa düşüp bacağını kırdığından dolayı sadece yatakta oturuyordu. Yanına gidip oturdum Porsuk bana bakmadan hala tatlısını yiyordu Normalde bu tatlıyı bu kadar da yiyemezdi hatta bu tatlıdan nefret ederdi. - Porsuk tamam özür dilerim yani bu bu sefer ağırdı diyerek bacağına koydum elini Porsuk sinirle bana bakıp - İsabet oldu ya kızım sen delimisin dedi normalde olsa yine bu sebepten kavga ederdik ama bu sefer kafam sadece porsuğun bacağındaydı Porsuk elini omzuma koydu galiba bu anormalliği o da fark etti - Noldu birşey mi dediler sana demesi üzerine kafamı yavaşça kaldırıp yüzüne baktım Ağlamaklı bir sesle - Özrümü bu sefer kabul et çünkü ben bir daha gelmemek üzere gidiyorum dememle porsuk bir an düşündü ardından da - Annen geldi dimi dedi. Söylemeden herşeyi anlayan porsuk devrede Evet dercesine kafamı salladım Porsuk hiç beklemediğim anda bana sarıldı - Gitme leyal oyunu berabere bırakma demesine gerçekten çok şaşırdım bana gitme diyordu ama her sabah git diye beynimin etini yiyen de oydu Bu oyunda her sene kim daha çok intikam alırsa o kazanıyordu. Geçen sene o kazanmıştı ve ben de ona babamın son hediyesi olan kolyemi vermiştim. - Sırf bu yüzden bacağını kırsam bile mi - Ne var alt tarafı bacağım kırıldı kalbim değil ya Yavaşça ağlayarak daha da sıkı sarıldım - Söz araz gitmicem eğer gitsem bile geri gelicem - Sözünü bu sefer tut leyal O da ağlıyordu Beni gerçekten bu kadar seviyormuydu Birinin kolumu tutmasıyla arazdan ayrılmak zorunda kaldım. Sadece ellerimizi bırakmıyorduk - Kolyeme iyi bak o benim hayatım tamam mı dedim aceleyle - Hayatımıza birşey olmasına izin vermem merak etme demesiyle daha çok ağladım. En son ellerimiz ayrıldığında İlhan amca beni kucağına alarak dışarı çıktı Ben ise deli gibi ağlıyordum En son konaktan çıkarken deli gibi bağırdım - Söz herkese söz en çok sana söz porsuk geri gelicem gerçekten _________________17 Yıl sonra ______________                                                                19.08.2024 Evet ne kadarda sözünde duran biriyim dimi Söz demiştim ona gitmicektim ama şuan annemin yanına gitmemek için onunla evlendiğime rağmen kendi isteğimle annemin yanına dönüyordum 17 yıl öncesine Tek değişen şey kalbimin ağırlığı ve soyadım Leyal Köksal olarak ağlayarak söz demiştim geri gelicem demiştim ama şimdi Leyal mahzaroğlu olarak yine ağlayarak söz dedim bir daha yüzümü görmüceksin - Leyal emin misin Ferzan abinin sesiyle kafamı camdan kaldırıp - bu sefer emin olmasam demicem Ferzan abi gerçekten hiç bir şey bilmiyorum tek bildiğim bu şehirde artık kalamayacağım dedim ağlayarak - En azından İstanbul`a dönme cidden bunu bir abin olarak söylüyorum annen bu durumu kaldırman için hiç yardımcı olmucak Evet Ferzan abi haklıydı şuan annemin göbek atıp boşanma davamı yarına aldırmak için bile uğraşlar veriyordur - annem haklıymış Ferzan abi benim burda yapamayacağımı söylerken dibine kadar haklıymış Çantamdan peçetimi alırken birden araba durdu - Noldu niye durduk diyerek endişeyle ferzan abiye baktım Hiçbir sorun istemiyorum artık buradan hemen gitmek istiyorum Ferzan abi ellerini hafifçe direksiyona vurarak - Yenge kusura bakma ama ben başka yenge istemiyorum anlarsın ya diyerek hafifçe gülüyordu Nasıl! Hemen eğilerek yola baktım Araz Mahzaroğlu arabanın önünde arkasında bir sürü korumayla bekliyordu benim ona baktığımı görünce de elini salladı Hasssiktir Yavaşça arabanın kapısını açıp dışarı çıktım Ayağımın burkuk olmasına rağmen onun karşısına geçtim - Ne oluyor ya hı daha ne istiyorsun benden - Gitmiyorsun Ne demek gitmiyorum! Deli gibi gülüp - Ne dedim. Araz yavaşça kollarını birbirine bağlayıp - Gitmene izin vermiyorum karıcığım bunu daha nasıl anlatayım dedi ama bilmiyorduki ben ondan izin almadım - Senden izin alan kim be hı kim bu sik kafalı Parmağımı ona doğru uzatarak devam ettim konuşmama - Ben sana söz verdim bir daha yüzümü görmüceksin diye ve bilirsin sözümü tutarım şimdi çekil yolumdan Araz kendi kendine gülüp çenemden tutup - Unuttun galiba karıcığım o zaman da sözünü tutmadın ve yine unuttun ki ben senin bu sefer sözünü kabul etmedim dedi,ben onun elini çenemden çekerek - Çıktığın yere ananın amına geri dön tamam mı diyerek bağırdım Ama o kahkaha atarak eliyle beni gösterdi korumalara - Yengeniz ne kadarda komik değil mi Ardından benim elimi tutma girişimde bulundu Ben ondan kaçarak arkama doğru bir adım atmaya çalıştım ama burkuk ayağım yüzünden yere düştüm Cidden onca yol ağlamaktan hem başım ağrıyordu hem de kalbim ama ona boyun eğmicem bin pişman olucak karşıma çıktığına - Çıçıçı ama karıcığım neden böyle yapıyorsun diyerek yanımda dizini kırarak bana doğru eğildi Eğer ayağım burkuk olmasaydı görürdü o siktiğimin porsuğu - Maç 3-2 bitti sen kazandın oyun da burda bitti daha fazla zorlamanın anlamı yok araz bırak ki seni iyi hatırlayayım Bu cümlemde ona karşı gram anlayış, sevgi aklınıza ne gelirse hiçbiri yoktu Araz yüzümde hala taze olan gözyaşımı eliyle silerek - Ama ben kaybettim Sinsirella sana karşı kaybettim. dedi. - O zaman her halde kaybet porsuk diyerek önceden iç cebimden çıkardığım bıçağı boynuna yasladım Arkadaki korumalar bize doğru gelirken porsuk eliyle onları durdurdu Gerçekten ölmek mi istiyordu - Ama o zaman oyun yine berabere kalır yok beğenmedim bu fikri diyerek boynumu tuttarak bana daha da eğilmeye başladı Mal mı bu ya daha ne kadarda eğilecek O eğildikçe ben yere doğru gidiyordum resmen En son kafam yere gelince o da üstüme uzanmış bir şekildeydi Cidden çok yanlış bir durumdaydık - Madem beğenmedin bu fikri bırak beni yoksa ölüceksin annene yazık Araz hafifçe gülümsedi ardından elini boynumdan çekerek elimdeki bıçağı göğsüme sapladı Büyük bir şokla ona bakıyordum beni öldürecek kadar seviyormuydu bu kadar mıydı Kesik kesik nefes alıyordum sanırım burada can verecektim Araz hiç keyfi bozulmamış bir şekilde boynumu öptü. - Karıcığım seni bırakmam için ancak ölmen gerekir ama ben bunu istemiyorum.

Sana bir hikaye anlatacağım. Bana inanma ben bir sahtekarım. Seni fena kandıracağım. Beni sorgulama ben bir yalancıyım. Sana büyük bir yalan hazırladım...

Hayalleriniz var mı ? Varsa bile onlardan hiç vazgeçtiniz mi ?

Pınar sıradan genç bir kızdı ama hayatı ablasının ölümyle tümden değişti

Babam aniden İtalya`dan dönmemi istediğinde başıma egoist bir koruma vereceğini ve Türkiye`de yaşamaya başlayacağımı hiç düşünmemiştim...

"Ben ölümün ayak sesleri yim komutan, sen kimsin? "

İntikam kamera karşısında soğuk bir gülüştür.

Kocama tek söylediğim "Oğlumuza iyi bak." oldu. Arkamdan bağırıyordu  "Neden geri dönmeyecek gibi davranıyorsun Bade!?"  Çünkü öyle. Ben gidiyorum, Tuna. Gönül isterdi ki yüzüne doğru haykırıp tüm pişmanlıklarım arzularımı anlatayım ama dedim ya işte ben güçsüzün tekiyim. Yapamam korkarım. Sana emanetimi bırakıp sessiz sakin ama yapayalnız bir şekilde ölüyorum, pişman değilim seçimlerimin bedelini kabulleneli aylar oluyor. Koca iki senede değişen tek şey benim karnımın büyümesiydi zaten. İşinden başını kaldıramayan bir adama ne diyebilirim? Ölüm artık daha tatlı geliyor. Yani havalı bir gidişti ama beklediğim gibi bir son olmadı. Ben tekrar doğdum hemde saçma bir Azrail hatasıyla! "Tamam, lanet insan. Elimi şıklattığımda, kocanla tanıştığın ilk güne döneceksin. Orası senin hayatının dönüm noktası.” “Sonra?” dedim, kaşlarımı kaldırarak. Azrail’in yüzünde sinsice bir gülümseme belirdi. Bu gülümsemeyi en son yaptığında bana hakaret ediyordu şerefsiz. “Sonrası mı? Sonrasında ne hâlt edersen et, umurumda değilsin. Ama…” Eğilerek yüzüme yaklaştı. “Arada bir seni mutsuz etmek için uğrayacağım. Buna şüphen olmasın. Taktım kafayı sana kızım zaten ecelin benim, bari mutsuzluğun da olayım." Z kuşağı Azrail mi olmuş anlamadım... Geri döndüğümde hayatımın en kötü günlerine hazırlanacağımı ve büyük bir savaşın içine girdiğimi bilmiyordum. Kocam dediğim adamın bambaşka bir dünyası vardı ve beni buradan uzak tutmaya kararlı gibi duruyor. Ama başarılı olacak mı? Ben Bade isem pek mümkün değil.

Sonsuz bir yolun en derin köşelerinde ,muhtaç bir prangaya ruhum

Sadece intikam için yaşayacaktım.

Bizi o kadar tanimamaniza rağmen atıp tutmayı çok iyi biliyorsunuz.

"Lâdin Taşı`nı bulmalısın! Bizi kurtarmalısın Amelia! Duyuyor musun?! Bizi kurtarabilecek tek kişi sensin! Lâdin`i bul Amelia! LÂDİN`İ BUL!!"

Bazı kahramanların isimleri olmaz. Bazı kahramanların en yakın arkadaşı silahı , meskeni dağlar olur .

İlelebet aşk bu bendeki...💕 İnsanoğlu her zaman yasaklı şeyleri arzular bende kendime yasaklı olan bir şeyi istedim bunun sonunda ya rezil olucam ya da vezir. Hadi bakalım bu benim hikayem ve hikayeme sizlerde davetlisiniz🎬

`Efsaneye göre Sonsuz Vadi`ye düşen kimse, bir daha geri çıkamamış...` Arisandra hayatı boyunca duyduğu bu sözlere hep inanmıştı ama gerçekten o durumun içine düşeceğini asla düşünmemişti. Yüzyıllar önce Sonsuz Vadi`ye hapsedilen öfkeli Tanrıça Vanxelia, Arisandra Sonsuz Vadi`ye düştüğünde onu öldürmek yerine görevlendirdiğinde başlar her şey. Vanxelia`nın sonsuz vadiden çıkmak için ihtiyacı olan dünyanın dört bir yanına bırakılmış dört farklı taş, Arisandra`nın istemeden de olsa getirip ona verdiği taş sayesinde geriye kalan üç taşı kendisine vermesini ve bu şekilde onu sonsuz mutluluğa kavuşturacağını söyler. Peki istediği şey sonsuz mutluluk olmayan Arisandra, hayatta kalmak için bu durumu kabul ettiğinde her şeyin gerçekten düzgünce ilerlemesini sağlayabilecek miydi?

"Herkesin Bir umudu vardır, Bir savaşı, Bir kaybedişi, Bir acısı, Bir yalnızlığı, Bir hüznü... Çünkü herkesin bir gideni vardır... İçinden bir türlü uğurlayamadığı..." Uğurlamaya çalışsa da izin vermeyen; Aşkı, Savaşı, Sızısı, Acısı İmkansızı.. İmkansız mıydı artık kalbime yağan hasret, fikrime yağan sen yağmurlarının seni bana geri getirmesi? Gerçi getirse de affedebilecek miydim? Bizi bir hiç uğruna harcayan Sen`i.. Sen atsan da kalbindeki yerimi; Hala kalbimde yerini sakladığım Sen`i.. Affedebilecek miydim?

Ünlü bir şarkıcının zirvedeki hayatı, aşk ve hayal kırıklığı arasındaki ince çizgide yürürken aniden alt üst olur. Bir ödül töreninde karşılaştığı gizemli adam, hayatının en büyük sırrını saklamakta ve bu sır, tüm hayatını değiştirir. Bu tutkuyla dolu ve yıkıcı aşk hikayesi, kimliklerin ve duyguların çatıştığı, kalp kırıklığının derin izler bıraktığı bir yolculuğa dönüşür. Kaderin bir oyunu, bir aşkın sarsıcı gerçeği ve müzikle örülmüş bir hayat…

Koyu kahveleriyle buluştu gözlerim,tek kelime etmedi bende öyle.. aslında bu bakışlar çok şey anlatıyordu ama dile getirecek cesaret ikimizde de yoktu henüz

Ve öylece duruyordum. Kan ve vahşet içinde. Katilimin karşısında…

yarım kalan ne varsa tamamlanmak üzere bir şekilde bir araya gelmek zorundadırlar

Lise çağında motor ve araba tutukunu olan bir grup gencin dostluk ve aşk hikayesi.

"Oyse ezbere bilirdin bu şehrin sokaklarını, vakti gelince evin yolunu unutmak da varmış."

.bxbddbdnddnd Sonra sonra sonra geldi sonra sonra