Kitap Tür Kategorileri

"Umarım kalbinin olduğu yerde bir boşluk vardır. Çünkü ben artık orada yokum ve bir başkasının olmasını kaldıramam..." ✨ Neva Dersim, eniştesi Örsal Sonkoç tarafından sahte evrak ve tanıdık aracılığıyla akıl hastanesine kapatıldıktan sonra hastaneden çıkar çıkmaz intikam ateşi ile yürüdüğü yolun sonunda kendisini anma töreninde bulur. Kayboluşunun ardından üç hafta geçen 29 yaşındaki Örsal Sonkoç`un ölü bedenine yazlık evlerinde ulaşan polis, olayın cinayet olduğuna karar verdiğinde kurbanın eşi Hazen Sonkoç ve aile yakınları sarsılmıştır. Polis, Örsal Sonkoç`un katilini ararken anma töreninde bir genç kızın söyledikleri herkesin kafasında soru işaretleri oluşturmuştur. "Ben Çilay Zümrüt. Örsal`ın sevgilisiyim..." Yoksa Örsal Sonkoç cinayeti bir aşk üçgeni yüzünden mi işlenmişti?

Dikkatsizlik yüzünden yapılan bir hata herkesin hayatını etkilerse ne olur? Yaşananlar! Hayaller ! Bu hayata mahkum edilenler, Dedektif bir karara zorunlu bırakılırsa, Peki ya verdiği kararın yükünü vicdanın da esir tutarsa ne olur? Yaşadıkları ajana ağır gelirse, Affedilenler, Affedilemeyenler, Peki ya yalanlar, ihanetler, sevgi ve sevgisizlik Sevgi insanı iyileştirebilir mi? Bir ajan ve dedektifin hikayesi olan bu kitapta bol kaos ve içsel hesaplaşmalar olacaktır. Şimdiden iyi okumalar...

Herkesin sandığı iyilik, bir gün yalan çıkarsa bunun adı hayal kırıklığı olur. Yıllar önce yaşanmış bir hayal kırıklığının sebep olacağı bir yıkımın tek bir kurbanı asla olmaz. Asıl mesleği gizli bir dedektif olan Alara Elçin Kaya bir seri cinayeti araştırırken elinde ki tek şüpheli ülkenin en ünlü oyuncusu Aden Yıldırım`dır. Alara`nın elinde tek bir ip vardır. Bu hikayenin sonunda o ip ya düğüm olacak ya da kopacaktır.

Yeni bir proje ile yine karşınızdayım. 🥳 Hatırlarsınız bir türlü bitiremediğim “Üniversite Yolculuğu” kitabım vardı. O artık konusu ve kadrosu ile Aşkın Hastanesi olarak karşınızda şunu belirtmek isterim ki, Her zaman bölüm atamayabilirim. Çünkü okulun açılmasına son 14 gün kaldı. Dersiydi, ödeviydi derken yoğun bir dönem oluyor ve biz yazarlar olarak zorda kalıyoruz baştan belirtmek isterim ki, Boş olduğum vakitlerde atabilirim bölümleri zaten muhtemelen son kitabım bundan sonra Yazarlığı bırakacağım takipte kalıp oy vermeyi unutmayın. 🤗

Gizemli bir katil, çocukluğundaki travmalarından dolayı çocuk, kadın demeden herkesi öldürüyor. Fakat bir hatasıyla Ankara’da kafasına koyduğu herkesi yakalamış, genç yaşına rağmen başarılarıyla tanınan Neva Komiser ve ekibinin radarına takılıyor. Peki bu zamana kadar yakalayamadığı hiç bir suçlu olmayan Neva Komiser bu katilimizi yakalayabilecek mi? Tabi ki bu katilimizi yakalarken gerçek ailesi ile tanışıp, aşk hayatına atılacak ve bu aşktan fena bir şekilde yara alacak. Okuyup görelim.

Lise sona giden 5 arkadaş girdikleri iddia sonucu kendilerini hiç bilmedikleri bir evin karşısında bulurlar. Tek yapmaları gereken şey ise sosyal medya üzerinden canlı yayın açıp evi gezdiklerine dair kanıt göstermeleriydi fakat aralarından birinin cesedinin çıkacağını tahmin edememişlerdi. Bir türlü katilin kim olduğunu bulunamayan okulda müdürün aklına bir fikir gelmişti.

Cinayet büro amirliğinde komiser olan Oğuz, çok küçük bir çocukken ailesi bilinmeyen biri ya da birileri tarafından katledilmiştir. Bu travmayı yıllarca atlatamayan Oğuz `u kâbusları da rahat bırakmaz. Ta ki ; kâbuslarından biri gerçek olana kadar..

‘’Bileğindeki simgeyi görmüş müydün?’’ Füsun, dosyalara dalmıştı. ‘’Ha?’’ diye kaldırdı başını, alıktı. ‘’Balık,’’ Parmaklarını saç diplerinde gezdirdi. ‘’Simgeyi diyorum, Füsun. Kurbanın?’’ Füsun’un gözleri kocaman açıldı. ‘’Şaka yapmıyorsun değil mi?’’ Pars kafasını iki yana salladı. ‘’İnanmıyorum, yine mi…’’

-Senem- Masallara inanır mısınız bilmiyorum ama benim hikayem tam olarak öyle başladı. Yaşlı bir cadının verdiği bir kolye ile... O kolye benim beyaz atlı prensimi bulmamı sağlayacaktı. Eğer ben iyi bir prenses olsaydım. Takıntı haline getirdiğim kolyenin beni ruh eşime nasıl bağlayacağı konusunda kafanız karışmış olabilir. Her şeyin mantıklı bir açıklaması var. En büyük düşmanımla dedektifçilik oynamamın bile... -Atakan- Ondan neden hoşlanmadığımı hatırlamıyorum bile. Artık önemsemiyorum. Hatta ona beş saniyeden daha uzun süre bakmıyorum, bazen on... Bu oyuna alet olmamın tek sebebi merakım. O saçma kolyeye bu kadar takıntılı hale gelmesinin ardındaki gerçeği bulma isteğim. Tek amacım işin aslını öğrenip ondan olabildiğince uzağa, kendi hayatıma dönmek. Bunu yapabilmek için onun saçmalıklarla dolu hayatına bir süre katlanmam gerekiyorsa, öyle olsun!

İki kızın başına gelen trajik olayı anlatıyor • • • Eğlence amaçlı yazılıyor hem komedi hemde cinayetin bir arda olduğu kurgu.

Hayatın normal aktığı zamanlar, her sabah, yürüyüş ile başlar, nefes egzersizleriyle kendini geliştirir ve abisi gibi savunma sporlarıyla ilgilenir. Sakin duran doğa ana ile bütünleşmiş, abisi gibi, yalnızlığı kendine ana bileşim haline getirmiş biri, kendini hiç beklenmediği bir benliğin içinde bulur ve olaylar gelişmeye başlar.

Lara ve Elif, küçük bir kasabada yaşayan en yakın iki arkadaştır. Lara, henüz 22 yaşında bir polis memuru olarak yerel emniyette çalışırken, Elif, dedektif olarak bağımsız bir şekilde çalışmaktadır. Çocukluklarından beri birbirlerine destek olmuş ve şimdi mesleklerinde de birlikte çalışmaktadırlar. Kasabaya gelen bir dizi garip olay, Lara ve Elif’in bir araya gelmesine neden olur. Bir gece, kasabanın eski kütüphanesinde gizemli bir şekilde kaybolan bir kişi, olayın başlangıç noktası olur. Lara, olayı resmi olarak soruştururken, Elif de kendi yöntemleriyle gizemi çözmeye çalışır. İkili, olayları çözmek için farklı yaklaşımlar benimser: Lara, resmi polis prosedürlerini takip ederken, Elif, daha çok ince ayrıntılara ve sezgilerine odaklanır. İkili, kasabanın tarihine, eski sırlarına ve yerel halkın geçmişine dair ipuçlarını takip ederler. Araştırmaları sırasında, kasabada uzun zamandır saklı kalmış, karanlık sırlarla karşılaşırlar. Her iki arkadaş da kendi yeteneklerini kullanarak, olayların üstündeki örtüyü kaldırmaya çalışır.

Bir madalyonun iki yüzü vardı. Neresinden bakarsan bak, arkası diğer tarafta kalır. Önemli olan; hangi niyetle baktığın, nasıl görmek istediğindir. Tersi düzü var mıydı? Var olduğunu düşünürsek olurdu. Hangi tarafını düz belirlersen senin doğrun o olur. Söylesene senin doğrun hangisi, sen hangi yüzü tercih edersin? Önü dediğin neresi olur, bunu nasıl belirlersin? Hayatta böyle değil midir? Neyin hangi yüzü olduğunu bilmeden bir seçim yaparız ama doğru mu yanlış mı olduğunu bilemeyiz. Her seçimin doğru mu yanlış mı olduğunu bilmeden bir yola gireriz. Bu yol çıkmaz sokak değilse ne mutlu ama ya çıkmaz sokaksa? O zaman ne yapmalıyız...

Bir kayıp vakasını inceleyen Hwang Hyunjin bir gün polis ofisinden bir telefon alır "sanırım onu bulduk"

Yıllar izler bırakmıştı her birimizde . Birbirimize bakarken dudaklarımız kıvrılmıyor gözlerimiz gülmüyordu artık. Biz 13 yetişkin,13 uğursuz,13 çocuk; birbirimizin yıkımı olmuştuk.

Yüzümdeki kar maskesinden dolayı görmeyeceğini bilsem de tek kaşımı kaldırdım. "Niye beni kaybetmek istemiyormuşsun? Yoksa elinde şantaj yapıp kullanabileceğin kimse kalmadı mı?" Cümlemi bitirir bitirmez kafamı araba camından çıkarıp arkamızdaki polis arabasına bir el daha ateş ettim. "Ne kadar dramatiksin. Ama aynı zamanda ironik." Mermilerimin bitmesiyle tekrar arabanın içine girdim. Torpido gözünü açıp içinden mermileri aldım. Hızlıca şarjörü değiştirirken laf yetiştirmeyi de ihmal etmiyordum. "İroni yapmayı severim. Sen de sorulardan kaçmayı seversin galiba? Sorduğum soruya cevap vermediğin ilk an değil bu." Şarjörü yenilediğimde tekrar kafamı çıkarıp ateş etmeye devam ettim. "Seni kaybetmek istemiyorum." Direksiyonu aniden sağa kırmasıyla dengemi kaybedip geri koltuğa yapıştım. Sinirle kafamı ona çevirdim. Yüzündeki kar maskesine rağmen içinde bulunduğumuz şu durumdan fazlasıyla eğlendiğini hissedebiliyordum. "Çünkü iyi bir müzik bulmak hiç de kolay değil dedektif." | Kitapta şarkı sözlerine yer verilmiştir! |