Kitap Tür Kategorileri

Klüp şikayet edilmesi o kadar da maceralı veya garip değildir takı bu kitap okunana kadar

Yankı normal bir hayat yaşayan bir kızdı. Birgün okullarına bir grup insan gelir. Olaylar bu şekilde başlar ve Yankı, aslında özel bu Dünyaya ait olmadığını öğrenir.

Kendi halinde bir mimar olan Lidya Doğan işlerinin kötü gitmesiyle amcasının yönetiminde olan şirkette normal çalışan olarak işe başlar. Borçlarını bu şekilde kapatamayacağını anlayan Lidya çözümü illegal bir kumarhanede kumar oynamakta bulur. Bu sırada da şirketlerinin ortağı olan Miran sümer`le kumarhanede karşılaşır. kumarhane sahibinin Miran Sümer olduğundan bihaberdir.

Eve geldiğimde direkt hastaneye gidip ailemin gerçek ailem olmadığını öğrendikten sonra ne olur? Acaba hayatım aynı şekilde devam eder mi yoksa mutlu mu olurum? İşte bunu ilerleyen vakitte göreceğiz...

Çocukken geçirdiği bir ameliyat sebebiyle ağrıya duyarsız hale gelmiş olan kızımız Alev Lal Candan çalıştığı mafya şirketinde karşı şirkete casus olarak gönderilirse neler olabilir ? Hele ki bu şirketin sahibi Serkan Okyanus Kalkan gibi sinirli bir insansa... Hadi gelin birlikte görelim.

Hayatının bütün yükünü sırtlanmış genç bir kız ve onun hep yanında olan arkadaşları, peki ya bir gün o kızın hayatına gerçek ailesi girerse...

Ben iclal gizem demir bana karanlıktan kurtulmaya çalışmayı değil karanlıkla yaşamayı öğrettiler. Ben iclal burnu havada başı daima dik ama aynı zaman da gizem naif ve kırılgan aslında ikiside benim değişen tek şey insanlar. Bu karanlık benim evim değildi ama ben onu evim yaptım.

Yeni başlangıçlar yapmak isteyen Afra kendini işin içinden çıkılmaz bir halde bulur. Yeni hayatına, bunun getirdiği sonuçlarla yüzleşmesi gerekir. Peki bu yeni hayatında tanıştığı adamın Afra ile daha derin bağlantıları olabilir mi?

Üç düğüm. Hayat da buna benzer değil miydi zaten? Herkesin hayatı üç düğümden ibaretti. Birincisi, doğum. İlk düğüm her zaman en gevşeğidir ve özgür olduğunu zannedersin. İkincisi, yaşam. Seçemezdin, zorla bu dünyaya getirildiğin yetmiyormuş gibi o düğüm boğazını sıkmaya başlardı. Üçüncü ise ölüm. Son düğümün atılmasıyla keder ve acı içinde boğulurdun. •••

“Neden, böyle yapıyorsun?” dedim. “Beni sadece gördüğünle yargılamanı kabul etmiyorum! Beni dinle sonra ne yaparsan yap! Ama dinle!” dedi ses tınısı biraz yüksekti. İkilemde beni bırakıyor, dinlememi istediği şey neydi, neden bu kadar ısrar ediyordu? “Anlat dinliyorum,” dedim. “Gidince konuşuruz,” “Nereye gidiyoruz?" “Gidince görürsün!” Hay böyle işe de! Desem de sustum ve yolu izledim. Yol uzayıp gidiyordu, ağaçlar bize eşlik ediyordu. Bu sessizliğin ardındaki gerçeği merak etmiyor değildim. Aniden bir yola saptı ve bu yolun sonunu çok iyi biliyordum. Beni neden buraya getirdi. Merakla baktım ama yüzünde bir ifade yoktu. “Neden geldik buraya?” diye sordum. “Gerçeği öğrenmek istemiyor muydun? Sana tüm gerçeği anlatacam...” dedi. “Neyin gerçeği lan... Burada bu mezarlıkta ne işimiz var?” diye bağırdım. Beni Bartu’nun mezarlığına getirmiş olamaz! Bu kadar acımasız olamazsın!.. Araba durdu ve aşağı indi. Ben ise ağlamamak için derin nefes alıp veriyordum ama başarılı olamadım. Bartu hayatımda olsaydı bunların hiçbirini yaşamayacaktım...

Sözlüğümde üç kelime vardı benim Lavinya sen,yada,hiç…

"Yıldızlar kadar ömrün olsun, yıldızlar kadar özgürlüğün olsun Adin" İyi insanların dilekleri kabul olur diye bilirdim. Sanırım sandığım kadar iyi biri değilsin Anne. Sonlar değişebilirdi, tıpkı başlangıçlar gibi. Sanırım hayatı özetleyecek bir cümle olsaydı, buna kelebek etkisi derdim. Eski hapishaneden sonra daha rahat bir kuruma geçen Adin Warren, gittiği yerin kurallarına uymak için direnir ve daha yeni dünyasına uyum sağlayamadan çılgın bir müdürün oyunlarının içinde kendini bulur. Burası, kuralsız insanların gruplaştığı bir dünyaydı. Ya kendi grubunu kurup bir savaşçı olacaksın ya da diğer grupların seni kabul etmesi için hayatını tehlikeye atarak onların kurbanlık koyunu olacaksın. " Unutma Adin, sürüden ayrılanı kurt kapar." 🦉 " Sineme oturmuş köhne köşelerde mabedini kurmuş uğursuz bir his işte." " Nasıl?" " Bilmem" omuzumu silkip kafamı sol omuzuma doğru büktüm. " Sanırım, tanımlıya bilseydim eğer günahımın ağırlığını saklamışım derdim." Mahkûmun cezası insanlık tatmin olduğunda biter, kişinin cezasıysa soluğun kesildiğinde biter.

İNTİKAMIN PENÇESİNDE Yeni bölümler için açılmıştır.

Seni bulmak bu kadar zorken bir daha kaybedeceğimi mi sanıyorsun...

Duygularımla hareket edemem, yasak. Yerine getirmem gereken tek bir görev var. Ağlamak, gülmek ve bunun gibi bir çok duygu... Bunların ne olduğunu bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum. Özellikle de bir duyguyu. AŞK Babamın kurduğu örgütte onu yenmem için birçok şeyi ve kişileri kullanacağım ve bunun önüne hiçbir duygunun geçmemesi gerekiyor. İşime yaramayan duygularla işim olmaz! "Sana aşık oldum," dedi kafasına dayadığım silahı umursamadan. Onun sözlerinin ardından gök gürlemesiyle kafasındaki silahı daha da bastırdım. "Kullandım seni," gözlerinin içine bakarak acımasızca kurduğum cümleyle silahın üstündeki elimi tuttu ve silahı kalbine götürdü. "Öldür beni! Bu aşk öldürmeden sen öldür beni."

İki şey iz bırakır; katiller ve geçmiş. Bunlar beyhude çabalar Kayla. Beni yenmenin yolu bana teslim olmaktan geçiyor. ...

Kadın bir akrep, adam bir katran. Bir kadın bir adama bu kadar haram, bir adam bir kadına bu kadar yara olamazdı. * Bu kitap Şah, Mat ve Son oyun olmak üzere 3 hikaye içermektedir. Hikaye geçişleri, bölüm başlarında belirtilecektir. * ŞAH Bedenindeki tüm acılar seni canlı tutar. Peki ya ruhundaki? Geçmişin kıvılcımı geleceği sıçrar ve bir ateş yanar. Anka kuşu misali küllerinden doğan, o ateşi tutar. Çemberin Efendisi... Korkusuzluğu acıdan beslenen genç adam; Uraz Kurt. Acıyı unutmaya yüz tuttuğu o yerde -Kalbinde- misafir ederse, eskisi kadar korkusuz olabilir mi? * MAT Her insanın geçmişinde pençe izleri olurdu. Derin yarıklar açan o pençe izlerine birçok anı gizlenirdi. Ve ne yazık ki Uraz`ın soyadı, kendi ruhunun beline öyle şiddetli bir pençe indirmişti ki, kuytuda saklanan geçmiş bile silinmişti. Geçmişi gün yüzüne çıkaran bu kitapta, belki de bilinen tüm doğrular yanlış, yanlışlar ise doğru çıkacak... Belki aşk, sahte bir gülüş olup; günler akrep ve yelkovanın ayrılığından sonra işlemeyi bırakacak. Kadın bir akrep, adam bir katran. Bir kadın bir adama bu kadar haram, bir adam bir kadına bu kadar yara olamazdı. * SON OYUN Kartlar açıldı. Piyonlar öne sürüldü. Kaleler yıkıldı. Filler öldü. Vezirler devrildi. Şahla şah karşı karşıya geldi. Acımasızlığını ikinci bir deri gibi üzerine giyen Uraz Kurt, sevgisini yaralayan bu acımasızlıkla başa çıkabilecek mi, yoksa sevgisini acımasızlığına mı kurban edecek? Masumiyeti gözbebeklerinin içerisinde taşıyıp koruyan Ayşin Şendoğan, kötülüğün bekçisi olan adamın nasırlı ellerine mi güvenecek, yoksa hayatını masumluğunu koruyarak mı sürdürecek? Devrildi Şah. Oldu Mat. Bitti oyun. Kapandı defter. Şimdi rakibini yenme zamanı. Tek bir kazananın olacağı bu hayatta, sevgi imkansızdı. Ancak tüm imkansızlıklar da aşkı doğururdu. Doğan aşk, peşinde ölümü de sürüklerdi. Peki bu hikayede ölen taraf kimdi?

Saiki, gündüzleri okul, geceleri dövüş okulu olan özel bir okula gidiyordur. Saiki dövüş okuluna gitmeye başladığında, Müdürleri gitmesini yasaklar. bunu hazmedemeyen Saiki kuralları çiğner ve müdürün cezalarına katlanır.

17 yıl sonra gerçek ailesi onu bir ormanda ağır yaralı olarak bulur ve Beren Liza Payaslı Yeni aile serüveni başlıyor. Bildiğiniz yeni aile hikayesine benzemiyor🏹⚔️🗡️🍂🍃

Bu sefer çığlıklar dahada yükseldiğinde kaşlarım çatıldı. Kafese girmeden gölgesi düştü. Sonrasında heybetli beden ortaya çıktı. Boyu uzun, kara saçlı, kara gözlü oldukça heybetli bir adam kafesin içine girdi. Abimden uzundu ama abim de an az onun kadar iriydi. O abimin aksine tezahürat edenleri görmezden gelip gözlerini balkonlarda gezdirdi. Kara gözleri bizim balkonda durduğunda göz göze geldik. Sert yüzü bozuldu ve gülümsedi. Noir bana gülümsedi.

Adalet neydi ve nerdeydi daha doğrusu var mıydı ki adalet olsa haksız yere ölen insan olur muydu ki adalet devlet miydi savcı hakim miydi hayır adalet kendi adaletini sağlayan aypars çetesiydi onlar kimdi ki onlar canı yanmış masum insanlardı

Terörist yüzüne bir yumruk atıp bağırdı Duru’ya “Konuş lan!” Ağzının içine dolan kanı yere tükürüp sırıttı. “Tarih boyunca işkence ettirerek konuşturmaya çalıştığınız kaç Türk oldu?” Terörist sinirlenmişti “Ne zırvalıyorsun?!” Duru önceden çözdüğü bacaklarıyla teröristin bacak arasına bir tekme geçirdi. Yerde acı içinde inleyen teröristi önemsemeden kalkıp sandalyeye bağlı olan ellerini hemen yanında duran masanın kenarlarına sürterek çözdü. Teröristin üzerine eğilip ayağını koluna bastırdı . “Sen söylemeden ben cevap veriyim.” Saatlerce sanki kendisine işkence edilmemiş gibi rahattı , soğuk kanlıydı. “Çok kez denediniz ama sonuç başarısız. Hiç biri konuşmadı. Sizin gibi göt korkusuyla tutuşmadı.!” diye bağırdı. Botunun arasına sıkıştırdığı bıçağı teröristin suratına saplarken gözünü bile kırpmıyordu. Kanlı Bere - bir vatan meselesi

Küçük bir kızı kurtarmak içindi her şey. Onu babasına kavuşturmak. Aynı zamanda zengin olmak.

Öylesine yazılmış bir kurgudur.

Kanayan yara mı daha tehlikelidir, yaranın sebebi mi, yoksa yaranın sahibi mi? Küçük yaşta girdiği koyun sürüsünün içerisindeyken o sürüye liderlik etmeye yemin etmiş bir çocuktu Anselmo. Bir koyun sürüsünün içinde olabilirdi, ama o asla aptal bir koyun olmamıştı. Çobanların elinden aldığı kardeşi için ne sürüyü, ne de çobanı yaşatacaktı. Anselmo yaşamayacaktı, yaşatmayacaktı.

Öldürülen babasının intikamını almak için babasının ona bıraktığı şirketin başına geçer.

Çok sıradan bir hayatınız varken birden herşey tepetaklak olabiliyordu. Mesela yanlışlıkla kaçırılmak gibi..

"Saklı cennetimin kapıları sadece sana açık.." Kardeşinin on birinci yaş günü kutlaması için evden pasta almaya giden bir genç kız birdenbire silahlı bir çatışma içinde kendini bulunca ne yapacağını bilemez. Olay yerinde asıl kaçırılması gereken kişi yerine kendisini kaçırırlar..

Teras katta vardığımda dördümüzün sandalyeleri çekip manzarayı izlediğimiz yere geçtim. Eskisi gibiydi hala burası. Bizim için yaptığımız her şey duruyordu. Birlikte vaktimizin çoğunu burada geçirirdik. Şimdi ise Kerim ile yedi yıldan sonra bittiği yerde tekrardan karşılaştım, yarım kalsaydık tamamlanabilirdik fakat o gitmeyi tercih etmişti, biz yarım kalmadık bitmiştik. 🦋🦋

Ünlü bir mafya’nın torunu… (Eğlence amaçlı yazılmış yazım hataları olabilir )