“Bu görevi sana veriyorum Lidya. Ekibini oluştur ve bana Zümrüt kolyeyi getir.” dediğinde etrafımızda olan insanları gösterdi. “Bunlardan mı ekip kuracağım ben? Sağol ama kendimde o kolyeyi alabilirim. Çocuk oyuncağı olacaktır.” dedim alaycı bir tavırla. “O kolyeyi yılanın ininden alacaksınız. Yeşil Sarmaşık ekibini oluştur ve en hızlısından o kolyeyi al Lidya.” “Kimden alacağız kolyeyi?” “Sarmaşıktan alacaksınız.” Dediğinde şaşkınlıkla ona baktım. Ne demek Sarmaşıktan alacaktık?

Annesi, babası tarafından şiddet görmektedir. Sanem bu olanlar karşısında hiç birşey yapmadan duramaz ve polisi arar. Hayat onu erken yaşta büyütmüştü. Bu olaylar sonrasında polis olma kararı alır ve akademiye kayıt olur. Ekibin karşısına bir seri katil dosyası çıkar. Bu seri katil adını gizlemektedir. BAY M. olarak bilinen seri katil sadece yetişkinleri öldürmektedir. Acaba neden? Neden katil olmuş olabilir? Umarım seversiniz iyi okumalar...

Bir varmış bir yokmuş hikaye böyle başlamış... Bu davada asıl suçlu kim? Düzelteyim Bu davada asıl masum kim? Yılın son gecesi en fazla olabilirdi ki? Bu hikaye kimsesiz kimseler için, bu hikaye öldürülmek zorunda kalmış, zincirlerle göklere asılmış kimseler için... ~Yeni yıl yeni umut ve dilekler vadediyordu ancak artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı... Karakola düşen asılsız bir suç onlarca hayatın yok oluşun eşiğine gelmesine sebep olabilir mi? Evet. YIKILMASI BEKLENEN LUNAPARKTA ZİNCİRLERLE ASILMIŞ ON DÖRT ÇOCUK! Davada masum kimse var mı? Bir tarikat kuruldu, katliamlara başladı masumlara zarar verdi. Bir örgüt kuruldu, umut vadetti... Bir polis bir savcı ve onlarca masum!

İstanbul’un her bir köşesinde ard arda cesetler bulunmaya başlanır. Tüm ülke ayağa kalkar. Herkesde korku ve panik hakimdir. Birbiriyle alakası olmayan bu insanları birbirine bağlayan tek şey kanlarında ne olduğu saptanılamayan tuhaf bir maddedir… İstanbul’un bir seri katili mi var? Katil kurbanlarını nasıl seçiyor? Maktüllerin kanlarında bulunan bu madde ne? Komiser hızla odaya girdi. “Başkomiserim maktülü araştırdık.” “Eeee kimmiş? Neciymiş?” “Başkomiserim bir bilgiye ulaşamadık.” “Anlamadım?” “Başkomiserim, maktülün ne adını bulablidik ne ailesini ne de işini. Adamın hiçbir yerde kaydı yok. Hiçbir mobese kamerasında gözükmüyor. Sanki hiç doğmamış, sanki hiç yaşamaış gibi. Sanki…sanki bu dünyadan değil gibi…”

O bir hırsız. Dahası dolandırıcı ve yalancı. O bir profesyonel. Üstelik gerçek bir dâhi. Ve şimdi polisin ona ihtiyacı var.

Ben, Melodi Sera Zincir iyiliğe rağmen ruhumun nasıl kötülükle donatıldığını göreceksin... Ben, Araf Atlas Bıçakçı kanlı bir oyunun piyonuyken nasıl bir şaha dönüştüğümü göreceksin... Ruhum kötülükle donanmıştı ama ben iyilerin tarafındaydım. Ya da kendini iyi sanan kötülerin. Kötülere karşı olmam iyi olduğum anlamına gelmezdi. Belki de ben kötülerden bile kötüydüm. Yasaklara aşık bir kadın vardı Yasaklardan nefret eden bir adam Kadının zincirleri vardı adamın bıçakları Kadının sırları vardı Adamın karanlığı sarmalamıştı kadının sırlarını Güven yoktu Kadının zincirleri vardı kadın sevilmemişti Adamı çok yakmışlardı Adam kadını da yakmıştı

ADALETSİZ ÜLKEYE ADALET GETİREN BİR EKİP

Hayat bazen yolunda gitmez, aşk her şeyi kurtarmaya yetmez.... Hataylı doktorumuz DENİZ KARAGÜL Şırnak`ta bir askeriyede doktor olarak işe başlar ve onunla beraber ATLAS AK da o askeriyede görev yapıyordur... Nefretten Aşka Askeri kurgu Doktor Asker

İşin sonu aşkın yolu...

"Ne demek time ulaşamıyoruz?!" Dedi karşısındaki askere bakarak "O askerleri bul bana karan!" "EMREDERSİNİZ KOMUTANIM" Kardeşim kağan ve timi 1 aydır kayıptı. Çıktıkları görevden dönmemişlerdi uzun sürecektir demiştim ama hiçbir şekilde ulaşılamıyordu. Söz veriyorum baba kardeşimi tekrar bulacağım!

Şehit olmak aslında bu dünyadan göçüp gitmek değil, şehit olmak adını tarihe altın harflerle kazımaktı. Hem ne demişler sonuçta:" Şehitler ölmez vatan bölünmez." biz askerler de yaşayan ya da şehit olan hepimiz bu vatanı bağlayan düğümlerdik.

Doğduğumuz an hükümete boyun eğme bize borç bildirilmişti. Çocuk devlettik, zor kurulmuş, kayıplar vermiştik. bize anlatılandı bu. Bizim hükümetimizin bizim katilimiz olmaya çalıştığını anlayana kadar her birimiz bunu kabul etmiş ve öyle devam etmiştik. Ölenimize susmuş, toprağımıza bereketsiz demiş, tacire ihraç demiştik. Yediğin kaba tükürme diye büyütülmüştük ama yediğim kabı o gün değiştirmeye karar vermiştim. Yeni kabım için her şeyi ortaya dökmüş, tüm çirkin lafları yutmuştum. Yanımda olanlarla bir yola çıkmıştım ve sonuna doğru koşmaya çabalamıştım. Sonra yenisi için çabalayıp isyancı kimliğini kazandığım hükümet bu defa beni kapı dışarı etmişti. Kapının dışını belki ev yapardım kendime ama yüzüme kapanan kapının ardında evim dediklerim kalmıştı. İş en başa düşmüştü. İsyanla kurulanı yine isyanla yıkmak için bin yolumu bir yola çıkarmıştım. Asi, isyankar, yediği kaba tüküren, devletsiz... Bunlar bendim. Ben kozgalandım.

Yıllar önce bir facia yaşandı. O Facia da binlerce masum insan canından oldu. 85 yılı, Bhopal`de, Union Carbide Fabrikasında bir sızıntı oldu. Tonlarca litrelik bir sızıntı. Ve binlerce canı da beraberinde alıp götürdü. Yıllar sonra, idealist bir Avukat olan Arishfa Jaikonde ve idealist bir Polis olan Rahul Sikwander, bu olayın mağdur çocukları olarak, adaleti yerine getirmek için kolları sıvar. Yalnız, düşman sandıklarından çok daha güçlüdür. Yıllar boyu uyuşturulmuş olan Arishfa, ve yıllarca ona kin gütmüş olan Rahul, şimdi yeniden bir araya gelmenin yolunu bulmak, ve davayı yeniden gün yüzüne çıkarmak zorundalar. Çünkü beden ve beyin ne kadar uyuşsa da, kalp asla uyuşturulamaz. Acı, tatlı tüm duygular orada ilk günkü gibi yaşamaya devam eder.

Rehabilitasyon merkezinde kalan bir kız ve annelerini kurtarmak için o kıza ihtiyaçları olan bir mafya, kızın ekibiyle yüz yüze gelmek zorunda kalır ama o kızı kurtardıkları o merkezden sonra başlayacaktı. Kızın ikizi ve düşmanları el ele verip o kızı tekrar o merkeze göndermeye çalışacağı harika bir kurgu okumanızı tavsiye ederim umarım beğenirsiniz..

Ana karakter olan Fatih, kıyamet sonrası apokaliptik bir dünyada kendini bulur. İlk amacı ailesini bulmak olan Fatih, sıkıştığı bir süpermarkette Gülşen ile tanışarak yoluna devam edecektir.

Doğum günümde dilediğim dileğin hayatıma bu kadar çabuk etki edeceğini düşünmezdim. Gece yarısı aldığım bir mailde gelen iş teklifine gidip hayatımı değiştirmeye hazırdım. Ancak orada çocukluk aşkımı bulup henüz hatırlamadığımı duymaya ve ardı ardına patlayan gerçeklere ne kadar hazırdım bilmiyorum. Eski adı Proje 44

Kasabanın dar sokakları, gece olunca bambaşka bir kimliğe bürünürdü. Gündüzleri ne kadar sakin ve huzurluysa, geceleri bir o kadar gizemli ve tehlikeliydi. Özellikle son aylarda artan hırsızlık ve kayıplar, kasabanın huzurunu iyice kaçırmıştı. İşte tam da bu yüzden, kasabanın en cesur dört kişisi bir araya gelerek "Gece Yarısı Bekçileri " adını verdikleri gizli bir ekip kurdu.

Yetenekli, başarılı, güçlü, adaletli ve de cesur bir kadın; Tabipüsteğmen Deniz TAŞKIRAN. Mardin`de öğretmenlik yapan babasının şehid oluşuyla tüm ailesi dağılan ve yapayalnız kalan Deniz, intikamını babasını kaybettiği Mardin topraklarında mesleği olan askerliği yaparak alacaktı. Yeni görev yerindeki ekip arkadaşlarına ek olarak yıllar önce ayrı düştüğü yakın arkadaşıyla birlikte tam olarak olmasa da kendi için bir aile yaratmaya çalıştı Deniz. Peki ama amcası bildiği, hep yanında olan Ali komutanından aslında kimsesiz olmadığını öğrenmesiyle hayatında ne gibi değişiklikler olur? Yeni ekip arkadaşlarından biriyle aralarında oluşan çekim onları nasıl etkiler? Deniz intikam için geldiği bu topraklarda hem aşkı, hem giderdiği aile hasretini, hem de aslında kimsesiz olmayışını öğrenmenin mutluluğuyla nasıl bir hayat yaşar? Peki ya düşmanları Deniz`e zarar vermek için onu zayıf noktasından vururlarsa... NOT:} •Kitabımda kavga, küfür, argo, şiddet, çatışma, cinayet vs bulunuyor. Okuyacaksanız da bunu bilerek okuyun lütfen. •Kitapta geçen olay ve kurumlar tamamen kendi HAYAL ürünümdür. "SANA DAİR şahsıma ait olan ÖZGÜN bir KURGUdur!" •Kapak tasarımı @hayalliruzgarlar `a aittir. ♡ •İnstagram hesabım : "b.e.hikayeleri"

Bora bir katildi. Ailesinin kanını yerde bırakmak istemeyen bir katil. Ailesine bir söz vermişti onları öldürenlerin soy ismini kurutacağına dair. Bitirmişti acılarını, öldürmüştü son kişiyi. O öyle düşünüyordu. Hesaba katmadığı bir kişi vardı. Ne ismi belliydi ne de cinsiyeti. Hayalet gibiydi. Bu savaşta tek bir kazanan olacak. Bora ve ekibi mi? Yoksa tek başına bir ordu gibi savaşan Kırmacı mı?

Pompaladığı kanın intikam için olduğu benimsetilen bir kalple büyüklerin günahını ödeyen bir kalbin birleşim haritası... Bu, Ahsen TURAN ve Egemen AKDEMİR`in hikayesi...

Devam ettiği yürümeye kız nefesi düzelmeye başlamıştı. Ardında bıraktı o evi, elinde sımsıkı tutuğu silahı yürümeye devam ederken önce gevşetti sonra tamamen bıraktı, boş sokakta silahın yere düşerken çıkardığı metal sesi yankılandı, tak… bir de kızın kahkahası hahaa...… Aylin; ay ve yıldızların ışık çehresi, ay parıltısı demek. Aylin güneşi olmayan o çocuklardan biriydi, onun yolunu da ay ışığı aydınlatıyordu

İmkansız sanılan bir aşk hikayesi Bir nefeslik ömürde kalbimi kırdın değdi mi söyle? Zeynep ve Halil`in hikayesini okuyacaksınız. Onlar gururları ve geç kalınmışlıklarıyla yarım bıraktıkları bir aşkı yeniden küllendirmek isteyen iki genç aşık. Bu kitapta onların dillere destan aşkını mutlu sonla bitirip bitiremeyeceklerini göreceğiz. "Bu benim ilk çok üzülüşüm değil ama ilk defa nasıl geçeceğini bilmiyorum". İlk kitabım da beni yalnız bırakmaz iseniz çok mutlu olurum herkese iyi okumalar... Bu kitap hayal ürünüdür, gerçek unsurlar içermemektedir.

Unutulan bir geçmiş uğruna feda edilen on bir gelecek. Yaşamak için verilen bir savaş vardı. onlar Katliam Timiydi. Acımasızlardı, duygusuzlardı ve ölümcüllerdi. Öl ya da öldür dünyasıydı bu dünya. Ya öleceksin ya da öldüreceksin seçim senin. "Gözler ruhun aynasıdır Benim Lotus Çiçeğim." Yalancıların arasındaki yalan. Yaşamak uğruna verilen bir çaba vardı. "En büyük korkun ne güzel kız?" Küçük bir kızın çocukluğunun ölüm hikayesiydi bu... Katili ise belliydi...

Sessizlik... Huzur dolu bir kelime değil mi? Çığlık... Acı bir haykırış. Peki ya sessiz çığlıklar? İnsanlara gösterdiğin sen ve içindeki sen aynı kişi misin? Kaç duyguyu içine attın? Kaç gözyaşını içine akıttın? Kaç tane sessiz çığlık attın? Hep mi? Hiç mi?

" baban ,ondan nefret etmiyor musun" "Nefret bir duygudur Alp ben o adama karşı hiçbir duygu hissetmiyorum"