Sibel, neşeli bir lise öğrencisidir. Okula yeni gelen öğretmenin okuldaki zorba kesim ile samimiyeti dikkatini çeker. Öğretmen ve zorbaların ortak konusunu bulmaya çalışır. Gitgide çamurlara batan Sibel burada yeni bir kimliğe bürünür. "Damla," diye fısıldadı. "Hayatımdaki tek güzel şeysin. Hayatımın kendisisin." Elini açıp avcuna dökülen çiseleyen damlalarını bir müddet bekledi. Sonra avcunu kapattı. "Ben de seni böyle avcuma aldım, bir daha da açmam elimi." "Açma," dedim. "Ben çok üşürüm yoksa. Avcunun içi sıcacık, Toprak." Gülümsedi alayla. Ya halime ya haline. "Cehennem ya, ondandır."

Twitch`te yayınlar açan genç bir çocuk ve ona aşık olan ünlü bir fenomen. Peki ya bu fenomen kendini gizleyip, çocuğun yayınlarına mesaj atarsa ne olur?

^Üniversite çağı genç kurgusudur^ Ben bilmiyordum. Yaşım, yaşadıklarım yahut kişiliğimle ilgili değildi bu. Bilmiyordum. Kim olduğumu, kimden geldiğimi ve nerede olduğumu bilmiyordum. İsmim vardı bir tek, Lila. Lila Mizan. Buydum, bu kadardım. O kadar ki şu an karşımda gördüğüm adam bana babamın gittiğini söylerken bile hiçbir şey bilmiyordum. "Baban gitti, Lila." ——— Yıllarca Mizan Malikanesi’ne sıkışıp kalmış Lila Mizan, onu duvarlar arasına sıkıştıran babasının gittiğini ve çarpıp durduğu duvarlardan çıkarılacağını öğrenir. On sekiz yıl boyunca tek bildiği bir evken on sekizinden sonra adım attığı hayatın farklılığıyla nereye savrulacağını bilemez. Bilinmezler içinde insanları, yaşantıları, hayatları yeni yeni öğrenen Lila Mizan, taşındığı Kaleli Malikanesi’nde bir bilinmezle daha karşılaşır; Gurur Aral Kaleli.

İclal, annesinin ölümünün ardından ailesiyle depresif bir hayat yaşamaya başlamıştır, ta ki isimsiz birisinden notlar almaya başlayana kadar. İtinayla sayfanın köşesine bir leylak iliştiren bu kişiye karşı ne yapması gerektiğini bilemeyen İclal, bu durumun içinden çıkmaya çalışır.

"Niye gitmeme izin vermiyorsun? Neden beni sana, kendini de bana mahkum ediyorsun? Bırak gideyim ne olursun?" Önünde diz çökmüş bir vaziyette yalvarıyordum artık. Belki bu, onunla adam akıllı ilk konuşmamızdı ve ben bitmiş bir haldeydim. Şu an kalkıp, kapıyı çarpıp çıksam her şey bitecekti sanki. Ama yapamıyordum. Buna ne gücüm vardı ne de inancım. Affedilmek istiyordum artık. Karşımda bana nefret kusan adam beni affetsin istiyordum. Ancak o zaman hayatıma devam edebilirdim. Son bir gayret kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Gözlerimdeki yaşlar görüşümü kısıtlasa da o buğulu kehribar gözleri görebiliyordum. Uzun zaman sonra ilk defa net bir şekilde gözlerimin içine bakıyordu. Bu durumdan cesaret alarak tekrar konuşmaya başladım. "Ben senin için neyim baba? Hiç mi değerim yok? Kimim ben!" "Katilsin! Karımın katili!" *** İdil, herkes gibi hatalar yapan sıradan bir kız çocuğuydu. Ama yaptığı tek bir hata kendi dahil etrafındaki herkesin hayatına mal oldu. Elinde kalan sadece annesine ait bir mezar, kendisinden nefret eden yarım kalmış bir aile ve asla silip atamadığı `katil` damgasıydı.

“Bu görevi sana veriyorum Lidya. Ekibini oluştur ve bana Zümrüt kolyeyi getir.” dediğinde etrafımızda olan insanları gösterdi. “Bunlardan mı ekip kuracağım ben? Sağol ama kendimde o kolyeyi alabilirim. Çocuk oyuncağı olacaktır.” dedim alaycı bir tavırla. “O kolyeyi yılanın ininden alacaksınız. Yeşil Sarmaşık ekibini oluştur ve en hızlısından o kolyeyi al Lidya.” “Kimden alacağız kolyeyi?” “Sarmaşıktan alacaksınız.” Dediğinde şaşkınlıkla ona baktım. Ne demek Sarmaşıktan alacaktık?

Yiğit, eski bir polis memuru, gizli bir örgütün yasa dışı işlerini ortaya çıkarmak için kendi başına harekete geçer. Ancak planları, örgütün içine sızmaya çalışan cesur gazeteci Ayda ile yollarının kesişmesiyle beklenmedik bir hal alır. İkili, tehlikeli bir kedi-fare oyununda hem gerçeği ortaya çıkarmaya hem de hayatta kalmaya çalışır.

Hayal,namı değer Hayalet ülke çapında bir hacker olarak bilinir. Küçüklükten beri ülkenin adaletini sorgulayan bir kız olduğunu herkes biliyordu ancak kimse onu duymuyor veya duymazdan geliyordu. Küçükken ailesini öldürenler yüzünden yetimhanede büyüyen Hayal, büyüdüğünde ise kendini teknolojiye kaptırır. Ve düşünür. "Madem herkes görmüyor o zaman onlara gerçeği göstermenin zamanı geldi. Herkes bundan sonra hakkettiği şeyin cezasını çekecek. Tüm dünya herkesin yüzünü tek tek görecek." Diyerek başlar ve ilk yüz numaradan başlayarak herkesin ifşasını tek tek paylaşır. Artık gerçek yüzler ortaya çıkıyordu. Bir gecede birinin gerçek yüzü... İşte bu harika olacak. Dikkat,ilk bölümler çok küfürlü (karekterin ifşa ettiği kişilerle konuşması serttir. Nedeni açıklanmıştır.) 07/06/2024 başlangıç

Bir masalın kapısı aralandı. O kapıdan içeriye adım attığında bildiğin gerçeklerin aslında yalandan ibaret olduğunu öğrendin. O gerçekler seni dibe çekerken boğulduğunu hissetmeye başladın. Güvendiğin tüm eller seni boğazından yakaladı ve nefesini kesene kadar sıkmaya başladı. Nefessiz kaldın, yaşarken öldün. Sonra o çıkıp geldi... Masalının esas kişisi. Tüm elleri birbir boğazından çekip kopardı. Nefesini kazanmanı sağladı. Tüm gerçeklerle savaşırken onun sevgisi senin hastalıklı ruhunu iyileştirmeye başladı. Her şey gün yüzüne çıktı, hastalıklı ruhun iyileşti. Açılan kapı ise yavaşça üzerine kapandı, içeride kaldın.

Eslem,” dedi, sesi biraz titreyerek. “Seninle büyüdüm, her anı paylaştık. Ama bu son zamanlarda, hislerim değişti. Sadece senin yanında olmak istiyorum; seni daha derin bir şekilde seviyorum." " Kalbimdeki bu duygular, çocukluğumuzun dostluğunun çok ötesine geçti. Her gün seni düşündüğümde, senin gülüşün içimi ısıtıyor. Seninle geçirdiğim her an, benim için çok özel. Ama en önemlisi, seni düşündüğümde içimde bir boşluk hissediyorum; sanki başka bir parçam eksik.” Bu sözler, beni derinden etkiledi. Kalbim birden ağırlaştı; hissettiğim karmaşık duygular karşısında ne yapacağımı bilemedim. Onun içindeki boşluğu hissettiği gibi, ben de onu düşündüğümde içimde bir şeylerin eksik olduğunu biliyordum. Ama Demir’in söylediği her kelime, benim için çok kıymetliydi. Her gün seni düşündüğümde, senin gülüşün içimi ısıtıyor sözü kafamda yankılanıyordu. İçimdeki duygular, adeta bir fırtına gibi coşuyordu. Demir “bir şey söylemeyecek misin” dedi. Gözlerinde bir şey söylememi isteyen bakışları vardı. Ama aramızda hala büyük bir engel vardı: Abim Çınar. Onunla olan sorunlarımız, Demir ile aramda bir belirsizlik yaratıyordu. “Demir,” dedim, sesim titrek bir şekilde döküldü. “Seninle ilgili hislerim de çok karmaşık. Ama abimle olan ilişkim beni durduruyor. Onunla barışmadan, bu duygularımı tam anlamıyla yaşayamayacağımı biliyorum.”

"Şşşt sana diyorum gerçekten seni burada barındıracağımızı mı düşündün?" dolu gözlerim onu bulanık görmeme sebep oluyordu. Yanağımın içini daha da ısırdım. Kendimi sıkmaktan dolayı kendime zarar veriyorum ağzımda ki kan tadıyla bunu anladım. Bu eve geldiğimde bunların olacağını en baştan tahmin ediyordum. Ama bu kadar ağır sözler tahminlerim arasında değildi. Bir adım daha yaklaştı. Durmadı... canımı yakmaya devam etti. "Sen benim kardeşim değilsin! Ne olduğu belli olmayan bir kızın evimizde yeri yok!" Evimiz... işte bu kelimden her şeyi anlayabilirdiniz burası onların eviydi ve burası hiç bir zaman benim evim olmayacaktı.

Azra, çok güzel, çok zeki, yardımsever aynı zamanda vatan sevdalısı bir kanun kaçağıdır. Gece kadar kara gizemli ve sessiz bir Türk kızıydı. Polis teşkilatında en çok anılan isim onun ismiydi. Yedi yıldır peşinde olan Ünsal komiserden her defasında kurtulup kanun dışı işine devam etmekle meşguldü. Zekasıyla sadece polis teşkilatın değil, karanlık mahallelerde at koşturan gençleri zehirleyen her tür suçu işleyen mafyaların dillerinde gezerdi. Cesareti dillere destandı. Namını duyan korkar kendisini gören ise kaçardı. O kara gecelerin ve sokakların kahramanıydı, devletle hiç bir ilişkisi olmadığından dolayı kanun kaçağı olarak ilan edilmişti. Herșeyi yalnız başına ve bir millet uğruna yapıyordu, hayatını binlerce kez tehlikeye atıp milletine hizmet ediyordu. O İstanbul`un kahramanıydı.

Küçük küçükken Birçok Kez zorbalığa uğrayan Doktor Açelya arkadaşı Zehra`nın yanına Şırnak`a gidince karıştığı tim ve hiç yaşamadığı olayları anlatıyor... Açelya albino hastası bir kız ve ailesi Daha doğrusu babası zengin olduğu için hem hastalığı hem de zenginliği göze batan bir kızdı Açıklamayı harika yapamazsam da bence bir şans vermelisin

Laçin motor tutkunu bir kızdı, Pars ise bir motorcu...

Yağmur, evli bir adam olan Bora Acar`a aşık olur. Onu elde etmek için türlü oyunlar oynamaya başlar. Bir yandan Bora`nın eşiyle yüzleşir, bir yandan yüzleşmeye korktuğu geçmişiyle. "Birlikte çamura mı bulaştık?" diye sordum şehvetle. Nefes nefeseydim. "Ne olacak şimdi?" "Cehenneme el ele gireceğiz," dedi. "Korkar mısın ki yanmaktan?" diye sordum ona hayranlıkla bakarken. Bedenim hala kendine gelememişti. "Ben hiçbir şeyden korkmam," dedi ve yavaşça burnumun yanından öptü. "Ama eğer bir tanrı varsa, ona seni affetmesi için yalvaracağım." "Sen?" dedim sorar gibi, kalbim zonklarken. "Sen ne olacaksın?" "Ben ikimizin yerine de cayır cayır yanarım." ☔️

Devletin olası bir darbeye karşı devletin içine yerleşeceği özel kişileri daha gençken seçip eğitmeye başlar . Ana karakterimiz ise yeni tanıştığı arkadaşlarıyla girdiği sınavda bu okula kabul olur .

Siz hiç vuruldunuz mu? En uç noktanızdan ,en derinden. Ben vuruldum hem de simsiyah bir kalbe sahipken...

Birbirinden bağımsız dört kişi mi? Hayatın yellerinde savrulan, esen rüzgara kapılıp bir araya gelen dört yabancı... Hayır onlar yabacı değiller, yıllar önceki gecenin özenle seçmiş olduğu dört çocuklar. Bir dolunay gecesi doğan dört çocuk, evet o gün, o çocuklar için seçilmişti. Kayra Kuzgun, Akasya Efşan, İlgiz Işık, Baturay Çevik... Tesadüfen gittikleri restoranta yedikleri yemek sonrası yürüyüşe çıkan dört kişinin, dolunay karanlığında etrafını ışıklar kaplayan küçük külübeye yaklaşmasıyla, her birine ayrı ayrı açılan kapıdan, bilmedikleri bir cinayet ortasından bulunmaları mı? Tesedüf yoktur kader vardır... "Siyahın taht kurduğu hayatımda yeni bir renk mi?" ~KAYRA KUZGUN~ "Lal birinin çığlık atmasını istemek mi?" ~AKASYA EFŞAN~ "Gölgesine güvenmeyen birinden güven beklemek mi?" ~İLGİZ IŞIK~ "Konuştukça ruhu iyileşen birinden susmasını istemek mi?" ~BATURAY ÇEVİK~ Wattpad kullanıcısı olarak burda bulunmaktayım.

Elif, Burçak ve Sena... Bu üç yakın arkadaş bir gün piknik yapmak için bir ormana giderler. İçlerinden biri telefonla konuşmak için uzaklaştığında yerde bir anahtar olduğunu görür fakat bu anahtar diğer anahtarlara hiç benzemeyen bir görünüşe ve özelliğe sahiptir. Onu bulan kişi sıradan bir anahtar olduğunu düşünür ve umursamayıp cebine atar. Hikaye ise tam burada başlar. Umursamayıp cebine attığı anahtar büyük ve gizem dolu yolculuklarının kapısını açmak üzeredir. Fakat onlar daha hiçbir şeyin farkında değillerdir. Elif, Burçak ve Sena`nın gizemli yolculuğuna hazır mıyız? Sırlar sır olmaktan çıktığında onlara ne olur? Her sır mezara kadar gider mi? Bazı sırlar vardır ki sebebi asla çözülemez.

...Rüyamdaki adam kimdi neden rüyama girdi bilmiyordum ama bu karşılaşmanın beni en derin korkularımla yüzleşmeye zorlayacağını rüyamın ilk saniyelerinden beri biliyordum. Çünkü bazen, en büyük korkularımız sinsice zihnimize yer edinir ve bizlere oyun oynamak isterdi. Ama o gece oyundan ziyade bir gerçek vardır ki o adamın gözlerinde, gerçeklik hissetmiştim. Sıcacık bir Lise hikayesi

Ailesinin sakladığı gerçekleri öğrenen sare hayatının en acı gerçeği ile yüzleşir.

ikiside gizli bir görev için marinada tanışan mafya çocuklarıdır

ALİEN adlı seri katil.

Korku hayatı delen, kalbi kurşunlayan bir kelimedir. İnsanın içini büker, yüreğine ağırlıklar koyar ve kaçar. Korku budur benim fikrimce.... Lakin bir süre sonra anlarsın ki. Korku aslında kaçan taraf değildir. Kaçan taraf sensindir. Sen. Ve kovalayan kişi. Korkundu. Benim korkum...

"Senin yürüdüğün yolda ben çok kan akıttım. Oyununu iyi oynasan iyi olur." Dediğinde derin bir nefes verip yavaşça gülümsedim. "Sorun değil. Bunun için eğitildim."