Leyla, Kur`an`ını okurken, yanında büyük bir bedenin durduğunu hissetti. Başını hafifçe kaldırdığında, Yüzbaşı Ömer`in elinde bir tepsi çayla beklediğini gördü. Ömer, nazik bir şekilde Leyla`ya çayı uzattı ve "Biraz dinlenmek istersiniz diye düşündüm," dedi. Leyla, rahatsız olduysa da İslam`a uygun bir şekilde teşekkür ederek çayı aldı. "Gerek yoktu, sağ olun," diye mırıldandı. "Bir dua mesafesi "adlı bu hikaye, İslam`ı yaşama gayretinde olan bir genç kızın ve onun ailesiyle çevresindeki ilişkilerin derinliklerinde şekillenen olayları konu alıyor. Leyla Alia Bozkurt, 19 yaşında, İslam`a gönülden bağlı, tesettürünü yalnızca Allah için yapan ve hafızlık mertebesine ulaşmış bir üniversite öğrencisidir. Ağabeyi Ali Asaf Bozkurt, 27 yaşında bir üsteğmendir ve Leyla`nın hem en yakın ailesi hem de en büyük dayanağıdır. Ancak hayat, onları beklenmedik bir sınava tabi tutar: Ali Asaf`ın komutanı olan Yüzbaşı Ömer, görevine olan sadakati kadar Leyla`nın kalbinde beliren duygularla da tanışmak üzeredir. Leyla, kendisinden 10 yaş büyük olan Yüzbaşı Ömer`e karşı ne hissettiğini anlamaya çalışırken, bu duyguların İslam`ın çizdiği sınırlar içinde nasıl şekillenebileceğini de sorgular. Ömer ise, hem Ali Asaf`a duyduğu saygı hem de İslam ahlakına olan bağlılığı ile Leyla`ya yaklaşımında dikkatli olmak zorundadır. Hikaye, Leyla`nın iman ve sevgi arasındaki ince çizgide ilerlerken; ihlas, ahlak ve sabır kavramlarının nasıl birbirini tamamladığını gözler önüne seriyor. Bu, sadece bir aşk hikayesi değil; Allah`ın takdirine teslimiyetin, aile bağlarının gücünün ve İslam ahlakının hayata nasıl yön verdiğinin bir anlatımıdır.

Kendisine yazılan sahipsiz notları bulan kadın ve aynı mahallede oturup ona o notları yazan adam. Kadının adamı kabullenme süreci ve adamın ona olan aşkı...

İstihbaratta gizli görevde olan Ali Haydar ve babasını aynı uğurda kaybetmiş Nazenin`in aile apartmanında geçen aksiyon dolu aşk hikayesi 💌 Her gün yeni bölüm var! ~Adam sır küpüydü, kadınsa sabır... Adamın sırrı kadının sabrına mağlup olmamalıydı. Fakat hayat bu ya hep olmaması gereken olurdu. ♟️

Ben sana gönlümün ilacı demişim sen gönlüme yara olmayı seçmişsin

Akadistan; Tüm yaşayanlara kaybettikleriyle meydan okuyan insanların beldesi. "Kendimi bulacağımdan habersiz kaybolduğumu sandım."

Hayat; benim için günler önce tüm sıradanlığı ve olağanlığıyla devam ediyordu, olması gerektiği gibi... Ufak bir duygunun hayatın rotasını değiştirecek bir güce sahip olacağını tahmin edemezdim, küçücük bir `merak` duygusunun ilerlediğim çizginin dışına çıkaracağını da bilemezdim. Ama atalarımız; `insanın başına ne gelirse meraktan` diye boşuna dememiş. Yanlış anlamayın öyle meraklı bir insan değilim, hatta merak etmediklerim daha fazladır ama o gece, evet tam o gece merakıma yenik düşmeyip geçip gitseydim belki de şu an çok farklı bir yerde olurdum. Ama asla kadere isyan edip yanlışa düşmek değildi niyetim aksine bazen bunların yaşanması gerektiğine inanıyorum. Tek an da kalmak zordu benim için, domino etkisi yaratan düşünceler birbirinin üstünden kayarken kalbime hükmedecek olan ilk anlarımı hatırlıyordum. Koyu mavilerin üstünde parlayan kızıllık ve tüm onlardan sıyrılıp gözlerime ulaşan derin bakışlar... Maviydi. Nasıl fark ettim o kadar kargaşa içinde bilmiyorum ama sanırım o gördüğüm son renk olacaktı. Ne bedenim ne ruhum bu karışıklığa daha fazla dayanamayarak titrediğinde bir kez daha yalvardım bana tek yardımcı olacak olana... "Bir Kurtuluş Allah`ım." ... ⚓Her şerde bir hayır vardır. Allah bilir siz bilemezsiniz! ⚓Her şeyden önce dini hassasiyetleri olan ve bu uğurda kendinden ödün vermeden yaşamaya çalışan - ki bu ahir zamanda çok zor- bir genç kızın hikayesi... Not: Şunu belirtmeliyim ki okuduğunuz kitap, bendeniz acemi bir yazar tarafından yazıldı:) Eğer şans verip okumaya devam ederseniz çok mutlu olurum. (Çok yakında bölümler yüklenecektir)

05###: Gözlerinin rengi çok acayip ya 05###: Mavi desem mavi değil 05###: Ela desem hiç değil 05###: Yeşille uzaktan yakından alakası yok Süheyla: Kahverengi olduğu için olabilir mi acaba? 05###: Bilmiyorum 05###: Hiç bakışlarını kaldırma tenezzülünde bulunmadığın için görmedim gözlerini Süheyla: Kimsiniz? 05###: Dün gece bi rüya gördüm 05###: Uyandığımda resmen liseli aşıklar gibiydim 05###: Şu an hâlâ öyleyim 05###: İçim kıpır kıpır böyle 05###: İşe gitmedim bu hâlimi görmesinler diye 05###: Özetle 05###: Aşık oldum 05###: Rüyamda biz evleniyorduk Süheyla: Rüyanda... Süheyla: Gerçek hayatta olduğumuza göre asıl yazma sebebin ne? 05###: Aşk... Süheyla: İmkansız... 05###: Sevdiğin biri mi var? Süheyla: Evet 05###: Yalan söylemenin günah olduğunu biliyorsun Süheyla Süheyla: Yalan söylemiyorum 05###: O zaman Sevgi`ye `ben hiç aşık olmadım` derken yalan söylüyordun Süheyla: Kimsin? 05###: Süheyla 05###: Biz bir gün evleneceğiz 05###: Ve sen bana sırılsıklam aşık olacaksın Süheyla: Henüz uyanamamışsınız belli ki 05###: Ben beraber deniz manzaralı balkonunda kahve içeceğimiz villayı aldım 05###: Sen de fincanlarımızı aldıysan evlenebiliriz 05###: Ne dersin? Süheyla: İyi uykular -engellendi-

"Efnan, gözlerini Alp`e dikti. `Sona mı geldik?` diye sordu, sesi yorgun ama kararlı. Alp, derin bir nefes aldı ve sakin bir şekilde cevapladı: " Hayır bu sadece başlangıç." Efnan’ın yüzünde bir umut ışığı belirdi, ama aynı zamanda bir korku da vardı. Bu yolculuk, hem iyileşme hem de duygusal keşif dolu bir süreçti. Bir doktor ve hastası arasındaki sınırların giderek silikleştiği, güvenin ve duyguların iyileştirici gücünün ön plana çıktığı bir yolculuk."

İnsanların hatası yüzünden ödenen bir bedel olabilir miydi insan? ... "Sen benim için bedel değil şükür sebemimsin." Adam bunları dışından söylemeyi isterdi. ...

70`li yıllar da aynı mahallede ülkücü Yiğit ve devrimci Yağız`ın dostluğunu anlatır. Sağcı-solcu konulu bir kitaptır. Devrimci çocuk - muhafazakar kız aşkı vardır.

0552*****: Otuz dört Edirne 0552*****: Araç sahibi nerdesin nerdesinnnn! (Görüldü) Siz: Noluyo yaa!?

Kaçmak istiyordu. Kendisine yaklaşan kişinin tehlikeli biri olma ihtimaline az önce duyduğu gök gürültüsünden daha fazla korkuyor ve bir an önce kaçmak istiyordu. Ama ellerini yere bastırıp kalkmaya çalıştığında son derece güçsüzleşen bedeninin koşmaya takati kalmadığını anladı. "Hanımefendi?" Kulaklarına ulaşan sesin ardından görüş alanına kocaman siyah botlar girdi. Güçlükle ayağa kalkıp başını ağır ağır kaldırdı. Genç bir adam, yağmurda ıslanıp ıslanmadığına aldırmadan endişeli sayılabilecek bir yüz ifadesiyle kendisine bakıyordu. Çatık kaşların altındaki ela gözler, araba farının ışığı altında parlarken; hayatına kabus gibi çöken başka bir adamın mavi gözlerini anımsayıp yeniden yırtıcı bir korkuyla bağırmak istedi. Fakat sanki sesini bile yitirmişti. Önce genç adamın montundan akıp giden su damlalarına ardından da  kendisine tereddütlü adımlarla yaklaşan iri botlarına baktı. Sadece tek bir adım geriye gidebildi. Vücudundaki uyuşukluk artıyor, başında nabız atması gibi zonklayıp duran o ağrı şiddetleniyordu. O, bir adım geriye gider gitmez adamın botları son kez çamura batmış, başka bir adım atmaktan çekinmişti. Duraksayan adımlara bakıp bu adamın kötü biri olmadığına hükmetmek istedi. Ama karşısındaki bir yabancıydı ve ona ne kadar güvenebileceğini; doğrusu güvenip güvenmemesi gerektiğini kestiremiyordu.

Özgürlük, savaş, kan, ölüm, kayıp... Bir topluma sirayet eden kötülük... Yeryüzü onlarca insanın acısına şahit olmuştu. Onlarca insan bir öfkeye tohum olmuş, nefretle büyüyen kalbi yeşertmişti. O kalp bir intikama yol vermişti. Susmalıydılar. Hükmü kendileri değil geçmiş verecekti. Belki de haykırmalıydılar. Çünkü geçmiş hükmü çoktan vermişti. Bir tarafta kötülüğün diğer ucu diğer tarafta kötülüğün bittiği yer. Bir tarafın ağırlığı tartıda ağır basacaktı ve o tartı, iki kalbe yenik düşecekti. İki yaralı insan... Biri ailesinin katilinin karşısında aslan olup kükreyecek, diğeri ise sessiz sedasız babasının ölümünün peşine düşecekti ve o yol ikisinin birleştiği yol olacaktı. Bir gayeye sığacaktı amaçları, o gaye de birbirlerine kalplerini emanet edecekti. Arsen Hisar... Acılarını yoğurdukları şehir... Bir yara ne kadar kanayabilirse kanat çünkü o yara artık iyi olmayacak!

İnsan büyüdükçe mi artar dertleri? Yoksa büyüdükçe mi anlar gerçekleri?

Herhangi bir yerde doğup büyüyen bir insanım bende, herkes gibiyim. Dışarda gördüğünüz onca yüzden biriyim, acılarını, hayatını bilmeden yargıladığınız insanın ta kendisiyim. Hayata karşı başını eğmemiş, savaşan ve inancını kaybetmek yerine daha sıkı sarılan toprak aşığı bir insanım. Çoğu yol arkadaşını bu uğurda kaybeden vatan için canını ortaya koyan onca yiğitten sadece biriyim ben. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~Buna benzer kurgu var mıdır bilemem fakat hiç bir şekilde böyle bir hikayeyi başka yerde okumadım, yani kafamda kurguladım bütün olayları. Kitapta geçen kişi ve kurumların gerçeklikle hiçbir alakası yoktur, tamamen kurgudur! Bir şans vermenizi tavsiye ederim :) İyi okumalar, öyleyse <3 Tüm hakları bana aittir herhangi bir (ç)alıntıda hukuki işlem başlatılacaktır.~

Ailesi ile birlikte yurt dışında yaşamak zorunda olan ama ülkesine âşık Yüsra... Vatanı için savaşan koca yürekli Poyraz Ali... ...

Bir arayışın içinde olan genç kızın yolu hiç umulmadık yerde çıkar. Karşısına çıkan sert mizaçlı adam onu istemediği bir durumdan kurtarmıştır ama bu karşılaşma aralarında büyük bir gelişmenin nedeni olacaktır. Aradığını genç adamda bulan Aymira, büyük bir serüvenin ortasına atılmıştır oysaki.

فَاِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا “Şüphesiz ki her zorlukla birlikte bir kolaylık vardır. (Evet), şüphesiz ki her zorlukla birlikte bir kolaylık vardır.” /inşirah suresi

İnsan yaşadığı zorlukları bahane edip yazısındaki kaderin enaniyetine sığınmaktan hep kaçar. Hep daha iyisi olsun hep düşlediği hayat kendisinin yazgısı olsun ister. En çokta kabullenmeyi bilemez. Ben hep düşlediğim hayatın ötesini istemiştim, hep daha iyisi olsun isterken kabullendiklerimin ötesine gidememiştim. Kader denen o lütfu göz ardı etmiştim. Bu beni büyük ustalıkla ummadığım anda yakalamıştı. Diken sandığım şerrin ucundaki gülü hesap edememiştim. Nefret ettiğim adamın imtihanıydı beni bu kaderin ucundaki gülün bir gün solacağını sanmam. Yanılmıştım! Diken diye hesapladığım adam bana gül sunmuştu hep. Tutarsam kanardı bilirdim lakin onun bendeki teslimiyetiydi dikenlerin zarar vermeyişi. Ben ondan kaçarken aslında ona koşmuştum. Şer sandıklarım lütuftu, bunu ben bilememiştim. Senden nefret ediyorum dediğim adamı nefretimle beslemiştim, hislerim ise onun bana sunduğu papatyalarla gül budak olmuştu. Bilememiş, kaçtığım yerde hep düşmüştüm. Söylediği tek söz; düştüğün zaman elini hep ben tutacağım. Orada başlayan sözle aslında elini tutan hep ben olmuştum. Ben Zeynep. Daha küçücükken boynuma asılmış kolyenin kıyametçisi. Artık benim bir sırrım var. Bunu ben değil o kolyenin sahibi biliyor.

İslami konulu bir kitaptır. Gerçek hayat hikayesinden kesitler bulunmaktadır. Her şeyin imkansız olduğu kızın karşısına, imkansızlıklarını oluduracak biri gelirse ne olur? "İmkansızlıklarını oldurmaya geldim efulim."

`Seninle tanışmak kaderdi. Arkadaş olmak bir seçimdi. Ama sana aşık olmak, benim kontrolümün dışındaydı...`` - The Hunger Games

Işıklar sönmüş ve üç yolcu nasiplerine doğru yola çıkmıştı

Nasıl olacak sorusu 7. sınıfta okuyan Meryem`in aklını kurcalıyordu. Ailesi İslam`a karşı olmasına rağmen müslüman olması ve ailesini de İslam`a davet etmesini, ayrıca insanları namaza teşvik etmekle ilgili bir hikayedir keyifli okumalar... Hikayem beğenilirse kitabını çıkaracağım.

Zeynep 15 yaşında, haramlardan sakınarak İslamiyet`i yaşamaya çalışan, güzel ahlâklı Müslüman bir genç kızdır. Aynı mahallede oturan aile dostlarının oğlu 16 yaşındaki Muaz`a karşı ortaokuldan beri derin duygular besler fakat bunu namahrem hassasiyetinden dolayı ona açıklamaktan sakınır. 18 yaşındaki Yusuf`un da 3 senedir Zeynep`e karşı gizli duyguları vardır. Onun ailesi de Zeynep ve Muaz`ın aileleri ile dosttur. Zeynep Muaz`ı severken Yusuf`un duyguları karşılık bulacak mı? Zeynep platonik mi yoksa Muaz da mı ondan hoşlanıyor? Muaz`ın kardeşi Ahmet 3 dost ailenin arasındaki aşk üçgenini öğrenince ne yapacak? Yılların dostu aileler genç aşıkların durumu öğrenecek mi? Muaz ve Yusuf`un arkadaşlığı nasıl etkilenecek? Serince Mahallesi`nde yaşanan bu hikayemizde bizimle birlikte olmak ister misiniz?

Görüşleri Farklı, Hayatları bambaşka.. İki farklı İnsan, iki ayrı hikaye, ortak acılar.. Kader onları bir araya getirdiği gibi, kalp kalbe de getirebilecek mi? Peki Sadece Sevgi, Bütün görüşleri, aykırı yorumları, ve Vesveseli Fısıltıları görmezden gelmeye yetecek mi? Hicranın İnanç temelli dünyası, Tanrıya kızgın olan öfkeli Pamir ile çatıştığında, Aşk engelleri aşabilecek mi ? Hep beraber Göreceğiz.. ///♠/// Sana bakınca; inanmadığı bir dinin tüm günahlarını işlemek istiyor insan ve sonra, sana bakınca; tanrıya bir başka inanıyor .. Keder soyut değildir . Görülebilir! Bir yüz de örneğin...