HAYATIM YALANDAN İBARETTİ AİLEM ÖLDÜRÜLMÜŞTÜ KAYIP ZAMAN DA YAŞIYORDUM...

Bir ceset mi...İstambul Kuzguncuktaki depoda bulunan ceset. Peki bu cinayeti kim işledi? Polisler bunu bulabilecek mi?

"Gördüğün her şeyin gerçekliğinden nasıl emin olabilirsin?" Meyra, arkadaşlarıyla birlikte katıldığı bir yılbaşı partisinde kendini bir kavganın ortasında bulur ve bu kavganın sonucunda Meyra ikinci kattan düşer. Gözlerini araladığında olay günü de dahil son bir senesini hatırlamıyordur, üstelik onu bekleyen tek sürpriz bu olmayacaktır. Uyandığında zihninde beliren kişilerle başı derttedir. *** Kapak Tasarımı: Büşra Yörük Tüm hakları saklıdır.

Kızıl Kardelen devam kitabı

Bakışları yerdeydi. O konuşmadı, ben de konuşmadım. Yağmurun altında öylece oturduk içimizden anlaşır gibi. Burnumu bir kez daha çekip dudaklarımı araladım. "Nereden buldun beni?" Bakışları yerdeki su birikintisinde iken yağmurun biraz azalmasıyla cebinden çıkardığı paketle ilgileniyordu. Paketin içinden bir dal çıkarıp, dudaklarına götürüp yakışını seyrettim. İçine çektiği dumanı yavaşça ağzından verirken beni şaşırtan o cümleyi söyledi. "Seni bulmam için kaybetmem gerek Açelya." Sigarasının külünü silkeledikten sonra bir duman daha çekti içine. Yutkunurken hareket eden adem elmasına takıldı gözlerim. Dumanı üflerken elini uzatıp yumruk yaptığım elimi açtı ve tırnaklarımı batırdığımı fark etmediğim avcumu yavaşça okşadı. Hafif kanayan avcumdaki acıyı almak ister gibi tırnak izlerimin üzerinden geçti parmağıyla. Benim kendimde fark edemediğim şeyi nasıl oluyor da fark edebiliyordu? Rüzgârın esmesiyle burnuma kokusu geldi. Daldığım düşüncelerden hızla çıkardı bu mayhoşluk beni. Tam ağzımı açıp söylediğinin ne anlama geldiğini soracakken bunu anlamış gibi bir şey dememe izin vermeden konuştu. "Ben göremediğin her yerdeyim." __________________YASAL UYARI____________________ ❕İlk temellerini 2022 yılında attığım, hakkında birçok geriye dönük notlar ve kayıtlar bulunan kurgumun inşası tamamen şahsıma aittir. ❕Herhangi bir kopyalama, çalıntı, sızıntı, taklit edilme vb. durumlara karşı yasal işlemi başlatacak olan kişi, altını çizerek belirtirim ki; bizzat benim. ❕İkinci paragraf satırında belirttiğim durumlardan herhangi birini fark ederseniz benimle iletişime geçmekten çekinmeyiniz. 🐾 Keyifli okumalar.

Aşık olduğu kadından boşandığından beri iç aleminde yalnızlıkla boğuşan Teoman başkomiserin annesinin ölmesiyle başlayan bu sürükleyici hikaye, bedenlerine numaralar kazınmış cesetlerin peşi sıra bulunmasıyla ilginç bir hale bürünür.

Hakan, alnını usulca kadının alnına yaslamıştı. Gözleri yavaşça kapanırken, teninde onun nefesini hissediyordu. İçinde tarifsiz bir huzur vardı; savaş bitmiş, yorgun asker yuvasına dönmüştü sanki. Kadın da gözlerini kapadı, Hakan’ın kokusunu içine çekerken yüzüne yayılan o buruk tebessüm kalbinin derinliklerinden süzülüp gelen bir umut gibi duruyordu dudaklarında. Belki de yıllardır beklediği o kavuşmanın en saf halini yaşıyordu. Acılar siliniyor, gözyaşları duruluyordu. Bir eli Hakan’ın koluna sarılmıştı sıkıca, sanki kaybetmekten korkarcasına… Diğer eliyse, sevdiği adamın yanağındaydı. Parmak uçlarıyla yüzünü hissediyor, gerçekten orada olduğuna inanmak istercesine dokunuyordu ona. Ellerinin titrekliğinde bile dört yılın hasreti vardı. Suskun bir dua gibi dokunuyordu sevdiğine; ne bir kelime, ne bir açıklama… Sadece varlık yeterliydi artık. “Bir daha gitmek yok…” diye fısıldadı Hakan, sesi neredeyse bir rüzgâr kadar hafifti ama kadının kulaklarında yankılandı, yüreğine kazındı bu cümle. Gözleri hala kapalıydı ama gözkapaklarının ardında bir damla yaş süzülüyordu, usulca, sessizce. Başını iki yana salladı kadın. Gitmesini istemiyordu, bir daha ayrılığı taşımak istemiyordu yüreğinde. Dudakları aralandı, ve aynı sözcükler döküldü sessizce: “Bir daha gitmek yok…” Bu cümlede öyle derin bir anlam vardı ki… Sadece bir söz değil, adeta bir yemin, bir bağlılık, bir teslimiyetti. Onlar artık birbirlerine yeniden kavuşmuş değil, birbirlerine yeniden ait olmuşlardı. Dört yıl… Dile kolay. Dört yıl boyunca suskun gecelerde isimlerini fısıldayan rüzgâra, göğe yazılan dualara, yalnız geçirilen doğum günlerine, sessiz kutlamalara, eksik kahkahalara tanıklık etmişti zaman. Ama artık zaman bile onların yanında durmuş gibiydi. Sanki dünya biraz daha yavaş dönüyordu şimdi. Sanki gökyüzü bile daha bir maviydi. Hasret yerini sevdaya bırakmıştı. Ayrılık, usulca geriye çekilmişti. Artık sadece onlar vardı; gözlerinde umut, ellerinde sevda, kalplerinde ise bir daha hiç ayrılmama yemini. Azra ile Hakan`ın aşk hikayesiydi..

17 Eylül 1998`de, hamilelik sürecini daha sağlıklı geçirmek için eğitim veren bir kurumda çıkan yangın sebebiyle sekiz ayını doldurmuş hamile kadınlardan birkaçı, yangından etkilenip erken doğum yaparlar. Bu sebeple İzmit Seka Devlet Hastanesi`nde, 17 Eylül 1998 gününde toplam 11 çocuk dünyaya gelir. Seneler sonra bir seri katil, 17 Eylül 1998, İzmit Seka Devlet Hastanesi doğumlu iki adamı peş peşe iki sene doğum günlerinde öldürür; biri 17 Eylül 2025`te, diğeri ise 17 Eylül 2026`da vahşice katledilir. Davanın savcısı Erkin Gümüşpala, bunun bir seri cinayet olduğunu kavrar kavramaz deliye döner çünkü yakın arkadaşı Cumhuriyet Savcısı Varan Alp Çakmak da aynı gün, aynı hastanede dünyaya gelmiştir. 17 Eylül 1998, Seka Devlet Hastanesi doğumlu yetişkinler tehlikededir. 2027`ye kadar çözülemeyen dava, gelip çatmıştır. Peki bu tarihten itibaren neler yaşanacaktır? Bir araya gelen kuvöz arkadaşları, seneler sonra anlaşabilecek midir? Üstelik kimi avukat, kimi savcı, kimi polis memuru, kimi doktor olmuşken... BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ, KURUM VE OLAYLARIN TÜMÜ KURGU GEREĞİ YAZARIN HAYAL ÜRÜNÜDÜR, GERÇEĞİ ASLA YANSITMAMAKTADIR. TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

"11 sene sonra benden neyin açıklamasını bekliyorsun sen?" "Gitmek zorundaydım." "İyi,"dedim ondan uzaklaşarak."Gitmek zorundaydın ve gittin şimdi ise kalmak zorunda değilsin." Kafasını iki yana salladı."Ama yaşamak için kalmam gerekiyor,Nisan." ~ BU HİKAYEDE YER ALAN KİŞİLER VE KURUMLAR KURGU ÖĞESİ OLUP GERÇEK KİŞİLERLE VE KURUMLARLA HİÇBİR ALAKASI YOKTUR.

"Herkesin vardır bir hikayesi" kiminin içine atıp söyleyemediği,kiminin anlata anlata bitiremediği,kiminin başlayıp bitiremediği... Kitabın konusu gerçek bir hayat hikayesinden alınarak kurgulanmıştır... Fatih Sultan Mehmet`in soyundan gelen Asiltürkler ve onları yok etmek isteyen Şiraziler arasında geçen bu hikayede Asiltürklerin bir amacı vardı; Oda bir taraftan kendi hayatlarına devam ederken diğer taraftan Filistin`i tekrar özgürlüğüne kavuşturmaktı,bu uğurda kaybettikleri,belkide feda ettikleri kahramanlar oldu,yaşadıkları ciddi olaylar ve mucizeler oldu... Yeri geldi aksiyon,entirika onları bırakmadı,yeri geldi beraber ağladılar,beraber güldüler,bazen kırgınlıkları,kızgınlıkları oldu ama asla birbirlerini yalnız bırakmadılar,hepsinin bir hikayesi vardı... Sende Asiltürklerin yaptıkları kahramanlıklara şahit olmak istiyorsan gel bizimle ol Filistin`i birlikte özgürlüğüne kavuşturalım 3. Fatih ve emanetçiyi birlikte bulalım.Biliyorum onlarda kim,ne demek bu diyeceksiniz merak etmeyin hikayede öğrenirsiniz...😉 7 den 70 e herkesin okuyabileceği bir kitaptır... Olaylar ikinci bölüm itibariyle yavaş yavaş gelişmeye başlıyor.Keyifli okumalar... NOT:Senaryo diliyle yazılmıştır...

İris Karaoğlu ve Abel Bozoğlu birbirilerine ölümüne düşman olarak bilinen başarılı polis memurlarındandır. İkili bir iş için ortak çalışmaya karar verirler. Bu serüven onlar için tehlikeli ve aksiyonludur. İkilinin nefreti aşka dönüşene kadar herşey normaldi. Ama bir gün İris Abel`in sırrını ortaya çıkarana dek...

Benliğin parçaları çatışırken, gerçek izafidir!” ‘İzafi’, zamanın, anıların ve kararların gölgesinde şekillenen bir yolculuk. Gerçek ne kadar mutlak, adalet ne kadar kişisel?” Bu hikâye, sıradan insanların sıra dışı yükler taşıdığı ve bu yüklerle var olduğu bir dünyada geçiyor Hazırsan, gölgelerin içindeki o kapı seni de bekliyor. Yazar Hakkında Kelimelerle sadece hikâye kurmaz; vicdan inşa eder. Hayatın karanlık dehlizlerine, insan ruhunun en kırılgan köşelerine korkusuzca yaklaşan bir yazar. İzafi ile yalnızca bir roman değil, bir çağrı, bir yüzleşme, bir dönüşüm ortaya koyuyor. Onun kaleminde karakterler yaşar, düşer, kalkar, sorgular. Onlar susarken satırlar bağırır; onlar ağlarken okuyucu kendi yarasına döner. Hayata bakışı sade ama sarsıcıdır: İyileşmek için anlatmalı, değiştirmek için yazmalı. Toplumsal adaletsizliklerden, bireysel travmalara, sistemin ezdiği insanlardan hayatta kalma mücadelesi veren çocuklara kadar geniş bir yelpazede insanı anlatır. Ama her şeyden önce, bir distopyadan damıtılmış bir ütopyaya inanır.

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endiş hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"

Ben Timur KILIÇ namı değer Kaplan. Bu adı almamın sebebi yırtıcı olmamdan dolayı. Elimden bu güne kadar hiç bir suçlu kurtulamadı o dışında ; KASAP. O benim eşimi, çocuğumun annesini elimden aldı. Onu yakalamadan ölmek bana haram... Ben Nesli SERT namı değer Saye. Bu adı almamın sebebi her görevde kolaylıkla kamufle olup her suçluyu rahatlıkla yakalamamdan kaynaklıydı ta ki o karşıma çıkıp tek ailemi kocamı ve çocuğumu elimden alana kadar. KASAP seni bulmadan ölmek bana haram...

Polisiye türünde gizem dolu ve seveceğiniz güzel bir kitap

İki Dünyanın Arasında Bir Aşkın Peşinde! Elçin, geçmişinin ağırlığını sırtında taşıyan bir kadındır. Şehit babasının mirası, ona vatan sevgisini ve güvenliğini her şeyden önce tutmayı öğretmiştir. Fakat, yıllar önce hayatını değiştirip kendisinden uzaklaşan eski sevgilisi Giray, Elçin`in ruhuna dair gizli bir kırılma noktası bırakmıştır. Özel Harekat Polisi olan Giray aslında karanlık tarafı olan bir adamdır, Elçin`i terk etmiş olsa da onu seneler boyu Doğu görevi yapmak için geldiği şehirde gizlice izlemeye devam etmiş ve aralarındaki bağ hiçbir zaman kopmamıştır. Ama şimdi, Elçin tehlikeli bir sınavla yüzleşmektedir, Erdem... Karşısındaki bu soğuk, manipülatif kaymakamın, her şeyi gerilim dolu bir şekilde değiştireceğini bildiğinden, Elçin`in hayatı bir kez daha tehdit altına girecektir. Tutkunun, öfkenin ve ihanetin iç içe geçtiği bu evrende, Giray`ın Elçin için her şeyi göze alabileceği bir noktaya gelirken, ikisi arasındaki duygusal bağın sınırlarını zorlayacak. Bir aşk, iki kayıp, ve kaçınılmaz bir tehlike... Aralarındaki bu sarsılmaz bağ, hem aralarındaki savaşı hem de kalplerini ateşle yoğuracak. "Sen.." dedi öfkeyle yüzüme bakarken. "Sen, dokunmaman, sevmemen gereken bir insanı delicesine istemenin nasıl acı verdiğini biliyor musun, söyle bana!" bir iki adımla bana yaklaştığında ondan uzaklaştım. "Benden uzakta, varlığımdan bihaber yaşayıp kendine yeni bir hayat kurmanı izlemek, kolay mıydı sanıyorsun?" Biliyordum, o hissin nasıl insanın içini körlemesine yaktığını biliyordum. Ama ona ve mesleğine zarar vermemek için ondan uzakta durmam gerektiğini de biliyordum. "Dokunamıyorsan, istemeyeceksin de." diye fısıldadım yapay bir nefretle. "Senin artık hiç bir şeye hakkın yok Giray!"

Yeni tutsak ruhlar ve yeni kuklalar, yeni ölümler ve yeni doğumlar, yeni hayatlar ve yeni sonlar.  Aklıma akın eden niniyi dinlememeye çalıştım fakat bu çok zordu ninni bu sefer benim zihninin içindeydi.  Kafesin içine hapsedilen bedenler mi yoksa ruhlar mı? Şanslı olanlar bu defa kız çocuğu muydu? Gözlerini sımsıkı kapattım gözlerimin önüne gelen görüntülere engel olamıyordum. Kundaktaki yalanlar kül olmaya hazır mıydı peki? Uyu bebeğim, seni pışpışlayacak yalanlarım yok, uyan bebeğim kelebeğin yaşayacak zamanı artık yok. Bedenim ufak bir sarsıntı yaşadı, zihnimde ki sesler susmuyordu. Karanlıktan önce ki aydınlıkta hareket et bebeğim, yalanların seni gölgede bırakmak üzere. Uyu bebeğim... Uyu ki insanların tutsak kelebekleri olsun. Uyu bebeğim... Uyu ki senin tutsaklığın kendi elinden olmasın. Zalimler seninde rüyalarını çalmasın uyu ki, döndüğünde sığındığın bir mezar olmasın uyu bebeğim, uyu ki kucağımdan alıp götürdükleri kundaklar ortalarda dolanmasın, uyu bebeğim, yalanlarla değil ninilerle, uyu bebeğim, annenin soğuk bedeniyle değil tatlı diliyle uyu... ¤ Rusya`nın karanlık döneminde iyilik adına açılmış askeri akademiye kurban olarak verilen askeri piyonlar, tutsaklar... Milyonlarca kişinin bir tutsak olarak yaşamaya mahkum edildiği Ether Pyskhe. Piyonların başında bir vezir, hükümet başkanı... Ve oyunun olmazsa olmazı bir Şah, Mina Marian Karan. Acımasız düzene karşı çıkmasının sonuçlarını önemsemeden bu düzenden intikam almaya kendini adamış bir kadın. Peki ne kadar başarabilirdi bunu? Sahi bu uyanış tatlı bir nini ile mi olacaktı yoksa ağıtlarla mı? ¤ "BU İSİMLE YAYINLANAN İLK VE TEK KİTAPTIR. TAMAMİYLE ŞAHSIMA AİT OLUP KOPYALANMASI-ÇALINMASI- DAHİLİNDE HUKUKİ İŞLEM BAŞLATACAĞIMI BELİRTMEK İSTERİM."

545*******: Siz kimsiniz? Siz: AY SONUNDA Siz: Ay bi sakin olim öhm (Gönderilmedi) Siz: AY NE DİCEM Kİ (Gönderilmedi) Siz: Ne dicem bilmiom nası başlim?? (Gönderilmedi) Siz: Eşarbını yan bağlama Siz: Eşarbını yan bağlamağğ Siz: Ben söyleyim sen ağlama 545*******: ??? Kendini her an garip bir şekilde nezarethanede bulan kız, ve adalet peşinde koşan bir adam... Not: Her şey kurgudur. Argo, şiddet ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar içerir. Şimdiden iyi okumalar:)

İstanbul başta olmak üzere Türkiye`nin birçok yerinde kalp krizinden dolayı ölümler artmaya başlar. Normal olmayan bu artışı fark eden Sağlık Bakanlığı bu olayın araştırılmasını ister. Böylelikle araştırmanın vakaların en çok olduğu İstanbul`da yapılmasına karar verilir. İstanbul Emniyet Müdürü bu olaya bakması için, yıllar önce işini bırakan şimdi geri dönmek isteyen Dedektif Barlas Arslan`ı ve onunla beraber çalışması için Dedektif Ömer Denizoğlu`nu görevlendirir. Vefat eden ortağının kızını evlat edinmesi ile kendisine yeni bir hayat kurmak isteyen Barlas Arslan`ı geçmişi bırakmaz. Nişanlısını kaybetti. İşini kaybetti. Ortağını kaybetti ve pes etti. Geçmiş onun geleceğinin temeliydi. Ya bu geçmiş onu bitirecek ya da güçlendirecekti. Kızı ile başlayan yeni hayatı onu nelerle karşılaştıracaktı?

Salonunun ortasında arkadaşının cesedini bulan bir kadın ile aynı dosyayı soruşturmak için görevlendirilen savcı... Bir cinayetin çözümü, bir katilin aranışı, bir aşkın başlangıcı...

Sizce gerçekler acıtır mı? Kendi ailesinin katilini aramak isteyen Eflal Demirel için...

Ayşegül, günlerdir takip edildiğini hissediyor ama kendini paranoya yapıyormuş gibi düşünüyor. Ancak bir gece, Emine`ye attığı son mesajın ardından ortadan kayboluyor. Telefonu masada, kapısı açık... ve ondan geriye kalan tek şey, gönderilememiş bir mesaj. En yakın arkadaşı Emine ve Alp, Ayşegül`ü bulmaya çalışırken giderek daha karanlık bir gerçeğin içine sürüklendiklerini fark ederler. Bu bir kaçırılma mı, yoksa daha büyük bir oyunun parçası mı?

Cesedin gözleri açıktı. Sanki son kez bir şeyler söylemek üzere ağzını hareket ettirecek gibi duruyordu. Cesette tuhaf durumlar vardı. Çünkü bu şehirde büyü kullanmak yasaktı. Sonucu her zaman ölümdü!

"Lotus çiçeğinin özelliği simsiyah hayatlara, bembeyaz, yeni bir yol vermesidir. Lotus biziz, benim Lotus çiçeğim sensin."

Yaren, Komutan Akın`ı mesleği yüzünden bırakır. Yaren bu duruma daha sonradan pişman olsa da geri dönmek ister. Ve Akın` a mesaj atar. Devamını hadi gelin birlikte okuyalım. Siz: Ayrılsak ölürüz biz. Siz: Bir bedende bütünüz biz. Siz: Ellerde ölürüz biz. Siz: Yok dokunduğun her yerim acıyor şimdi. Siz: Gidemezsin ki, gidemezsin ki. Siz: Biliyorum deli gibi sevdin. Siz: Ayrılalım artık diyemezsin ki, diyemezsin ki. 053**: Sen kendin gitmeyi tercih ettin. 053**: Ben her şeye rağmen sana kal dedim. Siz: Hatırlar mısın? Siz: Bu şarkı bizim şarkımızdı. Siz: Senden sonra bir daha bu şarkıyı dinleyemedim. Siz: Dinlemeyi geç. Siz: Şarkıyı duyduğumda seni hatırlamamak için kuytu köşe bir yere geçip ağlıyordum. 053**: Sahi, söylesene. 053**: Ağlamak unutmak için çözüm niteliğinde mi? 053**: Eğer öyleyse gittiğinde benim senin için döktüğüm gözyaşları neydi?