✧ Onun adı; Lorenzo Salvatore Moretti... Babası İtalya`nın en büyük mafya ailelerinden birini kurdu. O ise bu hayattan uzak durmaya yemin etmişti. Ama geçmiş, onun peşini bırakmamıştı ✧“Babası İtalya`nın en eski mafya ailelerinden birinin lideridir. Fakat o, mafya dünyasından uzak bir hayat kurmuştu ta ki babası gizemli bir şekilde öldürülene kadar.” ✧ Lorenzo Salvatore o ll. Fantasma`ydı o babasından sonra ll. Hayalet`ti. ✧ Ceren Akay... Türkiye`de doğup büyümüş okumuş yemekler yapmış. Mesleği: Profesyonel şef İstanbul’da prestijli bir restoranın mutfağında yetişmiş. İtalya’ya geliş amacı: Napoli’de ünlü bir İtalyan şefin yanında çalışmak için 1 yıllık burs kazanmıştı. ✧ Annesi ve babası Türk, babası küçük yaşta terk etmiş. Hayat boyu "güçlü kadın" olmak için çabalamış. 10 yaşlarında annesini kaybetmişti. ✧ Ceren: Yemekle hayatı iyileştiren bir kadın. Lorenzo: Hayatla zehri karıştıran bir adam. Ama kader, onları aynı masada oturtacaktı.

Defne, kankası`nın gidişiyle kendi halinde takılır. Arkadaşı`nın gidişinden tam altı ay geçmesine rağmen dayanamayan Defne, arkadaşı`nın annesinden telefon numarasını alır ve sövmeye başlar. Ama sövdüğü kişi, hiç sövmemesi gereken kişidir.!

O bir kahramandı.. o adalet olmayan bu yerde gerçek adaleti hak edene hakkını vermeye yemin etmiş bir adamdı..o Savaş Kralhan idi. Ve ben Zehra Kralhan olarak hep onun yanında olacak ona hep destek olacaktım..

Dört yakın arkadaş, bir gece kim olduklarını unutturacak kadar karanlık bir plana kurban gider. Gözlerini, şehirden izole edilmiş esrarengiz bir akıl hastanesinde açtıklarında hayatlarının artık onlara ait olmadığını fark ederler. Onlara hasta oldukları söylenir… ama hiçbir şey buna dair bir iz taşımaz.

Birinci Dünya Savaşı`nın soğuk sularında kaybolan efsanevi ticaret gemisi, yıllardır bir sır perdesinin ardında. İçindeki sadece bir hazine değil; tarihin akışını değiştirebilecek kritik jeolojik analizler ve askeri sırlar taşıyor. Deniz arkeoloğu Mira, kayıp rotanın tarihi ipuçlarına sahip. Hedefi ise basit Gemiye ulaşıp aradığı intikamın cevabını bulmak. Karşısında ise zoraki ortağı, sualtı jeolojisinin dahi ama kibirli uzmanı Kaya var. Kaya’nın elindeki tek eksik parça, batığın deniz tabanında ne kadar derine gömüldüğünü gösteren bilimsel veri. Geçmişteki bir proje yüzünden düşman olan bu iki zıt karakter, hayatta kalmak için mecburen bir araya gelir. Ancak kıyasıya rekabetleri, kayıp gemiye giden yolda karşılarına çıkan profesyonel bir rakip ekiple daha da tehlikeli bir hal alır. Mira ve Kaya, hem birbirleriyle hem de zamana karşı yarışmak zorundadır. Esrarlı Gemi, onları sadece denizin derinliklerine değil, geçmişin karanlık sırlarına da sürükleyecektir.

Jisung okulda sessiz bir kişiliği olan biriydi. Ama bir gün okulda hiç anlaşamadığı oğlan ile yaşadığı korkunç binada karşılaşırsa ne olur?

Lavin Bade Kara-Rüzgar Çağrı Karahan

Neva ve Asaf çocukluk arkadaşıdır ama 6 yaşında ayrılmak zorunda kalırlar.Asaf dedesinden kalan son hatırasını(kolye) Neva`ya verir ve gider.6 yol sonra kızın annesi öldürülür ve babası yaralanır.Kız intikam almak ister ve 9 yıl sonra mafya olur.Adı ülkede Alcan olarak bilinir ve herkes ondan korkar.Kız yüzünü ve gerçek adını gözler.1 yıl sonra bir kızla tanışır ve kızın ablasıda annesinin öldüğü tarihte öldürülmüştür.Bundan sonra ikisi bir olup intikam almak istediler.6 lı masaya giderler ve orda Asaf`da var ama kız hatırlayamaz.

İki yaralı birbirime merhem mi olur yoksa daha derin bir yara mı? Biri kalbinden, diğeri duygusundan noksan. Alya Altınay, kalbinde geçmişin izleri, gözlerinde intikamın ateşi. Karen Demirkan, duygusuz bir intikamın içinde kaybolmuş bir adam. İntikamın ortasında doğan bir duygu... Aşk mı yoksa yeni bir savaş mı? Bir taraf aşkı reddederken, diğeri ona sığınmaya çalışacak. Fakat infilak yaklaşıyordu. Bu patlamadan kim sağ çıkacak? Aşk mı, intikam mı? Belki de her ikisi. Belkide hiç biri. Alya Altınay`ın kaderi Karen Demirkan`ı bulduğunda ne olacaktı? Ya birlik, Ya da hiçlik. Ama bir gerçek vardı: Kaçış yoktu... Ne geçmişten, ne de ondan. Bazı kalpler iyileşmez, sadece infilak ederdi. Lütfen yorumlarda konudan sapmayın, ya da başka bir kitap tanıtımı yapmayın‼️ Kitabımın hakları tamamen bana aittir. Çalınması ya da kopyalanması durumunda yasal işlem başlamaktan kaçınmam‼️

gündüzleri yaralı bedenleri iyileştiren, geceleri ise yeraltı dünyasının kurallarını yeniden yazan bir kadının hikâyesi. Beyaz önlüğün ardında merhamet, karanlığın içinde ise soğukkanlı bir güç saklı. Aynı eller sabahları umut dağıtırken, geceleri kader belirler. Kimliğini gizleyen bu kadın için iyilik ve kötülük bir çizgi değil, bir dengedir. Ve bazı dokunuşlar… İyileştirmek için değil, sonsuz karanlığı başlatmak içindir.

"Beni hiç affetmiyeceksin değil mi?" " Affetmeyeceğim, Oğuz Aydoğan. " " Affedeceksin. Affettiğin an korkuyorum abi dediğinde burada olucam, Umay, Aydoğan" " Ben Beren Kayahan. Ve sana unutmaman gereken birşey söyleyeceğim. Ben bana yanlış yapanı ölsem unutmam. "

Hayatının en iyi rolünü oynadığını sanıyordu. Ama sahne, bir anda gerçeğe dönüştü. Kadir, hasta annesi ve kız kardeşi için boğaz tokluğuna çalışan, sıradan bir mahalle çocuğuydu. Hayatı büyük hayallerden değil, küçük hesaplardan ibaretti: bakkal borcu, kira günü, annesinin ilaç parası, kardeşinin okul masrafları, bitmeyen sorumluluklar. Onun dünyasındaki en büyük gerilim, ay sonunu getirip getiremeyeceğiydi. Ta ki yaşadığı mahalleye bir film seti kurulana kadar. Ucuz bir figüranlık, siyah bir takım elbise ve “Şahin” adı verilen geçici bir rol. Bir saat. Bin lira. Fazla soru sormaya gerek yoktu. Her şey basitti. siyah bir araba, Kadir’i ait olmadığı bir karanlığın içine sürükleyene kadar. O andan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Artık Kadir sadece bir figüran değildi. Kameralar yoktu, replikler yazılı değildi ve bu sahnede “kestik” diyecek kimse yoktu. Karanlığın içinden beliren siluet, ağır adımlarla yaklaştı. Belindeki silahın metalik ışıltısı karanlıkta kısa bir an parladı. Adam, silahı kabzasından çekip çıkardı. Kadir, soğuk metalin tenine değdiğini hissettiği anda gözlerini kapattı. Ardından o cümle geldi: “Nihayet tanıştık, Şahin efendi.” Bu figüran, yeraltı dünyasının kayıp veliahtı mıydı? Yoksa sadece yanlış zamanda, yanlış kostümü giymiş bir zavallı mı? Kim bilir.. Ama bir şey kesin: bu dünyada figüranlar sadece rolleriyle oynar. Kimi hayatta kalır, kimi başkalarının rollerini çalar. Ve hepsi, siyah ve absürt bir sahnede, tehlike ile komedinin tam ortasında. Figüran — Tehlike, karanlık ve absürtlüğün kesiştiği yerde.

Karanlığa gömülen şehrin üzerinde şimşekler dans ediyordu. Gök gürültüsü ise sağır eden cinstendi. Sanki ben konuşmadıkça gökyüzü konuşuyor, günahlarımı haykırıyordu adeta. İçimde... Beyaz ve Siyah. Aydınlık ve Karanlık vardı. Hangisinin büyüklüğü daha fazla kestiremiyorum. Terasta duyduğum adım sesleriyle irkilerek çıkışa doğru döndüm. Karan... Panikle geri adım atsamda terasın pervazına yaslanmıştım. Kaçışım yok. Kalbim deli gibi atarken telaşla bir çıkış yolu arıyordum. Ben kafamda bahaneler sıralarken o çoktan sınırlarımı ihlal etmiş bana yaklaşmıştı bile. "Saye!" Kullanmadığım ikinci ismimle seslenince tüylerim diken diken oldu. Herkes, "İclal" olan ilk ismimle seslenirdi. O beni tanıdığından beri hep ıslarla "Saye" diye seslenip durdu. "Bu havada ancak senin gibi biri, bu gökyüzüne kadar uzanan binanın terasına çıkar." Eliyle yanağımı okşamaya başlayınca bir an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. "Saye, sen gerçeği benden ne kadar saklarsan sakla." yüzünü yüzüme yakınlaştırarak "Gözlerinin ardında ki gerçek yüzünü görüyorum." Ve tekrar yineledi sözlerini "Sakladığın o yüzü görüyorum.! "

Confionza şirketinin grubuna gelen bir görev belkide o gruptaki üyelerin geçmişinden kalan yaraları kanatıcak ve canlarını yeniden acıtacaktı.

Her bedenin benliğinin altında başka bir hikaye yatar. Her hikayenin bir acısı, Her acının bir zaafı vardır. Peki ya zaaflar öldürür mü? Zaaflarını gizleyen, kapalı perdelerin ardına saklayan, hâlâ çocuk olan yetişkinlerin hikayesi. Bir ajan merkezi tarafından çocukluğundan beri ajan olarak yetiştirilen Filiz, bir gün görevi için bir cinayet işler. Her şey yolundadır. Görevinin tamamlandığını sanıyordur. Ta ki iki yıl sonra öldürdüğü adamın çok daha karanlık işleri olduğunu öğrenene dek. İnsanların üzerinde deney yaptıklarını ve bu şekilde bir çeşit ilaç ürettiklerini öğrenen Filiz, ekibiyle birlikte bu çeteyi çökertmek için harekete geçer. Ama bu görevde aşkı bulacağından ve geçmişiyle yüzleşeceğinden habersizdir. "Ya şah sandığımız aslında sadece bir piyonsa?" ŞAH ve MAT Birbirinin kimsesi olmuş, kimsesiz çocukların hikayesi...

"Maskenin içine senin kimliğini belirten bir kod işleyecek o adam." dedi Köse ama Sara onu dinlemiyordu sanki. Yalnızca karşısındaki duvara bakıyordu. Köse onun ilgisini çeken yazıya baktı. "Korkunç gelecek biliyorum ama bu yazı gerçek kanla yazıldı." Sara ürperdi. "Kimin kanıyla?" "Çok fazla insanın kanı." Bu yazıyı gördüğü ilk anı anımsayarak kısık bir sesle fısıldadı kutsal cümleyi. "Her yüz maske takar." "Bu ne demek?" Köse dudaklarında bir gülümsemeyle ona döndü. "Görmedin mi Sara?" dedi onun saçını okşarken. "Her yüz maske takıyordu."

Arkadaşlıkları bir gruptan çok daha azı. Hepsi bambaşka kişiliklere ve hayatlara sahipler ama bir şekilde arkadaşlıklarını sürdürmeye devam ediyorlar. Günlük yaşamları ve birbirleriyle olan ilişkileri devam ettikçe birbirleri hakkında daha fazlasını öğrenecekler.

Paris susar o konuşur. Eyfel`in gölgesinde kanlı ama sessiz bir cinayet işlenir Tüm oklar " infazcı " lakabı ile tanınan rıza demirin en büyük hasımı yazgı karana döner. Ama bilmedikleri birşey vardır. Bu masada kimse masum değildir. Ejderhanın gölgesi her adımda büyür. Adalet yok, affetmek yok. Sadece sessizlik ve o sessizliğin içinde pusulasını kaybeden asla yardım çığlığı atamaz.

Farklı hanedanlarin birbiriyle savaş veya dostluk içinde olduğu bu evrende güçlü bir hanedan olan Price hanedaninin başına gelen katliam sonucunda kızlarının içindeki intikam duygusunun büyümesi

Bilgeler der ki, kaderimiz biz daha doğmadan yıldızlara işlenmiştir. Bize yazılan kader zamanı gelince harekete geçer. Ben kaderimle yaklaşık 6 ay önce karşılaştım. Bu ulvi planda payıma düşen ise iki büyük güç arasında basit bir piyon olmaktı. Ya ben Doğan Karahanlıyı bitirecektim ya o beni. Not: Bu kitap bazı bölümlerde şiddet ögeleri içermektedir. Rahatsız olabilecek okuyucuların geçmesi tavsiyemdir :)

Hayatımın bu kadar kaos dolu olduğunu ben bile bilmiyordum taki o yılbaşı gecesi herkes yılbaşına mutlulukla girerken ben bir korkuyla girmistim aslında ve o zamandan sonra artık kendimi ne güvende hissettiriyor ne de mutluydum artık tek bir amacım vardı bana mesaj atan kişiyi bulmaktı

23 yaşında olan Lara, babası bir mafyadır, yurt dışına çıkacağı zaman Larayı kendisi gibi mafya olan, Giran Yağız Çakıra kısa süreliğine emanet eder lakin bu Emanet artık emanet olmayacaktır...

Dileklerin gerçekleşme gibi bir huyu yoktu, bilirdim. Ancak ilk defa geri teptine şahit oluyordum.

Başarılı bir veteriner olan Mavi, Ayvalık’ta bir veteriner kliniğinin başındadır. En yakın arkadaşı Lara ve Buğra ile güzel ve imrenilecek bir dostlukları vardır. Birkaç yıl önce bir haber bile vermeden başka bir şehire okumaya giden Toprak, yeniden doğup büyüdüğü şehir olan Balıkesir’e döndüğünde onu neler bekleyecektir? Çocukluğunun aşkı Mavi, eskiden tanıdığı kadın mıdır? Mavi’nin Toprak üzerinde bıraktığı etkiler hala dün gibi taze midir?

Gazel Alya Yalaz... Sıradan bir üniversite öğrencisi, sıradan bir hayat. En azından öyle sanıyordu. Ta ki birinin onu izlediğini fark edene kadar. İki yıldan fazla süredir peşinde olan bir katil, Gazel`e takıntılı hâle geliyor. Ona yaklaşan herkes birer birer ölü bulunurken, Gazel her gün biraz daha köşeye sıkışıyor. Nereye gitse, kimi sevmeye kalksa... gölgeler onun peşini bırakmıyor. Katil, sadece onu izlemiyor. Onu "sahipleniyor." Kim olduğunu bilmiyor. Ne istediğini bilmiyor. Ama bildiği tek şey var: Bu oyun, artık sadece korkudan ibaret değil. Bu, Gazel`in hayatta kalma savaşı.