"Söylesene Güllü?" dedi tekrarlayarak. "Gönlünde büyük adam olabilmeyi başarabildim mi?" "Beni, senden gizleyen herkesi karşına aldığın günden beri..." Kurumuş dudaklarımı ıslatmama fırsat bile vermeden dudaklarıma kapanıp cayır cayır yanmama sebep oldu. ... • ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşı, aynı zamanda zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Günlerden bir gün Mirzalar, babasının polis oluşundan dolayı Ankara`ya taşınmak durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden yıllar geçer ve artık Gülfem ile Mirza büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olurken Gülfem Ankara`da yani, çocukluk arkadaşı olan Mirza`nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesi kazanmıştır. Gülfem okulu için Ankara`ya gittiğinde aile büyüklerinin ısrarları üzerine, Mirza ve ailesi ile birlikte aynı evde yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra yolları kesiştiğinde tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi? 170623 . . .

noktasıznokta:Anası mezar dikecekmiş Çok saçma değil mi? 8`ler şimdi bunu bitirdi Nasıl bir kodlama ya bu Neyse nasılsın? Umarım rahatsız ediyorumdurrr Rahatsız etmekten asla gocunmam!

Bazen içindekileri haykırmak istersin ya hani böyle ses tellerin yırtılana kadar bağırıp, ağlamak içinde ki bütün nefreti acıyı kusmak... Her şey bitsin istersin her şeyin bir kabus olmasını ve uyanınca tekrardan eski günlere geri dönmek istersin... "Sen kalpsizsin bende senin kalpsizliğini göremeyecek canavar yönünü fark edemeyecek kadar salağım." dedim gözlerimin içi yanıyordu "Ben bir günahkarım sende benim günahlarımı göremeyecek kadar salak değil masumsun..." dedi ve bir adım daha yaklaşıp çenemi yukarı doğru kaldırdı... "Benden başka yolun yok Yeşim, bu saatten sonra seçeneğim değil seçimimsin, en başta seni kendimden korumak istediğimde pes etmeden kalbime girmek istedin değil mi? artık istesen de çıkamazsın çıkartmam." Aynı mahallede yaşayan iki dost ailenin çocukları birbirine aşık olur fakat Yeşim Vural`ın bilmediği bir şey vardır Savaş Özdemir hiç de göründüğü gibi biri değildir ve onun kollarına bir kez giden bir daha o kollardan çıkamaz.. İLK AŞKLAR HİÇ BİR ZAMAN UNUTULMAZ... Yeşim ve Savaş`ın Gizli Saklı Aşkı...

Küçük bir hayat hikayesidir

Hayat, bazen kâğıttan yapılmış birkaç yıldızın içine sığdıralacak kadardır. ☆ 06.09.2025`

Aslında her şey kanla başladı sadece kimse bunun farkında değil

Hayalleri olan bir kadınımın, herkes gibi. Hayalimi gerçekleştirdim ama yünede bir yerde hep eksik kaldım. Bütünleşmem, tamam hissetmek istiyorum.

Bu katran buzduvar kalpli bir kadının ateşe düşmeden yanmasının hikayesi, Bu bir adamın sizi tüm zorluklara rağmen seveceğinin hikayesi…

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

“Çul Çürüten”, yalnızlıkla büyüyen bir ruhun, ait olduğu yeri bulma mücadelesini anlatıyor. Karışan bebekler kurgusuyla merak uyandırırken; sevgi, aidiyet ve içsel dönüşüm temalarıyla kalplere dokunuyor.

Doğduğu gün hastanede yapılan büyük bir hata sonucu yanlış aileye verilen, otizmli 17 yaşındaki bir genç kızın gerçek ailesine kavuşmasıyla başlayan sancılı uyum sürecini anlatıyor. Yıllardır bildiği düzenin bir anda değişmesi, yeni bir ev, bambaşka yüzler ve hiç bilmediği duygularla dolu bir yolculuk... Hem onun hem de gerçek ailesinin dünyası altüst olur.

Doğu Anadolu’nun sert coğrafyasında, törenin yazılı olmayan ama herkesin kaderini belirleyen kurallarıyla ayakta duran Harmanbeyli aşiretinde geçen bu hikâye; aşkın, suskunluğun ve kadere razı oluşun romanıdır. Gönül, çocukluğundan beri bir ayağı topal olan, içine kapanık ama derin bir dünyaya sahip genç bir kadındır. Babası, Harmanbeyli aşiretinin ağasına yıllarca kahyalık yapmış, sadakatiyle bilinen bir adamdır. Bu sadakatin karşılığı olarak Gönül, ağanın oğlu Yusuf ile evlendirilir. Bu evlilik ne Gönül’ün ne de Yusuf’un rızasına dayanır; töre böyle emretmiştir. Yusuf’un kalbi ise çoktan başkasına aittir. Züleyha’ya… Züleyha, Yusuf’un çocukluk aşkı, aynı toprağın kokusunu paylaşan kader ortağıdır. Ancak töre, Züleyha’yı Yusuf’tan koparır; onu üvey amcasıyla evlendirir. Bu evlilik Züleyha için bir mezara dönüşür ve genç kadın, ardında kapanmamış bir yara bırakarak acı bir şekilde hayatını kaybeder. Yusuf için Züleyha artık yaşayan bir anı değil, içinde taşınan ölü bir aşktır. Gönül, kocasının kalbinin başka bir mezarda gömülü olduğunu bilerek Yusuf’a kadınlık etmeye çalışır. Sevginin yerini görev, aşkın yerini sabır alır. Yusuf ise Gönül’e hiçbir zaman koca olamaz; Züleyha’ya olan bağlılığı, yaşayan bir kadına dokunmasına engeldir. Aynı evde, aynı sofrada, ama iki ayrı yalnızlıkta yaşarlar. Yıllar geçtikçe Yusuf, törenin ve geçmişin ağırlığını taşıyamaz hale gelir. Bir gün, hiçbir açıklama yapmadan Gönül’ü boşar ve çekip gider. Gönül için bu boşanma bir özgürlük değil, daha derin bir mahkûmiyettir. Baba evine dönmesi mümkün değildir; çünkü töre, boşanmış bir kadının geri dönüşünü kabul etmez. Harmanbeyli aşiretinin kurulu bu kez yeniden toplanır. Gönül’ün kaderi yine onun dışında belirlenir. Yusuf’un kardeşi Miraç, Gönül’e eş olarak verilir. Miraç, iyi niyetli ama sessiz bir adamdır. Gönül ise artık bir insan değil, elden ele verilen bir emanet gibidir. Yeni evliliğinde ne itiraz eder ne umut besler. Bir çiçek gibi, yavaş yavaş solar; sesi kısılır, hayata tutunduğu dallar birer birer kırılır. “Töre”, Harmanbeyli soyadının gölgesinde; erkeklerin karar verdiği, kadınların sustuğu bir dünyada, aşkın ve insanlığın nasıl öğütüldüğünü anlatır. Gönül’ün sessiz çığlığı, Yusuf’un ölü bir kadına sadakati ve Züleyha’nın mezardan bile süren varlığı; bu romanı sadece bir aşk hikâyesi değil, törenin insan ruhunda açtığı derin yaraların hikâyesi haline getirir.

"Sen beni sevmedin, sen beni kendine yara bandı yaptın, bende aptal gibi inandım sana" diye haykırdı genç kadın. Cevap vermeyen kocasına baktı gözyaşlarıyla. Susuyordu adam, çünkü haklıydı karısı. Titreyen sesiyle "Seni asla affetmeyeceğim" dedi. Üç yaralı yürek, Kenan, Gökçe ve Efsun`un hikayesini çok seveceksiniz. Kitap kapağı için @lavixy çok teşekkür ederim 💓🌺🌹

Hafızasını kaybedip 3 yaşındaki oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Ateş Çağan hatırlayamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir adamdır. Geçmişi zihnini parçalamakla kalmamış aynı zamanda ruhu ve bedeninde de kalıcı izler bırakmıştır. Öyle ki, Ateş Çağan kendi adını bile kendisi koymak zorunda kalmıştır. Aysis İlay, unutamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir kadındır. Geçmişi anılarını kirletmekle kalmamış, aynı zamanda geleceğine dair umutlarını da yok etmiştir. Öyle ki, Aysis İlay aynaya bakmaktan bile nefret etmektedir. Ateş kızgın bir korken Aysis buzdur. Ateş yanarken Aysis donuyordur. Kavuşmak ölüm, ayrılık kurtuluştur. Aşkın çağrısı ise kaçınılmazdır.

İki Mafya ve bir temizlikçi. Bu üçgende gelişen olaylar silsilesi..

Benim adım Gülnaz hatırlarda gizlidir benim adım ben içimdeki marazı bilirim her aynaya baktığımda yüzümden çok içimdeki yangını görürüm gözlerime sinmiş kırgınlıkları, dudaklarıma yapışmış suskunlukları taşırım benim hikâyem gül kokusuyla değil, dikenin kanıyla yazılmıştır kimse bilmez omuzlarıma yüklenmiş ağırlığı kimse duymaz gecelerime düşen sessiz çığlığı ama ben bilirim, içimde saklı kalan fırtınayı ve bilirim, bir gün o fırtına her şeyi yerle bir edecek… (ilk yayımlandığında yaklaşık 9k okunmuştu)

Defnenin beklenmedik bir anda karşısına çıkan aileye karşı ne yapacağını bilemez gerçek ailesinin yanına gider ama karşısına hem yeni bir hayat ve hayatının aşkını bulacağını bilmez

Neden?Neden böyle bir oyunun içine düştüm?

Bir fırtınayla açıldı kapı. Selim elindeki kitabı bıraktı. Diğer hikâyelerden alakasını kesecek efsunlu bir okyanusa düştü. Korkusu boğulmak değildi. Okyanusun yalnızlığına üzüldü sadece. Ve kıyılarında gezinmeye hevesliydi. Sağanak yağmura, karanlık geceye rağmen...

Bir gün çarpıştığı adam ve ansızın kapısına dayanan geçmiş, Ahunaz`ın hayatını nasıl değiştirecek? Prensesler gibi büyütülen Ahunaz`ı, o geçmişin karanlık kuyusunda neler bekliyor? Bana uzun uzun baktı. Gözlerinin içi hâlâ o bildik, tehlikeli gölgelerle doluydu. Sonra sesi alçaldı, ama vurgusu daha ağırdı: "Ahunaz... O masumiyetini, güzelliğini, kalbini... güzel olan neyin varsa, hepsini koparacaklar senden."

Yıllar sonra bir kavuşma hikayesi... Hiçbir şey göründüğü gibi değildi...

Olga Romanova, şehrin en soğuk yüzlü mafya liderlerinden birinin yetiştirdiği, gölgelerde büyümüş bir kadındır. Karanlığın dilini de, intikamın sessizliğini de en iyi o bilir. Yıllar önce hayatını altüst eden bir olay, onu aynı kişinin karşısına tekrar çıkarır: Marcus Galina. Bir zamanlar düşmanıydı—şimdi ise hem en büyük tehdidi, hem de aklından çıkaramadığı tek kişidir. Şehirde başlayan kanlı hesaplaşma, Galina ile Marcus’u istemeden aynı savaşın içine çeker. Her adımda daha çok sır ortaya çıkar, her seçim onları ya kurtuluşa ya da yıkıma götürür. Bu hikâyede… Kimse masum değil. Kimse güvende değil. Ve karanlık, bu kez ikisinin de kapısından geri dönmeyecek kadar yakın. “Vahşet bazen kanla değil, suskunlukla başlar.”

"Vefakâr sevgisi geçici olmayan kişiye denir, ben seni sevmekten bir an bile vazgeçmedim." Diye konuştu genç kız narin sesiyle. Yeşil gözleri karşısındaki adamın çakır gözlerini bulduğunda usulca yutkunup acı bir tebessüm kondurdu solgun dudaklarına. "Sen ise beni bir an bile sevmeyi düşünmedin Civan Mert." Başlama tarihi; 23/ 03/ 2025

Yıllarca öyle anıldı. `Katilin kızı` Adı yok , sanı yok. Herkese katilin kızıydı. ------------ "İsmin ne? "dedi gözlerimin içine bakarak... aylardır tanıyordu beni ismimi bilmiyordu. "Sedef"dedim dik bakışlarımı çekmeden. Derin bir nefes aldı. Aynı odanın içindeydik. Ne zaman bu konuma düşmüştük belli değildi. "Adın ne?"dedi nefesini hissettim. "Katilin kızı"dedim. Bana öyle hitap etmişti hep. Öyle kalsındı....