Burada yalnız olmamalıydı. Burada, benim yanımda olmamalıydı. Ama artık buradaydı ve bu görüşümden sonra benim olacaktı…

4 kişiden oluşan LOS VALİENTES çetesi 5. üyeleriyle trajik bir tanışma hikayesine sahiptir. İlayda yurttan valizleri ile dışarı çıkmış reşit olduğu için artık içinde barınamayacağı fakat 15 yıldır evi olan yere kırgın gözlerle bakıyordu...

/Sahalara Geri Dönme/Lise kurgusu/Güzel Sanatlar Lisesi/Son Sene/Buz Pateni/Uzak Mesafe/Yıllar Sonra Karşılaşmak Bir Sırık ile Yer cücesi hikayesi

Saklanan bedenime ve ruhuma ithafen.

Hikayedeki kişi isimleri ve olaylar gerçektir. Kurum adı ve yer isimleri gerçek değildir. Bizim okuldakileri yazıcam unutmak istemediği ve unutamadığım lise anılarım.

İlkokul anıları…

Her sevda unutulur mu? Kalbe gömülür mü? Yokluğuna kabullenilir mi? Bazen sadece hikaye sandığımız gibi değildir Peki her hikaye mutlu sonla bitmeyi hak eder mi?

BYT-1 (Boyutlar Arası Yolculuk) İlk sorun babam kayıptı. İkinci sorunsa hafızamda büyük bir boşluk vardı. .. ........ ..... ..... Küçüklüğümden beri kayıp babamı ararken geçmişin beni sürüklediği bu yerde neresiydi ? İlki dünya olmadığı kesindi. ........ ....... ..... . Dünyaya ait olup bir o kadarda Mortnia`ya ait olmam ilk başlarda çok saçma gelmişti. Tabi aslında her ikisi arasında bazı açıklıklar ortaya çıkasıya kadar.

"Ben sizi tanımıyorum" dedi genç kız. Oysa `tanımıyorum` dediği insan onun hem katili hemde kahramanı olan adamdı. "Beni çok iyi tanıyorsun" dedi genç adam. Öyle ki uzun süredir bu kıza çok aşıktı. Ama kim bilebilirdi ki aralarına uzun duvarlar çekileceğini. Ya da nedenini kim bilebilirdi ki? Genç kız bilir iken genç adam bilmiyordu fakat öğrenecektir. -Bizim hikayemiz 3 Şubat 2022`de başladı. (Argo içerir.) Başlama tarihi: 21.08.2024 Bitiş:??

17 yaşındaki Mira, ailesinin ölümünden sonra hafızasında büyük boşluklar olan bir gençtir. Mira, küçük yaştan beri bazı önemli anılarını hatırlayamamaktadır; özellikle kazanın olduğu güne dair hiçbir şey anımsamaz. Ancak rüyalarında gördüğü görüntüler ve anı kırıntıları, onun geçmişinde karanlık bir şeylerin saklı olduğunu hissetmesine neden olur. Bir gün, Mira`nın okuduğu kasaba lisesine "Anı Avcıları" adında bir grup öğrenci gelir. Bu grup, insanların unuttuğu anıları geri getirebilen bir teknoloji geliştirdiklerini iddia etmektedir. Teknoloji sayesinde kayıp anılar, rüyalar ve hayal kırıklıkları yeniden canlanabilir. Fakat bu teknoloji aynı zamanda çok tehlikeli bir oyunu da beraberinde getirir: Anı Avcıları, anıları sadece geri getirmekle kalmaz, onları değiştirme ya da silme yeteneğine de sahiptir. Mira, Anı Avcıları ile tanıştığında, kendi kayıp geçmişini geri alabileceğini düşünerek büyük bir heyecana kapılır. Ancak kısa süre sonra bu teknolojinin karanlık yüzüyle karşılaşır. Geri getirdiği anılar, düşündüğü kadar masum değildir. Mira, geçmişte sadece bir kazaya değil, büyük bir komploya da karışmış olabilir. Üstelik hatırladıkları şeylerin gerçek olup olmadığını sorgulamaya başlar; Anı Avcıları mı onun anılarını değiştiriyor yoksa geçmişi gerçekten mi böyleydi?

Uzun zamandır rüyalarımda gördüğüm tek şey tanımadığım bir adamdı. Sürekli değişen bir görünüş ve asla değişmeyen bir yüzle hep karşımda duruyordu. Peki kimdi bu adam ? Neyin nesiydi ?

Vaktinde yaşanamamış herşey yaşanır.

❝Yağmur yağarsa ıslanırsın dedi. Oysa beni yağmurda bırakanda kendisiydi.❞

Sonunda, ekran yeniden ışıldadı. Bilinmeyen numara: “Geçmişten bir hatıra, unutmuş olabilirsin ama ben unuttum sanma.” Bu cümle, içimde bir şeyleri yeniden harekete geçirdi. Korkuyla karışık bir merak hissettim. Unutmak istediğim ama içimde hala derin izler bırakan bir şeyler vardı. "Ne demek istiyorsun?" diye düşündüm ama kendimi daha fazla açmak istemiyordum. Bett yanımdan ayrılmaya hazırlanırken, bana doğru döndü. "Cidden önemli bir şey mi bu? İstersen mesajı görmezden gel," dedi, ama o sırada bir şey beni durdurdu. İçimdeki merak, korkunun çok ötesine geçmişti. Bir yandan Bett’in sözleriyle gerilimi daha da artırırken, diğer yandan içimdeki ses, geçmişle yüzleşmenin kaçınılmaz olduğunu fısıldıyordu. “Yanıt vermeliyim,” dedim kendi kendime. Başka seçeneğim yok gibiydi. Bilinmeyen numaraya cevap yazdım: “Hatırlamıyorum, ama merak ediyorum. Ne istiyorsun?” Mesajı gönderirken, içimdeki tedirginlik bir nebze de olsa azaldı. Yanıtın ne olacağını bilmeden beklemek zorundaydım, ama bu sefer daha kararlıydım. O an, Bett’in yüzündeki endişenin yerini belirsiz bir anlayış aldı. "Senin kararın," dedi, ama ben o an karar vermiştim. Geçmişimle yüzleşmek zorundaydım; belki de bu, kaybolmuş hissettiğim yolları yeniden bulmanın bir yoluydu. Ekranda bir yanıt belirdi: “Beni hatırlamıyorsan, belki de bir yerden başlamalıyız. Bir hatıra paylaşmak istiyorum.” Bu cümle, içimdeki korkuyu tırmandırırken, aynı zamanda bir merak ateşi yaktı. Hangi hatıra? Hangi geçmiş? Geçmişimle ilgili bu yeni ipuçları, beni nereye götürecekti? Kendimi hazırlarken, bu mesajın hayatımı nasıl değiştirebileceğini düşündüm. Belki de kaybettiğim bir parçayı bulacaktım; belki de yüzleşmem gereken bir gerçek. Zihnimdeki belirsizlikler, beni bu yola itiyordu ve artık geri dönüş yoktu.