Zili çaldığımda kapının açılmasını bekledim. Kapı açıldığında Asil oldukça şaşkındı, beklemiyordu ona gelmemi. Senin benden başka gidecek yerin yok. Bunu o aklına kazıyacaksın. Benden başka hiçbir yere gidemeyeceksin. “Alin?” Çantamı ilk defa önemsemeyip kenara attığımda aramızdaki mesafeyi kapatmak için ona ilerledim. Parmak ucumda yükseldiğimde olabildiğince onu kendime çekip öptüm. Karşılık verip vermemesi beni ilgilendirmiyordu. Eğer ondan başka gidecek yerim yoksa, o yeri bana kendisi verecekti. Dudağını benden ayırdığında durmadı. “Gitmek için geldiysen, bu sefer izin vermeyeceğim.” “Gitmek için gelmedim.” dedim kesik kesik alabildiğim nefesle. “Yerini bileceksin bundan sonra.” Yutkundum. “Benim karımsan bu eve geleceksin. Burada yaşayacaksın.” Elini sertçe kapıya koyduğunda tekrar üstüme eğildi. “Gerekirse benimle uyuyacaksın.” Birbirimizi sevmeden bu mümkün müydü?

"Biliyorsun huyum bu benim ölsem bile, acıdan ağlamam, gülerim, güldüm Aren, ben çok güldüm, ama fark etmedin" "Her türlü acı yaşattı bana belki en derin yaralarımı o açtı bana ama sonradan çok güzel kapattı belkide ondan vazgeçemedim ondan" "Neden gözlerime bakamıyordun gözlerime bakarak konuşsaydın ya" yutkundu ve konuşmaya başladı "gözlerine bakınca tekrar aşık oluyordum sana Lalin sana aşık olunca nasıl intikam alabilecektimki..." İntikam için Düşmanının nişanlısını kaçırıp ona işkence ettikten sonra pişman olup Aşık olan bir Aren soylu🔥

Gerçekten birbirlerini seven iki çiftin yollarının ayrılıp daha sonradan birbirlerine düşman olmasını anlatan bir kitap

-Aşk tesadüfmüdür? Yada aşkta tesadüf lere yer varmıdır? Telif hakkı : -Kitabım bizzat benim tarafımdan yazılmıştır. -izinsiz paylaşım hakkı yoktur. -herhangi bi çalıntı dırumunda gerekli yerlere başvuru yaparım. -hertürlü eleştiriye açıgım (ama saygı çerçevesinde)

"Asel, seni seviyorum," dedi Caner, sesi kesik kesik ve güçlükle. "Sakın böyle konuşma," diye karşılık verdim, gözyaşlarım hıçkırıklarıma karışıyordu. Hayatımın en değerli varlığı, ailem, ruhum, elimden kayıp gidiyordu. Ona ulaşmaya çalıştıkça daha da uzaklaşıyordu. "Şarkımız..." diye fısıldadı, "şarkımızı yaşıyoruz..." Sözleri yüreğime saplanırken dudaklarında zayıf bir gülümseme belirdi. Onu izlemek, her nefesinde içimde derin yaralar açıyordu. Son bir güçle, yanımızdaki Ata`ya bakıp, "Sana emanet," dedi. "Sevdiğim sana emanet." O an, aramızdaki sessizlik bile kelimeler kadar ağırdı. Gözyaşlarım durmaksızın akarken, Caner elimden kayıp gidiyordu.

Ben Beatrix, yetimhaneye düştüğümde henüz yedi yaşındaydım. İnsanların beni sevmesi için mükemmel ve daha az korkutucu olmam gerektiğini öğrendiğimde de yedi. Büyücülerin beni sevmesi ve kabullenmesi için daha yetenekli olmam gerektiğini öğrendiğimde ise on iki yaşındaydım.

``Benim zehrim damarlarımdaki kandır,zehri çok yanlış yerde arıyorsun`` ``Bunu zaman gösterecek..``

- Seni oradan çıkarabileceğimi biliyorsun . -Bunun sana yararı ne olacak ? -Bana savaşmayı öğreteceksin ...

Karaca ve Bora; gençlik yıllarının tozunu çoktan attırmış, bir plazada çalışan iki beyaz yakalıdır. 30`lu yaşlarının ortasına gelen bu iki yetişkin çevresinden devamlı olarak "Ne zaman evleneceksin?" "Evlenmeyi düşünmüyor musun?" gibi sorular almaktadır. Evlenmeyi aklından bile geçirmeyen bu iki yetişkin, bir proje için aynı takımda Uzman Mühendisler olarak görevlendirilince aralarında kimsenin anlamadığı bir rekabet gelişir. İki yetişkinin derdi proje mi yoksa geçmişten gelen duygular mı? İşte onu zaman gösterecekti. Karaca IŞIK x Bora Han ÇELİK

Trabzon`un iki büyük ailesi Kurt ve Göksu aileleri birbirine düşman iki ailedir. Düşman olsalar bile birbiri ile çatışması olmayan bu ailenin ateşini Aslan Kurt ve Zeynep Göksu`nun İstanbul`a kaçması ile harlanır. İki gencin kaçtığını öğrenen aileler onları bulup töreleri gereği cezalandırmayı hedefler. Uzun uğraşlar sonucu gençleri Göksu ailesi bulur ve köşklerine geri getirir. Gençleri cezanlandırmaktan son anda vazgeçen Göksuların planını Kurt ailesinin köşkü basması bozar. İki genci ayırmak isteyince Kurt ailesi iki genç buna dayanamaz ve beraber intihar ederler. Ve iki aile öncekinden daha büyük bir düşmanlık beslerler. İki sevdalının cenazesi ise vasiyetleri üzerine aşk ağacının altına gömülür. Yıllar yılları kovalar ve bu iki gencin kardeşleri büyür. Vuslat Göksu 28 yaşında bir savcı, Tahir Yusuf Kurt ise bir askerdir. Kader bağlarını örer ve bu ikili sevda ile bağlanır. "Aşk senin kalbinde yeşerdikçe güzel Vuslat" T.Y.K

Annesini tanımayan ve babası tarafından beş yaşında terk edilen yetimhanede büyüyen Gaye Aksel`in 18 yaşında gerçek anlamda hikayesi başlamıştır. Varis olmanın zorluklarıyla beraber gerçek sevgiyle de yüzleşir. Aynı zamanda hayatının acımasız gerçekleri tam karşısındadır Bir mafya kurgusu...

"Sen" dedi her zamanki kibirli bakışlarıyla "Pamuk şeker gibi tatlısın" Beklemediğim iltifat beni şaşkınca duraksattı, başımı hafifçe kaldırarak koyu irislerine baktım. "Tatlıdan nefret ederim." Diye devam etti yeni çıkmaya başlamış sakalların bulunduğu çenesini sıvazlarken. Hafifçe eğdiği başıyla koyu hareleri gözlerimin içini buldu. "Basit bir şekerden ve havadan ibaret olan pamuk şekerlerdense" gözlerini bile kırpmadan baktı. "Hiç haz etmem." Yüzüm istemsizce buruşturdum kısacık bir an. Burnumu havaya kaldırırken "Dikkat et" dedim. "O pamuk şeker bağımlılık yapmasın bir gün." "Hasmımın kızı." Diye alayla konuştu. Rahat ifadesi yüzündeki varlığını koruyor, gözleri kendinden emin bir şekilde parlıyordu. "Böyle hayallere kapılma, dışı süslü içi boş bir bebeksin." Not: Bölümlerin yarısı hazır, bitirmeye yakın paylaşacağım.