Gölgedeki Gerçek --- Sarp Karayel... Yeraltı dünyasının gölgesinde yaşayan, görünüşte kusursuz bir iş adamı, perde arkasında acımasız bir mafya lideri. Hayatı, kontrolün ve gücün ince iplerinde dengede. Ta ki Asya Özdemir`le tanışana kadar… Asya Özdemir… Kalemi kadar cesur, kalbi kadar zarif ve neşesi eksik olmayan bir gazeteci ve yazar. Karanlığa ışık tutmaya ant içmişken kendini Sarp Karayel`in dünyasında, kaçamayacağı bir oyunun içinde buluyor. Onların yolları, sıradan bir tesadüfle değil; karanlık bir planla kesişti. Ama ne Sarp için bu yalnızca bir işti, ne de Asya için sadece bir esaret. Her ikisi de kendi gerçekleriyle yüzleşmek zorunda kaldı.

"Aşk peki?" Diye sordum aniden. Neden sordum bilmiyorum, beynimde başka düşünceler varken neden seçe seçe bu soruyu seçmiştim bilmiyordum. Ama öyle hissetmiştim, bu soru sorulması lazımmış gibi gelmişti. "Aşk neden güzel?" Dedim sorumu daha da net hale getirerek. Bu sorunun karşısında acı kahveler bocalamıştı. Sanırım bu soruyu sormamı beklemiyordu. Aslına bakarsan ben de bu soruyu sormayı beklemiyordum. "Bilmiyorum." Dedi kafasını iki yana sallayarak. "Daha önce aşkı tatmadım. O yüzden bu soruya cevap vermem zor." Ona bakmaya devam ettim. Dudaklarımı birbirine bastırıp konuşmak ve konuşmamak arasında kaldım. "Daha önce sevgilim olmasına rağmen ben de aşkı tarif edemem." Diyerek kararımı verdim ve konuşmaya başladım. "Ama bence gerçek aşk sınırlar ötesidir." "Nasıl yani?" Diye sordu beni bölerek. Omuz silktim. "Sınırlar ötesi işte. Sevmem dediğin kişiyi seversin, yapmam dediğini yaparsın. Belki bu dünyada en sevmediğin insan tipi, o kişi gelince en sevdiğin oluverir. Sözlerini çiğnersin onun uğruna, affedersin, kabullenirsin." Dudaklarımı ıslattım. "Bana göre gerçek aşk budur. Sınırlar ötesi." Dedim başımı eğdiğimi yeni fark ederek. Başımı eğdiğim yerden kaldırdığımda bana bakan acı kahveleri görmek beni şaşırttı. Ona ne zaman baksam hep bana bakıyor oluyordu. Ama bu sefer bakışlarında başka bir ifade vardı. Hayranlık. Evet gözlerinde gördüğüm duygu buydu. Hayranlık. Yüzünde minik bir tebessüm ile bana hayran hayran bakan kişi Gazel Sakman Umuralp`ti. Neden bana böyle bakıyordu bilmiyorum ama çok güzel bakıyordu. Kalbim hızlandı bu bakış karşısında. İliklerime kadar heyecan kapladı bedenimi, uzun süre sonra gerçekten ilk defa hissettiğim bir duyguydu bu. Bu heyecanımın karşılığı ise gülümsemeyle sonlandı. Ben bir günde iki kez Gazel`e gülümsemiştim. Bu benim için bir mucizeden ibaretti.

"Bir araya gelmemiz mümkün değilse, tanrı neden tanışmamıza izin verdi." *** "Cehennemine hoşgeldin meleğim"

"İster tatlı ister acı olsun hatıralar her şekilde can yakar." ❄️ Kurgunun gerçekle herhangi bir alakası yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. TÜM HAKLARI İLE BANA AİTTİR! HERHANGİ BİR (Ç)ALINTI DURUMUNDA GEREKLİ YASAL İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR!

Pesimist bir psikoloji öğrencisi olan Güneş, yeraltı dünyasında Ereshkigal adıyla tanınmış bir kafes dövüşçüsüydü. Annesinin şüpheli intiharıyla derin bir boşluğa sürüklenmiş, hafızasındaki karanlıkla savaşırken bir gece tanıklık ettiği cinayet, ve ansızın bulduğu notlar hayatının gidişatını sonsuza dek değiştirdi. Nergal lakabıyla bilinen gizemli iş insanı Kıraç ile karşılaşmaları, kelebeğin ilk kanat çırpışıydı. Masum bir rüzgar gibi başlayan bu etki, onları cehennemin yedi kapısından geçirecek; şehvet, tutku, sırlar ve acılarla harmanlanmış bir kaderin pençesine sürükleyecekti. "Cehennemim suçtan doğdu, cezamla büyüdü. Sen ise Güneş, acını şehvetle ördün ve karanlığımı aydınlatan tek kıvılcım oldun. Kanat çırptığın her anda beni paramparça etsen de, seni bulmaktan, sana kapılmaktan vazgeçemiyorum” UYARI: Kan, vahşet, ceset, argo, küfür bulunduracak bir kitaptır!!!

Her seçim, bir yıkımdı. Her yıkım, bir vazgeçişti. Uçurumun kenarında yürüyorduk. Ne tarafa düşsek birinin canı yanacaktı. Yanan her can, bir nefretti. Her nefret, sessizlikti. Ve her sessizlik bir çığlıktı. Elimi uzatsam dokunabilirdim. Dokunsam yanardık. Yasaktı, tehlikeydi, ölümle aşk arasında araftı. O Berceste`ydi.

Adadaki gizemin kökenine inen bir yolculukla devam edecek olan bu kitapta derinlere gömülmüş sırlar gün yüzüne çıkacak. Adada tam bir sessizlik hakimdir sanki yaklaşan felaketi hissediyorlar gibi çocuklar bile suspus olmuştur. Aslı`nın öldüğü haberi ailesine kadar giderken bu durumdan hoşnut olan Esin onun tam anlamıyla öldüğünden emin olmak için bir planını devreye sokacaktır. Nefes nefese bir macera ve tehlikelerle çepeçevre kuşatılmış bu adada işler çığırından çıkarken akıllardaki tek soru: Aslı öldü mü?

Bakım yurdunda tanışan ,Birbirine aile olmuş dört arkadaşın geçmişte ailelerinin birbirini tanıdığını öğrenmesi ile başlar her şey . Onu gördüğü anda atan minik yüreğini farketmesine rağmen onu sevemeyen bir insana ne kadar dayanabilir, ne kadar dayanabilir karşılıksız kalan sevgisine ,sevdiği adamın başka kadını sevip beklemesine .

İki kitaplık serinin ilk kitabı. Aslı, şehrin karmaşası ve rekabet ortamı karşısında hırslı bir şekilde işine dört elle sarılır. Ancak hiçbir zaman hakettiği konuma ulaşamaz. Bir gün adını bile duymadığı, kilometrelerce uzakta yer alan bir adaya dair kulağına gelen dedikoduların peşinden yola koyulur. Yükselmek için tek çaresi ne olursa olsun o adadan elleri dolu, çarpıcı bilgilerle ayrılmaktır. Adaya gider ve gizemin peşine düşer. Ancak gizemin beklediğinden çok daha değişik ve korkutucu olduğunu, bunun gizli kalması gerektiğini çok geçmeden öğrenir. Aslı her şeye rağmen haberi yapmak ve ün kazanmak için öğrendiklerini insanlarla paylaşmaya kararlıdır. Ancak işler istediği gibi ilerlemez ve hiç beklemediği bir şeyle karşılaşır

İşinde gücünde bir polis, sert mizaçlı. Hayatın tadına bakan,Güzel ve alanında kendini kanıtlamaya çalışan genç bir gazeteci.bakalım nereye kadar inkar edicekler aralarında ki çekimi? Bence şans vermeye değer:) :) Olabildiğince yazım yanlışlarına dikkat edeceğim şimdiden yanlışlarım için özür dilerim:)

“Etrafında egodan bir kalkana benzer halkası olan Jüpiter gibisin..” Nevra ve Ozan`ın hayatlarına konuk olacağımız bu kurgu da desteklerinizi bekliyorumm🤍

Savaşın ve aşkın gerçekte ne anlama geldiğini en iyi onlar biliyordu. Bütün engellere, yıkımlara, kayıplara ve ayrılıklara rağmen direnmeyi seçtiler. En güçsüz anlarında birbirlerine tutundular. Ölüm ve diriliş onların hayatında el eleydi.

Geri mi döneyim aşksız hayatıma O sıkıcı günlere ve iç bunaltıcı yalnızlığa Karanlık yeniden kaplasın her yeri Yiyip bitirsin beni... Bunu istemiyorum, Sophie Görüyorsun aslında, Korkup gözlerini kaçırma Aşk korkutmasın seni Korkunç bir şey olsa hiç Sevinçle attırır mıydı kalbimi? || `Eski Bir Hikaye` bir mektup romandır. Hikaye karakterlerin birbirlerine gönderdikleri mektuplar üzerinden kurgulanmıştır.

Buğlem, babasının ölümüyle sarsılan genç bir kadındır. Babası, adalet için savaşan bir gazeteci olarak tanınırken, Buğlem`in hayatı babasının gizemli ölümüyle altüst olur. Ancak Buğlem, babasının yolundan gitmek için gazetecilik yerine kendi yöntemleriyle adalet arayışına girişir.Babasının ölümüyle ilgili ipuçlarını takip ederken, Buğlem, şehrin karanlık sokaklarında ve yeraltı dünyasında kendini bulur. Bir gece, İstanbul`un derinliklerinde bir çocuğun vahşice öldürüldüğüne tanık olur. Bu olay, Buğlem`in adalet arayışını kişisel bir mücadeleye dönüştürür. Babasının ölümündeki gizemi çözmek için kendi yöntemleriyle hareket eden Buğlem, şehrin en tehlikeli figürlerini keşfetmeye başlar.Buğlem`in karşısına çıkan en büyük engel ise Barın adında gizemli bir adamdır. Barın, İstanbul`un suç dünyasının lideridir ve bir yandan toplumda saygın bir figür olarak tanınırken, diğer yandan şehrin karanlık işlerini yöneten bir güçtür. Barın`ın gizemli geçmişi ve karanlık sırları, Buğlem`in yolculuğunu karmaşıklaştırırken, onu adaleti sağlama yolunda zorlu bir mücadeleye sürükler. ©Telif hakları bana aittir.İçeriğimin kopyalanması dahilinde hukuksal işlem başlatılacaktır.

İnsan hiçbir şeyi fuzuli,basit görmemeli. Ufak bir nokta bile bir cümleyi bambaşka âlemlere taşıyorsa, "iki kelime" insanı neden 180° değiştirmesin ki ? O "iki kelime" insana neden ebedi hayatı kazandırmasın ki? Çoğu kişi bu hayatta hep başkalarını memnun etmeye çalışır, belki sevilmek ister. Kimisi de tek O`nun (c.c) sevmesini ister. Tek gayesi O`nun rızasından geçer... Çoğu kişi bu hayatta sadece eğlenmek ister,yalancı mutluluktan nasiplenmek ister. Bu uykudan uyanmak istemezler. Gerçekleri görmekten her daim kaçarlar. Kimisi de ölümü sever,gerçeklere bakmaktan korkmaz .Tek amacı bu mutluluk tuzağından kurtulup bir an evvel hakiki mutluluğa erişmektir... Peki biz ne istiyoruz? Çoğunluğa mı uyacağız,yoksa sadece O`nun(c.c)yolunda yanlız mı olacağız? İnkâr yolunda mı yürüyeceğiz;yoksa O`nun (s.a.v) izinde, kitabının rehberliğinde, rıza-i ilahi yolunda - belki bir E.Hüma ,belki de A.Eren gibi- o hak dâvânın bir neferi mi olacağız? Yol da belli,sonuçları da...Karar bizim ellerimizde... "Şüphesiz biz ona doğru yolu gösterdik. O ister şükredici olsun ister NANKÖR!" İnsan suresi/3.ayet • • • Kitabımın kurgusu bana aittir. Kitaptaki karakterin gerçek hayatla hiçbir ilgisi yoktur. Gerçek olaylar barındırabilir.

Her insanın hayatında kırıldığı ve benliğinin değiştiği bir dönüm noktası vardır. O dönüm noktasına geldiğinde iyilikle de geçenler olurdu, kötülükle de. Ama illa ki geçerlerdi, değil mi? İşte ben şu an o noktada duruyordum. Ancak ne bir adım ileri gidip geleceğimde ne olacağını tahmin edebiliyor, ne de bir adım geri gidip geçmişimle yaşadıklarımla yüzleşebiliyordum. Durduğum noktada, sadece bu dönüm noktama gelmemiş olmayı diliyordum. Çünkü elimden gelen tek şey sadece buydu, dilemek. Buraya hiç gelmemiş olmayı ve bunların hiç yaşanmamış olmasını dilemek…

Hayatının hiçbir döneminde olmak istediğin kişi olamayacağın ihtimali seni hiç korkuttu mu? Başkalarının saçlarını parmaklarına dolayıp seni etten , kemikten bir kukla gibi yönetmesi yüreğinde kocaman bir yara oldu mu mesela? Sadece düşlerinde özgür olmak bile benim için çok büyük bir mutluluk. Peki ya sen , senin özgürlüğünün sınırları zihnindeki gökyüzü kadar mı?

Avukat ve gazeteci