Kitap Tür Kategorileri

Asker-Hemşire kurgusudur.Hikayemiz İstanbuldan Erzuruma kadar uzanır.Araya mesafeler girse de aşk iki kalbi birleştirir.Birbirlerine veda eden iki gencin ve yan karakterlerin hayatlarını da ele alan bir kurgudur. Not:Kitabımız wattpadde 2022 yılının ramazan ayında yayılanmış bir ramazan kurgusudur.Komedi, romantizm karışımı bir kurgudur, gülmek isteyen buyurup gelebilir. (kitap kapağı instagramdaki dreammsolider hesabı tarafından yapılmıştır)

"Şu halime baksanıza doktor." dedim yüzümdeki küçük bir tebessümle. "Beni kim sever ki? Arkamdan ne dediklerini biliyor musunuz siz? Ben uzun saçlarım yüzünden kezban diye adlandırıldım en basit örnekle. Birinin gözüne güzel gelmem mümkün mü?" "Saçların çok güzel." dedi. Afalladım. Gözlerim hafifçe irileşti. "Ne?" dedim şaşkınlıkla. "Saçların Gracie... Saçların çok güzel. Sana bunu diyen ya kör olmalı ya da çok kıskanç biri."

Hayatımın hiçbir evresinde işlerin kolay olacağını düşünmemiştim ama bu kadar karmaşık olmasını da beklemiyordum. Mesleğimi seviyordum, uğraşmam gereken bir tabur asker olsa bile elimden geleni yapmaya hazırdım. En azından böyle olmasını umuyordum. Şimdi yeniden düşününce askeriyede hemşire olmak gerçekten istediğin bir meslek mi diye iki kez düşünür ama yine de aynı şeyi söylerdim. İş tamam, para tamam derken gelelim asıl meseleye dediğinizi duyar gibiyim. Peki, ya aşk? İşte orada kalbime atılan çelmeyle derin sulara takılı kalıyorum. Kalbimin kapattığım kapıları yeniden açılır mıydı yoksa zaten hep aralık mıydı? Bu sorunun cevabını ben de kendi yolumda ilerlerken bulacaktım. Belki de Küçük Bir Aşk Masalı`na denk gelirdim. Kim bilir?

Her çiçek, doğası gereği güzel kokar. Fakat papatyalar koparıldıktan sonra güzel kokusunu yayar. Garip şey: Bir ölüm, bu kadar güzel kokabilir mi? Sana attığım her adımda kendimden bir parça kopardım. Kendimle girdiğim savaşta kalbim sana yenildi. Bu ne güzel mağlubiyet Papatyam... 🌼🍀 • • • • • Kapak tasarımı bana aittir. @ppastèque2 ©Tüm Hakları saklıdır

Bir hemşire askeri hastaneye atanırsa ne mi olur? Bence aşık olur hadi gelin birlikte bakalım neler olurmuş :)

Hayal kurmanın eksi ve artı yönleri nelerdir? Nelere hazırlar bizi? Ya da nelere savunmasız bırakır? 23 yaşına kadar hayatım boyunca idealist, korkusuz, kendi doğrularından vazgeçmeyen bir insan olduğumu sanıyordum, yada olmaya çalıştığımı. Ta ki bu babamın emrivaki ile evlenmemi istediğini söyleyene kadardı. Asıp kesip evlenmeyeceğim, diyebilirdim ya da sizin doğrularınız ile benim doğrularım aynı doğrultuda değil, diyip aile büyüklerimin kesinlikle beyninde yer etmeyecek onca kelime de sarf edebilirdim belki. Tamam, kabul ediyorum. Kuzu kuzu gidip evleneceğim demedim; ilk önce inkâr, sonra kabullenememe gibi yollardan geçtim. Allah aşkına 23 yaşında bir birey olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin bana 18 yaşımda verdiği hak hukuklara sanki sahip değilmişim gibi üzerimde hak kurmalarına nasıl izin verebilmiştim? Kolay olmadı tabi ki de ama sanırım onlar için kolay olmuştu çünkü şuan bir evlendirme dairesinde kendisi ile ilgili sayılı bilgiler bildiğim kişi ile nikah masasında oturuyordum. Tamam, hadi ben bir şekilde nikâh masasına oturtulmuştum ama sen nasıl oturdun be adam! Sanırım bunun için en başa dönmek gerekiyor. Olayların başladığı o güne…

ALİSA & KUTAY Revir hemşiresi olan Alisa görevini yerine getirmek üzere Cizreye gider. Fakat orada aşkı bulabileceğinden habersizdir. Üsteğmen Kutay doğan (28) Hemşire Alisa akın (24)

İki dünya arasındaki sınır, kaderin gizemli iplikleriyle örülmüş bir yolculuğun kapısını aralıyor.

"Aslında bu hikaye şimdi başlamamıştı. Geçmişte bu hikayenin içindeydi..." Düzenlenecektir ve Wattpad açılana kadar burada yayınlanacaktır.

Genç adamın senelerdir içinde yıllandırdığı sevda yüreğinden dolup taşmaya başlamıştı. Kadının da bu sevgiden nasibini almasının vakti gelmişti.

"Hayatımda açan ilk Çiçeksin sen. Tamda bu sebepten ben bu kapıyı çalar dururum." Gözlerimi açmaya cesaretim yoktu. Dışarıya hart hurt olan adam bana gelince şair oluyordu sanki. Böyle konuşmasın bana böyle bakmasın istiyordum. Sonra parmağının ucu değse ağzından çıkacak her kelimeyi merakla bekliyordum. Elimi göğsünden indirmeye çalıştığımda önce direndi sonra izin verdi. Bakışlarımı gözlerine kaldırmadım ki beni ikna edemesin. "Sağır birisinin kapısını sonsuza kadar çalsan ne olur Kutay?" Bir soru değildi bu. O da elbet farkındaydı ona söylemek istediklerimin. İncilerini gözüme sokarcasına güldü yine. Ayşem`inki gibi olmasada o küçük gamzeler belirdi dudaklarının kenarında. "Belki çöp atmaya çıkarsın be Çiçek. Bendeki bu umut var ya yapay çiçeği bile sulatır bana." 🌼🌼 "Bahar dalı narin olur be Çiçek. Bırak da ehil eller sevsin olmaz mı?"

Sen benim en güzel şansızlığımsın güzelim ...