Kitap Tür Kategorileri

Ada büyük bir organizasyon firmasında cinsiyet partilerinin aranan yüzüdür. Onun görevi bebek kostümü giyip cici anne ve baba adaylarının kollarına koşarak bebeklerinin kız olacağını göstermekti. Her zaman yaptığı bu işi kaderin çelmesinin bozacağından habersizdi. Atlas ise çapkın ve aşkın kapısını kilitlere vurmuş, ablasının bebeğinin cinsiyetini öğrenmek için partiyi organize eden dayı adayıydı. Dev bir kız bebek eniştesi yerine onun kollarına koşunca farkında bile olmadan kalbini sakladığı kapı ardına kadar aralanır. Üzerine düşen koca bebeğe aşık olacağını nereden bilebilirdi ki? İlk görüşte aşka inanır mısın? Eğer cevabın hayırsa bu hikaye sana doğrusunu gösterecek. Atlas`ın bebeğini bırakmaya hiç niyeti yok. Bebek ise bunun oluru olmadığına inanıyor. Kaçanın kovalandığı bu hikayede kazanan belli. O da Aşk... "Senle ben iki cihan bir araya gelse bile bir araya gelemeyiz." "Senle ben bu yılın en iyi çifti olacağız bebeğim."

Lanetli bir duygunun esiri olmuş gibiydim podyumda attığım her adımın beni ondan uzaklaştırması gerekirken ben ona doğru yürüyordum.

Kerem daha önce aşık olmamıştı, Zeynep ise sevileceğine inanmıyordu. Birbirleri sayesinde bunu yıkabilecekler mi? Kerem ilk defa aşık olacak mı? Peki ya Zeynep Kerem sayesinde sevileceğine inanacak mı? Birbirleri sayesinde ilk aşkı bulabilecekler mi? Yoksa birbirlerine hiç olmadığı kadar acı mı çektirecekler? Zorluklar karşısında birlik mi olacaklar? Yoksa pes edip kendilerini sevgiye mi kapatacaklar? Ya pes ederlerse? Ya beraber savaşırlarsa? Ya ikisi de birbirinin İLK`i ve SADECE`si olursa?

Ne zaman tanıştıklarını bilmeyen genç bir kız ve tanıştıkları anı yıllar geçse de unutmayan genç bir adam. Gelecek ne getirecek bilmeden Kızıl Gezegen`in Manzarası`na doğru yeni bir rota oluşturması... [Kurgu tamamen şahsıma aittir. Çalınması, alıntı yapılıp kaynak belirtilmemesi halinde hukuki süreç başlatılacaktır.]

Çocukken her şey çok temizdir, saftır. Eğer çevrenizde sizin çocuk kalbinizi yoracak bir şey yoktuysa kolaydır da. Tek derdiniz o gün oynanacak oyunu seçmek, araya kaynak yapmaya çalışanları engellemek ya da hangi renk salıncakta sallanmak istediğinize karar vermektir. Bazen hangi peri kızı olacağınızı seçmek ya da hangi süper kahramanın daha güçlü olduğuna karar vermek hayatınızın en mühim konusu gibi görünür. Oysa büyüdüğünüzde tam olarak şu cümleleri kurardınız: "Çocukken her şey ne kadar da kolaydı. " Hayat, çocuk kalplerin masumiyetini sınamaktan geri durmaz. Her şey bir mektupla başlamıştı, her şey bir mektupla bitmişti. Sadece bir mektup, bir kâğıt parçası bir aileyi parçalara ayırmıştı. Henüz on bir yaşındaki bir çocuk, sadece ailesinden değil, evinden, çocuk kalbiyle bağlandığı arkadaşlarından, kendi benliğini bulduğu o dünyadan kopmuş; karanlık, soğuk, kalabalıklar içinde yapayalnız bir dünyaya düşmüştü.

Psikoloji öğrencisi olan Bensu Yıldırım kalbinde annesini kaybetmenin hüznünü taşıyordu. Her geçen gün hayatındaki annesinin eksiğiyle yaşamaya çalışıyordu. Eskisi gibi annesiyle konuşmayı özlediği için annesinin telefonuna mesajlar atmaya başlar. Günlük yaşadığı olaylar ve içindeki hisleri düzenli olarak yazmaya başlar. Ama asla tahmin edemeyeceği bir şey olur ve mesajları okuyan kişi dünyaca ünlü Lucas Batu Silver’dir. Kader her zaman üstündür.

İzmir`de tanıştılar. Ama kader onları bir şekilde ayırdı... Kader onları yeniden bir araya getiricekti. Aynı okul ve İstanbul`da tekrardan karşılaşıcaklardı... Peki ya birbirlerini nasıl tanıycaklar? BAZEN İLK GÖRÜŞTE BİLİRSİN, O İNSAN SENİN KADERİNDİR. BAZEN BİR ÖMÜR ARARSIN, BULUNMAZ... 🦅🐥 💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞 Oyun parkında kalbini buldum Küçücük yaşımda ruhuna tutundum Bir prens gibi Kalbimin sesini duydun Beni hep kendinin önünde tuttun Kahramansın Pek bir aşksın Sıcak yuvamsın İlk aşk ilk aşk

"Keşke..." diye başladığı cümlenin devamını getirmesine izin vermedim. Başımı iki yana sallarken yüzümde acı dolu bir gülümseme belirdi. " Keşke yok artık." Dedim vurgulayarak. "Geride kaldı. Keşke dediğin her şey de geride kalanlar değil mi zaten?" "Biz çok geride kaldık Türker." dedim, gözlerine bakarken. " Doğrudur." Dedi başını sallarken. Elindeki sigara ucuna kadar yanınca izmariti yere atıp gözlerimin içine baktı. " Ama unuttuğun bir şey var Firuze." " Sen ve ben hiç olmadık ki geride kalalım." Canımı daha ne kadar yakabilir diye düşündüğümde o bir şekilde ve en kötüsüyle yine karşımdaydı. 26.01.2024 Cuma, 00.27 Kitappad yayınlama tarihi: 23.07.2024, Salı. 00.56

Masal hayatın kötü yüzüyle çok kez karşılaşmasına rağmen renklerini ve umutlarını kaybetmemiştir. Mezun olmanın mutluluğunu yaşayamadan babası tarafından Norveçte yaşayan Dayısının yanına postalanmasıyla hayatı aniden değişir. Yaşantısı yeşil gözlü devi görmesi ile değişecek Hayatında kaçan yıldızın ardındaki bulutu görecektir. " Bazen kayan bir yıldıza yetişememek seni her zaman bekleyen bulutu fark etmeni sağlar."

Bir ölümle başlayan aşk hikayesi.. Neva&Timur

Yaşlı katedral bencil insanoğlunun kadim sırlarını sonsuza dek saklayamazdı. Hayatı bulanıklaştıran hayalet sırlar vardır. Kimse görmez, duymaz, bilmez ancak biz ruhumuzun karanlık uçurumlarıyla birlikte yaşamanın ağırlığı altında durmaksızın ezilirdik. Tıpkı Elizabeth Bloom gibi. Elizabeth Bloom bakmakla yükümlü olduğu büyükannesi ile oldukça sıradan bir hayata sahiptir. Sığındığı Paris`in büyüsü onu hiç etkilememişti 1968`in sonbaharına kadar. Ethan Moreau, Elizabeth`in hayatını bulanıklaştıran adam. Radikal kararlar ve de dönüm noktalarından ibaretti hayat. Belki de taze kararlar, hayattaki dönüm noktalarının başlangıcı, ilk adımıydı. İnci Alabora, kızıyla birlikte 2024`ün yazında ardında bıraktığı ülkesine geri döner. Tek hedefi büyükannesinin ona anlattığı masallarla yazarlık kariyerinde emin adımlarla ilerlemektir. Sonbaharda büyükannesini ziyaret ettiği sırada büyükannesinin yazılarının arasında elli yıl önce yazılmaya başlayan mektupları bulur. Okuduğu kağıt parçası onu, tanımadığı birini bulması adına tekrardan okyanus ötesine sürükleyecektir. Artık İnci`nin beyaz sırlarının yanısıra devasa sırlar karaya vurmuştu. Ve eve dönüş başlamıştı. Bu hikaye Elizabeth`in, Cora`nın, Grace`in, İnci`nin eve dönüş hikayesiydi. Günün birinde herkes evine geri dönerdi.

"Yapma Miray sen bütün ilklerinle bana aitsin beni yalanlayamazsın. O kadar ilkini bana vermişken beni unutamazsın.`` "Unutmak mı senin üstünü öyle bir çizerim ki ateş ne olduğunu bile anlayamazsın sana bütün ilklerimi verdim doğru ama ilkim olan sonum olacak diye bir şey yok gidenin yeri her zaman doldurulur"

...Rüyamdaki adam kimdi neden rüyama girdi bilmiyordum ama bu karşılaşmanın beni en derin korkularımla yüzleşmeye zorlayacağını rüyamın ilk saniyelerinden beri biliyordum. Çünkü bazen, en büyük korkularımız sinsice zihnimize yer edinir ve bizlere oyun oynamak isterdi. Ama o gece oyundan ziyade bir gerçek vardır ki o adamın gözlerinde, gerçeklik hissetmiştim. Sıcacık bir Lise hikayesi

Miraç ve Lale çocukluk arkadaşıydı. Ancak Miraç`ın kimseye dokunamaz oluşu aralarında bulunan bir duvardı. Lale yine de onu uzaktan seviyordu fakat bu sevgiyi Miraç bilmiyordu ve öğrendiğinde de işler hiç de beklendiği gibi ilerlemeyecekti.

Uçurduğum uçağın bir adaya çakılacağını nereden bilecektim. Oradaki Kayıplar Ormanı`nın içindeki tehlikelerden nasıl kurtulacaktım? Bilmediğim canlılar veya yaratıkların olduğunu bilmeme ne demeli? Hikayeme hoş geldiniz. Çünkü bu macera hepimizin macerası. Şimdiden sizlere teşekkür ederim. Okursanız çok seversiniz.

Yaşamımın son saniyelerinde biriyle kırılgan bir bağ kurmuştum. Ölüm meleği. Zamansız şarkısını fısıldamıştı bana.

``Gerçek aşıklar kavuşamazlarmış öyle duymuştum. Peki biz neden kavuşamadık? Birbirimize gerçekten aşık olduğumuz için mi yoksa beni aşığım diye kandırdığın için mi?``

Onunla tekrar karşılaştığında hiçbir şeyin aslında kendisinin sandığı gibi olmadığını fark etti.

-hikayedeki kişiler,kurumlar,olaylar ve askeri terimler hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı bulunmamakla beraber kurgudan ibarettir- Filmlerde izlediğimde asla yaşamayacağım şeyi ilk görüşte aşk olarak tasvir ederdim. Şimdi ise hayattan bir ders daha çıkarmıştım. Asla,asla deme. Çünkü nasip öyle bir şeydi ki ilki sonu yoktu. Eğer gönülleri bir muhabbete bağladıysa görmeden bile sevebilirdin. Sesini duymadan,gözlerine bakmadan,dokunmadan. Beklerdin. Ne pahasına olursa olsun beklerdin. Geleceği belli olmayanı beklemek hangi yürek dayanırdı ki? Gönlünü bir askere kaptırmış yürek dayanırdı. Çünkü hayatı ve sevgisi beklemekten ibaretti. Bekleyecektim. Ebedi bekleyiş olsa bile sadakatim sabrıma galip gelecekti. Döndüğüne gözlerine bakıp tek bir kelime kullanacaktım "sensedim"...