Hayat…aşk…adalet

‘ Seni, sizi….’ Bir hıçkırık koptu ağzımdan devamını getiremedim. Derin bir nefes alıp devam ettim. ‘ Hiçbirinizi affetmeyeceğim. Beni bir ömür tutsak bıraktınız. Bütün hayallerimi bütün geleceğimi çaldınız. Bir ömür affetmeyeceğim sizi.’

“Bak bu uçak çok lüx yani zenginsin bir, kesinlikle sıradan bir Amerikalı değilsin iki, Hollywood filmlerinden çıkmış casuslar, askerler gibisin yani aksiyonun çok bol bu üç, korkmamak senden korkmamak, hadi söyle nereden bileyim beni tekrar o fanusun içine sokmayacağını? Bu da yapar dört.” “Ben zenginim bu doğru ama bu sadece hayatımızı kolaylaştıran bir unsur fazlası değil bir, sıradan olmamak benim suçum değil bu iki, askerlik benim mesleğim bu üç, Azra seni o fanusa sokmam gerekirse bunu sadece güvenlik zafiyeti nedeniyle yaparım ama eğer başka nedenlerle sokmam gerekirse ikimizi birden o fanusa kilitlerim bu da dört.” “Mr. George Brain Graham bu kadar laf kalabalığı için benim İngilizcem yetmez. Kısacası henüz aramızda bir sıfat yok, kız arkadaşın bile değilim nokta.” Azra arkasına yaslandı. Brain “Hı” diyerek tekrar koltuğuna yerleşti ve yüzünde tatlı bir sırıtış yer edinirken ellerini saçlarından geçirdi. “Sende haklısın, senin açıdan bakınca doğru karıcığım”

"Yeşil gözlerinde, Hayatı buldum Novaria`m."

Abimin arkadaşına birşey hissetmem yanlıştı, hep imkansız olan mı cezbederdi insanı?

Bardaktan boşalırcasına yağan yağmur,sanki bir işaretti.Sanki gökyüzü de onlarla beraber ağlıyordu.Ve şu sözler döküldü dudaklarından:"Bu aşkımızı ıslatan yağmur,bu bizimle ağlayan gökyüzü,bu uçan beyaz güvercin,bu gözümden damlayan yaş şahit olsun ki,benim seninle tek vedam ölümüm.Sözüm var sana,bırakamam seni sevgilim.Ne olursa olsun...

“Seni kaybetmek istemiyorum.” Dudaklarının arasından dökülen kelamlar genç adamın ağır bir şekilde tebessüm etmesine sebep olmuştu. “Sen beni kendi ellerinle o deliğe soktuğunda zaten kaybettin, şimdi karşıma geçmiş seni kaybetmek istemiyorum nasıl diyebiliyorsun.?” Devran sert sesiyle konuşurken genç kız başını kaldırıp ona baktı. Kızaran ela gözlerinden bir damla yaş süzülürken sessiz kalmayı seçmişti. Zira söyleyecek bir kelamı kalmamıştı. 1970`lerde karadenizde geçen bir sevda hikayesi. Başlama tarihi: 19/03/2024

Yiğit, eski bir polis memuru, gizli bir örgütün yasa dışı işlerini ortaya çıkarmak için kendi başına harekete geçer. Ancak planları, örgütün içine sızmaya çalışan cesur gazeteci Ayda ile yollarının kesişmesiyle beklenmedik bir hal alır. İkili, tehlikeli bir kedi-fare oyununda hem gerçeği ortaya çıkarmaya hem de hayatta kalmaya çalışır.

Eksik ve öksüz kalmış her hayal , imkansızı zorlıyan her hece hüzün kokar . Bir şiirde bir satırda kalplerin buluşması dileğimle

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır, bir askere tutulur.

Sevgi nedir merak ederdim, aşık olmak nasıl bir duygu merak ederdim. Nereden bilebilirdim ki yanı başımdaki adam hem hayatımın aşkı hemde bana bu hayatı zehir edecek kişi...

Berfu en yakın arkadaşına platonik aşık olursa ama öte yandan başka birisi de berfu`ya aşık olsa berfu`ya ve aşkına yazık mı olacak?

Beş genç iki aylığına tatile gitmek üzere hazırlanırlar.Fakat rota değişir ve bir orman da mahsur kalırlar.Bir malikane ve bir ceset bulurlar.Ardından bir katil ile karşı karşıya gelirler.Her şeye rağmen birbirlerinden ayrılmazlar.Fakat hepsinin bilmediği bir şey vardır.Gece ve Yankı`nın aileleri düşmandır. Bu Yankı ve Gece`nin hikayesi.

Bir gün sende sever misin beni? Seni hiç bir zaman karım olarak görmeyeceğim. Beni hiç bir zaman karın olarak görmeyecektin. O benim karım! Kardeşim dediğin insana dokunacak kadar aşağılık mısın? Sen benim karımsın! Karını sevgiline hizmetçi ettirdin! Çok pişmanım! Dilan ve Savaşın arasındaki ilişkiye yakından göz atalım mı?

Bir garip aşk hikayesi ve akılalmaz bağlılık

kan davası yüzünden intahar eden berivan

"Belki de hiç var olmadım." Yorgunluktan zor taşıdığım bedenim kendini karanlığa bırakmak üzereydi. "Var oldun Bella, sadece zayıfsın. Yaşayacak kadar gücün olmadı hiçbir zaman. Diğerleri için kukla oldun." Gülümsedim "Senin için olduğu gibi mi?" Soğuk elleri yüzümü sardı. "Ben seni yaşatmak istedim, seninle var olmak istedim." "İkimizde hayal kırıklığına uğradık o zaman." Gülümsedi, o güldüğü için bende güldüm. "Başka bir hayatta yine karşılaşırsak, orada seni yine bulup yine seveceğim, Bella olarak, Arabella olarak...Hoşçakal." Soğuk demir vücudumda bir olunca irkildim ve kendimi onun kollarına bıraktım. Usulca terk ediyordum burayı, karanlık bir bahçede, sevdiğim adamın kolları sararken bedenimi.

Okulun ilk haftasi birbirini tanımayan ve ilk defa koridorda karşılaşan iki kişinin imkansız aşkı mutlu sonla mı yoksa mutsuz sonla mı biticek

Hayalleri ile birlikte izmire gelen aden başına geleceklerden habersiz bir binbaşına kaptırır kalbini. Bu hikeyede senden bir parça var geçme. Ben Aden , Müzik Öğretmeni Aden yıldırım. Yeni bir başlangıç yapmaya İzmire atandım. İstanbulu ve yaşadıklarımı ardımda bırakıp geldiim buraya yeni bir sayfa açmaya , yada yeniden doğmaya. İstanbula aşığım ben derdim önceden. Ben istanbula aşık değildim , bir yere aşık olamazsınız oradaki insana olursunuz. Kendiniz nereye ait hissederseniz orası sizin eviniz , yuvanız olur . Peki ben bulmuş muydum yuvamı ? Bunu birlikte göreceğiz. Aşk mı ? Kötü bir şekilde kapattım kalbimin kapılarını ve kimsenin açmasına izin vermedim uzun bir süre Onu görene kadar. Rüzgar… Bu adam beni delirtmişti. Hayır hayır mecaz anlamda demiyorum gerçekten delirip hastaneye yatırıldım. “Rüzgar : üzgünüm Aden hanım sizi gördüğüm ilk günden beri gözüm diğer kadınların fiziğiyle ilgilenmeyi kesti. -Öncesini inkar etmemeniz ne hoş binbaşım dedim samimiyetsiz bir tebessüm ile. -Rüzgar bak seninle açık konuşacağım hatta buradan çıktıktan sonra pişman olacağım belkide söylediklerimden, ama son konuşmamız olduğunu varsayıyorum. Ben içimde seni anlamlandıramıyorum. Ben seni kendimle bile konuşamıyorum. Beni görmediğin hafta İstanbul’a gittim ailemin yanına ve yola çıktığımda kalbim sıkıştı içim acıdı benim. Ben İstanbul’dan İzmir’e yerleşirken bile böyle bir acı yaşamamıştım. Sen benim yüzüme bakmadın ya, ben o sıra senin yüzünü, gülüşünü ezberlemekle meşguldum. O şarkıyı da seni düşünerek söyledim. Ben gecelerce tanımadığın birini sevebilir misin sorusunun cevabını aradım. Ama bize yazılan buydu binbaşı bu kadardı demek şarkıda söylediği gibi sana ben hummalı gizler büyüttüm söyleyemedim. Şimdi ise geç kalınmışı konuşmanın bir anlamı yok.” Rüzgar : Hayır hoca hanım o kadar kolay değil. Geç kalınmışı konuşmayalım zaten gel baştan başlayalım. Yapma hoca hanım yapma. Bak herkesin karşısında titrediği adam senin karşında yalvarıyor sana. Yapma .” Hikayenin devamında sizce kalbinin kapılarını açmış mıdır Aden ? Buyrun beraber öğrenelim.

Bir gül bir aşk… Biz diye bir şey var mıydı sahiden, o ve ben olabilir miydik? İki farklı dünyanın farklı insanları. Kalbi taştan bir adam bir kadını sevebilir miydi, onu sevse bile kırmadan durabilir miydi? Denedim çok denedim, beni sevsin istedim. Etrafında yüzlerce kadın varken o sadece bana baksın beni görsün istedim. Yapmadı etrafında yüzlerce kadın varken gözlerini bir kez bile gözlerime değdirmedi.

Roza ile Argah aşkı

Geçmişi ne kadar unutsak da peşimizi bırakmayan bir ruhtan ibarettir. Ve biz ne kadar kaçsak da her durumda karşımıza çıkar. Öyle ya da böyle. Ve Hafsa o gün kaçarken arkasını dönüp de bakmadı. Bakamazdı, bakmamalıydı. Ve o gün öğrendiği bir diğer şey de buydu. Arkana asla dönme. Öyle de yaptı. Babasından kaçarken arkasına bakmadı ama zihni hep o evde kaldı. İstememiş olsa bile.

Barzan Aşiretinin son oğlu, Azad Barzan. Barzan`ların en güçlü oğlu. Ailesinin göz bebeği. Babasından sonra aileyi temsil edecek tek kişi. Annesi , ve babası oğullarının evlenmesini istiyordu. Ama annesinin ve babasının uygun gördüğü kızı istememişti Azad. Çünkü onun yüreğinde başka biri vardı. Rojin. Rojin , Azad`ın her şeyiydi. Peki ya Azad Rojinin her şeyi miydi ? İki düşman aşiret , ve imkansız bir aşk hikayesi. Bu aşk iki aşireti ve iki insanın hayatını nereye sürükleyecekti? " Ben seni seviyorum Rojin. " "Hayır Azad. Sen sadece sevilmeyi seviyorsun. " [TANITIM BÜLTENİNDEN]

O kandan besleniyordu bense onun öldükten sonra arkasında bıraktığı külden. O insanların vücutlarını seviyordu, bense kalplerini. O duyguların olmadığını savunuyordu bense duygu olamdan yaşanmayacağını. Sonra onunla birlikte oldum ve anladım ki savunduğu, inandığı her şey gerçek. Duygular insanları körertiyor, kalp insanı güçsüzleştiriyor ve kan insana arzuyu bahşediyor.

0542**: Baktıkça içim gidiyor. 0542**: Kalbim, yerinden çıkacak gibi oluyor. 0542**:Böyle bazen bakmaya bile kıyamıyorum sana. 0542**: Dokunsam, kül olacakmışsın gibi oluyor ama dokunamıyorum bile. 0542**: Ne denir buna biliyor musun? 0542**: Buna sırılsıklam aşık olmak denir. Ayçıl: Tıch, Ayçıl: İmkansız bir aşk denir.