Kitap Tür Kategorileri

kitapla ilgili açıklama ilerleyen bölümlerde yapılacaktır .

Ona ilk ne zaman aşık oldunuz diye sorarlar sa; elinde ki kılıcı, dağınık sırma saçları ve gözlerinde ki iptilayı gördüğümde derim. O elindekine, ben ona iptilaydık.. Parla&Utku

`` Nacinin koca bubanesi kaçıvermiş gız bir adama, abuuuu! Ali, Zeynepten takılan altınları isteyip durur, götünde dolanır koca kadının. Bebeleri de oldu ya şincik, minibüslerde sürünmesin zaar der. Eee mahallenin minibüsçü Agıp da para almaz onlardan bilmez misin! Neyse, senin şu ikizin de sınavdan kalmış, kara kara düşünür anama ne deyecem diye, ha bir de üst katında ki üçüzünüz, terk edilmiş. Anam siz 2+1 yine kara listedesiniz. Neyse Elzem, dedikodu günahtır bize ne! Hadi anana de mahalleye çekirdek çitlemeye gelsin, bomba haberlerim var.!`` Fadime teyze yazmasını bağlarken, Boncuk mahallesin de gün ağarmak üzereydi. Birazdan hanımlar mahalleye toplanacak, çaylar demlenecek, kekler börekler pişen evlerden birer ikişer gençler toplanacaktı. Babalar da Mustafa dedenin kahvehanesinde alacaktı soluğu. Lakin Boncuk mahallesi, davetsiz bir misafirden habersizlerdi... 2+1, Ayrılmaz Üçlüler..

Soldan sağa dört harf ölüm. Yazılmamış beş harf hayat. Aşk nereden nereye. Aşk nereden nereye diyorlar ya!? Aşk seni daha geçen sene her gün istediğim gibi görebiliyorken şimdi sadece rüyalarımda görüyor olmam. İşte aşk buradan buraya. "Aşkımın karşılığı hiç mi yok muydu?" "Yoktu." dedi bu gibi sesiyle. "Sevgimin karşılığı yok muydu?" dedim son bir umutla. "Yoktu." dedi yine aynı tınıyla. Şimdi size son bir kez soruyorum. "Aşkımın karşılığı yok muydu?" .... Yeni bir ilçeye taşınan Mayıs orada geçen sene sevdiği çocuğun arkadaşlarıyla takılmaya başlar. Yarım kalan aşklar ve mizah dolu bir hikaye...

Kendi halimd3 yasarken Pekize teyzem bana görücü bulmuştur ve benim hayatın değişme hızı;

Yavuz abi. Seneler sonra onu görünce içimden bi` parça tamamlanmış gibi hissetmiştim. Kahve gözlerini görünce katlanamamıştı gönlüm. Kalbimin en güzel köşesine sıkışmış üzerini kilitlemiştim. Kimse bilemezdi onu, kimseye belli etmezdim.

"Çok yoruldum artık..." "Belki de doğru kişide dinlenmediğin içindir. Belki tüm bu yorgunluğunu giderecek kişi için hazırlamıştır seni hayat."

Bir varmış bir yokmuş diye başlardı masallar. Her insan bir dünyadır her dünyanın bir masalı vardır derdi annem. Dediğini anlamamıştım. Her insanın bana göre masalı olmazdı. Evet her insan nefes alır yaşardı ama masalım diyecek bir hayatı olmazdı. Diye düşünürdüm ta ki onu görene kadar. Benim masalım ismini bile bilmediğim o kişiyi görünce başlamıştı.

Abimin arkadaşına o gözle bakmamalıydım. Miran abi abimin dostu abimin tek güvendiği beni sadece ona emanet edebildiği ...

Okuyup eğlenebileceğiniz bir kitap bırakıyorum buraya.

Her şeyi geride bırakarak yeni bir şehre, yeni bir mahalleye taşinsn Gülnihal ve oğlu Yiğit. Bütün zorluklara göğüs gererek hayat mücadelesi vermeye başlarlar. Ta ki geçmişten ve gelecekten gelen bireyler Gülnihal`in eteklerine dolanana kadar. Gerçekten yolun sonunda yaz mı vardı? Yoksa bu Gülnihal`in zorluklarla kazandığı oğlu Yiğit için kurduğu bir hayal dünyası mıydı?

Öylesine yazılmış bir kurgudur...

Mahalle abisi ile mahalledeki kızın hikayesi

Sensedim: Susamak gibi. Sensiz kaldım, sana hasret kaldım, seni özledim...

"Şu Didem yok mu, ne yere bakan yürek yakan bir kız. Çok masum duruyor ama şeytanın ta kendisi." Cihangir elindeki meyve poşetini bırakıp, Didem`in arkasından konuşan manava okkalı bir tokat atarken, "Kes lan sesini!" sesi tüm sokağı inletmişti. Sokağın sonundaki Didem ve yanındaki en yakın arkadaşı Aslı dahi sesten irkilerek, etrafına bakındığında; çevreden insanların Cihangir ve manavın yanına toplandığını gördü. Didem, Aslı`ya "Ne oluyor?" diye sorarken, Cihangir`in, manavın yakasına yapışıp, "Bir daha ne Didem, ne de başka bir kadın hakkında o sikik çeneni açarsan, buraya gömerim seni!" adeta kükrediğini işitti. Didem ve Aslı`nın duydukları karşısında kanı çekilirken, Didem neden hakkında konuşulduğunu merak ediyordu...

Van`dan İstanbul`a taşınan bir aile mahalelilerle anlasa bilecekmi

Kiraz , yıllardır öz sandığı ailesi tarafından şiddete uğrayan biri, yıllar sonra öz ailesinin ortaya çıkmasıyla , Kiraz`ın çokta iyi olmayan hayatının tepetaklak olması

Aşk bir kelime işe

kimi sevsem sensin hayret sevgi hepsini nasıl değiştiriyor gözleri maviyken yaprak yeşili senin sesinle konuşuyor elbet yarım bakışları o kadar tehlikeli senin sigaranı senin gibi içiyor kimi sevsem sensin hayret senden nedense vazgeçilemiyor

Onunla tekrar karşılaştığında hiçbir şeyin aslında kendisinin sandığı gibi olmadığını fark etti.

Evin en kıymetlisi aynı zamanda mahalleninde bıcır bıcır gezen genç kızı yine mahallesinin kıymetlisi binbaşı komşusunun çocukluğundan beri ona aşık olduğundan habersiz… Binbaşının sabrı bir yere kadar ve kızımızın kafası çok karışık. Peki duygular sonunda karşılık bulacak mı? Yapılan hataların geri dönüşü var mı? Buz tutturduğun bir kalp geri yumuşar mı?

-hikayedeki kişiler,kurumlar,olaylar ve askeri terimler hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı bulunmamakla beraber kurgudan ibarettir- Filmlerde izlediğimde asla yaşamayacağım şeyi ilk görüşte aşk olarak tasvir ederdim. Şimdi ise hayattan bir ders daha çıkarmıştım. Asla,asla deme. Çünkü nasip öyle bir şeydi ki ilki sonu yoktu. Eğer gönülleri bir muhabbete bağladıysa görmeden bile sevebilirdin. Sesini duymadan,gözlerine bakmadan,dokunmadan. Beklerdin. Ne pahasına olursa olsun beklerdin. Geleceği belli olmayanı beklemek hangi yürek dayanırdı ki? Gönlünü bir askere kaptırmış yürek dayanırdı. Çünkü hayatı ve sevgisi beklemekten ibaretti. Bekleyecektim. Ebedi bekleyiş olsa bile sadakatim sabrıma galip gelecekti. Döndüğüne gözlerine bakıp tek bir kelime kullanacaktım "sensedim"...

Yeşilin en güzel yakıştığı adam... Ay yüzüne vurulmuştu onun.

Burası Gazi Cumali mahallesi. Bursanın en sıvak mahallesi olmaya adayız. Şu filmlerde gördügünüz dar sokak ve karsı karsıya dizilmiş sıralı müstakıl evlerin olduğu karşılıklı binaların arasında camasır ipi gerilmiş olan yaz temizliği yada bayram temizliği başladığında asılan çamasırlardan mahallelinin güneş görmedigi meydanının çıkmaz sokak olduğu o harika mahalle bizde mahallenin delileri... Hayatımıza sıtlatımıza hayatımıza hoş geldınız...

Ablasının ihanetini kabullenemeyen Kader, kendini eve kapatmıştır. İhanetin üzerinden altı yıl geçmesine rağmen geçmiş, Kader`in peşini bir türlü bırakmıyordur. Kader, acılarla dolu geçmişiyle savaşırken birde geçmişin tozlu sayfalarının arasından gelen gizemli adamla hayatı altüst olacaktır.

Mahalle düşünün her hareketi olay ama bi o kadar birbirine bağımlılar.

- Şemşamerlerin içine girdi oğlum top, atan alır! - Atıf doğru söylüyor, atan alır! - Alırım ki! Gözde abisine göz devirmiş ardından yedi yaşında bir çocuk ne kadar cesur olabilirse o kadar cesaret ile ayçiçeği tarlasına ilerlemişti dikkatle. Peyami dede onu görürse bir miktar kızabilirdi. Geçen ay topu kaçan çocuklar ondan korktukları için girip alamamışlardı. Yaşlı adam saatlerce tarlayı izlerdi boş boş, haliyle herkes onun meczup olduğunu düşünür biraz da tırsarlardı. - Ne arıyorsun orada ufaklık? Gözde olduğu yerde kalırken yakalanmış olmanın verdiği utançla abisinden yana baktı. Kaçmıştı hainler. Onu annesine şikayet etmeyi aklının bir köşesine yazarken mahçup şekilde gülümsemişti. Belki masum bir çocuk olduğunu anlarsa Peyami dede ona kızmazdı. - Top, şemşamerlerin içine kaçtı da.. Onu almaya geldim. - Günebakan. - Ne? Peyami dede yüzündeki silik tebessüm ile mırıldandı sakince. - Günebakan onların adı, her daim güneşe bakarlar. Afallayan küçük kız mırıldandı şaşkınca . - Ama onların kafası yok ki, hatta gözleri de yok. Güneşi nasıl buluyorlar? Peyami dede cevap vermeden önce kırmızı topu uzattı küçük kıza. - Hissederler mutlaka, seveni ve hayat vereni hissederler. Gözde onun ne demek istediğini anlamasa bile gülümsedi kocaman. En azından ona kızmamıştı. - Teşekkür ederim. Bir cevap beklemeden bahçe kapısına koşturdu kucağındaki top ile. Annesine şikayet etmesi gereken bir abisi vardı. Gidişini sessizce izleyen Peyami dede bakışlarını tarladan yana çevirdi. Tutunduğu tek şey bu değil miydi? Özlemini sessizce fısıldadığı günebakanları izlerken titrek bir nefes aldı. Ondan öğrenmişti tüm bunları. Onu taklit ediyor, kavuşacağı anı bekliyordu her saniye. Gece olduğunda başını bükenler içinde yanlızca günabakanlar yoktu..

Bizim hikayemizin yolculuğu başlıyorr buyrun bekliyoruz💗💗

Mahalle kurgusu. İçeri geçin, buyrun🎀