Kitap Tür Kategorileri

"Bırak beni seni istemiyorum! yardım edin!" Dedim bağırarak. Arslan benim kolumdan tutmuş sinirli bir şekilde yürüyordu. Dediklerimden sonra Arslan hışımla bana dönerek sinirden kızaran esmer yüzüyle kükremeye başladı. "Benden nasıl kaçarsın lan sen! Seni bulamayacağımı falan mı düşündün Gece! Ben sensiz bir saniye bile yapamazken, sen benden kaçmayı mı düşündün!" Dediğinde ağlamaya başladım. "Bırak beni Arslan! Lütfen! Bırak beni!!" Dedim çığlık çığlığa. "Kes sesini benden kaçabileceğini mi sandın Gece! Seni benim yanımdan benim hayatımdan kimse alamaz! Anladın mı lan!" Bağırarak konuşmasıyla sinirden kızarmış esmer yüzüne baktım. "Benim yanımdan benim karımı kimse alamaz öldürürüm! Sen hariç bu ülkeyi ateşe veririm anladın  mı lan!" Dedi ve silah tutmayan eliyle belimden tutarak göğsüne yapıştırdı beni. Bense çaresizlikle ağlayarak önüme bakıyordum. Kulağımın dibinde sıcak nefesini hissettiğimde ürpererek nefesimi tuttum. Fısıldayarak konuşmasıyla çaresizlikle durdum. "Benim güzel karım bu kadar ayrılık yeter. Sana bu kadar hasret kalmam yetti." Dedi ve dudağını şakağıma yaslayarak derin bir nefes aldı. "Sen benimsin yavrum, seni benden almaya kalkan kim varsa ölümü tadar." Dedi acımasız sesiyle. Bir kez daha anladım ki benim Arslan Kurtoğlu`ndan kaçışım yoktu.

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`yden. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

"Sen benim yuvamsın Asel. Geçmişim, geleceğim, şimdimsin. Bir sen ol yeter bana ama sensiz olmaz. Seninle nefes alıyorum. Seninle güzel her şey. Ömrümün yettiği kadar sadece sen. Seni sevmeyi durduramıyorum, durdurmak istemiyorum." Yirmi altı yıllık hayatım gözlerimin önünden film şeridi gibi geçti. Onsuz bir âna bile rastlamadım. Benim için imkansız ve uzak olan bir ânda yakın olmuştu. Nasip, ne kadar güzel bir şey. Hep bir zamanı vardır dedim. Bekledim. Sonunda o zaman dilimi gelmişti. Asaf... Yarınlarımın sahibi. İçimdeki en güzel yere sahip adam. Kalbim sahibine kavuşuyordu galiba sonunda. ~ Asel Sönmez ve Ali Asaf Kaya Savcı ve pöh`ün hikayesini okumaya hazır mısınız?

Hayatım bir adamın karşıma çıkmasıyla altüst olmuştu. Ona koşulsuz şartsız aşık olmuştum. Daha lisedeydik. Ona günden güne çekildiğimi hissediyordum. Ama çok acı bir gerçek yüzüme çarpmıştı. Onun sevgilisi vardı. Ve ben ondan nasıl vazgeçeceğimi bilmiyordum. Ve işin en garip tarafı arkadaşlarım benim bu aşkı bitirmememi istiyordu. Bu işin sonun da vazgeçmek vardı. Vazgeçip kaybetmek. Veya savaşıp kazanmak...

İnsan salaklıkta çığır açabilirdi, normal yani. Ama bence en büyük salaklık birisine platonik olmaktı. Ben de bu haltı çok güzel yedim. Hem de yan daireydi.

Özün,Saate bakıyoruz. 00.06 olduğunu öğreniyoruz ve telefonumuzu elimize alıyoruz. Sonraki şarkının Mustafa Sandal- Pazara Kadar olduğunu öğreniyor ve WhatsApp’a giriyoruz.Siz: Nasılsın?

"Madem birinizin ölmesi gerekiyordu,o zaman bende birinizi öldüreceğim. Ama endişelenme sevdiğim,bu kişi sen olmayacaksın" Gözlerim kapanmak üzereyken duyduğum birkaç cümleyi de uyandığımda hatırlamak adına aklımda tutmaya çalıştım. "Sonsuza kadar elveda Eymen ve hem hayatına hem de hayatıma hoşgeldin güzelim"bir kahkaha sesi kulaklarımda özgürlüğüne kavuştu.

Bir insan en fazla kaç sene platonik sevebilir. Bir adam için gönlünü kaç sene kapalı tutabilir. Üstelik o aşkın karşılıksız olduğunu bildiği halde sadece hayatını o aşka adayabilir mi? Aslı lise zamanında ilk gördüğü anda aşık olduğu adamı kalbinde tam ONÜÇ senedir taşıyordu. Sadece bir kaç hafta süren sevgililik dönemlerinin ardından onüç sene sadece ona adamıştı kalbini. Üstelik o adamın bir başkasını sevdiğini bile bile. Ona gelmeyeceğini bile bile. Ama kader onları tekrar karşılaştırmıştı. Artık liseli gençler değil. İş kadını ve iş adamı olmuşlardı. Peki bundan sonra onları neler bekliyordu. Onüç sene içinde yaşadığı adam karşısındayken yüreğine söz geçirebilecek miydi Aslı. Peki bu kadının hala kendisini sevdiğini öğrenen Yiğit bu gerçekle ne yapacaktı. Bol dramlı bol hüzünlü bir hikaye ile karşınızdayım. Umarım diğerleri gibi bunu da seversiniz.

İddia üzerine bir aşk. OF! Peşimi bırak artık"dedim. "Peki o zaman bir iddia`ya girelim"dedi. Ondan kurtulmayı o kadar istiyordum ki anlatamam! "Neymiş o iddia senden kurtulamiycaksam söyleme bilel "dedim. "8 ay boyunca sevgili olalım eğer bana aşık olursan sevgili oluruz" dedi. "Ee benim çıkarım ne 8 ay sana katlanıp!"dedim. "Aşık olsun katlanılmaz birisimiyim "dedi. "Of konuya gel benim çıkarım ne?"dedim. "Benden kurtulursun tamamen yok olurum"dedi. Aslında bu teklifi kabul edersem 8 ay katılıp ondan sonunda kurtulucaktım ama kabul etmezsem ömür boyu beni salmazdi. "Peki kabul ediyorum" dedim.

"Keşke..." diye başladığı cümlenin devamını getirmesine izin vermedim. Başımı iki yana sallarken yüzümde acı dolu bir gülümseme belirdi. " Keşke yok artık." Dedim vurgulayarak. "Geride kaldı. Keşke dediğin her şey de geride kalanlar değil mi zaten?" "Biz çok geride kaldık Türker." dedim, gözlerine bakarken. " Doğrudur." Dedi başını sallarken. Elindeki sigara ucuna kadar yanınca izmariti yere atıp gözlerimin içine baktı. " Ama unuttuğun bir şey var Firuze." " Sen ve ben hiç olmadık ki geride kalalım." Canımı daha ne kadar yakabilir diye düşündüğümde o bir şekilde ve en kötüsüyle yine karşımdaydı. 26.01.2024 Cuma, 00.27 Kitappad yayınlama tarihi: 23.07.2024, Salı. 00.56

Wattpad`den ulaşabilirsiniz.. "Bir adam ile yara bandının hikâyesini hiç duydun mu?" diye sordum meraksız bir tonda. Çünkü anlatmak istediğim sıradan bir hikâye değildi, kendi yazdığım bir hikâyeydi. Yüzüne bakmadığım için ne tepki verdiğini görememiştim ama onu tanıdığım kadarıyla -bu da çok uzun bir zaman dilimine tekabül ediyordu- şu anda hafif çatık kaşlarıyla bana bakıyor olmalıydı. "Hayır," dediğinde sesinde bariz bir sorgu vardı. Onunla konuşmaktan kaçındığımı çok iyi bildiğinden onunla sözlü iletişime geçmiş olmama oldukça şaşırmıştı. "Bir gün bir adamın kolunda ufak bir yara açılmış." diye başladım çatallı sesimle konuşmaya. "Çok ufak bir yaramış ama, öyle hastaneye gitmesine gerek yokmuş. Küçük bir sıyrıkmış sadece." Kalbim acıyordu. Keşke bu şekilde gelmesiydi bana. Böyle gelmeseydi. Hafifçe yutkundum. "Bir yakınından yara bandı istemiş. Kapatmış yarasını o yara bandıyla. Kısa bir süre birlikte yaşamışlar mecburen. Birkaç gün içinde iyileşmiş adam ve kolundaki yara bandını bir an bile düşünmeden atmış çöpe. İhtiyacı olduğunda hemen sarıldığı yara bandından iyileştiğinde hemen kurtulmuş." Sustum, çünkü devamını getirmek zordu. Ona hayır demek çok zordu. Hafif ıslanmış gözlerimi tekrardan gözlerine çevirdiğimde onun hâlihazırda bana bakan gözleriyle karşılaştım. Gözlerinin içine bakarak devam ettim. "Olan da yara bandına olmuş. Temiz, tertemiz yaşamı bir çöpte sonlanmış. Çok zaman geçmiş, en sonunda biri bulup temizlemiş." Keyifsizce tebessüm ettim bir anlığına dolu dolu gözlerimle. Gözlerimdeki bakışları dudaklarıma düştü. "Eskisinden daha iyi, daha temiz görünüyormuş artık. Ama..." Gözlerimiz birleşti. "İçi paramparçaymış." "Dilara..." Bu gece ikinci kez kestim sözünü. "Ben yara bandının yaşadıklarını yaşamak istemiyorum."

Ladin_212:Çocuğumun babası evimin direği olur musunuz? Olmazsanız anlarım ama sizin gibi birini bulmuşum bırakmam haberiniz olsun Alex10_19: sapık olma ihtimaliniz var mı? Ladin_212: Sadece size gönlünü açan biriyim beyfendi nasıl sapık olabilirim

Ozan: Elif, seni çok seviyorum. Elif: Biliyorum, gece boyunca en az yirmi kere söyledin. Ozan: Sıkıldın mı? Elif: Hayır, duymak için onca zaman bekledim. Sıkılır mıyım hiç? Ozan: Çok iyi çünkü her gün, her an, her saniye duyacaksın.

İstanbul’un her bir köşesinde ard arda cesetler bulunmaya başlanır. Tüm ülke ayağa kalkar. Herkesde korku ve panik hakimdir. Birbiriyle alakası olmayan bu insanları birbirine bağlayan tek şey kanlarında ne olduğu saptanılamayan tuhaf bir maddedir… İstanbul’un bir seri katili mi var? Katil kurbanlarını nasıl seçiyor? Maktüllerin kanlarında bulunan bu madde ne? Komiser hızla odaya girdi. “Başkomiserim maktülü araştırdık.” “Eeee kimmiş? Neciymiş?” “Başkomiserim bir bilgiye ulaşamadık.” “Anlamadım?” “Başkomiserim, maktülün ne adını bulablidik ne ailesini ne de işini. Adamın hiçbir yerde kaydı yok. Hiçbir mobese kamerasında gözükmüyor. Sanki hiç doğmamış, sanki hiç yaşamaış gibi. Sanki…sanki bu dünyadan değil gibi…”

İçimde büyük bir savaş var. Kazanının ya da kaybedenin kim olduğu bilinmeyen bir savaş. Bitmek bilmeyen o mücadele. Ya bu savaş sonunda kendimi yok edeceğim, ya da bir anka gibi küllerimden yeniden doğacağım. Çaresizlikle ne olacağını bekliyorum. Bu içimdeki savaşın geçmesini bekliyorum. Peki ya savaş son bulursa, ben en dibi bulupta bir daha o dibten çıkamazsam. O zaman ne olacak? Birisinin gelip beni kurtarmasını mı bekleyeceğim? Geldiğini sandığım kişinin beni en dibe sokup bir daha da o dibten çıkamayacağımı bilene kadar bekleyecek miyim? Hiçbir şey kesin değil. Hiçbir şey belli değil. Sadece sessizce bekleyeceğim, çığlık atsam bile sessizce atacağım. Ama yine de bekleyeceğim. Bu içimdeki savaşın bitmesini sessiz çığlıklarımı atarak bekleyeceğim.

(Kitabımızda ana karakterimizin kendi ağzından bir kesiti okuyacaksınız. Bu sizin kitapla ilgili düşüncelerinizi oluşturacağına inanıyorum. Bu benim ilk kurgum o yüzden hatalarım olabilir. Müsama göstermenizi rica ediyorum. Ayrıten ek olarak bir tanıtım daha olucak ) Türlü türlü işkenceler, çığlıklar ,inkar etmeler ,tövbeler, yalvarışlar,küfürler ,inlemeler , mümkünse son sözler ve en sonunda kanlı Parçalanmış birer Ölü beden olurdu . Hiç şaşmazdı. Sıra kendimi temizleyip uyumak ve yarını beklemekti .Yarın diger günler gibi olacaktı. Bir ceset ve gerçekler. İntikamı alınmış bir masum kız ve kimine göre psikopat bir seri katil kimine göre haklı olan bir savaşçı hükümete göre sorumsuz bir suçlu. Kimler için her kimsem, o olacaktım. Hiçkimse bu seri ölümlerin ortaya çıkarılan acı gerçeklerin benim! bir savcının başından geldiğini bilmeyecekti . Türkiye yeni bir güne uyanıp yine yeni bir gündemle meşgul olacaktı. Yarın yine normal bir günüm olucak normal bir insan , adaletin peşinde olan bir savcı olacaktım . Hala adaletin peşindeydim sadece yargılama ve cezalandırma anlayışım farklıydı . Hepsi bu kadardı . Hiçkimse kanlı ve karanlık geçmişimi ve yaptıklarımı bilmediği gibi bunuda bilmeyeceklerdi. ______________________________ Yukarıda okuduğunuz kesit ana erkek karakterimizden bir kesittir. Bu arada bir bilgilendirme ve uyarıda bulunmak isterim. Okuyacağınız hikayede sansürlenmemiş şiddet,cinsel içerik bolca küfür ve argo kelime bulundurmaktadır . Cinayet sahneleri ayar sizde bir rahatsızlık uyandıracaksa dikkatli olmanızı öneririm. Hassas kişilerin bu hikayeyi okumasını pek önermiyorum. Nedenide şöyle ; Kurgumuzda adalet anlayışı görecelidir. Pek çok yerde ağlayabilir sinir krizleri geçirebilir. Ana karakterimize hak verebilir veya onu kınayabilrisiniz. Ana karakterimizin ahlaki bakış açısı ,adalet anlayışı,insanlara bakış açısı bir psikopat olduğunu size bağırarak söyleyebilir . He! birde birine olan platonik aşkıyla yaptıkları pekde kabul edilir cinsten değil . Karakterimizn travmatik geçmişi nedeniyle geleceğini oluşturmasını okuyacaksınız .

O gün onu ilk gördüğümde bunun son olmayacağını biliyordum. Herşey bittiğinde onu tekrar göreceğimi biliyordum. Ama onu gördüğümde sonrasında ona aşık olacağımı ve onun için hayatımı mahvedeceğimi bilmiyordum. Başka bir aşkta demişlerdi. Ama ben başka bir aşkta yine onu görmek istiyordum. " Başka bir aşkta görüşürüz."

Merhaba ben Açelya bu benim hikayem. Her şey o gün başlamıştı , o mektubun gelmesiyle... Ablam bana hep bir şeye çok inanırsan olur derdi , bende kurtulacağıma inanmayı tercih ettim . Ailem berbat insanlardı , ne benimle ilgilenir ne severlerdi (şu an hayatta olsalar bence yine aynı şey olurdu). O gün 11lerdeki o çocuğu görünce garip bir hissiyat oluştu içimde nerden bilebilirdim ki kurtuluşum olacağını . Eve o gün bir mektup geldi...

Canavar ve Küçük kızın Masalı Kötü Son la bitmektedir.

Kardelen psikolog olmaya çalışan bir üniversite son öğrencisi. Ek iş olarak çevirmenlik yapan tatlı bir kızdır kardelen. Ancak kaç senedir platonik olduğu bir çocuk vardır... Selamlarrrr. Ben ceylin kitap okuyup yazmayı çok seviyorum. Aslında birçok kurgum var. Eğer platonik mi desem sevilirse diğer kurgularımı da bu uygulamaya ekleyebilirim. Sınav haftaları dışında her hafta atmaya çalışırım. Şimdiden teşekkürler.

Yüzbaşı Cihangir Kurt & Doktor Figen Demirhan Kurt’un gölgesindeki Serçe

bilmem kaç yüz kişi içinden, gördüm deli gözlerini birden. belki tanımazdım seni o konsere gelmesen. MERAS grubunun gitaristi Baran, konserlerine gelen seyircilerden birini beğenmiştir. ☾☼✩°｡⋆⸜ 🎧✮ 190423 - 280923 © 2023 temmuz I @madslice yaz kurgusu - mini kurgu

Lan daha yazmadim kitabi ne aciklamasi🥺💅

Bu hava, gökyüzü,mavisinde kaybolduğum deniz her şey bana artık yabancı geliyordu. Ailem kalmamıştı. Tek başıma yapayalnız bu şehirde nefes almaya çalışıyordum ama sanki biri ellerini boğazıma sarmaşık gibi sarmış beni boğuyordu. Babamın katilini bulmadan rahat bir nefes alamayacaktım.

Aşklar susmaya gelmez, haykırmalı insan. Hatta aşık olmak için çokta geç kalmamalı. Hayatın zorlu koşullarını elbette yaşamalı ama aşkı bulduğunda ona sıkıca tutunmalı ve hayatını onunla güzelleştirmeli. Onu haykırmalı, tamamen ona bulanmalı. Görünmeyen sevgiyi adında bile taşıyan Nihan Mihre ve biricik sevdiği Efe Alp`in, kaybettiği ve kazandığı zamanlara küçük bir göz atmaya ne dersiniz? 2 bölümlük kısa bir hikayedir. İlerleyen zamanlarda kısa özel bölümler gelecektir.

Güney kolejinin öğrencisi olan Miray’ın kendisinden bir sınıf büyük olan platonik olduğu çocuk Kerem’e olan aşkı ve önüne çıkan engelleri nasıl aştığı yada aşamadığını okumaya ne dersin?( Bir süre sonra kendini Miray sanmaya başlayabilirsin :D )

Elçin lisede Koraya platoniktir bunu Koray bunu duyduğunda Elçini küçümser ama bilmiyordur ki sonra o aşık olacaktır.

Hayatınız normal maraton halinden hiç beklemediğiniz bir şekilde karşınıza birinin çıkmasıyla nasıl bir yol izlediğini düşündünüz mü hiç hele ki hayatınızda konuştunuz başka birisi varken işte bu seyiri görmek istiyorsanız buyurun hoşgelniz .

❝Şafak geceyi sonlandırıp güneşi doğurduğunda, kötülüğün hükmü biter, iyiliğe baş eğmek zorunda kalır, Alba. Sen kötülüğü bitiren o şafaksın.❞ Herkes masum doğardı. Peki ya kötüler? Onlar masum doğduklarının farkında değiller miydi? İyiyi görmedikleri için mi kötülerdi? Yoksa kötü olmak mıydı seçimleri? Her ne olursa olsun, iyinin güzelliği karşısında kötülüğü unutmak isteyecekleri kesindi. Lotte Martin, 21 yaşında İngiliz bir ailenin tek çocuğudur. Ailesinin, yıllar önce evlerinde çalıştıkları İtalyan aile Perottiler`in gayrimeşru oğlu Diego`yu evlat edinmesiyle başlayan hikayesi, Lotte`nin hayatında büyük değişikliklere sebep olur. Mateo Perotti`nin, abisi Diego`nun eve dönmesi için Londra`ya gelmesiyle başlayan olaylar, dağdan yuvarlanan küçük bir kartopunun giderek büyük bir çığa dönüşmesi gibi büyür.

Sensedim: Susamak gibi. Sensiz kaldım, sana hasret kaldım, seni özledim...