Kitap Tür Kategorileri

‘’Bileğindeki simgeyi görmüş müydün?’’ Füsun, dosyalara dalmıştı. ‘’Ha?’’ diye kaldırdı başını, alıktı. ‘’Balık,’’ Parmaklarını saç diplerinde gezdirdi. ‘’Simgeyi diyorum, Füsun. Kurbanın?’’ Füsun’un gözleri kocaman açıldı. ‘’Şaka yapmıyorsun değil mi?’’ Pars kafasını iki yana salladı. ‘’İnanmıyorum, yine mi…’’

Geçmişten yaralı bir kız birdenbire hayatında beliren yabancı ve belirsiz bir adamın ihtirasıyla karşılaşırsa ne olur? Peki ya geçmişte kaldı sandığımız insanlar tamamen geleceğimizi belirlediyse. O zaman ne olur? Geçmiş her şeyi altüst edip geleceklerini belirleyecekti peki onların kaderini değiştirebilecek miydi? Kader geçmişe mi bağlıydı, yoksa geçmiş kaderin iplerini tamamen eline mi almıştı? Kuklalar kimdi o zaman? O kuklaların iplerini tutan onlar mıydı, yoksa bu düzende onlar sadece birer kukladan mı ibaretti? İllegal bir düzen vardı. Düzeni kuran kişi belliydi. Onlar ise tamamen bu düzene hapsolmuştu. Biri yakıp yıkmak için girerken diğeri bu düzenin içine doğmuştu. Birinin diğerine ihtiyacı vardı, diğeri ise ona bağımlıydı. Her şey gizli bir savaştan ibaretti. Her şey içinde bulundukları düzen gibi belirsiz ve karmaşaydı. Bu karmakarışık savaşın içinde kimler oynayan ve kimler oynatılandı? Kimlerin aldığı tek bir nefes kimlerin izni dahilindeydi? Kimler kimlerin hayat ipini ellerinde tutandı?

Onun adı yasaktı. Beynime de kalbime de ruhuma da yasaklamış olmalıydım.

İşin aslı hayatım tam bir fiyasko olma yolunda ilerliyordu.

Wattpad`deki Bölümlerin Devamı

🔪 İki ölüm, Arafta kalmış bir ruh, Huzura kavuşmanın tek yolu katili bulmak.

İclal, Mardin`in köklü aşiretlerinden Meran ailesinin en büyük kızıdır. Çevresindekilerden farklı olarak; kurallara uymaktansa kendi kurallarını yazarak yaşamayı tercih etmiştir. Ancak bulunduğu coğrafyanın bedelini ödemek mecburiyetindedir. Berkay, Mardin`in bir başka isim yapmış aşireti olan Karaevrenler`dendir. Lise yıllarında ailesini bırakıp yurt dışına çıkmıştır. Kendini töreye göre değil, farklı kültürlerin farklı medeniyet anlayışlarına göre yetiştirmiştir. Ancak geride bıraktığını sandığı hayatı, ansızın, onu yeniden çağırır. Günlerden bir gün, aralarındaki kan davasını bitirmek isteyen Meran ve Karaevren aşiretleri kan berdeli yapmaya karar verir. Fakat planlamadıkları bir şey vardır: Berdeli gerçekleştirmek için töreye kurban vermeyi düşündükleri İclal ve Berkay, aykırı kişilikleriyle yıllardır süregelmiş olan formatı bozacaktır. "Bir varmış bir yokmuş diye başlar mutlu sonla biten masallar. Bizimki bir zamanlar diye başladı."

Bir metres hayatta kalmak için ne yapmalıdır? Nazlı Arslan gözlerini açtığında öldüğünü biliyordu. Cehenneme düştüğünden emindi. Zindanda, elleri kelepçeli olarak uyandığında artık kendi zamanında olmadığını biliyordu. Bir şekilde öldükten sonra okuduğu kitabın ölen yan karakterinin bedenindeydi. Şimdi yakaladığı ikinci şansı kaybetmemek için onu görmezden gelen kraldan ve onu öldürmek için fırsat kollayan ana karakterden uzaklaşmalıydı. Tabi bu beklediği kadar olmayacaktı. Veliaht Prens Jason sonunda ülkesini savaştan başarıyla çıkarıp kral tacını taktığında yapması gereken acil bir görevi vardı. Yanında duracak bir kraliçe bulmalıydı. Aşka dair bir umudu yoktu. En yakın arkadaşının karısına duyduğu derin hayranlık dışında hiçbir kadından etkilenmemişti. Ülkesindeki herkes çocukluk arkadaş Prenses Jenina`ya hayranken onunla evlenmekle ilgili şüpheleri vardı. Yine de en mantıklı karar gibi görünüyordu. Ta ki yenilen krallığın gönderdiği prenses saraylılar tarafından metres ilan edilene kadar. Şimdi çocukluk arkadaşını kraliçe yapmalı ve istemediği bir kadını sorun çıkarmaması için göz altında tutmalıydı. Bir gün her şeyin değişmesiyle duygular karışacak, ülke yeniden karmaşaya sürüklenirken Kral Jason desteği hiç ummadığı bir yerde bulacaktı.

Yağmur, her zaman buluttan yağmaz. Güneş, bir kez olsun gece de doğar.

+18 Fiyatlarının paha biçilmez olduğu mobilyalardan oluşan kocaman bir yatak odasında tutsak olduğumdan mıdır içimdeki bu kapana kısılmışlık? Ya da altın kafesteyken bile çöplüğümü özlediğimden midir? Aklıma o mavi gözleri geldi. Ondan nefret ediyordum. Beni zorla kendine bağlayarak ona aşık olmamı bekleyecek kadar kafasızdı. Bana aşık olduğunu söylüyor ama aynı zamanda beni tutsak ediyordu. Ben tutsak olacak kadın mıydım? Asla! Bunları düşünürken sinirle elimi yere vurdum. Aylardır tek bir kelime etmiyordum. Konuşmayı unutmuş bile olabilirdim. Bu evde benliğim solup gidiyordu. Sayısız kez kaçmaya çalışmıştım ama nafileydi. Adam her yere koruma koymuştu. Ne zaman bir plan yapsam planım alt üst oluyor, her seferinde dönüp dolaştığım yer bu oda oluyordu. Ben bu düşüncelerle boğuşurken bir ayak sesi duydum. Kapı yavaşça açıldı, içeriye giriyordu. Arkamda sakladığım bibloyu sıkıca tuttum. Odada tek bulduğum sert cisim bu bibloydu. Bir... İki.. Ve üç... "Konuşmayacak mısın?" Aynı onun gibi ben de hissiz bir şekilde yüzüne baktım. İçimden `şimdi görürsün sen konuşmayı` dedim. Onun beklemediği anda elimde tuttuğum bibloyu tam kafasına attım. Bam! Lanet edilecek kadar hızlı refleksi ile eğildi. Biblo büyük bir sesle birlikte onun kafasını kıracağı yerde kapıyı paramparça etmişti. O da ben de şok olmuştuk. Kendini hemen toparladı, her zaman dağılan ben toparlanan o oluyordu. Benimle alay eder gibi gür bir kahkaha attı. "Ben ancak istediğimde ölürüm güzelim..."

Melisa iç mimar olarak çalışıyordu. Bir gün şirketlerinin battığını ve işsiz kaldığını öğrenince bir de annesinin rahatsızlığı yüzünden borçlarla boğuşurken her zaman küçüklüğünde gittiği dedesinin yanına gider. Orada Ateş`le tanışır. Ateş, büyükannesinin isteği üzerine evlenmek zorundadır çünkü dedesi, Ateş ve abisi Yiğit için kim aşık olduğu kadını getirir evlenirse şirket onlara kalacaktır... Bu hikaye Ateş ve Melisa`nın hikayesi. Bu hikayeyi okumak istiyorsan kitabıma bir göz at derim. Beğeneceğine eminim :)

Ali asaf ve Eylül lün hikayesi

Asriyal adında küçük, sevimli ve renkli canlıların bulunduğu bu boyutta her bir asriyalin tek bir görevi vardı. Her yıl yeni yetişkin olan bir asriyal bu görev için görevlendiriliyordu. Görevleri ise dünyaya gidip seçilen kişiye şans defterini verip hayatlarını değiştirmek. Bu defter ise içine yazılanları günü geldiğinde kitabın kendi evrenini oluşturuyor ve yazar yazdığı karakterin yerine geçiyor. O defterlerden birini de asriyal Monton dünyaya geldiğinde asıl sahibine veremiyor ve bunun için de defterin yeni sahibini belirleyip ona vermek için uygun zamanı bekliyor. Açelya küçüklüğünden beri bir yazar olma hayali ile yaşıyor ama annesinin ölümünden sonra artık yazmayı da bırakmıştı. O gece kendisini sevmediğini söyleyen bir adam için ağlarken Monton sayesinde yeni bir hayat yaratır kendine. Kitabına ise "Birisini sevecek olsaydım onun nasıl bir kişi olmasını isterdim?" diyerek başlayacak. Ve o gece Ateş Aktan`ı kaleme alacak. Açelya hukuk öğrencisi, Ateş de ülkenin en genç ve başarılı olan savcılarından birisi. Ateş mezun olduğu okuluna rektörünün ısrarı sonucunda konuşma yapmak için çağrılır ve 3 ay boyunca yanında staj alması için bir öğrenciyi seçmesi istenir. Yapılan kura sonucunda da Açelya seçilir. Açelya da tabii bu sıralar kitabının evreninde olduğunu bilmiyordur... Açelya yazdığı kitabın akışını her bozduğunda ya da sırrını birine açıkladığı zaman başına korktuğu bir olay geliyor. Kediler, yükseklik, kapalı alanlar, sevilmediğini duymak... Kitabına sadık kalmadığı için de hepsi sırayla başına gelecek.

Canan, ailesi tarafından yetimhaneye bırakılmış ve yaşını doldurunca yuva bildiği yetimhaneden ayrılmak durumunda kalmıştır, ama aile bildiği yetimhane müdürü Sevda, ve Sevdanın oğlu Selim, ona dışarda da kol kanat germeye devam eder. Canan, Selime bir dost gözüyle baksa da Selim Cananı canından bile çok sevmektedir. Yıllar sürmüş sevgisi ama Canan ona asla o gözle bakmaz diye duygularını içine gömmüştür

Sevgim nefrete dönüştüğünde kalbimdeki yorgunluk hayatın bana verdiği bir hediyeydi, belkide..

Gözlerinin içindeki karanlığa çekme beni, lakin benliğimi kaybetmek seni kaybetmek demek.

Merhaba Canlarım Eşsiz Savaş Ruhu 5 seridirsi Eğer ilk kez başladıysaniz Eşsiz Savaş Ruhu Ana bölüm yani birinci kitapdan devam edin 4 seriyi bitirdiyseniz burdan Devam edin Canlarım Qin nan Macerasına son gaz devam Canglan Kıtasında bir kural vardı: Yalnızca Dövüş Ruhunu uyandırmayı başaranlar gelişim yolunu takip edebilirdi ve Dövüş Ruhu`nun rütbesi, uyandırıldığında belirlenirdi. Linshui Şehrinde doğan Qin Nan, büyük yeteneklere sahip olan ve gelecekte büyük bir uygulayıcı olması beklenen eşsiz bir dahiydi. Ancak en düşük seviye Dövüş Ruhu`nu uyandırdığında işler değişti ve bu da onun çöp olarak görülmesine neden oldu. Şans eseri, Qin Nan genç yaşta bir yıldırım ışınına çarptığında tesadüfen sıralamada yükselebilen ve Canglan Kıtasının nihai kuralını çiğneyen atavistik İlahi Savaş Ruhu`nu elde etti. Dövüş Ruhunun büyük bir sırra sahip olduğunu bilmiyordu ve bu sır, İlahi Savaş Ruhu`nun hikayesi hakkında daha fazla şey öğrendikçe açığa çıkmaya devam edecekti. İlahi Savaş Ruhunun ardındaki sır nedir? Canglan Kıtasının laneti nedir? İlahi Savaş Tanrısı tam olarak kimdir? Çeşitli rakiplere karşı savaşarak, düşmanlarını zekanızla alt ederek ve gizemleri açığa çıkaracak yanıtları arayarak yolculuklarında Qin Nan ve arkadaşlarına katılın! "Usta, lütfen Dokuz Cennete karşı savaşırken beni de yanında götür, olur mu?"

Hüzünlü bir aşk romanı...

Nereye vur, kaç ve saklan? Uslanırım, adam akıllı bir kız bulsam. O gün gelene dek, bu eğlenceden bıkmam. Eylemlerim devam eder, evlenmeden durmam.

Şûrîde: Farsça bir kelimedir. Yanık, yanmış olan, tutuşmuş, perişan, karışık anlamlarına geldiği gibi tutkun, aşık, meftun içinde kullanılır. Elzem&Aslan

Ablasının ihanetini kabullenemeyen Kader, kendini eve kapatmıştır. İhanetin üzerinden altı yıl geçmesine rağmen geçmiş, Kader`in peşini bir türlü bırakmıyordur. Kader, acılarla dolu geçmişiyle savaşırken birde geçmişin tozlu sayfalarının arasından gelen gizemli adamla hayatı altüst olacaktır.

`kaybedersen kızarım` dedi Efil, yaptığı gülü uzatırken. Rüzgar kaybetmezdi.. "kaybedersem asıl ben kendime kızarım" dedi. yıllar sonra Efil`in ona uzattığı minyatür gül, boynundaki kolyeydi. onu hiç kaybetmemiş, aksine onu kolye yapmıştı. ..

19 yaşında kimsesiz kalan inci amcasının onu zengin bir ağaya satması -"Bana bak sen nasıl orda benim sözümü dinlemeden o odadan kalkarsın hee" Sırtıma kemerle dövmeye devam ediyordu acı çığlıklarımı tüm ev duyuyordu ama kimse amcamı durdurmuyordu. Bir anda saçlarımı tutup -"Bana bak o evlilik  olacak ben seni 15 trilyon karşılığında sattım kabul etmesen seni o anne ve babanın yanına gömerim bunu o kafana sok o ağayla evleneceksin." -"Hayır evlenmem ben o adamla" -"Bak beni deli etme evleneceksin yoksa seni başka işler için çalıştıracağım"

Karanlık ve soğuk bir odada uyandığında neden orada olduğunu bilmiyordu.Tek bildiği onu bu odaya hapseden adamın babasından almak istediği bir intikam vardı tabii bir de kaybolmak üzere olduğu okyanus Mavisi gözleriKaranlık olan dünyası, acımasız bir adamla daha fazla karanlığa gömüldüğünde kaçacak bir yeri yoktu artık. Ta ki; içi karanlık olan bu adamın Okyanus rengi gözlerinde nefes almaya başlayana kadar ..

"Yaşamak ölmekten çok daha fazla cesaret gerektiriyor."En mutlu insan bile hayatında en az bir kere kendi cenazesini hayal etmiştir. Ona istediği ilgiyi ve sevgiyi verememiş insanların pişmanlık içinde yanarken ağladıklarını görmek ister. Bunu herkes hayal etmiştir. İstisnasız herkes;"Keşke ona 'nasılsın' diye sorsaydım."

Bir kitap yazdığını düşün. İçindeki krallık; entrikası bol, kardeşlerin bile birbirine düşman olduğu, taht için birbirleriyle mücadele ettikleri bambaşka bir evrende. Her kitapta olduğu gibi bunda da bir baş karakter var elbette. Günü geldiğinde tahtı alıp tacı giyecek, yeni kral olacak bu prens için her şey yolunda. Peki ya kitabın kötü adamı olarak yazdığın başka bir prens, öleceği gün odanda belirir ve kaderini değiştirmen için seni kitabın içine çekerse?

Çirkin kızlar da sevilmek ister ve her öpülmeyi bekleyen kurbağa prens olmaz.

- Şemşamerlerin içine girdi oğlum top, atan alır! - Atıf doğru söylüyor, atan alır! - Alırım ki! Gözde abisine göz devirmiş ardından yedi yaşında bir çocuk ne kadar cesur olabilirse o kadar cesaret ile ayçiçeği tarlasına ilerlemişti dikkatle. Peyami dede onu görürse bir miktar kızabilirdi. Geçen ay topu kaçan çocuklar ondan korktukları için girip alamamışlardı. Yaşlı adam saatlerce tarlayı izlerdi boş boş, haliyle herkes onun meczup olduğunu düşünür biraz da tırsarlardı. - Ne arıyorsun orada ufaklık? Gözde olduğu yerde kalırken yakalanmış olmanın verdiği utançla abisinden yana baktı. Kaçmıştı hainler. Onu annesine şikayet etmeyi aklının bir köşesine yazarken mahçup şekilde gülümsemişti. Belki masum bir çocuk olduğunu anlarsa Peyami dede ona kızmazdı. - Top, şemşamerlerin içine kaçtı da.. Onu almaya geldim. - Günebakan. - Ne? Peyami dede yüzündeki silik tebessüm ile mırıldandı sakince. - Günebakan onların adı, her daim güneşe bakarlar. Afallayan küçük kız mırıldandı şaşkınca . - Ama onların kafası yok ki, hatta gözleri de yok. Güneşi nasıl buluyorlar? Peyami dede cevap vermeden önce kırmızı topu uzattı küçük kıza. - Hissederler mutlaka, seveni ve hayat vereni hissederler. Gözde onun ne demek istediğini anlamasa bile gülümsedi kocaman. En azından ona kızmamıştı. - Teşekkür ederim. Bir cevap beklemeden bahçe kapısına koşturdu kucağındaki top ile. Annesine şikayet etmesi gereken bir abisi vardı. Gidişini sessizce izleyen Peyami dede bakışlarını tarladan yana çevirdi. Tutunduğu tek şey bu değil miydi? Özlemini sessizce fısıldadığı günebakanları izlerken titrek bir nefes aldı. Ondan öğrenmişti tüm bunları. Onu taklit ediyor, kavuşacağı anı bekliyordu her saniye. Gece olduğunda başını bükenler içinde yanlızca günabakanlar yoktu..

Amerika `da gençler arasında ünlü olan, fantasik ve romantik kurgu yazarı Marie Adams yirmi yedinci yaş gününde, en yakın arkadaşı Vanessa Miller ile yaşandığı evin  kapısında gizemli bir paket bulur, bu  paketin içinden kara kaplı bir defter çıkar. Defteri pek önemsemeyip köşeye kaldırırlar fakat defter ikisinde rüyasına girer ve bir kabusla uyanırlar. Gece yarısı defteri okur ve sabah hiç beklemedikleri bir yerde uyanır ve hiç beklemedikleri şeyler yaşarlar. "İkiniz de kaderi bağlı buna, belki bulacaksınız eksikliğinizi sonunda."

Bilinmeyen Numara:Yağmuru sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Kedileri sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Kitapları sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Oyunları sevdiğin gibi seni seviyorum, Bilinmeyen Numara:Senin sevdiğin her şeyi seviyorum, senin sevdiğin şeyler yaşama sebebim oldular. Bilinmeyen Numara:Temmuz yirmi dördü, hayatımı Temmuzun yirmi dördünde girdin. Bilinmeyen Numara:Yaşama sebebim oldun. Bilinmeyen Numara:Temmuz yirmi dört, 09:23 saati seni ilk görüşüm, okullar açıldığında bizim sınıfa geleceğin aklımın ucundan geçmezdi. Bilinmeyen Numara:Ertesi gün intihar edecektim, yaşamak istemiyordum. ❝Benimle kalacağını bilseydim beni tekrar unutmana rağmen seninle kalırdım;Başka bir isimle, çünkü sen beni asla hatırlamadın. ❞ ©20.05.23|İnviernonoctis KAYBEDENLER SERİSİ, birinci kitabıdır.