Annesinin ölümünü sessizce izleyen küçük bir kız çocuğu. Annesinin ölümünden sonra sessizliğe mahkum edilir. Konuşmak yasaktı... Ağlamak yasaktı... Gülmek yasaktı... Korkmak yasaktı... En büyük yasaklarla kalede büyüyen Lidya, annesinin intikamını almak için yemin eder. Bu ölüme sessiz kalan herkesin cehennemî olacaktı. Kapak: Pinteresten alınmıştır.

Bütün sessiz çığlıklarımı buraya gömeceğim kimse duyamasın diye -ki sanki sesim çıkıyormuş gibi- ama en çok da burada anlayacaklar beni inanıyorum…

Sitemlerim rüzgar gibi savrulsun dört bir yana, Gökyüzüne haykırışım yankılansın dağlarda...

Okumak bir başkasının gözünden dünyaya bakmaktır. Denemelerimi okurken bu sefer de dünyaya benim gözümden bakmış olacaksınız. Düşüncelerimiz arasında benzerlikler ya da farklılıklar olacak, zaten güzel olan da herkesin birebir aynı olmaması. İyi okumalar

Dudakların mühürlü olduğu bir yerde özler de susar mı?

Daha okula giderken o minik omuzlarında sırt çantasını taşıyamayan küçük kız o yaşında o çantasına nice acılar koyup taşımaya mahkum bırakılmıştı. Karşısına çıkan çoğu insan kimisi sırtına yük kimisi de yoluna taş olmuştu. Günüydoğunun sıcak rüzgarı onu İstanbula kadar savurmuştu. Denizin olmadığı o şehirden gelip şimdi eli kolu bağlı o korktuğu sulara atılmıştı. Peki sırtındaki bunca yüke rağmen batıcak mıydı, bacaklarındaki o titremelere rağmen o denizi alt edebilecek miydi. Ya da çoğu insan gibi deniz onu da içine çekip en derinliklerine mahkum edicekti.

Bir gece yarısı bir gökdelenin tepesinde saçları savrulan genç bir kız... Ne istediğini bilmeyen, tek bildiği gitmek istediği olan o kız... Kimsenin sevmediği biri olarak büyüyen bu kız artık daha fazla dayanamıyordu. Son istiyordu bomboş geçen hayatına. Çünkü nefes alıp vermek hayatta yaşadığın anlamına gelmezdi. Yaşamak nefes almak ve vermek ise yaşamak değil muş gibi yapmaktı sadece. Varsın ama yoksun gibi. Ve işte o gece hayatı nefes alıp vermek dışında bir şeye kapı araladı. Yaralarından tutan birine rastladı. Zihnindeki sessizliği duyan birine... Artık yaşaması için bir sebebi vardı ve zamanla daha fazla sebebi olacaktı... Bu hikaye hayatının anlamsız ve boş olduğunu düşünen, belki de yalnızlıktan kafayı yemek üzere olan, aynı bu hikayenin yazarı gibi kendi içinde kaybolan herkese umut olması dileğiyle yazılmıştır. Ve unutmayın hayat bazen sona geldik dediğiniz anda başlar...

Bir kızı babası tarafından istismara uğraşmasıyla ve annesinin babasında korktuğu için ses çıkarmamasıyla başlayan bir kitap ileri zamanlarda evden kaçan bu kız sokaklarda yaşamaya çalışırken her yerden babası tarafından aranılıyordur babasında zengin bir iş adamıdır bir sürü korumaları ve çalışanları vardır ve bu korumalarindan biri bu kızı bulma emri almıştır koruması adamın çok güvendi sağ kolu olan çocuk her şeyi bilir neden kaçtığını o evde ne olup bittiğini...

Çocuklarıma siyonistlerden neden nefret etmesi gerektiğini 7 Ekim itibariyle tanıklığımla anlatmak istediğim, benim gözümden belgesel niteliğinde bir kayıt defteri olacak.

5 yaşında babası ölen bir kızın hikayesi ve onu tekrar dan hayata tutan adamın hikayesi

bir gece ansızın kendi gölgende keşfettiğin aşktın yasak tohumları