Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yüreği yanan adam sevdası için her acıyı çekmeye hazırdı. Gerçekleri öğrendiğinde ise yandığı kadar yakacaktı… “Baktım ki sen gelmiyorsun, sevdiğim… O halde ben de senin yanına gelecek her yolu denerim…” Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Sevdiği adamın acımasız sözleri üzerine okumaya gitti ama döndüğünde öğreneceği ve göreceği gerçekleri kaldırabilecekmiydi.

Anka timinin yüzbaşısı bir gün operasyonda şehit düşer ve Time başka bir yüzbaşı atanır. Batu Soykan Time geldikten sonra olaylar başlar. ~ Biz Kimmiydik? Yüzbaşı Batu Soykan Kıdemli Üsteğmen Alara Sarp Teğmen Yiğit Aslan Asteğmen Levent Özkan Astsubay Kıdemli Başçavuş Erdal Bayrak Astsubay Başçavuş Hakan Sönmez Astsubay Kıdemli Üstçavuş Yusuf Bozkurt Astsubay Üstçavuş Doruk Şahin Astsubay Çavuş Aras Toprak Biz ANKA Timiydik. Her şeye rağmen ayakta duran, savaşmaktan vaz geçmeyen, Küllerinden yeniden doğan o ANKA`ydık.

"Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

Ben Gülce, Ailemi bırakıp da geldiğim Karadeniz`de, hiç bilmediğim bir memlekette öğretmenlik yaparken, tam da yapayalnız kaldım dediğim anda, birisinin ailesi olmak için adım atmıştım buralara. İkinci bir aile, bir sürü arkadaş ve bir yaren kazanacağımı bilmeden. Ve birinin yareni olacağımı bilmeden...

Babasının ve Abilerinin görev yaptıkları şehire atanan Asena,Silopi`de beklenmedik bir şekilde hayatının aşkını bulacağından habersizdi.

Yüzbaşı Feza Duman, biyolojik ailesine dair tek izin peşindeyken tayinini Şırnak`a aldırır. Geçtiği dağ yolunda karşısına kanlar içinde bir adam çıkar. Feza kimliğini gizleyerek adamı arabasına alır. Binbaşı Ilgaz Erden, teröristlerin içine sızdığı gizli görevde ifşa olmuştur. Elindeki hayati delillerle ve yaralı şekilde dağ yolunda kaçmaya başlar. Ancak yolda farklı plakalı bir sivil araç görüp durdurur. Peşlerinde ölüm varken karşılaşan bu iki yabancı bir aksiyonun içine sürüklenecek. Karanlık köy yollarında, mermilerin gökyüzünü yırtarak geçtiği bu gecede başlayan bu tanışma; ihanetle, sırlarla, ölüm kalım mücadelesiyle ve derin bir çekimle sınanacaktır.

"Kimsesiz olduğum için mi bu kadar kolay arkanı dönüp gidiyorsun?" İlk defa dile getirdiğim gerçekle boğazımdaki yumru yutkunmamı, göğsümdeki acı nefes almamı engelliyordu. Bana doğru döndü, donuk ifadesinin altında pişmanlık ya da üzüntü aramaya çalıştım ama hiçbir duygu barındırmıyordu. Ondan gelecek şeye hazırlamaya çalıştım kendimi ve o, asla duymak istemediğim o kelimeyi söyledi. "Evet."

Eva... Adı gibi ilk kadındı bu birlik için. Ve gölge olmayı bırakmanın neler getireceğinden habersizdi. ★ Gözlerine bakan ufaklığın renkli gözleri ilk defa parladı ve “Türkiye,” dedi. Annesinin öğrettiği gibi elini kendi göğsüne yerleştirdi, “Men Türk.” Ufaklık görmüyordu ama arkadaki askerin gözleri dolmuştu gördüğü tablo karşısında. Komutan kendisini zor tutarak gülümsedi. “Anlıyor musun beni?” Başını onaylarcasına sallarken küçük ellerini kolundaki Türk bayrağından çekmedi küçük kız. ★ Kitabımın kapağı, profil görsellerim ve bölümlerde ileride yer alacak görseller Gemini Nano Banana ile oluşturulmuştur. ~ Ays

Bir insan vücudunda 2 tane kalp olur mu?Tıpta olmaz ama benim kalbimde bir üsteğmenin kalbi var ve işin kötüsü ben ne yapacağımı bilmiyorum.Ya o kalbi söküp eline vereceğim ya da içimde taşımaya devam edeceğim...

Deli Timi, "imkansızı başarmak" mottosuyla çalışan, sınır tanımayan bir askeri timdir. Hayatları, tehlikeli ve gizli görevlerle şekillenirken, birbirleriyle olan ilişkileri onları sadece asker olarak değil, bir aile olarak da birbirine bağlamaktadır. Devrim Komutan`ın liderliğinde, timin her üyesi, görevde hayatta kalma mücadelesinin yanı sıra, kendi iç savaşlarıyla da yüzleşir. Fakat her şeyden önce, bir şey kesindir: Hedef yok, sınır yok.

Hem karısını hem de arkadaşını aynı günde kaybetmiş komutan...Kızı onun için bir umut olmuşken o da elinden alınmıştı. Daha 8 yaşındayken babası şehit düşmüş bir çocuk. Büyüdüğünde ise onun gibi asker olmuştur. Küçük bir köyde yaşayan genç kız. Ailesi adını koymaya bile tenezzül etmemişler. Ağrı`da geçen bir hikaye. Sağlık ocağında karşılaşan bir asker ile genç kızın hikayesidir bu. Bazı sebeplerden dolayı sahte evlilik yapan bu çifti ilerde nasıl zorluklar bekliyor? Bir yandan karşılarına çıkan engeller, diğer yandan da birbirine karşı olan duyguları. Acaba iki gencin aşkı bu engelleri aşabilecek mi Sırlarla dolu bir hikâye. Aşk ile dostluğun bir arada olduğu kitap.

ASKERÎ KURGUDUR!! "Bazı yangınlar söner mi gerçekten... yoksa sadece küllerin altına mı saklanır?" Savaşın, sadakatin ve sessiz bir aşkın kıyısında... 💥 KÜLLERİ SÖNDÜR - Bazen en büyük savaş, kalbini susturmak için verilir. Siz: özür dilerim seni kırmak istememiştim. Gece çiçeğim ❤️: ne kırılacağım ben yürü git işine bir daha da yazma bana anladın mı? Siz: Nazar yapma lütfen konuşalım. Gece çiçeğim ❤️: seninle konuşacak falan değilim hadi yaylan. siz: Nazar lütfen dinle beni (iletilmedi) Siz: Nazar ( iletilmedi) Siz: engelledin mi? ( İletilmedi) Siz: vazgeçmeyeceğim nazar vazgeçmeyeceğim. Seni bulmuşken kaybetmeye niyetim yok ( iletilmedi) Argo kelimeler bulunmaktadır. Kitappad de külleri söndür adında ilk kitap olup kurgusu bana aittir. Çalıntı veya benzeri alınması durumunda gereği yapılacaktır.

"En sevdiğin çiçek ne peki?" Hiç düşünmeden cevapladım: "Lavinia Çiçeği." "Anlamını biliyor musun?" Kafa salladım. Lavinia, ölümün çiçeğiydi. Güzelliği için seven çoktu. Ama ben… anlamını öğrendiğimde sevdim onu. O, Gölge Timi’nin içindeki iki kadından biriydi. Ama karanlıkta en çok o fark edilirdi. Gözleriyle karar verir, kurşunlarıyla mühürlerdi. Geçmişinden kaçmıyor, onunla savaşıyordu. Dişi Kurt — Karşısına geçmeye cesaretin var mı?

(Düzenleniyor) Bir ateşti beni kül eden ve bir ateşti yine beni canlandıran... Dünya ne kadar kirli bir yerdi,ne kadar vefasız. Acı hep vardı insanın hayatında,acı diri tutar derlerdi ama zordu herşey çok zordu.sevgi acı getirmişti Aile acı getirmişti Dost acı getirmişti,tutunacak bağlanacak her şeyim acıdan ibaretti...

Yitip, giden canlar. Akıp, Albayrağı süsleyen kanlar... Yıllar önce aileleriyle beraber şehadet şerbetini içen bir tim. Göktürk timi. Çevirdik sayfaları. Geldik bugüne. Tim Göktürk. Abilerini, ablalarının izinde. Onların savaştıkları ile savaşmak için kuruldu. Operasyon adı: Bozkurt. Kurtuluşun destanı. Bu sefer masal değil kanla yazılacak olan bir gerçek. Bir operasyon hangi gerçekleri ortaya çıkarabilirdi? Tim Göktürk`ün ilk baskını kafalarında ki soru işaretlerini arttırmıştı. Gizem DALKILIÇ. Göz renginin huzurlu yeşili vardı. Vardı ama gözlerinde huzur yoktu. Güneşin parlak sarı rengini taşıyordu saçlarının her bir tutamında. Ama hayatında ışık namına bir şey yoktu. İstediği tek şey ölmekti. Çünkü kendi masumiyetinin yükü omuzlarına ağır geliyordu. Bu tamamıyla timin görevini anlatan bir yazım değil. Bir kız çocuğunun kurtuluşunu yazacak bir destan.

Yıllar önce timini kaybeden eski asker Tuğba Karayel, artık bittiğini sandığı geçmişle yeniden karşı karşıya kalır. Devlet, geçmişte yaşananların arkasındaki Mazur’un tekrar hareketlendiğini fark edince Tuğba’ya yeniden görev verir. Göreve, hem kendi ailesiyle ilgili karanlık bir yüke sahip hem de Tuğba ile arası geçmişten beri sorunlu olan Kıvanç Atasayar eşlik eder. Soru işaretleri çoğalırken, hem Tuğba hem Kıvanç, sadece bir suçlunun değil, kendi geçmişlerinin izini sürmek zorunda kalır.

Elindeki kripteksi açabilmek için bir kasabaya gönderilen istihbarat ajanı,onu açabilecek tek kişinin Yüzbaşı olduğunu öğrendiğinde,zamanın karanlık dehlizlerine gömülmüş sırların geri sayımı başlar. Geçmişten gelen büyük oyunlar, zamanın kördüğüm kıldığı hakikatler... Gül, kripteksin sırrını çözmek için Yüzbaşı`ya ulaşmak zorundadır. Ancak bu yolculuk, sandığından çok daha tehlikeli, çok daha derindir. Çünkü bazı sırlar, gün ışığına çıktığında yalnızca geçmişi değil, bugünü de kanla mühürler. "Bilmezsen ölürsün, bilmezsen ölürler." dedi. Ve ben bilmedim, öldüm. Bilmedim, öldüler... *** Onlar sadece canlarını değil tüm hayatlarını ortaya koyanlardı aldıkları nefes yedikleri lokma ayak bastıkları toprak bile meslekleri içindi, ölüm ve yaşam arasında yürürken ölümle barışmış yaşamla küsmüştü çünkü yaşam ona zorla sunulmuştu... Attığı her adımda cesareti, disiplini, korkusuzluğu ve kahramanlığı konuşulan adamın etrafına ördüğü duvarlar yalnızca düşman için değil aynı zamanda kendi içindeki kimsesiz büyüyen çocuğa,zaaflarına karşı şekillenmiş büyük bir kalkan.En derinlerinde bir çocuğun kaybolmuş ruhu hiç tatmadığı sevgi ve korkuları vardı. Gözlerini bazen ölümün soğukluğu bazende vatana olan bitmeyen borcunun kutsallığını taşırken şimdi o gözlere yıllar sonra bu gün korku tohumu ekilmişti aslında bu en derinlerine gömdüğü çocuğun fısıltılarıydı . Biliyordu onu bulduğunda kimsenin el uzatmadığı çocuğa o kadının tekrar dokunacağını ... "Ben deniz meltemi bile tatmamış bir toprak sen ise yalnızca ada ülkesinde bir çiçek ..."

Başarılı bir askerin ve Ruh Timinin hikayesi🇹🇷🪖 -Sessizler -Görünmezler Ama görevleri ölümcül Ruh Timi geçti buradan...

Bu gerçekten farklı sıradan değil be.. Bu kız kimsesiz annesi babası askerdi öldü abisi onu terk etti ama gizliden takip etti bu kız bu kız isminin anlamı olan ışık saçan parlayan kız karanlığın ta kendisi oldu.. Bu kız Ezgi Karasoy...

Laden Aksoy, Şırnak`a bir Biyoloji öğretmeni olarak atanır ve abisinin yanına tasınacaktır. Ancak abisi bir özel kuvvetler askeridir, Kıdemli Üsteğmen olan Arat Aksoy, timinde Üsteğmen olarak görev yapan silah arkadaşı Kutay Tuna`yı küçük kız kardeşini havaalanından alması için gönderir...

Bazen gitmek, kalmaktan daha cesurdur. Ecmel, hayatın getirdiği ağır yüklerin altında ezilirken, kendi kaderiyle yüzleşmeye karar verir. Kaybettiği aşkın acısı, ailesinin gölgesindeki yalnızlığı ve geleceğe dair umutları arasında sıkışan bir kadın... Ünlerin gölgesinden sıyrılıp kendi ışığını ararken Van`ın serin sokaklarında, askeriyede başlayacak yeni görevinin ortasında başlayan bu yolculuk, aslında onun kendini yeniden bulma ve yeniden güçlenme hikayesidir. Geçmişin sırları önüne dökülürken attığı adımların öyküsüdür. Başkasına derman olmak için adım attığı bu yolda kendi yaralarının da başkası tarafından sarılacağından habersizdir. Ve her yeni tanışma, kırık kalbin yeni umutlarla tanışmasıdır. Ecmel`in hikayesi, acının içinden doğan cesaretin ve hayatı yeniden kucaklamanın öyküsüdür. Gerilim, gizem ve duygusal derinliklerle örülmüş bu hikâye, ihanetin, kaybın ve gizemli bir geçmişin gölgesinde, kendini bulma yolculuğunu anlatıyor. "Hiçbir silah, gözlerin kadar derinden vuramaz beni, Acem kızı." •Psikolog&Asker•

İşaret ve orta parmağıyla önünde ki o bile ona kısa gelen mikrofona iki kere vurdu. Başından beri ondan ayırmadığım suskun gözlerimi sanki ilk defa onu görüyormuşum gibi tekrar bakışlarımı ona diktim. İki elini arkasında birleştirdi. Üniformasının bile gizleyemediği pazuları daha da şişmişti. Adeta ben askerim diye bağıran geniş omuzları şaha kalkmıştı. Keskin çenesini kaldırdı. Göz kapakları aşağı çekildi. Böylece bize daha yüksekten baktığının bir başka kanıtıydı. İfadesiz, sert bakışlarını bizde gezindirdi. Dudakları aralandı. Ve o tok, sert, erkeksi sesi kulağımı doldurdu. "Ben Yüzbaşı Kunter Alpay Karakan. Mahallenizde yaşanan terör saldırısı sebebiyle evleriniz kullanılamaz hale gelindiği tespit edilmiştir. Bunun nihayetinde, siz 18 sivil halkı bir süreliğine burada misafir edeceğiz." Her cümlesi adeta resmiyetinin sesi olmuştu. Her cümlesi benim bile ismini bulamadığım başlığın yazısı gibiydi. Tok sesin sahibi o adamın hayatımdaki başlığının başrolünü oynayacağını bilmiyordum. Bilemezdim. Kız çocuğu elinden tutacak bir el ister. Şafak çöker, kızıl baş çeker. Kara örtü, göze çarşaf olur. O adamın, kız çocuğunun içindeki lâlin tetiği, onun kaderinin başlı başına bir alın yazısı olduğunu asla bilemezdim. "Peri kızlarının hikayesi."

Topuk seslerinin soğuk koridorlarda yankılandığı o gün, Savcı Ferda Duman için sıradan bir dava olmayacağı belliydi. Bir kadın daha kanlı bir örgütün gölgesinde kaybolmuş, deliller ise karartılmak üzereydi. Ancak Ferda, korkunun bile önünde yürüyen biri… Hem zekâsı hem öfkesiyle karanlığa meydan okuyan cesur bir kadın. Bu defa dosya yalnızca savcılığın değil; özel bir askerî timin de meselesiydi. Ve Ferda’nın karşısında, kibri zırhı kadar kalın olan bir tim komutanı duruyordu. Birbirlerinden nefret ederek başlayan bu ortaklık, sorgu odasında patlayan gerilimle birlikte geri dönüşü olmayan bir savaşa dönüşecekti. Sorguya alınan Tuncay’ın dudaklarından dökülen tek bir isim ise tüm dengeleri altüst etti: “Kanlılar Örgütü!” Şimdi artık mesele bir soruşturma değil: Gölgelerin arasında saklanan şiddet makinesine karşı açılmış bir savaş. Ferda, hem kendi adaletini hem de ülkenin karanlık yüzünü ortaya çıkarmak için en tehlikeli alanlara girmek zorunda kalacak. Bir savcı. Bir tim komutanı. İçinde kaynayan nefret, öfke ve zoraki bir ittifak. Ve karşılarında ülkenin en acımasız örgütü. Adalet asla bu kadar keskin, gerilim asla bu kadar yakıcı olmamıştı. Nefretten aşka Zıt karakterler Ekip ruhu

Barda hiç tanımadığı bir adam ile birlikte olan kadın. Kadına ilk görüşte aşık olan adam. Ve bir mucize