Kitap Tür Kategorileri

Savcı & Asker & Karadeniz Kapak ve kurgu şahsıma aittir. Bir Wattpad kurgusu. Bir kadın var eksik büyümüş. Hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış. ... Ve bir adam var. Vatanı için ailesinden vazgeçen bir asker var. Vatanını seçtiği için evladından vazgeçen bir ailesi var. ... Bir kadın var. Karadeniz kadar inatçı, asi, hoyrat. ... Bir adam var. Karadeniz`in hırçın dalgalarıyla boğulacak olan.

17 yıllık hayatında yaşadıkların, ya hepsi bir düzense?

Karışan bebek kurgusudur.

İsminin anlamı "çiçek" olan kadın ve adı Toprak olan adam. Adam plastik bir çiçeğe benzetti kadını. Plastik çiçekler toprağa tutunamazdı. O, Toprak`a tutunamadı. Kadın o çiçeği aldı, namlusuna taktı. Silahını ateşlediğinde namludan çıkan çiçek vurdu adamı, öldürdüğü her kişi için bir çiçek kurban etti kadın. Ben istediğim kadar yazayım, siz istediğiniz kadar okuyun, bir yere varamayacağız, bir şey başaramayacağız. Plastik çiçekleri ne kadar sularsak suluyalım, onları açtıramayacğız. Şarkıda da dediği gibi, "Su vermeye benzedik plastik çiçeklere..." -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- Dikkat! Bu hikayede geçen tüm olaylar, kurumlar, yerler ve kişiler tamamen hayal ürünü olup hiçbir gerçeklik payı barındırmamaktadır. Bu hikaye, şiddet ve argo içermektedir.

"Bazı durumlarda insanlar böyle yaşamaya mecburdur. Asker olmayı seçtiysen, sonunda vatan için öleceğini bilirsin." "Peki aşıksanız ölmek zor gelir mi?" "En kötüsü de o`dur. Ölmeyi geç, nefes almak bile zor gelir." Binbir zorluğu beraberinde getiren kuru bir lavanta buketi düşünün; bir tutam ateş ile yeniden doğan. LAVANTALAR EŞLİĞİNDE (Wattpad adım theylovefida)

Kapanmayan hesaplar, çözülmeyen düğümler, gelen bir mektup üzerine değişen dengeler… Sahiden bilinmezlik ile ne kadar yaşanabilirdi? Gelen bu mektup geçmişin hesabını görmek için yeterli bir sebep miydi?Peki yıllar sonra ortaya çıkan bu sırrın altında yatan asıl sebep neydi? Kim geçmişi neden kurcalıyordu? Peki bu uğurda olacaklara ben hazır mıydım? Beni ne bekliyordu? Bilinmeze doğru gitmek, dipsiz bir kuyuya atlamaktan farksızdı. Peki ya gerçekler? Sırlar hep sır olarak mı kalacaktı? Tüm bu olanlara bir cevap bulmak için sözümü çiğneyip lanet ettiğim yere; başladığım, bittiğim, tükendiğim yere geri dönüyorum.

Yeni taşındığım yer bana her zaman eski evimi özletiyordu konu anılar veya yaşadığım şeylerle ilgili değil ait olmuşluk hissi ile ilgiliydi belki de bu olanlar yeni bir başlangıç için adım atmama sebep olur... -Umay Karatay