Gerçek aile (aşiret ) ve mahalle kurgusudur. Gerçek ailesinden haberi olmayan üniversite 3. Sınıfa giden bir Deniz . Ailesinin gerçek olmadığını öğrendiği de ne yapacak. Asıl gerçek ailesinin bir mahallede oturduğunu öğrenen ve 3 ağabey olduğunu öğrenen Deniz bunu nasıl karşılayacak? Yalnız ve zengin bir aile kızi olan Deniz .. Kalabalık ve aşiret olan bir aile.. Deniz , ağabeyler ve aşiret bir aile... Hadi bakalım.

Ateş, yakan yıkan o şey. Yanar söner ve külleri kalır biri temizlenmezse hep ordadır işte ben o külüm asla kimsenin temizlemeye bile tenezzül etmediği kendi başına yanan yıkan o kıvılcım. Tek başına yanan ve yanacak olan, hiç kimseye ihtiyacı olmayan ve kendini herkesten korumaya çalışan kimseye eyvallahı olmayan o kişi. Ateş olup herkesi yakacak ve yapılanı asla unutturmayacak, adalet dağıtacak o kişi. Ben Kııvılcım... Kıvılcım Ateş. Soyadım ve adım gibi bir tek yakar ya da yanarız ilerisi olmaz. Hayatım boyunca beni hep yaktılar. Şimdi sıra bende ve intikamım çok ateşli olacak. Bana yaşattıklarını yaşamadan ölmelerine asla izin veremem ya ben ya da onlar hangimiz kazanacak bilmiyorum. Ama son gücüme kadar yanmaya hazır olsunlar. Bu kitap Üsteğmen Kıvılcım Ateş ve Askeri Pilot olan Ateş Uras Cantürk`ün hikayesi... İkisi de intikam peşinde ve ikisinin de gözü kara... Bakalım zalimler mi kazanacak yoksa masumlar mı? "Ateşi yakmaya bir Kıvılcım yeter" ❗❗❗❗❗❗❗❗❗❗❗❗❗❗❗ #Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalayan görürsem işlem yapılacaktır bilginize. Not= umarım bunu yapacak kadar da alçalan olmaz.

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Derin ve karanlık bir odada sonsuzluğa doğru yol aldığım kabus gibi bir rüyanın ardından, kendimi daha önce hiç görmediğim ve bilmediğim bir ormanda buldum. Ne kendime, ne çevreme, ne de neler olduğuna dair en ufak bir fikrim yoktu. Sayısız yılın ardından nihayet bir bedene kavuşmanın bende uyandırdığı birbirine zıt iki duygu kümesi vardı: Özgürlüğün getirdiği heyecan ve tutku, bilinmezliğin yarattığı endişe ve korkuyla çatışıyordu. Not: Bu kitap, ilk kitabın yeniden yazımıdır. Bundan sonrasında ana hikaye bu kitap üzerinden ilerleyecektir. Önceki versiyonu okuduysanız eğer merak etmeyin. Olaylar ve kurgu hemen hemen aynı yere varacak. Sadece bazı karakterler ve evren hakkında daha fazlasını öğrenmek için bu versiyonu okumanızı tavsiye ederim. İyi Okumalar! <3

Ben glamour prensesi prenses Amber. Bir cadı tarafından üzerime kara büyü yapıldığı söylensede ben buna inanmıyordum. * Herşey bahar festivalinde başlamıştı. Babamı ve krallığımı geride bırakıp aşık olduğum kralın yanına gidiyordum . Öyle birine kaptırmıştım ki kendimi bunun geri dönüşü yoktu. Zaten geri dönmeye de hiç niyetim yoktu. Aşık olduğum adam normal biri değildi. O herkesin korkup kaçtığı , zalim , korkusuz, kötü kraldı.

Ünlü bir cerrah olan efla ile albayın amansız aşkı. Biri kanser hastası diğeri ruh hastası bakalım birbirlerini nasıl iyileştirecekler?

Parlaydı o. Işık gibi parlaması için konulmuştu.

Aşkın en saf, en tesadüf hali… İhanete uğradığı gece kendini bir anda tanımadığı ancak bir o kadarda tanıdığı insanların olduğu düğünde bulan genç kız ve her ne kadar istemesede gizli saklı yaşadığı hayatının içine o kızı dahil eden adamın hikayesi. Bu tesadüfen karşılaşmanın, en ufak yardımın, kaderin cilvesinin dem vurduğu hikaye “Bu evlilik olacaktı o çocuk doğacaktı peki nasıl güvenecektim ben? Daha yeni darbe yemişken sevdiklerimden...” Ailesinin parçalanışını izlemişti ardından o parçaların dünyanın dört bir yanına dağıldığını öğrenmişti. Bir mezar bile yoktu elinde gidip ağlayacağı, içini dökeceği. O çocuğa ağlamamayı öğretmişlerdi o da ağlamamıştı ne çok içine atmıştı oysa nasıl parçalamıştı içerlerini de kimse duymamıştı... Annem hep anlatırdı babamla nasıl tanıştıklarını, aşkın nasıl bir şey olduğunu. Anlatmadığı tek bir şey vardı oysa... Ben hiç annemden ihaneti dinlememiştim, mesela kapalı odalarımda hiç ihanet yoktu... Oyun başlamıştı artık, geri dönüşü yoktu bunun. Ya şah mat ya tik tak Ya kazanacaklardı Ya zamana kurban gideceklerdi Oyunun ilk bölümü bitmiş kan dökülmüştü Oysa daha yeni başlamıştı Kimseye güvenilmeyecekti En yakının dahi olsa, Kanından, canından da olsa Hiç kimseye güvenilmezdi Kim suçlu kim mağdur? Ortaya çıkmadan rahat nefes yoktu artık. Alçin KIZILGÖREL & Pars KANDOĞAN Wattpad Başlama Tarihi; 04022023 Wattpad uygulamasında yazmaya başladığım ve uygulama kapandıktan sonra buraya taşıdığım kurgumla sizlerleyim keyifli okumalar!

BENİM MAFYAM :) ASALET, HER ŞEYİ YAKIP YIKAR ÖZELLİKLE DE GÜÇSÜZ İNSANI.

Heyecan, aksiyon, korku... Hepsi bir arada. NOT: Kitap hassas içeriklidir. Kan, katliam, vahşet konularını işlemektedir. Bunlara katlanamayacak olanlar lütfen kitabı okumasın. Başlangıç tarihi: 20.01.25

Şehir ışıklarının altında bir kafe, iki yabancının hayatlarını değiştirecek geceye ev sahipliği yapar. Elif ve Murat, tesadüflerin bir araya getirdiği bu gece boyunca derin bir bağ kurarlar. Ancak, aralarındaki bu özel bağlantı, geceyi tehdit eden karanlık bir tehlike ile sınanır.

"11 sene sonra benden neyin açıklamasını bekliyorsun sen?" "Gitmek zorundaydım." "İyi,"dedim ondan uzaklaşarak."Gitmek zorundaydın ve gittin şimdi ise kalmak zorunda değilsin." Kafasını iki yana salladı."Ama yaşamak için kalmam gerekiyor,Nisan." ~ BU HİKAYEDE YER ALAN KİŞİLER VE KURUMLAR KURGU ÖĞESİ OLUP GERÇEK KİŞİLERLE VE KURUMLARLA HİÇBİR ALAKASI YOKTUR.

Hikayeyi daha iyi anlamak için KURŞUN İZİ kitabımı okumanızı tavsiye ederim. Orada yer alan Ömer Asaf`ın küçük kızı Ela ve Bayırlı`nın oğlu Alparslan`ın hikayesi. Ha o kitabı okumadan okuyamaz mıyım diye soracak olursanız, elbette okuyabilirsiniz ama daha iyi adapte olmak için önce o kitabımı okumanızı tavsiye ederim, karar size kalmış. Bir açıklama yapmayacağım, çocukluktan beri var olan bir aşka adım atacaksınız. Ela büyüyüp asker olurken, Alparslan Ela`nın babasının emir komuta altında olduğu timin Üsteğmeni olarak karşılaşırlar. Ve hikâye böylelikle başlar.

Ajan olmak disiplin, sadakat ve üstün yetenekler gerektirir. Ama ya tüm bu özelliklere sahip olmayan biri en zorlu görevlerin içinde bulursa kendini? Karmen, kod adıyla ‘Sakar’, resmî olarak var olmayan bir teşkilatta çalışan, aksilikleriyle ünlü ama yetenekleriyle göz ardı edilemeyecek bir ajandır. Mafyanın gölgesinde, ihanetin ve gizemin içinde ilerlerken, tek bir hata hayatına mal olabilir. Ama Karmen’in en büyük silahı, düşmanlarının onu asla tahmin edememesidir. Ve belki de asıl mesele budur: Bir ajan ne kadar ‘ajan’ olmak zorundadır? tür olarak polisiye seçtim. sanırım ajanlık polisiye kavramına giriyor.

Bir gece. Bir yabancı. Ve geri dönülmez bir hata... Onu bir otelde gördü-karanlık bakışlarıyla, gizemli ve çekici. O gece, mantığını bir kenara bırakıp kendini ona teslim etti. Sabah olduğunda ise adam gitmişti. Ama ona bir parça bırakmıştı: Karnında büyüyen bir sır Günler sonra, o adam geri döndü. Bu kez daha karanlık, daha soğuk ve tehlikeli bir amaçla. Çünkü bu bir tesadüf değildi. Onu bulmuştu. Ve intikam almak için her şeyi göze almıştı. Ama bilmediği bir şey vardı: Artık sadece bir kadın değil, bir anneydi. Ve bebeği için her şeyi yapardı... Aşk ile nefret, tutku ile öfke arasında ince bir çizgi vardır. Peki, bu hikâyede kazanan kim olacak? Tek bir gece, her şeyi değiştirebilir. Ama gerçekte kim kimin hayatını mahvetti? 🚨🚧🚧Yetişkin içerik 🚧🚧🚨 13.03.2025 #Genç kız edebiyatı °Tüm hakları saklıdır.

"bak, sırtıma bak, vücuduma bak, yaralarıma bak. bu yaralar sadece fiziksel olanlar. Peki ya ruhumda ki yaralar ne olucak? Zaten yaralarım fazla değil mi? Neden daha fazla yara açıyorsunuz? Neden bunu bana yapıyorsunuz?" gözlerinde acı vardı, üzüntü vardı ama en çok ta pişmanlık vardı. İkizime döndüm, "canını yaktığım için özür dilerim." Dedim. o ise, "sen benim canımı asla yakmadın ve asla da yakamazsın. Sen benim ikizimsin, canımsın, kanımsın nasıl canımı yakabilirsin ki?" Hiç bir şey demeden yerdeki kıyafetimi aldım ve tekrar giydim. ona baktım, canımı yakan adama. "sen artık benim için hiç bir şeysin." dedim ve bir daha gelmemek üzere çıktım evden. ** "Ben ikiz olmayı hak ediyor muyum? İkizim acı çekerken hep hissettim, ama hiç bir şey yapamadım. Bunu hangi ikiz yapar ki?" kafamı kaldırıp onlara baktım. "Dürüstçe söyleyin bana, ben gerçekten Aybala`nın ikizi olmayı hak ediyor muyum?" *** Bölümlerin günü belli değildir. Yazıldığında atılacaktır. Kurgunun konusunu ve bazı bölümlerini Ayyüce adında ki yakınım düşünmüş ve tasarlamıştır. Ona tekrardan teşekkür ederim, benim için yeri çok ayrı ve farklı. eleştiriğe açığım ama bunu saygı çerçevesi içinde yapılmasını istiyorum! Eğer ki yapmayacaksaynız kurgumu eleştirmeyin, onun yerine gidin kendi kurgunuzu yazın! bazı olaylar, farklı kurgulardan esinlenmiştir. İzin alınarak yazılmıştır. kurgu şahsıma aittir, (ç)almayınız! kurgudan herhangi bir olay alınacaksa izin alınız! başlama tarihi: 29.01.2024 bitiş tarihi: ??

Terk edilmiş çocukların kaderi, kaçamayacakları bir karanlık mıydı? Yoksa özgürlük, sadece en cesurların ulaşabileceği bir hayal mi? Seren ve arkadaşları, Disiplin Akademisi`nin korkunç sırlarını keşfederken, sadece hayatta kalmak için değil, bu düzeni yıkmak için de savaşacaklardı. Ancak bazı sırlar, karanlıktan daha tehlikeliydi… Bu mücadelede dostluk, ihanet ve intikam iç içe geçerken, tek bir soru kalıyordu: Son geceye ulaşabilecekler mi?

"Ondan kaçabileceğini mi sandın?" Vücudunun dengesini kontrol edemese bile sözleri gayet gerçekti. "Ondan kimse kaçamaz Adelya! Sevdiklerinle vedalaş!" “Kes sesini!” Koruyucum adamın üzerine yürüyüp sesini kesmesi için bir yumruk daha attığında adam daha çok bağırdı. "Öldür lan beni!" Ağzında biriken kan o bağırdıkça etrafa saçılıyordu. "Onun eline düşeceğime sen öldür!" Kollarımı kendime sardım ve korkuyla ona yaklaştım. “Ne yapacağım?” "Ondan kurtulmak ister misin?" Dedi hevesle başını sallayarak. “Kartal`dan kurtulabilirsin!" "Nasıl?" Dedim çaresiz bir çabayla. Ama aldığım cevap beni daha büyük bir karanlığa hapsetti. "Kafana sık Adelya..." Her ne kadar düşmanım olsa da gözlerindeki ifade gerçekti. "Çünkü ölüm dışında hiçbir şey seni ondan kurtaramaz..." Tüm ülkeyi avucunun içinde tutan bir adamdan nasıl kaçabilirdim ki? Bu, kazanabileceğim bir savaş değildi. Beni istediği andan itibaren ben...Ona aittim.

"Nereyadur ula Eluf!" Tamam, pekâlâ şimdi buradan başlarsak hiçbir şeyi anlamayabilirsiniz. O yüzden sizi Karadeniz`in hırçın dalgalarında boğulmadan önceki anlarımı anlatmakla başlamak istiyorum. Her şey en yakın arkadaşımın sevdiği adamla evlenmek istemesiyle başladı. Sorun elbette bu değildi, sorun arkadaşımın, kendisinden daha deli akrabalarıydı. Muhtemelen herkes Karadeniz`in ve Karadenizlinin inadını bilir, tanır belki de içinde yaşatır. Ben bir Karadenizli değildim ama arkadaşımdan iyi bilirdim. Şimdiki kocası, benim abim olan adama ve bana az çektirmemişti. Bu topraklara sürgün edildiğimizde bizim için her şey bir tık daha zorlaşmıştı zira arkadaşım evlenmek için gün almış, babaannesinin zoruyla gizli saklı yapılacak olan düğüne en az üç yüz kişi gelmiş, bunun sonucunda kendisinden daha deli abisine haber uçmuştu. Hani şu abimi bir kere gördüğünde hastanelik edecek kadar döven abisi. Abisinin onayı olmayan düğün babaannesinin onayıyla kıyılmaya durulurken abisinin baskın yapılacağı duyurulmuş ve sonuç olarak durumu benim kurtarmam gerekmişti. Topyekûn boşaltılan düğün yerinde tek başına kalıp oyalamak görevi de bana kalmıştı. Ve bir Karadenizli ile nasıl başa çıkılır bilmemekle birlikte, deliye dönmüş bir abiyle nasıl başa çıkacaktım onu da bilmiyordum. Sonuç olarak başıma örülen çorabın söküğünü nasıl bulacağımı da çözememiştim. ☸ Bu hikâyede yetişkin unsurlar bulunmaktadır, ona göre okunması önemle duyurulur. •Kitap kapağı tasarımı şahsıma aittir.•

"Neden ben?" "Çünkü... Yaşın küçük,burada on gün bile dayanamazsın,ama ben. On senedir burdayım. Bilmem anlatabildim mi,şimdi o küçük deliğini açıp planıma katılıyor musun? Yoksa burada sonsuza kadar mahkum hayatı mı yaşamak istersin?" ☆★☆ Karina Mitchell & Hero Valerico Not: Bu hikayede +18 unsurlar vardır. © Tüm hakları saklıdır

Bir müzik hayata döndürebilir seni, Söyle o halde melodiyi. Bir ritim tut aklında, döndür dilinde, Dudakların fısıldasın çaresizliği... Adım Mehir benim, bende ay gibi, Geceye çökeceğim. Ve onunla tamamen karıştığımda, kendi melodimle bağıracağım. Karanlık, ışığı yanmayan bir sokakta gözlerimin içine baktığında uzun zaman sonra ilk defa bir umut yeşermişti içimde. Adım Mehir Aydemir ve bu yola Kunter Karademir ile ilk adımımı attığımda karanlığın beni daha da içine çekeceğinden, aslında aydınlıkta olduğumdan haberim yoktu.

Sana sıkılan kurşun yüreğime saplanır.

Bu kitap, ölüme meydan okuyan ve geçmişine geri dönerek kaderini değiştirmek isteyen acımasız bir iblisin hikayesini anlatıyor

5 ulusun tarih boyunca çatışmalarından doğan bu topraklarda torunlarının başlarına gelen bir takım olaylar silsilesi , Merlin Magus geçmişte işlediği günahlardan kaçarken Violet ile amansız bir aşkın pençesine düşer. Peki ya asıl kötüler Victor ve Victoria kardeşler değil ise? Peki ya.. Harley dokuz kuyruklu şeytanlardan sadece biri , Violet bu yeni dünyayı keşif ederken Harley`den kurtulabilecek mi? Yoksa Rein Orka`nın peşindekiler yeni bir tür mü klonlayacaklar? Aslında Heiliantlar bir çok kez bu dünyada yaşadı bir çok kez dilek dilendi ve bir çok kez Ejderhalar kaos yarattı ama bu sırrı bize kim söyledi dersiniz? Tilki...

Bu bir oyun. Başından beri öyleydi. Ama kimse tek başına kaybetmedi. Bir ölümle başladı. Oyun kurulduğunda, ilk hamle çoktan yapılmıştı. Kurbanlar belliydi, yollar çizilmişti. Ama kimse, piyonların da savaşacağını hesaba katmamıştı. Aden, arkadaşlarıyla birlikte bu oyunun içine sürüklendi. Kimi kayıplar verdi, kimi zaferler kazandı. Ama öğrendiği tek bir gerçek vardı: Her adımın bir bedeli oldu. Ve bazen, bir sonraki hamleyi yapmak için geçmişin hayaleti ile yüzleşmek gerekirdi. Katil pusuda beklerken, dostluklar sorgulanırken, her hamle yeni bir bedel doğururken… Onların önünde tek bir seçenek vardı: Hayatta kalmak. Ama ne kadar ileri giderlerse, o kadar geriye çekildiklerimi fark ettiler. Çünkü bu sadece bir kovalamaca değil, ölümün ta kendisiydi. Satranç tahtası. Piyonlar feda edildi. Kurbanlar verildi. Tahta kana bulandı. Ama unuttukları bir şey vardı: Piyonlar da şah olabilir. Oyunu kazanabiliriz. Ama önce hayatta kalmalıyız.