Kitap Tür Kategorileri

Alarmım çaldı, gözlerimi güneşin yumuşak ışıklarına açtım. Hafif bir esinti odamı doldururken, bugünün güzellik vaat eden bir başlangıç olduğunu hissettim. Uykulu yüzümü yıkayıp pencereden dışarı bakarken, yeni bir günün getireceklerini merakla düşündüm.Her sabah olduğu gibi beyaz tişört ve gri eşofman giydim.Saatime baktığımda her zaman olduğu gibi kahvaltı saati gelmişti.Hergün belirli kahvaltı saati vardı.Kahvaltı masasına doğru gelirken yardımcımız safiye abla kahvaltı masasını hazırlıyordu.Safiye abla benim anne yarım gibiydi onunla hep samimiyim ama babam olmadığında,babam çalışanlarla samimi olmamı istemezdı ama tabiki ben böyle biri değilim.Safiye ablayı çalışan olarak hiçbir zaman görmedim.Annem çalışırken,başka ülkelere gittiğinde safiye abla bana annelik yapmıştı.Babam olduğu için direk: "Günaydın" diyerek masaya oturdum ama hiçbiri karşılık vermedi.Babam tabletten işlerini hallediyor,annem günlük işlerini not alıyordu"Bir sabahta farklı olsun"diye düşündüm.hepsi tabaklarına yiyeceklerini aldıktan sonra sessiz ve ciddi bir ortamda kahvaltıya başladık.Babam yani Demir Arslan, kahvaltı masasında ciddiyetle konuşarak, "artık daha dikkatli olalım. Hem iş dünyasında hem de günlük hayatımızda önemli kararlar alıyoruz. Güvenliğimizi artırmak ve birbirimize destek olmak adına daha bilinçli adımlar atmamız gerekiyor. Herkesin birbirine dikkat etmesi, aile olarak daha güçlü olmamıza katkı sağlar," dedi.Annem Aylin Arslan babamı dinledikten sonra, hak vererek ekledi: "Evet, baban haklı. Birbirimize daha çok destek olmalıyız. Belki de birlikte aile aktivitelerine zaman ayırmak, birbirimizi daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir. Her birimizin güvenliği için daha dikkatli olmak önemli."Babama endişeyle baktıktan sonra sakin bir ses tonuyla sordum:"bir sorun mu var? Her şey yolunda mı?".Babam endişeli bakışlarıma karşılık, gülümseyerek şöyle cevap verdi: "Hayır,işle ilgili bazı değişiklikler düşünüyorum sadece.Güvenliğimiz ve huzurumuz benim için çok önemli"kahvaltım bitince kol saatime baktım ve hafif bir telaşla konuştum: "Hızlı olmam lazım, üniversiteye gitme vaktim geldi. Herkesin günü güzel geçsin! " dedim ve odasıma çıkarak üniversiteye gitmek için hazırlanmaya başladım.

Kıdemli Üsteğmen Demokan Alp AYDEMİR, namıdeğer Kuzgun, özel kuvvetlerde çalışan oldukça başarılı bir subaydı. Yıllar sonra kuledeki yalnız bir kızla yollarının kesişeceğinden henüz habersizdi. Bildiği tek şey, vatanı ve bayrağı için canını dahi verebileceğiydi. Zamanı geriye sarmak mümkün olsaydı keşke. Mesela ailesiyle mutlu tablosuna dönmek isterdi Kuzgun. Yaşadıklarından sonra psikolojik bunalıma giren Kuzgun, hayatına devam edebilecek miydi? Kuzgun`un kalbi yeniden atabilecek miydi? ••• UYARI: Bu kitapta geçen kişi ve kurumlar TAMAMEN hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur.

Geçmişe takılı kalmış bir ruh,geleceği planlayan bir beden. Zaman`ın bataklığında açmış bir çiçek. Gece`nin karanlığında doğmuş bir Güneş.

Radyoda sevdiği türkü çalmaya başlayınca hafif tebessüm etti Yüzbaşı Özer. Sesini açtı radyonun. Türkünün bitmesini istediği için hızını düşürdü arabanın. Nakarat kısmı geldiğinde daha da sesini açtı. "Sözlüysekte uzakların yoluna Öleceğiz doğduğumuz toprakta Memleket sevdana yürek gerek." Karanlık yolda bir karartı fark ettiğinde hemen belinden çekip aldı silahını. Yolun üstündeki arabayı fark ettiğindede kaşları çatılmıştı. Ardından arabadan inen kişiyle aynı anda hem şaşkınlık hemde sevinç hissetti Yüzbaşı Özer. Arabayı durdurup silahını beline koydu. Gülümseyip arabadan indiğinde karşısındakine sarılmayı ümit ederken beklediği gibi olmadı. Karşısındaki kişi silah çıkartıp Yüzbaşı Özer`e doğrulttu. Yüzündeki gülümseme silindi yavaş yavaş. O an bütün askerlik reflekslerini unutmuş gibiydi. Öylece karşısındakine bakıyordu. Issız yolda dört el silah sesi yankılandı. Dört kurşun Yüzbaşı Özer`in vücuduna saplandı. Üç kurşun göğsünü delerken diğeri karnından isabet etmişti. Vücuduna saplanan dört kurşun yıkamadı Yüzbaşı Özer`i. Hala öylece ona silah doğrultup onu vurana bakıyordu. Bu dört kurşun yakmadı canını. Canını yakan şey sırtındaki baltaydı. Bıçak denemezdi böyle bir ihanete. Karşısındakiler arabaya binip gittiklerinde vücudu dayanamadı Yüzbaşı Özer`in. Dizlerinin üstüne çöktüğünde zor bela sırtını arabaya yasladı. Daha az önce çalan türkü değişmiş başka bir türkü çalıyordu arabada. Yüzbaşı Özer o türkünün son sözlerini işitebildi sadece. "Çıkıp boz kırlara ulaşamadım. Yalan Dünya sana çıkışamadım. Eşimle dostumla buluşamadım. Var git ölüm bir zamanda yine gel. Karacaoğlan derki konup göçerken Ecel şerbetini tas tas içerken Yine buldum beni senden kaçarken Var git ölüm bir zamanda yine gel." Gözleri kapandı Yüzbaşı Özer`in. Dört küçük kurşuna dayanamadı koca cüssesi.Dört kurşun bir komutanı alıp getirdi bu yalan dünyadan. Alıp getirirkende hayatın son sillesini çakmayı unutmamıştı Yüzbaşı Özer`e. Bir ihanet koskoca komutanı yıkıp geçmişti. Bir ihanet sekiz kişiyi komutansız bırakmıştı.

"Güneş yağmur yağmadıkça çıkaramazdı gökkuşağını. Tamamlanamazdı gökyüzü. Ve aşk bir kalbe düşmedikçe sevda nedir bilmezdi kalp. Bizim gibilerin sevdası da vatan aşkı kalbe düşünce yanmaya başladı. Ya da hayal ettiği aşkı vatanda bulunca..."

Savaşın ve aşkın gerçekte ne anlama geldiğini en iyi onlar biliyordu. Bütün engellere, yıkımlara, kayıplara ve ayrılıklara rağmen direnmeyi seçtiler. En güçsüz anlarında birbirlerine tutundular. Ölüm ve diriliş onların hayatında el eleydi.

Bazen neden yaşadığını düşünür insan ben de düsünüyodum bugün o gün dü yaşama sebebimin olmadını farkettiğim ve herşeyi bitirdim gündü saat 8 civarlarıydı ve ben kendimi denize bıraktım...

- Burada olmanı istemek bencillik mi? + Eğer öyleyse, ben dünyanın en bencil insanıyım. Demişti ama gitmişti. O gidince günlerle ölçülen ayrılıklar haftalara dönmüş, ben de saymayı bırakmıştım. Oysa bana şemsiye uzatabilecek tek kişiydi. Şemsiyem onun elindeydi. Bir gün karşıma çıkıp bana şemsiye uzatacak mıydı? {2▪︎Haziran▪︎2017} {1▪Ağustos▪2017} yayınlanış

-Ne o binbaşı korktunuzmu burda olduğum için +Niye korkayım ben bir askerim açık açık konuşuyorum ama siz anlamıyorsunuz bunun korkaklıkla bir ilgisi yok -O zaman kıskandınız +Daha dün tanıdığım biri için niye kıskanayım burası güvenli bir şehir değil geldiğin yerlere benzemez Avukat hanım yanarsın , yanarız... Geçmişten bu güne kadar neler mi olmuş !!

Hayali öğretmenlik olan Defne sonunda bu hayalini gerçekleştirmek üzere,tayininin çıkmasıyla Hakkari -Yüksekovaya gelir. Yüzbaşı Yağız, albayın verdiği görevle Defneyi almak için hava limanına gider. Onlar için pekte güzel bir tanışma olmamıştır. Bakalım bizi neler bekliyor? ★ ★ ★

Asteria ~ Yekta Mekan ve zamanın önemsiz olduğu kadar nefesimi yüzünde hissedecek yakınlıkta duran kişinin ağzından çıkacak birkaç cümlede benim için o kadar önemliydi. "Ya bu aramızdaki bilinmezliğe bir son veririz ya-" demesine kalmadan sözünü kestim. "Yada ne olur?" dedim tek kaşımı kaldırarak. "Orası oraya gerek duyduğumuzda görürüz." dedi hastası olduğum amber gözlerinden birini kırparak. Omuz silkerek"Oraya gerek kalmayacak zaten." dedim ve asla yapmam dediğim şeylerden birini hiç düşünmeden yaptım. Müptelası olduğum dudaklara bu sefer ben tutundum dudaklarımla. Karşılık vermesi uzun sürmezken bir damla suya muhtaçmışız gibi birbirimizi son damlamıza kadar kuruttuk. Kitapta geçen olaylar tamamen hayal ürünüdür🚨 Yer isimleri ve karakter isimleri ise şahsımın sallamasyonudur❗ Yıldız Tozlarının gecenizi aydınlatmasına hazır mısınız genç okurlarım💫

Genç adamın senelerdir içinde yıllandırdığı sevda yüreğinden dolup taşmaya başlamıştı. Kadının da bu sevgiden nasibini almasının vakti gelmişti.

Bir Öğretmenin, ögrencileri için yaptığı fedakarlıklar.. "Ben damla Öğretmen çocuklara huzur ve güven dolu bir gelecek yaratmaya geldim. Renkleri, kuşları öğretmeye, daha çocuk yaşta gördükleri kurşunları degil, delik deşik olmuş evleri degil hayatı öğretmeye geldim. " Bu yolculukta benimle misiniz ?

Mavi gökteki hayaller...

*Wattpad` de bulunmaktadır. *UYARI: Bazı bölümlerde yetişkin içerikli kısımlar bulunmakta olup bu bölümler başlıkta belirtilmiştir. Rahatsız olanlar/olacakların okumaması önerilir. Her kalp sevgiyi kaldırmaz. Ağır gelir yüreklere... Hak etmek gerekir önce. Emanetse o sevgi kalbi yorar.

❗️Şiddet ve kan içerir❗️ Wattpad ve buradan kitabı okuyabilirsiniz. Ben kim miyim? Ben Türküm! Ben Askerim! Ben Asenayım! İmkansızı başaran, Ülkesiyle, Atalarıyla gurur duyan bir Türk`üm. Benim hikayem; ne bir yabancıyla başladı, ne de yolculukla. Benim hikayem savaşla başladı, kanla başladı, öfkeyle başladı. Ben, Asena Bozkurt. Namı diğer Kızıl Kurt. Eğer bu hikayeyi okuyorsan, duygularını kontrol etmeyi sakın unutma!

Umay babası gibi asker olmak isteyen bir kızdır. hayatını askerliğe adamış bütün hayatı vatanı olan bir kızdır. Birçe ile beraber bu yola çıkan Umay`ı bir sürü şey beklemektedir. bu süreçte Umay çok zorlanmış ama asla pes etmemiştir. Atandıkları yerde börü timi ile resmen kardeş olmuşlardır. Onlar isimleri gibi kurt kadar sessiz, çita kadar hızlı ve bir ruh kadar görünmezlerdir. Umay` ın sadece hayatında bir kişi vardır ve bu kişi onun çocukluk arkadaşı Birçe`dir. Umay`ı ilk görev yeri olan Hakkari Çukurca`da beklenmedik şeyler bekliyor. Umay bu yola Birçe ile beraber çıktı bakalım birbirlerine söz verdikleri gibi beraber bitirebileceklermi? Keyifli okumalar...

"Ben bunu göze alarak her şeye kalkıştım. Seni canına bir şey olmasın diyerek bunu yaptım. Yine olsa yine yaparım. Ama yinede bu mesleğimden vazgeçtiğim anlamına gelmiyor güzelim. Beni kısa zamanda yine çağıracaklar. Sen bunları kafana takma. Sen bunları kafana tak diye bu işin içine girişmedim. O gün seni koruyamadım. Bu zaten bana koyuyor. İşime gelirsek, bu cezaya hakettim. Ama seni koruyabilseydim içim daha rahat olurdu. Bunu bil yeter." Başını olumsuzca salladı. "Bunu haketmiyorsun." Ellerimin arasından çıkarak kapıya doğru ilerledi ve peşinden kapı kapanma sesi geldi.

Çevresi tarafından kaptan olarak tanınan Ali Cihan Gencer aslında kod adı Kavur olan bir Milli İstihbaratçıdır. Yedi yıldır Kod adı Çaykara olan Balca ile yazışmaktadır. Mesleklerinin gizlilik ilkesi yüzünden özel hayatlarına, fiziki görünüşlerine ya da yaşadıkları şehirlere dair en küçük ipucu vermeyen görev sohbetlerinde birbirlerinden etkilenmeye başlarlar. Aralarındaki çekim kaçınılmazdır ve bir gün karşılaşmayı ummaktadırlar. Fakat bilmedikleri bir şey vardır. Balca, Ali Cihan`ın arkadaşının kardeşidir ve aileleri Çanakkale`de aynı mahallede yaşamaktadır. Aslında normal hayatlarında birbirlerini tanıyor olmalarına rağmen bundan habersizdirler. İki farklı tanışma tek aşk. Polisiye romantizm türünde yer alan bu kurgu yetişkin içeriklidir. Küfür, argo kelime ve şiddet öğeleri barındırdığını bilmelisiniz. Herkese keyifli okumalar dilerim :)

Çocukken bulamadığı adaleti sağlamak isteyen Umay Savaş. Çocukluğundan beri askerlerle büyüyen ve asker olmak isteyen Timur Kağan Göktürk. İlerde avukat ile işi olan genç asker nerden bilebilirdi ki başına bela olup kalbine sızabileceğini...

Umut en karanlık tohumumuzdur. Son umudumuzu tüketen insanların aldığı nefes boğazını yaktığında anlayacaklar. Tohumumuz ise en büyük düşmanımızdır. BU KURGUDA GEÇEN KİŞİ , KURUM VE OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. KURGUDA "BAZI" PSİKOLOJİK SORUNLARIN BİLGİLERİ YER ALMAKTADIR.

Oklarım belimde, yayım elimde.. Sırtımı kapının sağ tarafına yasladım, askerden gelecek komutu bekliyordum. Kapının solunda duran asker de ortamı gözetliyordu. "Bak zarar göreceksin git buradan diğerlerinin yanına dön. Ben dikkatlerini dağıtırım." askerin sessizce söylediği şeyler sinirlerimi bozuyordu. Ters bir şekilde baktım ona. Ayakta duracak hali yoktu dediklerine bak. Çok şey söylemek istedim ama söyleyeceklerimi bir cümleye sığdırmaya çalıştım, "Ya Şehadet Ya Hürriyet!!" diyerek niyetimi açıkça belli etmiştim. Yaralı yüzüne rağmen güldü ve kafa salladı. "Hava puslu olunca, çakallar meydanı kendilerinin sanırmış. Meydanın asıl sahiplerini gösterme vakti geldi." dedi asker... Askerden gelen komutla sırtımı yasladığım yerden kaldırdım. Askerle aynı anda ben kapının sağından o ise solundan çıktı. Sessizce ilk atışları yapmak için hızlıca oku çektim. Gözüme çarpan ilk teröristin karnına hedefime alıp okumu bıraktım. Tam isabet. Terörist ne olduğunu anlamadan karnına giren okla karnına baktı. Bir süre sonra yere yığıldı. Bu sırada asker de ucunda susturucu olan silahla bir kişiyi indirmişti. Adım adım ilerleyecek yolda gördüğümüz pislikleri temizleyecektik. Bir sonraki adım için askere baktım. Bir bana bir yerdeki pisliğe bakıyordu. Yerdeki pislik ta bağırmak için ağzını açmıştı ki oku çektim tam vuracaktım asker silahla kesmişti sesini. "Benimdi!" dedim sessiz ve kızgın bir şekilde...

Kitabın ilk adı -AY IŞIĞI- |Yetişkin içerikler içerir.| Hilal. Hilal KARAY. Yıllar önce teröristler tarafından koparıldığı ailesine ve şehire, işi dolayısıyla geri dönmüştü. Yeni atanmış taze bir doktordu. Kendini bildi bileli tek hayali doktor olmaktı. O yüzden yıllarını bu yolda hiç düşünmeden feda etmişti. Geldiği bu şehir, kayıp geçmişini artık ona geri verecekti. Tıpkı hatırlamadığı ailesini vereceği gibi. Hilal, karşısına çıkan kişiler sayesinde geçmişinden bir aynaya bakıyor gibi kendini görecek, bulacaktı. Kaderin onun için ördüğü ağlar arasında yaşam mücadelesi verirken, bir de bilmediği gerçeklerle yüzleşmek onu daha ne kadar yaralayabilirdi... *Kitaptaki karakterler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür*

Askeri bir kurgu.

"Göster o zaman," dedim fısıldayarak. "Beni ne kadar sevdiğini göster." Başlangıç Tarihi: 20.07.2024 BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMIYLA HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HER AYRINTISIYLA KURGUDAN İBARETTİR.

Binbaşı Acar Adin Karoğlu & Yüzbaşı Alım Asena Pozkurt "Savsalı" Kapının olduğu yere çöküp hıçkıra hıçkıra ağlamıştım o gece bizim son sarıla bildiğimiz gecelerden biriydi 1 hafta sonra kuzey Irak sınırına göreve gitmişti ve çatışmada ŞEHİT düşmüştü ... hıçkırıklarım evi inletip kulağıma geliyordu yavaşcana yerden kalktım ve üstümü başımı değiştirmeden yatağa oturdum hıçkırıklarımın arasında uyuya kalmıştım .

Babasının asker anıları ile büyümüş emekli bir asker kızı olan Eylül`ün, en büyük hayali, bu anılara yakından şahitlik ederek onları; kendi gözlerinden kaleme almaktır. Lâkin gittiği askeriye de Yüzbaşı Ömer onu pek güzel karşılamaz. Hatta Eylül`ü, arkası sağlam şımarık bir kız çocuğu olarak görür. Eylül ise kadraj da güzel duran ama korkutucu olan bu adamın geçmişini merak eder.

Hani hayat müşterekti? Kim söylediyse koca bir yanılgıya kapılmış ya da insanlığı kandırmak istemiş. Çünkü yaşanan eziyetler, üzüntüler tek kişilik. Zehra, otuz dört yaşında kaderin sillesini yemiş bir kadındır. Dört sene önceki yaşadığı travmatik olay sonrası akıl hastanesine kapatılan Zehra, ızdırap dolu yattığı yıllardan sonra mesleğine geri dönmüştür. Bu dönüş, Zehra`nın başlangıcı olacaktır. Çünkü eskimiş sırlar, açığa çıkacak; hayatındaki soru işaretleri yanıt bulacaktır.

Bu kitap subay olacaklar veya subaylık mesleğini ifa edenler için yine bir subay tarafından kaleme alınmıştır. Kitapta anılar, anektodlar, örnek hikayeler vardır. Ebette bu kitapta bir subayın hayatında olabilecek çokça acı, çokça gülümseme ve çokça gurbet de vardır. Faydalı olması temennisiyle...

Sana o kadar çok bağlanmışım ki, gerçeklere gözümü kapamışım. Seninleyken aptala dönmüşüm. Kendim olmaktan çıkmışım, Levent olmuşum sanki. Her şeyim sana bağlı olmuş bir uydu gibi. Ne kadar sağlıksız bir durumdaymışım meğersem. Körü körüne bağlı olmak, her şeyimle sana bağlı olmak…