10 kişinin ölmesiyle bir ulus sarsılıyor, Bir adam beyinlerle oynuyor. Dört kişi gerçeğin peşinde ama gerçek sandıklarından daha karanlık Hakları şahsıma aittir bu kurguda geçen olay, kişi, kurum, kuruluş gibi özellikler tamamen hayal ürünüdür gerçeklikle bir ilgisi yoktur.

Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

Herkesin geçmişi vardır. Ama bazıları geçmişiyle aynı okulda okur. Bazen kapılar kazara açılmaz. Bazıları özellikle açık bırakılır. İçeride kalanlar, dışarıya anlatılamaz. Dışarıdakilerse ne olduğunu asla tam bilemez. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir arkadaşlık hikâyesi değil. Bu... her şeyin birbirine karıştığı bir hikâye. Kimin ne zaman değiştiğini fark etmediğiniz… Ve fark ettiğinizde artık çok geç olan...

"Benim yaşamam için senin ölmen gerek..." Sadem, 17. yaşının sonlarında hayatını düzene sokmak için çalışan bir kızdır. Yaşadığı onlarca olayın üzerine bir de aynı okulda okuduğu İnanç`a aşık olur. Fakat bilmediği, farkında olmadığı, hatırlamadığı şeyler vardır. Birgün İnanç da Sadem`e aşık olduğunu itiraf eder ve sevgili olurlar. Ama hesaba katmadıkları bir şey vardır. Ne kadar uğraşsalarda kurdukları bu aşk hep inişli çıkışlı olacaktır. Birlikte olmalarını doğup batan Güneş bile istemiyordur. "O gün de böyleydi. Güneş batıyordu, hayallerim gibi." 19.01.2023

"Maskenin içine senin kimliğini belirten bir kod işleyecek o adam." dedi Köse ama Sara onu dinlemiyordu sanki. Yalnızca karşısındaki duvara bakıyordu. Köse onun ilgisini çeken yazıya baktı. "Korkunç gelecek biliyorum ama bu yazı gerçek kanla yazıldı." Sara ürperdi. "Kimin kanıyla?" "Çok fazla insanın kanı." Bu yazıyı gördüğü ilk anı anımsayarak kısık bir sesle fısıldadı kutsal cümleyi. "Her yüz maske takar." "Bu ne demek?" Köse dudaklarında bir gülümsemeyle ona döndü. "Görmedin mi Sara?" dedi onun saçını okşarken. "Her yüz maske takıyordu."

O bir asker değil sadece. Gölge gibi hareket eden, karanlığın içinde görünmez olan bir efsane. Geçmişi acılarla dolu bir kadın. Timi ile çıktığı son operasyonda aldığı ağır yaraların ardından Tulga Timine atanır. Acımasız bir Yüzbaşı, Soğuk bir Üsteğmen ve Vatanı için canını ortaya koymuş bir tim. Vatan uğruna can alan, can veren ve milletini koruyan tüm askerlerimize ithaf edilmiştir.

Sinan okulun asi ruhu. Kuralları hiçe sayan, kimseyle yakınlık kurmayan, kendi dünyasında kaybolmuş bir genç. Ve Çolpan , okulun onur listesinde adı yazılı olan birincisi. Dışarıdan kusursuz görünen ama içten içe bambaşka hayaller kuran bir kız. Aynı koridorda yolları kesiştiğinde, ikisinin de hayatı değişmeye başlar. Bir yanda düzen, disiplin ve beklentiler… Diğer yanda özgürlük, başkaldırı ve bilinmeyenler… Peki, kurallarla dolu bir dünyada hayallerine ne kadar tutunabilirsin? Ve bir kalp, görmezden gelmeye çalıştığı duygulara ne kadar karşı koyabilir?

“Dikenler kendini korumak içindir. Bazen de… yanlış insanların girmesini önlerken doğru insanın yaklaşmasına engel olur.” Berlin’den İstanbul’a sürüklenen Neriman, kimseye güvenmeyen, dokunmayan, yaklaşmayan bir kızdır. Ta ki okulun nazik , düşünceli basketbol kaptanı Can, onun yüzündeki çatlakları fark edene kadar. Bir kirpinin kalbi… Dokununca değil, dokunmaktan korkmadığında atmaya başlar.

Okullarındaki çalıştaya katılan o 5 genç üye oldukları bu etkinlikte doya doya eğlenmeyi, kardeşliği, sevgiyi öğreneceklerinin farkında değillerdir.

"Gerçek bazen kanla yazılır..." Selis Kandemir, annesinin gözleri önünde katledilmesiyle başlayan karanlık bir geçmişin kurbanı değil, intikamını alacak bir savaşçıdır. Yıllarca süren sessizlikten sonra, eline geçen bir kolye ve isimsiz bir mektup, onu kendisi gibi geçmişi kanla yazılmış sekiz kişiyle bir araya getirir. Her biri farklı acılarla yoğrulmuş, her biri gerçeğin peşinde... Ancak bu yol arkadaşlığı, sırlarla örülü. Güvenin sınandığı, dostlukla düşmanlığın iç içe geçtiği bu yolda, gerçeklik algısı paramparça olacak. Kimin geçmişi sahte, kiminki kan kadar gerçek? Ve en önemlisi: Selis, annesinin katillerini bulduğunda hâlâ aynı kişi kalabilecek mi?

Asya, küçük yaşta annesini kaybettikten sonra teyzesi ve eniştesi tarafından Azerbaycan’a götürülür. Yıllar boyunca orada büyüyen Asya, bazı sebeplerden dolayı yeniden Türkiye’ye döner. Ancak eski dostunun izini sürerken, kendini bambaşka ellerde, bambaşka bir hikâyenin içinde bulur... Aşkın, nefretin ve keskin duyguların iç içe geçtiği dördüncü kitabımla karşınızdayım, sevgili okurlar... 💫

0535********* Selam güzellik Asya: sende kimsin? 0535********* Belki de geleceğin...

Gölgelerin Okulu, özel güçlerin sıradan olduğu fakat bazı insanların çok daha büyük güçlere sahip olduğu gizemli bir ülkede geçer. İstemese de üstün yeteneklilerin kabul edildiği Gölgelerin Okulu’na gitmek zorunda kalan genç kız, okulun tepesinde, ulaşılması zor konumunda ve karanlık kuralları arasında hayatına alışmaya çalışır. Bir gün, gizlice ormana girip çıkan bir çocuğu fark eder ve onu takip ettiğinde, ormanın derinlerinde saklanan büyük bir sırrı keşfeder: Yaklaşan bir savaş ve öğrencilerin bu savaşta kullanılacağı gerçeği. Üstelik kendi ülkeleri, sandıkları gibi iyi taraf değildir — tüm dünyayı ele geçirmeyi planlamaktadır. Genç kız ve arkadaşı, gerçeği ortaya çıkarmak ve herkesi uyarmak için büyük bir mücadeleye atılır. Gölgelerin ardındaki gerçek, düşündüklerinden çok daha tehlikelidir

Sadece arkadaşım ile bir numara sallayıp eğlenecektik ama konunun buralara kadar geleceğini tahmin etmemiştik...

SELAAAAMMM ay bu kitap için çok heyecanlıyım.. dört kuzenin aynı eve çıkmasıyla beraber gelişen olayları anlatıyor. tatlı aşklar ama gerçekten yaşayabileceğimiz durumlardan yola çıkarak her karakteri halktan biri gibi yazmaya çalışıyorum HEPİMİZ BU KARAKTERLERDE O KADAR KENDİMİZİ BULACAĞIZ Kİ!! umarım çok severek okuyacağınız kafa dağıtmalık bir kitap olur şimdiden bir şans vereceğiniz için teşekkür ederimmm<33

Bir kız var adı Peri. Üvey ailesi tarafından pisikolojik şiddete maruz kalmış bir kız. Daha 17 yaşında hayatının baharında kendisinden nefret eden bir kız. Yıllar sonra karşısına hiçde normal olmayan bir yerde çıkıyorlar. *** Yüksel ailesi yıllar boyu onları ezen kızlarının aslında karıştırılmış olduğunu öğreniyor. Yaptığı onca kötülükten sonra hepsinde belli başlı yaralar oluşmuştur. Bu yaralı aile sizce yaralarını sarabilecekmi ?

Siz: Allah belanı versin senin Siz: serçe parmağını masanın köşesine vurursun inşallah Siz: tuvaletteyken peçete kalmasında bokunu peçetenin kartonuyla silmek zorunda kal Siz: Dünya ters dönsünde everest dağı bir yerlerine montelensin Siz: O kadar boyun var zeka sıfır Çınar: Ne pluyo ln • Kantinde onu ezen çocuğa mesaj atan Zuhal, sonrasında Çınar`ın onu merak edeceğini nereden bilebilirdi? Not: Küfür ve argo içerir

Hiç yaşanmamış bir suçun, suçlusunu aramak...

"Aşkın unutuşa, geçmişin ihanete yenik düştüğü bir hikâyede; gerçekle yalan, kalple akıl arasında kalan bir aşkın savaşı..." Unutulmaya mahkum bırakılan bir aşk… Saklanan bir hayat… Ve yeniden atan bir kalp… "Biz birbirimizin sıfır noktasıydık" Deva Alkım Erendiz & Ferman Erendiz

"Kabuğu olmayan biri için duygular tehlikelidir"

" Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni " Kitabımın her hakkı saklıdır, konunun kapağın ve ismin uygulamada olmadığı bir kitap, Herhangi bir çalıntı da gerekli olan herşey yapılacak. ... "Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım çözülmüyor " İki gencinden sesi bu ana kadar çıkmıyordu fakat adam türkünün bu sözlerini genç kıza bakarak devam ettirmişti, görsün istiyordu içindeki sevgiyi, "E-emir ab-"genç kız şuan ki bulundukları durumdan fazlası ile rahatsızdı, korktuğu şeyin başına gelmesini istemiyordu. "Görmüyorsun değil mi, Şu kalbimin senin için nasıl attığını görmüyorsun! "Genç kız duydukları ile korktuğu şeyin başına geldiğini anlamıştı, abisi olarak gördüğü hatta mecbur kalmadığı sürece bir araya gelmedikleri adamın onu sevmesinden korkuyordu. " Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni "genç kız düşündü sevebilir miydi ki? Hiç bir zaman böyle bir soruyu kendine sormamıştı , şimdide sormak istemiyordu... Evet burası Gülce mahallesi;bir mahalle düşünün eskiden olduğu gibi sıcacık bir mahalle. Oğluna kız arayan, dedikoducu teyzelerin, delikanlı erkeklerin olduğu, mahallenin genç ve güzel kızları, küçük çocukları ve herkoşulda iyi günde kötü günde birbirinin yanında duran bir mahalle burası GÜLCE MAHALLESİ iyi yönlerinin olduğu gibi çoğu aşkların yarım kaldığı bir mahalle..

Bazı yaralar görünmez, bazı hikâyeler yazarın kalbinden sessizce süzülür. Bu roman, iki gencin hayatında yaşanan kırılmaların, suskunlukların ve içlerinde büyüyen derin boşluğun hikâyesi. Yazarın kendi yaşamından izler taşıyan bu satırlarda, kaybedilen dostlukları, yarım kalan aşkları ve saklanan acıları bulacaksınız. Bir şehri değiştirmek mümkün olabilir, ama insanın içindeki boşluğu doldurmak, en zor yolculuktur. Ve bazen en büyük mücadele, kendinle baş başa kaldığın anlarda başlar. "Boşluk"; yaşanmışlığın en hüzünlü, en gerçek halinin kelimelere dönüşmüş şeklidir.

❝ Sonuçta o Alex Turner`dı. Benim Alex`im, Arctic Monkeys`den olmayan. ❞ © imacbeth

Okurmusunuz Yenibir başlangıç.

Gökyüzünün en büyük çelişkisi… Bir yanda, karanlıktan korkan ama ışık saçmaya mecbur hisseden Güneş; geçmişin gölgelerinden kaçarken, parladıkça kendi yarasını gizlemeye çalışan. Diğer yanda, ışığını kaybetmiş Ay; yüklerin ağırlığı altında gençliğini tüketmiş, sessiz gecelerde yalnızca başkalarının varlığıyla parlayabilen. Biri ışığını kaybetmenin acısıyla boğuşurken, diğeri ışığının yükünü taşımaktan yorulmuştu. İki yaralı kalp, iki farklı yol… Biri güçlü görünmek için ışığını zorla yayar, diğeri hayata küsmüşçesine kendi karanlığına saklanır. Ama aynı gökyüzünün mahkûmları olarak, aynı hikâyede buluşmaktan kaçamazlar. Çünkü bazı yollar, ne kadar farklı görünse de aynı noktada kesişmeye mahkûmdur. Kader, bazen en sert fırtınaları aynı gökyüzünde toplar; bazen de iki uzak ışığı, tek bir çizgide karşı karşıya getirir. Ve işte o anda, gölge ile ışığın sınırı silinir, hangi tarafın diğerini aydınlattığı belirsizleşir. Birbirlerine benzemeyen ama birbirlerinin eksikliğini taşıyan bu iki ruh, aynı sorunun cevabını ararken kendilerini hiç beklemedikleri bir yolculuğun içinde bulurlar: Karanlıkla yüzleşmek mi daha zordur, yoksa ışığı taşımak mı? Ve gökyüzünde ayrı duran bu iki ışık, yeryüzünde birbirinin eksikliğini tamamlamaya başlar. Ama bu tamamlanış, bir iyileşme mi getirecektir, yoksa yeni yaralar mı açacaktır? Çünkü cevaplanması gereken bir çok soru vardır: Ay mı Güneş’ten güç alır, yoksa Güneş mi Ay’ın saklı kalan karanlığını aydınlatır? Ya biri ışığını kaybederken diğeri kendi ışığından korkuyorsa… O zaman gerçek aydınlık nerede saklıdır? -İTHAFTIR- "Ne gündüzdün, ne gece. Ne tamamen vardın, ne de yok. Ama kalbimin en sessiz yerinde hep sen vardın. Seni hiç tanımadan tanıdım, görmeden bildim. Bu kitabı, bir rüya kadar gerçek, bir dua kadar saf olan o hissin sahibine armağan ediyorum..."