Serenay eğitimini sürdürdüğü üniversitesinde yaşadığı zorbalıklar yüzünden yatay geçiş yapıp üniversitesini değiştirerek yepyeni bir başlangıç yapmak ister. Fakat bu yaptığı yeni başlangıçta kendisini neleri beklediğini bilmemektedir. Kısa bir zaman sonra sınıfındaki arkadaş grubuna dahil olur ve grupta birbirleriyle kardeş olan iki kişiyle çok iyi anlaşmasıyla birlikte zaman geçtikçe kendisini aşk üçgeninin içerisinde bulur. Yapacağı seçimler ve bu seçimler sonucunda yaşayacakları gruptaki herkesi etkileyecektir.

Wattpad de yayınlanmaktadır. Oradaki adım Esmanur555esma orada da yazıyorum. Wattpad de binlerce okuma olmuş ve yüzlerce oylama almıltı inşallah burdada böyle olur. Küçükken annesi ve babası tarafından psikolojik ve fiziksel şiddet gören Efnan , şiddet gördüğünde ise onu korumaya çalışan koruyu abisi vardı. Abisinin öldürülmesiyle içinde hiçbir duygu kalmaz etrafına bomboş gözlerle bakar. Efnan içinde intikam ateşiyle büyür , etrafındaki kimselere güvenmez. Çünkü küçükken yaşadıkları onu böyle yapmıştır. Efnan duygusuz , etrafına bomboş gözlerle bakan , güvenmeyen özellikle erkeklere güvenmez. O bir pamuk prenses olmadığını , küçük yaşta savaşçı bir kadın olmuştur. Efnan küçükken öğrenmişti hayatın acımasız olduğunu masal olmadığını. Efnan asker olmuştu , hemde dağlarda adı geçildiğinde herkesi titreten bir kadın olmuştur. Aynı zamanda bir seri k@tildir. Efnan küçükken onu susturdukları için kadınların sesi olmak için ve adalet sağlanmadığı için kendi adaletini getirmiştir. O kendisine yapılanları ve kadınlara yapılanlar yani şiddet , tec@vüz ve t@ciz olaylarında kadınları korumuştur ve onlara zarar verenleri öldürmüştür. Ayrıca herkes tarafından aranılan bir seri k@tildir kimse ne kadın olduğunu ne de ismi bilmez. Efnan işlerini gizli gine yapar ortada iz bırakmayan bir seri katildir. Efnan intikamını almak için planlar yaparken geçmişi peşini bırakmaz. Geçmişin perdeleri açılırken , sırlar ortaya çıkacak ve her şey karışacaktır. ****************** Bu kitapta güçlü kadınlar bulunmaktadır. Bu kitapta ezilen yoktur bu kitapta güçlüler bulunmaktadır. Ne yaşarlarsa yaşasalar ayakta duranlarları anlatan bir kitaptır.

Herkesin kendine sorması gereken bi soru vardır adamım. Ben kimim demeli insan kendine. İçimden geçen şarkı sözünü fısıldadım. "Ben kimim? " Ben Lâl, bi ekim sabahı bu saçma salak dünyaya gelmiş dünyaya geldikten iki hafta kadar sonra zorla ailesinde kabul görmüş ve zorla o eve girmiş. Öyle zorlama olmuş ki bu durum sırf yetimhaneye gönderilmeyim diye hastane görevlileri tarafından hasta olmamama rağmen hastaneye yatırılmış büyük ihtimalle o sırada da karışmıştım. Ben Lâl. İsmimi bile sessiz sakin bi bebek olduğum için bana bakan hemşireler vermiş 17 yıl önce ilk anneme hemşire söylemiş ismimi "bu kızın ismini Lâl koyduk biz ." Demiş. Orda ağlayan o bebek şimdi büyüdü ve bugün diğer annesine söyledi. "Benim ismim Lâl." Ama hemşireler koymuş demeyi yediremedim kendime. Sizin gibi onlar da sevmezdi beni diyemedim. Sadece Lâl dedim. Ben Lâl. Konuşmayı gerçekten sevmiyorum, belki bugüne kadar kimseyle yakın olamadığım için Lâl olmuşumdur onu da bilmiyorum ama tek bi kişinin yanında vazgeçiyorum ismimden. Tek bi kişi söküyor dilimdeki kilidi. Ben Lâl. Bu dünyadaki tüm kimsesizlikleri tatmış kendi kendime kimse olmuştum. Ben yalnızlığıma sığınmış yalnızlığımı bu dünyadaki tek arkadaşım yapmıştım. Ben Lâl, defalarca kez terk edilmiştim ama tek bi terk edişi yedirememiştim kendime. Ben Lâl asla Lâl olmayı istememiş ama Lâl olmak zorunda bırakılmıştım. Ve ben Lâl, şimdi feriştahı gelse Lâl olmayı bırakmaz bıraktırmalarına izin vermezdim.

Hayat bazen en büyük darbeyi vurur ama asıl Zafer o darbeyle savaşmayi öğrenenlerin hikayesinde gizlidir bu kırık bir ruhun yeniden ayağı kalkma hikayesidir

Sevdiği adam tarafından ihanete uğradıktan sonra ormana kaçar ve aslında bilmediği bir şey vardı. Ormanda gerçek aşkı ile karşılacağını bilmiyordu. Gerçek aşkının yanında kendini güvende his ediceğini ve ona bu kadar çok bağlanacağını bilemezdi

Doğum gününden bir gün önce sevgilisinin tarafından aldatıldığını öğrenen Irmak, doğum günü partisinde ailesinin ondan sakladığı gerçekle yüzleşir.

"Vatan için düşenler, toprağın kalbinde yaşar."

BAŞ BELASI SERİSİ 1. BÖLÜM : ZİFİRİ "Bir cesede baktığının farkındasın değil mi?" Acı sesimden dökülürken elimdeki silah kolumun titremesiyle düşecek gibi olduğunda, ruhumun iskeleti kalbime sıkı sıkı sarıldı. Silah gürültüyle parmaklarımın arsından kayarken dizlerim şiddetli bir deprem gibi zangırdadı ve bir adım geriye düştüğümde, içimdeki depremden arda kalan o yıkık bina gibi baktım ona. Beni tutmak için uzanmak istediğinde elimi kaldırarak başımı iki yana salladım. "Ben seni öldüremem ki, Ben senin gibi katil değilim ki." Avuç içlerimi yüzüme bastırdım. Ayaklarıma bulaşan kan başımı iyece döndürdüğünde zifiri karanlık onun göz bebeklerinin içinde derinleşti. Kimse Canı Yanmadan, Can Yakmazdı. Baş Belası Bölüm 1: Zifiri

Eftalyanın babası Eftalyayı evlendirmek istiyor ve onu zorluyormuş. Babasının söylediklerini kabul etmeyen Eftalya sözünün geçmediğini anladığı her gün deliriyormuş. Babasına her defasında hayır demekle yetinen Eftalya bir gece herşeyden bıkar ve hiç yapmayacağı birşey yapıp dönüşü olmayacağı bir yola girecektir. Hayat ona ne kadar zor olsada yaptığı şeyi doğru bulan Eftalya öptüğü kişinin kim olduğunu öğrendiğinde hayal kırıklığı Yaşar. Olaylar öyle bir gelişir ki! Eftalya evlenmek istemezken öptüğü Mafya ile evlenecektir. Eftalyayı zor günler bekliyordur. "Bana bunu niye yapıyorsun bilmiyorum.! Senden yardım istedim? Sense benimle evlendin. Üstüne bir mafyasın. Düşmanların var. Ölmek için çok sebebim var. Yalvardım yakardım, dinlemiyorum aksine yakarışlarım hoşuna gidiyor. Zevk alıyorsun! Seni seveceğimi zerre düşünüyorsan yanılıyorsun. Seni gördüğümde düşündüğümde, Mafya ve aptaldan başka birşey hatırlatmıyorsun. Sen adi bir heriften başka birşey değilsin. Senden nefret ediyorum." Dedim. Nefes nefeseyken, yüzünde tek bir ifade yoktu. Tek yaptığı sert duruşu ve kıvırdığı dudağıydı. "Seninle her yer cehennemden farksız değil. Sen felaketten öte birşeysin. Senden kurtulamıyorum. Ne kadar böyle davranmaya devam edeceksin, pes edeceksin ve benden nefret edip boşanmak isteyeceksin..!" Dedim. Dudağını tekrar kıvırdığında, "seni sevdiğimi mi? Düşünüyorsun. Aptal! Yanılıyorsun, senden boşanacağımıda nereden çıkardın, sen ölmek için bana yalvaracaksın..!" Dedi. Gözlerimden yaşlar süzülürken, "neden ben neden, ne istiyorsun benden derdin ne?" Diye bağırdım. Ağlamam hoşuna gidiyordu. Gözleri parlayarak bakıyordu bana. "Sen Eftalya senin tek suçun ne biliyor musun? Beni öpmen. Yani anlayacağın evlenmemize sen neden oldun. Ve bu evlilik ben ölene kadar bitmeyecek.! Ve evet Eftalya ağlaman, hırpalaman,yakarışların, bitişlerin, çok hoşuma gidiyor. Zevk veriyor. Yani kurtuluşun yok..!" Dedi. Canım onun iki dudağının arasındaydı. Ve ben buna ne kadar dayanacağımı bilmiyordum? Mafya kurgum umarım beğenirsiniz! Bu arada hiçbir çalıntı değil, kendi kurgum, şimdiden iyi okumalar diliyorum..! .

"Burada duracaksın Tamay. Yamacımdan ayrılmayacaksın. Bunu aklına yaz." "Sizden nefret ediyorum. Ne istiyorsunuz benden? Bunca yıl sonra niye?" Köşk korumalarına onu içeri götürmelerini işaret ettim. Nefretini duymak canımı yakıyordu. Alışacaktı, alışmak zorundaydı. Brocha çok uzun süre ayakta kalamazdı ve onu ancak bu şekilde koruyabilirdim. O benim çocukluğumdan kalan tek şeydi. Onu götürmek için hareketlenen korumalardan kurtulurken bağırdı. "Bırak. Dokunmayın bana, yürüyorum. Bırakın." Sesi titriyor yine de omuzlarını dimdik tutuyordu. Korumalar onay almak için bana baktığında gözlerimi hafifçe kapatıp açtım. Tamay çoktan odasının yolunu tutmuştu. Öfkeli adımları yeri döverek, hışımla uzaklaştı. Arkasından bakarken derin bir nefes aldım. Yüzüne karşı veremediğim cevabımı söyledim. "Çünkü karşımda sen dururken bu savaşın parçası olamam."

Uyuşturucu satıp çocuk kaçakçılığı yapan babasını bitirmeye çalışan Asel yardım almak için hiç çalmaması gereken bir kapıyı çalar

Güç ve kan birleşti. Ölü doğdu ihtimaller. Kral geliyor. Birleşin.

🕯"9 Saniyeleri var" dedi soğukkanlılıkla ve devam etti "Ölmek için."🕯 Geçmişleri bir noktada kesişen ve kendilerini katliamların merkezinde bulan seri katillerimiz hem geçmişlerinden kaçıp hemde geleceklerini inşaa edebilecekler mi? Karanlık ve pis hayatların temiz gelecekleri olur mu? Peki ya kendilerine kurulan tuzaklardan kurtulabilecekler mi? Kader.....kader......kader her şeyin cevabı bu kelimede saklı.... Herkesin hayatını kirleten O DÜŞMAN ne kadar temiz kalabilir? Geçmişten gelenler geleceği değiştirebilir mi? Yıllardır süregelen dostlukların sarsılmasına hazırlıklı olun. Kirli dünyalarında temiz kalmayı başaramayan katillerin kendilerine yeni bir dünya inşa etmeye çalışmalarına hazır mısınız? Bütün bu soruların cevabı bir adım uzağınızda. Gizem, şüphe ve ihanetin hiç eksik olmadığı, soluksuz okuyacağınıza emin olduğum bir "katliam kurgusudur" 🍁"Geçmiş her zaman diliminde herkes için farklı bir anlam taşır. Kimine göre çocukluğu, kimine göre okul zamanları, kimine göre evliliğin ilk yılları. Bize göre ise geçmiş kademe kademe hatırlatır kendini; acı çektiğimiz zamanlar, çok acı çektiğimiz zamanlar ve daha çok acı çektiğimiz zamanlar...."🍁

Sedef hayatı zorluklarla dolu bir genç kadındır. Yirmi iki yıl sonra hayatına giren biyolojik ailesi ise Sedef`in hayatında ki zorlukları eksiltecekler mi? Yoksa zorluklara yeni bir zorluk daha ekleyecekler? Bunu zaman gösterecektir. "Ben Sedef Kılıç, babasının her zaman güçlü kalmak zorunda olan varisi; annesinin her zaman hanımefendi olmak zorunda kalan prensesiyim. Kısacası ailemin hiçbir şeyiydim." Biyolojik ailem kurgusudur.

Düşüncelerimden uzaklaştım, sebebi ise gelmek istediğim yere varmamdı. Tabelada yazan büyük yazı artık benim evim olacaktı. Belki de bu hayatta huzur bulduğum tek evim olacaktı. MATEM MEZARLIĞI benim yeni evim olacaktı. Dikenli tellerle çevrili mezarlık sessiz ve kimsesizdi. Aynı benim gibi. Sessiz ve kimsesiz. Adımlarımı mezarlığın içine doru yönlendirdiğimde artık tüm duygularımdan yoksun bir haldeydim. Hiçbir şeyi düşünmüyor ve umursamıyordum. Tek düşündüğüm bu mezarlıkta huzuru bulacağım ve ona kavuşacağımdı. Belki de bugün olacakların hepsi ona kavuşmak içindi. Uzun bir süre yürüdükten sonra aniden adımlarım duraksadı. Onu görmemle birlikte gözümden akan bir damla yaşa engel olamadım. Kucağımda tutuğum veda buketinin bile düşeceğini sandım. Buraya gerekirse bin kere gelmiş olayım, her geldiğimde bu hali alırdım. Sarsılırdım, gözümden akan yaşlara engel olmazdım ve boğazıma bir yumru otururdu. Aynen şu an olduğu gibi. Ona yaklaştım ve tam önünde durdum. Ellerimdeki veda buketini düşürmemeye çalışarak ellerimi havaya kaldırdım. El işaretleriyle konuşabilirdim o beni anlardı. Gözümden bir damla yaş akarken ellerimi hareket ettirmeye başladım. "Merhaba Masal, ben geldim. Kardeşin geldi ve bu sefer hiç gitmeyecek." Ellerimdeki buketi gösterdim. "Bak bu da bu dünyaya veda buketim." Gülümsemeye çalıştım. "Senin yanına geliyorum kardeşim, orada bana da yer aç." Dedim mezara gülümseyerek. Sadece bir tahtanın üzerinde yazan arkadaşımın mezarına son kez gülümsememdi. Masal Varol, bugünden sonra bir daha asla ayrılmayacağız.

Eski bir asker artık ülkenin en iyi güvenlikçisi. Özel görevler. Kurulan anlaşmalar. Ortaya çıkan gerçekler. Güzel dostluklar. ALINTI “ sen kımsin?” konuşan adamın bozuk bir Türkçesi vardı. Cüsseli yapısı ve eğitimli görünüşü ile yabancı bir paralı asker olması olasıydı. “ Mekanın sahibiyim. Asıl siz kimsiniz.” “ bizım senınle de mekanın la da işımız yok. Alparslan Kutlu. Onu bıze ver.” “ Sorumun cevabı bu değil. Kimsin?” sinirlenmiş görünüyordu. Üzerime yürüdü. Korumalar namluyu ona çevirmişlerdi. Sakin bir şekilde korumalara silahları indirmelerini işaret ettim. Adam ise tükürürcesine konuşmaya başladı. “ Bak kadın bizım senınle işımız yok bırak öyle kalsın. Yoksa canın yanacak. Alparslan’ı bıze ver.” “ Benim mi senin mi.” Kolumdan tutup beni kendine doğru çekti. Oldukça sıkıyordu. Moraracağına emindim. “ Buradakı herkesle bırlikte seni gömerım. Alparslan’ı getır.” Tereddüt etmeden gözlerine baktım ve sordum. “ nereye” Anlamamıştı. Bana baktı. “ Diyorum ki deliği, kafana mı, kalbine mi yoksa başka bir yerine mi istersin. Kırmızı sana çok yakıştı da.” Alnını işaret ederek gülümsedim. “ eğer kolumu hemen bırakmazsan alnında bir delik açmak ile başlayacaklar.” Üzerindeki keskin nişancı lazerini fark ettiğinde gerildi. Elini ittirdim. “ Bırak!” “ Bunun bedelını odersın. Benı vurursanız adamlarım buradakı herkesi oldurur.” Deyip beni ittirdi. Dengemi zor da olsa sağlayıp ona baktım. “ O zaman bende hepinizi vururum. Ortada sorun diye bir şey kalmaz. Galiba hala idrak edemedin. Burası benim mekanım ve burada oyunun kurallarını ben belirlerim. Silahlarınızı indirin yoksa sonuçları ağır olur.” “ Blof yapıyorsun. Ama ben yapmıyorum. Bu son şansın aptal kadın.” O bana aptal mı demişti. Kendi aptallığının farkında bile değildi. “ öyle mi. Demek blof yapıyorum. Tamam hadi doğrulayalım.” Kulağıma dokunup emir verdim. “ Uyarı atışı yapın.” Bunu der demez adamların kulaklarında çizikler oluşmuştu. Karşımdaki çam yarması geriye yalpaladı. Kulağının yanından geçen kurşun onu sarsmıştı. Buna ölüme yakın olmak diyorduk. Gülerek konuştum. “ Bu sözümü kulağına küpe yap canım. Tanımadığın birine düşmanlık yapma. Bakarsın en büyük hatan olmuş.” Temkinli hareketler ile etrafına bakındı yanındakiler de etrafa bakınıyorlardı. Kurşu sıyırmıştı kolay değildi.

Hayat bazen bize hazır olmadığımız anlarda zorluklar yaratır. Kimse fark etmese bile o zorlukların üstesinden kimi zaman hayallerimizle geliriz. Defne kendini bildi bileli hep hayalperest bir kız olmuştu. Hayallere tutunmak onun için yaşamak gibiydi ve bunu onu tanıyan herkes bilirdi. Gerçekleşmesinin ya da gerçekleşmemesinin bir önemi yoktu. Üniversiteye geçene kadar kurduğu hayallerden asla kopamayacağını düşündü… Lakin hayatın ona birkaç oyunu vardı. Onun ve arkadaşlarının hayatı karışmaya, hayaller bile onlara çözüm olmamaya başlayacaktı.

Onlar yetimhanede tanıştı ve günün birinde ayrılmak zorunda kaldılar. Ayrılırken birbirlerine söz verdiler. Giden gelecekti, kalan bekleyecekti. Yirmi yıl geçti. Giden yana yakıla aradı, kalan sabırla bekledi. Ve bir gün... Birbirlerini buldular. Ama tanıyamadılar. ✋🏻 Bu kitabın rengi kırmızı. KAN KIRMIZISI ♟ Yeraltı Kulübü, İstanbul`un en gözde gece kulüplerinden biridir. Şaşaası göz kamaştıran bu mekânda cebinin doluluğuna güvenen herkes sınırsızca eğlenebilir. Ancak perşembe geceleri içeriye girebilmek için sahip olduğunuz statü ya da ensenizin kalınlığı geçerli olmayacak. Sadece özel kişilerin erişebileceği karta sahipseniz kapılar size açılacak ve perşembe gecesinin karanlığıyla tanışabileceksiniz. Düzenlenen kafes dövüşlerinde hiçbir kural yok, ancak Yeraltı Kulübü`nün dövüş gecelerinden bile üstün tuttuğu tek kural var. Nehir ise hayatını aksiyondan uzak tutmaya özen gösteren, kendi hâlinde yaşayan bir kadındır. Fakat kader her zamanki gibi kendi planını devreye koyduğunda ve hiç ummadığı birinin sahtekârlığı yüzüne çarptığında hayatı birden rayından çıkar. Bulaştığı pislikten yakasını kurtarabilmek için sunulan teklifi kabul etmek zorunda kalır. Kimilerinin sahip olduğu statü ve parayla bile elde edemediği o kart avucuna bırakılır. Ve Nehir bir gece vakti, eline tutuşturulan paketle, Yeraltı Kulübü`nün önünde kendisini bulur. Birincisi paketin içerisinde ne olduğunu tahmin etmektedir. İkincisiyse Yeraltı Kulübü`nün yıkılmaz kuralından habersizdir. ♟ Entrika, gizem, gerilim, aksiyon okumayı sevenlere hitap edecek bir kurgudur.

Birbirlerinde aşk, sevgiyi ve aileyi bulan iki genç bir sülkast sonucu yıllarını kaybederler ancak yılların ardından tekrar kader onları buluşturduğu zaman bambaşka kişiler olarak karşılaşırlar peki bu kadar zamanın ardından hayatlarını yola sokabilecekler mi?... ••• "Birbirinden gök ve yerin uzak olduğu kadar uzak olan bu iki insanı bir resimde birleştiren kaderinde bir bildiği ve bize çizdiği bir ufuk çizgisi de vardır" Eğitim için girdikleri akedemide bambaşka bir şey karşılarına çıkan 12 genç asıl görevlerine yıllar sonra Şimal`in kaptanın`ın dönüşüyle birlikte alır, iki ekip tekrar toplanıp eğitilme amaçları olan asıl görevlerinde görevlendirlirler... Bu iki düşman ailenin çocuklarının devletleri,kardeşleri ,sevgi ve aşk için verdikleri savaş... ********************************

Bir bilinmezlik hikayesi…

Türklerin ve Rumların soyu çok eskiye dayanıyordu. Fanilerin dünyasından süre gelen bir düşmanlık söz konusuydu. Bilmediğimiz atalarımızın devam eden bilinmez soyları... Buraya 1980 yılında göç etmişiz. Sırf diğerleri gibi sıradan bir yaşam süremediğimiz için kendi milletimiz bize sırt çevirmiş. Ata topraklarımızdan sürüldüğümüz bu kıtanın adı Atlantis. Şu dünya denilen yerin iki kayıp kıtasından biridir. Burada bazı şeyler çok havada, bir şeyler ters. Yaşım bu kadar küçük olmasa belki bu anlamlandıramadığım ülkemin gizemini çözebilirim. Düşünmeden edemiyorum. Sanki bir şeyler ya eksik ya da doğru anlatılmıyor. Güneş batarken de bunu düşündüm. Hepimiz diyet kolalarımızı tokuştururken, birbirimizle şakalaşıp kahkaha atarken, anlatması güç bir duygu içine kapıldım. Çok yakında bu birlik ve beraberliğin bozulup, işlerin sarpa saracağı bir hissiyat, madalyonun öteki yüzü... İlerleyen süreçte Türklere hayran bu Rum çocuğumuzun önünü bazı engeller çıkıyor ve bu engeller; nefretle ateşlenen bir aşkın koru mu? yoksa nefretin külü mü? olacağını zamanla öğrenecek.

Düşman krallıklarının çocukları.. "Çok zor William.. Bizimki imkansız aşk.."

Kopyalanması halinde adli işlem başlatılır. klasik abilerim ve aile kurgusudur. Avşar, sabahın ilk ışıklarında hamile olan karısının suyu geldiği için hastaneye getirmişti. O gün Ayla` nın son çocuğu olan Elfida doğacaktı. Her ikisinde de büyük bir heyecan vardı. Doğacak kardeşlerini sevinçle bekleyen abiler büyük bir hüsranla karşılacağını bilmeden hastane kapısının önünde bekliyorlardı. Aradan geçen iki saatin ardından doğumhane kapısı açılmıştı. Doktorun yüz ifadesi iyi şeyler söyleyemeyecek gibi duruyordu. "Doktor bey, karım ve çocuğumun durumu nasıl şu anda? İkisi de sağlıklı dimi?" Doktor, Avşarın suratına hüzünle baktı. Durumu nasıl söyleyeceğini bilemiyordu. İlk defa başına böyle bir olay geliyordu. "Karınızın durumu şu an stabil. Her şey yolunda. Doğumda hiçbir sıkıntı çıkmadı. Ancak bebeği hemşireye verdim ve bebek şu anda yok. Hastane kayıtlarına baktığımızda öyle bir hemşirenin bizim hastanede çalışmadığı tespit edildi. Yani anlayacağınız bebeğinizin kaçırılma olasılığı çok yüksek." Avşar derin bir sessizliğe büründü. Bu fırtına öncesi sessizlikti. Asker olduğundan ayakları yere sağlam basıyordu ve kızını bulamamaktan değilde karısına "kızım nerde?" dediğinde ne cevap vereceğini bilememekten korkuyordu. Tek temennisi bir an önce kızını bulup ona kavuşmalı ve kokusunu içine çekmeliydi. O gece gökyüzünden bir yıldız kaydı ve o yıldız bir kızın hayatını darmadağın etti. O gün kaçırılan bebeğim bir daha hayatı yüzune hiçbir zaman gülmedi. Kaçıran kişinin amacı belliydi. Geçmişte yaşanan olaylardan ötürü Avşardan intikam almaktı. Küçücük bedene büyük acılar yükleyen teröristi asker Avşar bulup kemiklerini lime lime edecek miydi? Hadi gelin birlikte okuyalım. Selamlar yeni kurguyla geldim. Tanıtımı nasıl buldunuzz? Selamlar, yeni kurguyla yine ben geldim. Klişe bir kurgu olsa da dedim benim diğerlerinden ne eksiğim var? Bende yazayım ve bir anlık hevesle başladım. İlk iki üç bölüm üçüncü kişi ağzından olacak. Sonrasında kızın ağzından okuyacağız. Karakter fotoğraflarını da koyacağım bu bölümden sonra. Keyifli okumalar diliyorum. Umarım beğenirsiniz. Birde bir oturuşta çok uzun bölümler yazamadığım için bölümler maksimum 1500 kelime olacak. Baştan söyleyeyim de ona göre okuyun. Bana sövmeyin. Kitapla ilgili düşüncelerinizi de yorumlarda belirtebilirsiniz.

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevhan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar`ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca`nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

Çocukken geçirdiği bir ameliyat sebebiyle ağrıya duyarsız hale gelmiş olan kızımız Alev Lal Candan çalıştığı mafya şirketinde karşı şirkete casus olarak gönderilirse neler olabilir ? Hele ki bu şirketin sahibi Serkan Okyanus Kalkan gibi sinirli bir insansa... Hadi gelin birlikte görelim.