"Bir intikam acı ve bir doktorun aşk hikayesi."

Çocukluk aşkı geri gelirse ne mi olur? Tam da onun gidişine alişmışken

Galip`in kopardığı düğme Eylül`ün ayaklarının dibine düşerken Galip gözlerini Eylül`ün gözlerinden ayırmadan, "Evet çok kalın kafalıyımdır! " diyerek bir düğmesini daha kopardı. "Laftan da anlamıyorum! " demesiyle bir tane daha kopardı. "Sözden de anlamıyorum! " ve bir tane daha. "Oldukça kabayım! " bir düğme daha yeri boyladı. "Zorbayımda aynı zamanda! " son düğmede yerle buluşurken, Galip yüzünde yaptığından gayet memnun bir ifadeyle Eylül`ün gömleğini kollarından sıyırdı. Eylül çattığı kaşları ve sıktığı dişleriyle bakarken burnundan soluyordu. "Başın göğe erdi mi?! " diye sordu sinirle. "Daha değil. " diyen Galip`in elinden Eylül`ün kurtuluşu yoktu artık. Bazen ne yaparsanız yapın hayat size dönüp tebessüm bile etmez. Hele ki bir sonbahar Eylül-seniz.

Kendi sokaklarındaki apartmanda su zehirlenmesi ile karantinaya alınan 2 kardeş.

Bir varmış, bir yokmuş... Bütün destansı masallar böyle başlar değil mi? Önce bir varmış derler, birileri var olur, o birilerinin masalları var olur. O masallar yaşamlarını sürdürdükçe büyür, büyür ve o birileri fark etmeden kendilerini birbirlerinin masallarının içinde bulurlar. Masallar değildir artık onun adı, masaldır. O birilerinin tek bir masalı vardır artık. Ne yaparlarsa yapsınlar o masalın içinden çıkamazlar. Sonu olmayan bir labirentte hararetle çıkışı ararken kah yakınlaşır, kah uzaklaşırlar ama asla o masalın içinden çıkamazlar. Sonra bir yokmuş derler ve açılır labirentin kapıları. O destansı masal, o zorlu masal bir saniyede yok oluverir. Ne o birileri kalmıştır geriye, ne de o birilerinin masalları. O an anlarlar, o labirentte çıkışı bulmak için geçirdikleri zaman, labirentin çıkışında hissettikleri yokluktan daha değerli olmuştur. Ve o an anlarlar bu yok oluşun artık geri dönüşü yoktur. Destansı masal masallığını yitirip destan olarak kalmıştır ve hep öyle kalacaktır...

Ve kapıyı açtığımda öğretmenle göz göze geldik kafamı sağa çevirdiğimde ne göreyim Fatma çok eskiden okuldan bir arkadaşım olasan sevindimki onu görünce her neyse öğretmene dönüp"merhaba ben yeni öğrenci nereye geçeyim " " istediğin herhangi bir yere oturabailirsin" dedi öğretmen soğuk bir tavırla bende Fatma'nın yanına öturdum herkes tekli oturuyordu sanırım ama tek bir yer boş değildi bende oraya oturdum yanımdaki kız" yalnız herkes tekli oturuyor" diyerek ağız yüz yapmıştı bende " başka boş yer olsaydı otururdum" diye yanıt verdim kız daha abana bişey demedi ders sanırım biyolojiy di yani tahtaya baktığımda öyle görünüyor her neyse öğretmen dersin bitimine 10 dk kala beni tahtaya çağırdı " gel bakalım tanıt kendini" diyerek ben de tahtaya çıktım ve kendimden emin bir şekilde konuşmaya başladım biraz utandım ama bu konuşmamda bir etki göstermedi " merhaba ben Derya 16 yaşındayım en sevdiğim şey kitap okumak ve yazmak " " bukadarmıydı yani" dedi ordan kıvırcık saçlı bir kız öğretmen " tamam arkadaşlar arkadaşınızı sıkmayalım bukadar " bende kafa sallayarak yerime oturdum bugün eve erken gitme kararı aldım oyüzden matematik dersimi işletim okuldan ayrıldım eve doğru yola koyuldum erken çıktığım için servisle gidemedim yoldayken annemi aradım

Ait olduğum yeri bulmama yardımcı olan bütün ait olmadığım yerlere çok teşekkürler.

Bir yüzbaşı ve örgüt liderinin karısı...

Bu hikaye gerçek yaşanmış bir aşk hikayesini anlatıyor

Demet & Taner `seni değerli kılan bu`

Melis&Vedat `Mutlu musun`

Her hikayenin bir başı birde sonu vardır... Her son renkli değildir gökkuşağı misali... Ancak siyahta bir renktir.. Değil mi?

Ya Hazal`ın aşkı ikisind büyük gelecekti ve yeni bir aşk doğacaktı. Ya da Akın`ın zamanla aşka olan nefreti herşeyi yakıp kavuracak ve ikisini de bu azapta yakacaktı.