Tüm hayatını sadece kendi doğruları için yaşayan bir adam aşık olursa ne olurdu? Bir gece de adamın doğru bildiği ne varsa yıkılmış ve odak noktası değişmişti. İki farklı dünya ve iki farklı insan nasıl bir arada yaşardı ki? Yalnızlığı kendine uşak etmiş bir adamla tüm hayatını kalabalığın içinde geçirmiş bir kadın aynı çatı altında yaşayabilir mi? Adam yalnızlığı kendine kalabalık ederken kadın kalabalığın içinde yalnız kalmıştı. Hayatta her şey olurdu peki bunu kendimize nasıl uyarlarız?

Leyal: Bunun suçlusu sensin! Aç gözünü de etrafına bak, asıl canavar olan sensin. Kara batak bu sözlerin gerçek olma ihtimalini aklından silerek ona sert bir takat attı. Kara batak: Ben cehennemin içinde büyüdüm cennet olmamı bekleme. Senin için zaten zaman verdim ama benim zamanım yoktu. Şimdi yarattığınız cehennemin tadına varın.

Bir kız, aşkı uğruna kendini yakan. Bir kız, çocukluğunu, gençliğini toprak gözlü birine harcayan. Bir kız, sadece bir kız. Ne ismi olan, ne cismi olan. Sadece kız ve iç dünyası. Bir kız ki, gerçek dünyasında dışlanıp kendi dünyasını yaratan, o dünya tarafından da sevilmeyen.

Bir kadın Kaç yıl sevebilirdi bir adamı Sessizce, habersizce, farkedilmeden...

aşk, diyor bakışlarını bana doğru çevirirken. peki aşk bu kadar acıtır mı?

Aşk, zehirli bir oyuna dönüşürken, duyguların sınırları zorlanır... Mavi, 17 yaşında hayalperest bir kız, gerçek aşkı bulma umuduyla yaşıyor. Ancak kalbinde taşıdığı derin yaralar onu karanlıkta tutuyor. Bir gece, hiç beklenmedik bir anda tanıştığı gizemli bir adamla yolları kesişir. Ortak zevkler, paylaşılan şarkılar ve derin sohbetler onları birbirine bağlar. Ama bu bağ, sadece dostluk sınırlarında mı kalacak? Adamın kalbindeki ateş, Mavi`nin soğuk duvarlarını eritebilecek mi? Yoksa bu imkansız aşk, ikisini de geri dönülmez bir yola mı sürükleyecek? Geceye düşen gölgelerin ardında, fazlası zehir olabilir...

Henüz iki haftalık çiçeği burnunda olan çift balayına gitmek üzere yola çıkarlar. Sadece Ay`ın aydınlattığı karanlık,yağmurlu havada ilerlerken yol kenarında arabası arızanlanmış,otostop çeken bir adamla karşılaşırlar. Arabalarına aldıkları adamın ruh hastası bir manyak olduğundan haberleri yoktur. Yolun sonunda kocasını kaybeden kadın, yıllarca takip edildiği adamın hayatının merkezinde bulur kendini.

İnsanoğlu bazen olmayacağını bildiği halde bazı konular da kendini kandırırdı. Benim hesapta öyleydi işte. Olmayacağını bildiğim halde kendimi kandırmıştım. Bir güzel sözünün etkisi altına girmiş , beni büyüsüne kaptırmasına izin vermiştim. Kimsenin yıkmasına izin vermediğim duvarlarımı alt etmesine sesimi dahi çıkartmamış, çıkartamamıştım. ~ "Hikaye`nin sonunu biliyordum. Canımın yanacağını da. Yine de seni yaşamak istedim. Bazen hikaye`nin sonunu bilmen onu tekrar okumayacağın anlamına gelmez. "

Kendimi bildim bileli hep birilerini mutlu edip güldüren bir kızdım. Etrafımdakileri mutlu ettikçe keyiflenirdim. Ta ki onu farkedene kadar... O... Benim sevdiğim adam... Onun aşkı mıydı beni böyle içine kapanık birisi yapan yoksa karşılıksız olması mıydı ? Belkide sımsıcak elleri başka bir kızın elleriyle buluştuğundaydı... Sımsıcak bir mahalle kurgusundan selam arkadaşlar. Umarım beğenirsiniz , severek okursunuzz