" Günahların rüzgarı olsaydı yeryüzünde hiç kimse kalmazdı. " 🕯️ Emira bilinmeyen bir fantastik dünyada gizemli kapıları aralayrak gizemli sırlara ulaşır. Ondan saklanan ve öğrenilmesi istenmeyen sırları keşfeder. Bu sırlar açığa çıkarken yaşamında onu derinden sarsan bir aşk onu bulur. Ama sandığı şeylerin çok farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Aşk, ihanet ve dostluk... Bu üç kelime onun hayatında büyük bir devrim yaratır. ⚖️🛡️⚖️

"Sen benim sadece bir parçam değil, sen benim her zerremsin. Her hücrem sensin. Ben tamamen senden ibaretim. Seninleyken adım gibiyim, yanıyorum. İçimde bir sen var... beni ısıtıyor hatta yakıyor. Ama seni de yakıyor." Yalanların yaşadığı doğruların ölmeye yüz tuttuğu bir hikaye... Her şey ortaya çıkacak! Ateş`ten bu çember hepimizi yakıp yıkacak. Bizler küllerimizden doğacak olanlarız! Hayatım bir korku filminden farksızdı zaten. Ruhum cinayete kurban gitmişti. Ama bir cinayete benden nefret eden biriyle beraber tanık olmak! İşte bu her şeyin tamamen bittiği noktaydı o anda. Ama ne derler bilirsiniz `Her son bir başlangıçtır` Küçük bir not: Her şey 9. Bölümden sonra başlıyor, yani oraya kadar biraz sıkıcı ilerliyor. Baştan söyleyeyim🪐 "Bir insan daha kaç yerden kırılabilir? Bir ruh daha ne kadar parçalanabilir? Ölü bir ruhu bile nasıl hala öldürmeye çalışabilirler!? Daha ne kadar sürecek bu eziyet, daha ne kadar çekeceğim ben bu hayatı. Dönüyor, durmuyor. Sanki beni her defasında daha da sert düşürmek için çabalıyor" diyebildim gözyaşlarımın arasında. "Düşmek bir yana dursun, ben olduğum sürece bir daha asla üzemeyecekler seni. İzin vermem buna. Parçalanmış kalbini iyileştiremem ama senin için kendi kalbimi söker takarım sana. Sen benim hem gündüzüm hem gecemsin. Ancak kalbim sende atarken ben nefes alabilirim. Sen benim her şeyimsin lan" diyerek kendine çekti beni. Sıkı sıkı sarıldı sanki bir daha hiç bırakmayacak gibi. Ona tutundum sadece. Yaşamak için aşık olduğum adama tutundum sadece. Nefes alabilmek için ona tutundum... Tüm hakları saklıdır, bana aittir.

Elif Asaf`ını kaybetmişti, hemde bir uçak kazasıyla. Onun gidişiyle hayatı durdu. Ruhunun rengi siyaha büründü. Fakat yıllar sonra karşısında tekrar kocasını görünce bir rüya sandı. Sımsıkı o rüyaya tutundu. Taki bütün gerçekler omzuna çökerken o rüyadan uyanmak zorunda kaldı.

Ruhları görebilen bir kız, Akira. İnsan diyarından başka bir diyara kaçırılan Akira ruh toplayıcısı olduğunu öğrenir ve kraliçe onu ruhların olduğu bir diyara gönderir. Görevi ruhları yakalayıp kraliçeye götürmek ama bir sorun vardır. Akira hayatının aşkını o diyarda bulur... Akira hayatının aşkına ihanet edecek midir?

Bir genç kız, geçmişin gölgeleriyle ve doğaüstü güçlerin tehdidiyle yüzleşmek zorunda kalır. Hana, sıradan bir hayat yaşadığını düşünürken, 18. yaş gününde hayatının aslında sırlarla ve kadim bir mirasla örülü olduğunu öğrenir. Güney Kore’deki köklerine dönen Hana, ailesinin bir şaman soyundan geldiğini ve kötülüğün hüküm sürdüğü başka bir boyutun kapılarını korumakla görevlendirildiğini keşfeder. Ancak her şey bir sınavdan ibarettir: Hana, eline aldığı bu kaderle yüzleşmeye hazır mıdır? Geçmişteki bir yangının travması, mühürlenmiş ruhların karanlık oyunları ve şeytani Daebyeol’un gözü, onun ruhunda saklı olağanüstü güce odaklanmıştır. “Kapının ardında ne saklı? Güç mü, yoksa felaket mi? Hana, yalnızca cesaretiyle değil, ruhunun derinliklerinde sakladığı sırlarla da yüzleşmek zorunda.”

Rayena, şefkat ağacının mavi ruhlarından biridir. Bir gün ağacının köklerinin nereye uzandığına bakmak isterken kayıp dünyaya düşer. Rayena’nın ağaç kurumadan evine dönmesi gereklidir aksi halde dünyada ki tüm şefkat bitebilir. Fakat o, nasıl eve döneceğini bilmiyordur.

Bir gün öldüm. Her şey son bulacak sanıyordum ama yanılmışım. Bir hayalettim artık.

Mutlu sonlar bekleyenler boşuna hevesiniz. Yarım kalmışlık, umutsuzluk ve Küçük Kara Köpek ruhunuza fısıldarken ne kadar aydınlık olduğunuz bizim umurumuzda değil. Dibe hoş geldiniz.

Memul, bazen bir his, bazen bir kişi ve bazen bir andı. Memul beklenendi... "Relicta, anlamı ne?" "Terk edilen." "İnsanlar terkedilir kiraz çiçeğim" "İnsanlar terk eder Arel"

Sonsuza tek fazla gelmezdi değil mi? Sonuçta sonsuz + 1 yine sonsuz ediyordu. Sonsuz yaşam, sevgi, bilgi ve daha nicesi... Sonsuza aşık biriydim. Hiç olmak istemiyordum. Sahi sonsuzla hiçlik savaşıyor olsa ne olurdu? Sonsuz × 0 gibi sonucu belirsiz bir işlemdi benim de hayatım. 00/ Bu kitap neredeyse 2-3 senedir beynimde dolaşan ve gerçek hayatla tanışmayı bekleyen zihnimde dizileri çekilen bitmiş bir senaryo ve ben artık size açtım Çizim yeteneğimi geliştirebilirsem hikayemi mangaya dönüştürüp site açmayı düşünüyorum ama önce hikayenin beğenilip beğenilmediğini ölçmem lazım :) /0

O, Ruh Tim`inin Ruhsuz komutanıydı. İki farklı dünya, iki farklı hayat, iki farklı yaşanmışlık. Kendi iç dünyasındaki savaşla uğraşan ve asla alamayacağı intikamın ateşini yüreğinde besleyen Nevin`in hayatına giren Andaç, Nevin`in kalbinin omuzladığı yüklerin yerini güzel duygulara bırakmasını sağlayabilecek miydi? "Benim derdim, gayem, ulaşmak isteğim yer farklı. " "Ulaşmak istediğin yer olmam için başına dert mi olmam gerekiyor?" Kıdemli Üsteğmen Nevin Ilgaz DİNÇEL Kıdemli Üsteğmen Andaç ULU

Balin,yıllarca bir çok olağanüstü canlı ve insanın huzurla yaşadığı bir kasabaydı.Ta ki vampirlerin de atası olduğuna inanılan İgnis`ler üstün ırk olduğunu söyleyip insanları köle olarak kullanmak isteyene kadar. İnsanlar hain bir cadı ile anlaşma yaptı ve yeni bir evren yaratıldı.Yeni Balin ya da namı diğer Hapis Evreni.O evreni yok edecek tek şey ise cadıların altı büyük meclisin doğan son kız çocuğu... Beş yüzüğün arasında kayıp olan tek bir yüzük.Beşinci Yüzük... ©️vaerosas,2021

Amerikanın azılı suçlularından olan ve canına ödül biçilen Charles William,yaptığı bir soygun un ardından zaferini kutlamak için gittiği bir striptiz barda çok güzel bir kadın ile karşılaşır.Kadınlara değer vermeyen bu adam kadının güzelliği karşısında büyük bir değişime uğrar. Bu ikilinin hayatları ise tek bir kişiye bağlıdır ve o kişiye ulaşabilmek için büyük bir maceraya çıkarlar. Kapak Tasarım: Nehâr Tasarım 18 yaşından küçükler okumasın!

Yarım kalınmış hayatlar vardır tamamlanmayı bekleyen. Hepsinin hikayeleri farklıdır. Hepsi tek bir noktada buluşurlar yarım kalınmışta ve hepside tek bir şey ister tamamlanmayı. Belki bu tamamla hayal ettikleri ile olurken bazılarınken o kişilerinin hayal ettiklerinden farklı kişiler sayesinde olur bazense hayal ettiklerinde takılı kalırlar yarım kalmaya devam ederler anılarında takılır ve bu yarım kalınmışlığa alışırlar veya fark etemeden kendilerini tamamlarlar. Yarım kalınmış bir hikayenin tamamlanışı nasıl olur? Ruhunu ölmüş birinin ruhunu yaşatmak nasıl olur? Sorulan sorular vardır belki cevaplanır belki cevaplanmaz ama sorular orada kalır belki tamamlanmış belki yarım belkide boş ama kalır.

Çolpan; hayatı boyunca hiçbir tanrının varlığına inanmamış, tanrılar varsa bile umursamamıştı. Ta ki o güne dek, kendisine seslenen arkadaşına bakmak için sarktığı balkon demirlerinden aşağıya düşmüş, oracıkta hayatını kaybetmişti. Hayatın orada o şekilde bittiğini düşünse de hayat asıl şimdi başlıyordu. Ama bir değişiklik vardı, artık ciğerlerini dolduran havaya muhtaç değildi... Madalyon; birinin canını alır, bir diğerinin de kaybı olur.

Geçmişteki Yaralı Ruh Ulysses aracılığı ile kitap oldu! Ayrıntılar için instagram hesabımı ziyaret edebilirsiniz. İnstagram; peteichor_0 İki ruh, geçmişten gelen yaralar, hayatın bir yerlerde bir araya getirdiği o iki beden. Kayıplar, savaşlar ve en derin yara izleri. Onlar birer geçmişteki yaralı ruhtu. Kapanan yaraları birbirlerini bulmalarının ardından yavaş yavaş açılmaya başlamıştı.

Kendimi bildim bileli bir suikastçıydım. En büyük dostum Azraile ruhları teslim eder, ölümü selamlardım. Kestiğim her nefes pelerinime işlenen yamalı bir günahtı. Ama onun için hangi sevabı izlemiştim?

Dinle. İlerle. Oyna. Bitir. Oyna bakalım oyununu. Bittiğinde Anka Ölümlü bir kuş olacak. Herşey çok normal. Hayır. Çoğu şey rayında ilerliyor normal değil. Akıl almaz oyunlar karışmadan önce. Tanıdığı herkesin gerçek yüzünü görmeden önce. Çok fazla akıl oyunu neye inanacağını bilmeyen bir insanlar. belki de oyunu kuran en yakını. Belki de ta kendisi. Ayağa kalk oyun daha yeni başladı Anka. Anka Ölümlü olcak. Ölüm onu da bulacak.

Dolunay; gece karanlığını aydınlatıyordu. Resimde bir kadın ve bir adam vardı. Elleri birbirlerine dokunmak üzereydi ama tam dokunmuyorlardı birbirine. Sanki… kadın görünmez bir el tarafından geriye doğru çekiliyor gibi resmedilmişti. Resmi ilgi çekici yapan ise bunlar değildi. Lavin’i bu kadar büyüleyen, resimdeki kadının yeşil gözlerinin tam olarak kendisine bakıyor oluşuydu. O an ne olduğunu anlayamadan eli hareketlendi ve kadının gece siyahı saçlarına dokundu. Dokunması ile bir ışık huzmesi etrafını çepeçevre sarmıştı. Ateş “Bu da neyin nesi?’’ diye sordu. Lavin onu duyuyordu ama konuşmak istediğinde sesi çıkmamıştı. Etrafı tamamen ışıkla sarıldığında omzunda bir acı hissetti. Acının etkisiyle gözlerini kapatmadan önce elini Ateş’e doğru uzattı ama tam elleri birbirine dokunacakken geriye doğru çekildi ve sonrası karanlıktı.

Ragıp adında bir insanın kafasında yaşadığı bunalımlar ve bu bunalımları anlatan olaylar...

"Ö𝘭𝘮𝘦𝘬 𝘪𝘴𝘵𝘪𝘺𝘰𝘳𝘶𝘮." "Ö𝚕𝘮𝘦𝘬 𝘮𝘪 𝘪𝘴𝘵𝘪𝘺𝘰𝘳𝘴𝘶𝘯𝘶𝘻? 𝘖 𝘩𝘢𝘭𝘥𝘦 𝘴𝘪𝘻 𝘺𝘢ş𝘢𝘺𝘢𝘮𝘢𝘺𝘢𝘤𝘢𝘬 𝚔𝚊𝚍𝚊𝚛 𝘬𝘰𝘳𝘬𝘢𝘬, 𝘴𝘢𝘷𝘢ş𝘢𝘮𝘢𝘺𝘢𝘤𝘢𝘬 𝘬𝘢𝘥𝘢𝘳 𝘵𝘦𝘮𝘣𝘦𝘭, 𝘮𝘶𝘵𝘭𝘶 𝘰𝘭𝘢𝘮𝘢𝘺𝘢𝘤𝘢𝘬 𝘬𝘢𝘥𝘢𝘳 𝘺𝘢𝘭𝘯𝘪𝘻𝘴𝘪𝘯𝘪𝘻."

Herkese merhaba, yeeeepyeni bir kurguyla ben geldimmm. Bu sefer bambaşka bir hikaye ile karşınızdayım. Bu kurgu için ne kadar heyecanlı olduğumu size kelimeler ile anlatabilmem mümkün değil. Benim çok sevdiğim bir kurgu oldu. Umarım okudukça sizde benimle aynı hisleri paylaşırsınız. Daha fazla uzatmayayım, sizi ufak bir tanıtım bölümüyle baş başa bırakıyorum.

Tam geri kaçacakken beni kolumdan tuttuğu gibi normalde tahtaları olması gerektiği ama şuan açık olan kapıdan içeriye firlatti Sırtım duvarla buluştuğunda ağzımdan bir çığlık firar etti ellerimle sırtımı tutuyordum Belimden assagi muazzam bir acı yayiliyordu ellerim sırtım Gittiğinde elim sıcak bir sıvıya bulandı Kan diye geçirdim içimden ayağa kalktım şuan son isteğim abimin buraya gelmesiydi Ona birsey olmamalıydı buraya geçmemeliydi ama birsey daha vardı abim eğer sesleri duyduysa neden yukarı gelmiyordu eğer ona birsey yaptıysa bu adamı öldürürdüm Adam içeri adım attığında ben atakta zor kalıyordum  bana doğru yaklaştı şuan aramızda sadece 2 adımlık mesafe vardı ve bu beni rahatsız ediyordu Uzak dur benden Diye bağırdım ve anın şokuyla yüzüne tokat attım Adam bir santim bile hareket etmemişti Simdi sıçrın lyra seni öldürecek Bana sağlam lazımsın insan oturdum şuraya Dedi ve tabureye gösterdi bu beni malmışım sanıyordu Abim nerde Diye sordum hem açıdan hemde sinirden dişlerimi sıkıyorum Uyuyor Dedi sanki çok normal bir şeymiş gibi ve daha cevap vere.eden kolumdan tutarak tabureye oturttu hala kolumu tuttuğundan kalkamıyordum Rahat dur ve ses çıkarma Dedi ve ellerinden birini kapişinumun içine koydu ve ben daha tepki veremeden diğer elinize kapişonluma koydu Ne yaptığını san- Sus Sert sesi ile sadece kıpırdamıştım ve ondan uzaklaşmaya çalıştım ama vicudum bana hiç yardımcı olmuyordu Gözlerimi tekrardan adama çevirdiğimde beyaz gözler karşıladı beni Çığlık atmamak için kendimi zor tutuyordum bu esnada bir yandanda sırtımdaki ağrı gidiyordu sanırım beni öldürmek için ona sağlam gerekiyordum ben bu adama ne yapmış olabilirdimki Ellerini kapişonumdan çektiğinde hemen ayağa kalktım burada daha fazla kalamazdim abimi görmem lazımdı onu alıp gidecek ve bu eve birdaha asla gelmeyecektim kapıdan çıkacağım anda ayaklarım sanki evde tutkal varmış gibi hareketlerini durdurdu Ellerim ile bacaklarımı cekistiriyordum ama kas katı kesilmişti en son ağzımda tekrar bir küfür savurdum evet bu küfür bacaklarım içindi Sana gidebilirsin dediğimi hatırlamıyorum Bende kalmak için bir sebep bulamıyorum Dedim ama bu söylediğim için pişman olmustum çünkü şuan yine dibimde bitmişti İki dakika rahat durmazmısın Diye sordum bende gülerek Hayır Dedim O zamn şimdi duruyorsun ○●○●○●○●○●○●○●●○ Eğer bu kitap beğenilir diğer iki kitabımızda yayınlayacağım Watpad adım Sadecelerdenzeynep_

Kurgu Çizgi Studio adlı bir uygulamada daha atılmaktadır. İki hesapta bana aittir. Sessizliğini korurken içine atıldığı dünyaya tekrardan baktı. İçinde bulunduğu bu acıyı kime nasıl tarif ederdi bilemiyordu. Her şeyi ellerinden öylece kayıp gitmiş gibiydi. Kaleden kaçtığında; kayığa nasıl yürüdüğünü, arkasında patlayan bombaları ve insan çığlıklarını algılayamaz haldeydi. Puslu bakış açısı ona tek bir şeyi hatırlatmaya devam ediyordu; kendisini var eden her şeyinin alınışını. Zaman algısını yitirmiş bir şekilde, okyanusun ortasında duran kayıkta oturmaya devam etti. Kaç gündür bu kayıkla sürükleniyordu? Ya da kaç haftadır? Belki de aylar olmuştu. Dudaklarını günler sonra ilk defa araladı ve kuruluğunu giderebilmek için dili dudaklarında gezindi. Burada durup ölümü beklemek ona doğru gelmiyordu. Bir şeyler yapmalıydı. "Ölüm beni de gelip kardeşlerim gibi ziyaret edecek: Asırlardır sabırsızlanmış olmalı."

Yedi yaşında büyülü bir okula adım atan yakın arkadaşlar Anastasia ve Irene`nin yolları, on yıl sonra yapılan güç sınavında ayrıldı. Anastasia, Ateş gücünü keşfederken, Irene`nin yetenekleri gizemini korudu. Ateş Kralı`nın gözdesi haline gelen Anastasia, Irene`nin hayatında bir tehdit unsuru mu olacaktı? Irene için okul hayatı hiç de sıradan değildi; güçsüzlüğü, onu krallıklar arasında belirsiz bir geleceğe sürüklüyordu. Hangi krallık Irene`yi kabul edecekti? Yoksa hiçbir krallık onu istemeyecek miydi? Bu sürükleyici hikayede, iki arkadaşın arasındaki dostluk, güç ve sadakat sınavını geçebilecek mi? Irene`nin gizemli kaderini keşfetmeye hazır olun.