Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Zorlu görevler için kurulan hava ve kara kuvvetlerinin birleştiği özel bir time atanan ilk hava subayı kadın komutan ve onun tahtından ettiği tim kaptanın aşk hikayesi. iki taraf da gözü kara ve ikisi de kazanmak istiyor. Kazananın kaybedeceği bu savaşta bizimle var mısınız?

Yüzyıllar boyunca 12 krallık, farklı tanrıların egemenliğinde yönetildi. Ancak tek bir yanlış tüm doğruları beraberinde götürürdü ve Elit`lerin Ana Tanrı`nın kurduğu kuralın dışına çıkarak yıllar önce en büyük ihanetlerden birisi yaşandı. Krallıklar artık Tanrılar tarafından değil, insanların yönetimine geçmişti. Bütün denge alt-üst olmuştu ve iki tanrının hapishaneye kapatılması ile tüm zincirler göklere vurmuştu. Sis Krallığı`nda doğup büyümüş, daha bebekken hayatın zorluklarına tanık olmuş Leiri, hayatına en nefret ettiği krallık olan, Kupa Krallığı`nda asker olarak devam etti. Kupa Krallığı ve Maça Krallığı`nın ittifak haberi ile tüm bombalar patladı ve biliyorlardı ki; Düzine toplanıyorsa vardır bir sebebi. Korkunç bir gerçeği ve bir katliam. Leiri Leirwoold, başkaldırmak istediği bu krallığa ilk adımını kaderini belirleyen ve daha da ötesinde kaderinin içinde olan adamla atacağını nereden bilebilirdi? "İki hayat vardı, biri aydınlığı birisi karanlığı temsil ediyordu. İkisi bir araya geldiğinde ise kıyamet kopacaktı."

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

Yanan zamanın külleri etrafta uçuşuyordu ve her biri farklı bir hikâye taşıyordu. Küllerden biri ayak ucuma düştü; bir hikâye anlatıyordu: İzleri silinip gidecek bir zamanın kayıp amaçlarını anlatan bir hikâye.

Bu bir geçmişin veya geleceğin hikâyesi değildi. Onun da dediği gibi, kirletilmemiş bir gök yüzünün meselesiydi.

"Yolun, ay yıldızın ışığıyla aydınlansın, kızılcığım." Son sözleriydi bunlar. Gözlerim ellerime doğru indi. Kan içindeydiler. Onların kanı... Annem ve babamın kanı... "Anne," kuru bir sesle mırıldandım. Babama döndüm. "Baba." Bu gerçek değildi. Olamazdı. Keşke, dedim içimden. Keşke daha erken yetişseydim. "Beni bırakmayın." Yalvardım, onlara yalvardım; beni bırakmasınlar diye. Yalvardım, Allah`a yalvardım; onları benden almasın diye. "Vatan için can feda, bu ölüm değildir kızılcığım. Bu, şereftir." O benim babamdı. Benin güçlü, yiğit babamdı. Başçavuş babamdı. Nefret ettim. Ölümden nefret ettim. Ailemi katleden zalimlerden nefret ettim. Beni kimsesiz bırakan o kansızlardan nefret ettim. `sen kimsesiz değilsin,` diye fısıldadı içimden bir ses. `Ailen, bu vatan için şehit oldu. Al bayrak onların kanıyla yeniden yıkandı. Şehitler, kimsesiz değildir Asel.` Şehitler, kimsesiz değildir. Vatan, kimsesiz değildir. Ben, kimsesiz değildim. Şehitlerin kanıyla yıkanan al bayrağın ışığı benimleydi. Anne babamın uğruna şehit olduğu vatan benimleydi.

Gizem yanlış numaraya mesaj attığında başladı onların sevdası.

Psişik yetenekli 6 genç değişen Dünya`yı kurtarabilecek mi? Tüm zorluk, tüm sorumluluk onların üzerinde. Kim delirmeden bu savaşı bitirebilecek? Yada bir olup hainin işini bitirebilecler mi? Daha fazlası için sizi kitabıma davet ediyorum.

Hepinize Merhabalar. Bu benim ilk kitabım ve çok heyecanlıyım. Umarım beğenirsiniz. Hâmuş kelime anlamı olarak ‘Suskun’ demektir. Susmak, bazen erdemliktir. Susmak, dilsiz anlatılan kelimelerdir. İnsan bazen susmalı. İnsanın sustuğu yerde aşk başlar. Aşk: bir elif miktarı sevilmek için gelen her çileye kimi zaman darağacında kimi vakit kör bıçaklar arasında bir vav gibi hâmuş olabilmektir. İkiz babası Yüzbaşı Barlas KORKUT, ikizlerinin bakıcısı Bade YÖNTEM’e aşık olur. Turan Tim’inde yaşanan eğlenceli, aşk dolu anlara şahitlik edin.

"Bu dağlar, kayalar, yer ve gök şahidim olsun; Şahidim olsun ki seni yaşatacağım Alçin!"

Acı, tamamıyla bedenlerini kapladığında çareyi benzin bidonlarında buldular. Önce aldıkları benzin ile boyunca bir yol çizdiler ebediyete uzanan. Ardından içlerini kasıp kavuran ateşin o uslanmaz koruyla renklendirdiler yollarını. Geçmişine bakmadan yürüdüler alevler içerisinde oluşturdukları yolda. Her bir adımda daha da sahip oluyorlardı karanlığa. Ve vicdan ruhlarını ebediyen terk ettiğinde, kölesi olacaklardı sahip olacaklar karanlığın... Not: Kitap kurgusu, kapağı ve tüm içeriği bakımından bana aittir. (Ç)alınması söz konusu bile değildir.

Dünya artık iki cephe arasında alev alev yanıyor. Bir tarafta kendi benliğini ve varoluşunu savunan robotlar... Diğer tarafta, gücünü ve otoritesini korumak için her şeyi göze alan acımasız bir hükümet. Ancak bu çatışmanın ortasında sıkışan bir başka grup daha var: Tarafsızlar. Kendi ırkına bile tahammül edemeyen insanlık, şimdi varlığını tehdit eden makineleri nasıl kabullenecek? Taraf tutmak zorunda kalanlar için gerçek savaş, zihinlerinde başlayacak: İnsan olmak ne demek ve makineler gerçekten insanlığı tehdit mi ediyor? Bu savaşta tarafını seçmeye hazır mısın?

Her şeyi bildiğini sanan genç bir kız, kendini bir yalan kuyusu içinde bulmuş. Gerçekliğini sorguladığı dünyasında var olmaya çalışırken, bir yandan da takip eden geçmişi yakasını bırakmamıştır. Ancak zamanının ötesine giderek taşlar yerine oturur. Peki ya sonra? Her şey yazgısına göre olduğunda kararı kalmak mı olacak kaçmak mı? Başlangıç: 07.01.2025

SAVAŞIN ORTASINDA ALEV ALAN BİR AŞK. AŞKI KURTARMAK İÇİN YARATILAN YENİ BİR SAVAŞ

Kafamı önüme çevirip koşmaya devam edecekken kolumdan tutulup bir kayanın arkasına çekilmem bir oldu. Gözlerim büyüdü ve bunu yapanın kim olduğunu anlamaya çalıştım fakat sırtını kayaya yaslamıştı ve benim arkamdaydı. Elleri dudaklarıma bastırılmış, ses çıkarmamı engelliyordu. “Nefes al, unutuyorsun” demesiyle soluğumu tuttuğumu fark ettim. Derin bir nefes çektim içime. “Sana zarar vermeyi düşünmüyorum, henüz. Elimi çekeceğim ama sesini çıkarmayacaksın, tabii o çöplüğe geri dönmek istemiyorsan”

"Ondan kaçabileceğini mi sandın?" Vücudunun dengesini kontrol edemese bile sözleri gayet gerçekti. "Ondan kimse kaçamaz Adelya! Sevdiklerinle vedalaş!" “Kes sesini!” Koruyucum adamın üzerine yürüyüp sesini kesmesi için bir yumruk daha attığında adam daha çok bağırdı. "Öldür lan beni!" Ağzında biriken kan o bağırdıkça etrafa saçılıyordu. "Onun eline düşeceğime sen öldür!" Kollarımı kendime sardım ve korkuyla ona yaklaştım. “Ne yapacağım?” "Ondan kurtulmak ister misin?" Dedi hevesle başını sallayarak. “Kartal`dan kurtulabilirsin!" "Nasıl?" Dedim çaresiz bir çabayla. Ama aldığım cevap beni daha büyük bir karanlığa hapsetti. "Kafana sık Adelya..." Her ne kadar düşmanım olsa da gözlerindeki ifade gerçekti. "Çünkü ölüm dışında hiçbir şey seni ondan kurtaramaz..." Tüm ülkeyi avucunun içinde tutan bir adamdan nasıl kaçabilirdim ki? Bu, kazanabileceğim bir savaş değildi. Beni istediği andan itibaren ben...Ona aittim.

Leyal: Güçlü, cesur ve inatçı… Zengin bir ailenin aykırı kızı olmasına rağmen, rahat bir hayatı değil, adaleti seçti. Zorbalıklarla dolu geçmişine ve ailesine duyduğu mesafeye rağmen, vatanı ve çocukları için yüreğini ortaya koydu. "Demir Savcı" lakabıyla ün salan Leyal, Elazığ’da teröristlerin hedefi haline geldi. Tehditlere aldırmadan savaştı ama tehlike her geçen gün daha da yaklaştı... Devran: İlk aşkı vatan olan, disiplinli ve sert mizacıyla tanınan bir komutan… Hayatını, geride gözü yaşlı bir eş bırakmayacak şekilde kurdu. Şehit mektubunu bile yazacak kadar kadere meydan okuyan Devran, ailesi dışında kimseyi üzmek istemedi. Fakat hesaba katmadığı biri vardı… İmkânsız gibi görünen bu aşkın sonu ne olacaktı? Yakışıklı ve sert mizacıyla bilinen Devran, içindeki neşeli ve aşık ruhu açığa çıkarabilecek mi? Gözü kara savcı Leyal, kalıplaşmış güzellik algısının aslında gerçek güzellik olmadığını Devran sayesinde fark edecek mi? Ve en önemlisi, tüm zorluklara rağmen bu aşk mutlu sonla bitecek mi? Bu hikâye, aşk, adalet ve fedakârlık arasında sıkışmış iki güçlü ruhun, birbirlerini bulma ve tamamlama mücadelesini anlatıyor… "Kanun kalemle, savaş kurşunla yazılır… Ya aşk?"

Elvina 9 yaşında hem ailesini hem çocukluğunu kaybetmişti ailesi gözlerinin önünde parçaladılar ailesinin acı dolu çığlıklarını duydu onları parçalamalarını izledi ailesini hayatını öldüren adamı öldürdürdü 9 yaşında katil olmuştu amcası onu büyütü Elvina intikam ateşiyle büyüdü bir Canavara dönüştü ailesini öldüren kişinin ailesini öldürmek istiyordu ve öldürücekte

Prenses Melanie düşman krallığın adamları tarafından üzerine dökülen büyülü sıvı yüzünden derin bir uykuya dalmış ve uyuduğu her gün için ölüme bir adım yaklaşmıştı. Uyanmak zorundaydı. Eğer uyanmaz ve bir gün ölürse dünya üzerindeki tüm canlılarda onunla birlikte ölürdü. Prenses doğduğunda periler tarafından ona birçok dilek hediye edildi. Ama bu dileklerden birinin lanetten farkı yoktu. Hediye edilen dilek şöyleydi; `Dünya üzerinde yaşayan canlılar gücünü senin varlığından alsın. Bu dileğim senin soyunla birlikte devam etsin.` Eğer Prenses Melanie dünyaya bir varis bırakmadan ölürse dünyada onunla birlikte yok olurdu.

Ophelia, Ariyan İmparatorluğunda doğum büyümüş bir kızdır. Güzelliği ile bütün halkı kıskandırır. Uzun bir zaman sonra aldığı eğitimler sonucunda, şövalye olup halkını ve krallığını korumaya yemin eder. Kendini şifa alanında da geliştiren Ophelia, doğum gününden iki hafta sonra Hades isimli bir tanrıya kurban edileceğini öğrenir. Kaçmaya çalışsada kaçamaz ve kendi kaderiyle yüzleşmek zorunda kalır.

Zulümle şekillenmiş bir dünyada, suikastçılardan oluşan karanlık bir tarikat, gölgelerle kurulan mistik bir bağla en ölümcül silahlarını yaratır. Liora, babasının zor kararıyla bu tarikata bırakılan genç bir kız, gölgelerle bağ kurarak bir suikastçıya dönüşür. Ancak bu bağ, yalnızca güç değil, aynı zamanda korkunç sırlar ve ağır bir yük getirmektedir. Tarikatın yasaları katıdır: Sadakat sorgulanmaz, ihanet affedilmez. Liora, hem gölgesiyle olan bağını hem de tarikata olan sadakatini sorgularken, kendini ihanet ve intikamın ördüğü ölümcül bir oyunun içinde bulur. Karanlıkla yazılmış bu hikayede, sadakat ile özgürlük, görev ile vicdan arasında ince bir çizgi vardır. Ama unutma... gölgeler her zaman bir bedel ister.

Ejderha krala tutsak kitabının ikinci serisiyle birlikteyiz. Doğuşuyla büyük ses uyandıran Alex, Ares ve elenanın ilk çocuğudur. Ve tahtın yasal varisi ancak bu o kadar kolay değildir. Herşey ailesinin baş düşmanıyla karşılaşınca başlar. Peki bu hikayenin baş karakteri kimdir?

Hayat bir satranç tahtasi gibi. Her bir detayı düşünmen gerekir. Seni yıldırmak isteyenler veya yoldan çıkarmak isteyenler olacaktir. Her oyuncu bir piyon. Bu oyuncular güç kazanmak için savaşıyor lakin bilmedikleri bir şey var. Şah her zaman kazanir. Yani sanirim. Belki de bu evrende kurallar farkli isliyordur.

Beş ırk, beş farklı hayat... . . . Yer Altının Sürüngenleri, Ormanın Sonsuz Koruyucu Perileri, Deniz Suyuna Hakim Sirenler ve Ateşin Evlatları İblisler. Bu ırklardan ayrılıp Işık Tanrısı`nın bir gün onları affedeceğine inandıkları ve kendilerine Tarafsız diye adlandırmayı seçen son ırk. . . . Ama bilmedikleri bir şey vardı ki, asıl düşmanları kendileriydi. . . . Ta ki tüm evrenin gerçek düşmanı olan aşkın, bütün ırkları mahvedecek kadar büyük bir etkisi altına girene kadar...