Kitap Tür Kategorileri

``Dün gece 3 sularında dışarıda dolaşacak ne derdin vardı bilmiyorum. Yanına gelmemek için içimde büyük bir savaş verdim. Seni uzaktan izlemek, sevmek ne kadar zor tahmin bile edemezsin. Şu an bunları yüzüne söylemek isterdim fakat o kadara cesur değilim. Gökyüzünü odana sığdırdın, imkânsızı başardın. Belki bir gün beni de kalbine sığdırırsın ha buz prens, olmaz mı?``

"Ben yönümü kaybettim Lena. Eskiden yıldızlara baktığımda bir şekilde bana yön gösteriyorlardı fakat şu an onlar bile bana küsmüş gibi davranıyorlar. Seni ilk tanıdığımda parlıyordun ama şu an parlamıyorsun . Bunun sorumlusu benim, sana zarar veriyorum görmüyor musun? Bırak beni ait olduğum yere gidip kendi cehennemimde yanayım."

Bir kadın vardı... Ateşin ruhuna sahip. Yaratılışındaki tek duygu nefret. Kehanetlerde anlatıldı. Efsanelerde, masallarda duyuldu. İrislerindeki karanlık tüm dünyasını kapladı. İntikam için yaşadı. Öldürdü. Ama kendisi daha çok öldü. Ve bir adam... Kadın, adamın duygularını çaldı. Bir tek nefreti bıraktı. Adam her yerde kadını aradı. Öldürmek için. Kadın öldüğünde adam duygularına kavuşacaktı. Kader onları birleştirdiğinde kadın insanlığın kıyameti oldu, adam kadının. Adam, kadının karanlığına yıldızlar çizdi. Kadın ise adama bir kalp. *** "İşini yap avcı." "Beni paramparça ettin be kadın! Şimdi sen söyle. Görevi öldürmek olan ben miyim avcı, yoksa kalbimdeki okun sahibi gözlerin mi?"

Ekin Ege Eroğlu, yıldızı gittikçe parlayan ünlü bir sanatçıdır. Aylardır yazamadığı bestelerini düşünürken, konser vermek için gittiği bir şehirde karşısına çıkacak kahve saçlı kız tüm düzenini alt üst ediverir. Oysa Ekin düzen hastası bir adamdır.

Hayat... Önüne büyük zorluklar çıkartır.Acı çekersin ama bu sefer daha güçlü kalkarsın ayağa. Ne derdin olursa olsun! Ailevi yönden darbe mi yedin? Kötü insanlar kalbinde büyük yaralar mı açtı? Yalnız mı kaldın? Ne olursa olsun, hep ayağa daha güçlü kalktın. Hepsini atlattın... Sizi, kalbinde büyük yaralar taşıyan insanların hikayesine çağırıyorum. Var mısınız?

Ne zaman birisiyle iki günden fazla vakit geçirsem o kişi acı bir şekilde öldü ve ben lanetimle yaşamaya alışalı çok oldu. Daha sonra yaşanacak olaylar ise öyle herkesin kaldıramayacağı türlerdendi. Her şey pamuk saçlı ve değişik bir tonda mavi gözleri olan yaşlı bir adamın bana limonata vermesi ile başladı.

"Ben Adel Rana Arın, bugün düştüğüm yerden kalkacaktım. Yaralarımın üstüne, basa basa kalkacaktım. Acımayan yara iyileşmezdi." Bu hayata defalarca yenilen, yenildikçe savaşan iki aşık. Bu savaşın galibini öğrenmek için kitabıma davetlisiniz. Bu savaş sadece Barlas ve Adel`in savaşı değil. Bu savaş hepimizin savaşı... Wattpad üzerinden 340K ya ulaşan kurgumu bu platformda da yayınlamaya karar verdim desteklerinizi bekliyorum. Keyifli okumalar dilerim…

Ceviz ağacı sayesinde tanışan iki genç...ya birbirlerine aşık olurlarsa ?

"Yaralara yıldız çiziliyormuş. Ben yıldız çizemem ama öpeyim geçsin."

•• "Neden Arya?" Buz gibi olan vücudum sıcak nefesiyle buluşunca titrememe neden olmuştu. Yaşlı gözlerimi söylediği sözlerle Kuzey`e çevirmiş ve hayranlıkla bakmaya başlamıştım bu sefer kusursuz yüzüne. Kahverengi saçlarıyla uyumlu koyu kahve gözleri ile mükemmeldi. Ve tüm yaşananlara rağmen hala benim bu hayattaki tek yönümdü. "Sonu mutlu biten hikayelerden biri olmamıza izin ver." Yalvaran sesiyle tekrar fısıldadığında bu sefer dolu dolu olan mavilerimi onun gözlerine çevirerek yanıt vermiştim. "Hayallerin gerçekleşebileceğini vaat ettiler. Ancak kabusların da hayalleri olduğunu söylemeyi unuttular." O an zorlukla yutkunmuş ve derin bir nefes alarak can yakan sözlerime yenilerini eklemiştim. "Onların hayalleri asla gerçekleşemeyecek. Bundan böyle bizim hikayemiz hiçbir zaman gerçek olamayacak." Son olarak gözlerimle yüzünün her bir noktasını incelemiş ardından da buruk bir şekilde gülümsemiştim. "Çünkü artık bizim hikayemiz gerçek olamayacak kadar imkansız Kuzey." •• Spotify çalma listesine Kayan Yıldız adıyla ulaşabilirsiniz.