Kitap Tür Kategorileri

Altı yıl önce doğum yaptığı hastanede, bebeği karışan bir anne; Mihra İdil Gürsoy Babasının zoruyla 18 yaşında evlenmek zorunda kalan, onlarca kızdan sadece biriydi.Yağmurlu bir ekim akşamı evi terkettiğinde yanında olan tek şey karnındaki 9 aylık bebeğiydi. Çocuğunu kucağına aldıktan 6 yıl sonra,doğum yaptığı hastanenin onu arayıp çocuğunun o gün hastanede karıştığını söylediğinde hayatındaki en büyük şoku yaşamıştı. 6 yıldır oğlu olarak bildiği çocuğu,aslında onun oğlu değildi.Yıllar önce aslında bir kız çocuğu doğurmuştu. Şimdiye kadar hep karışan bebek klasikleri okuduk.Peki ya bu sefer bebeği karıştırılan bir anne okursak? "Benim anılarım,sadece yaralardan ibaretti." [2042024]

Çocukluk aşkınla tekrardan karşılaşmak mı? Kulağa oldukça zor geliyor olmalı. Önceden her ne kadar en sevdiğim arkadaşım olsada şuan en büyük düşmanlarımdandı. Hiç beklenmedik bir kış tatili. Çocukluk aşkınla tekrardan karşılaşmak mı? Kulağa oldukça zor geliyor olmalı. Önceden her ne kadar en sevdiğim arkadaşım olsada şuan en büyük düşmanlarımdandı. Hiç beklenmedik bir kış tatili. Peki ya karakterimizin başına gelenler... Bir kış hikâyesi... —»KARDAN KÜRE«— ❄️☃️⛸️⛅🌟🌌🐾🖇️

Aşkın rengi Uras kandemir için aşkın rengi sadece siyah beyazdı ta ki birisini Beşiktaş kadar sevene kadar Hayatını Beşiktaş`a adamış bir mafya ve o yaptığı röportajda Beşiktaş`a laf edildi diye kavga eden bir gazeteci

Tüm yer altı dünyasının korkup saygıda kusur etmediği bir mafyanın kızı olmak nasıl olurdu? Peki ya ani gelişen fakat hayallerimi süsleyen bir evlilik? Her şeyimle isteyip bir o kadar da istemediğim bir evlilik? Barlas`a sonuna kadar destek olurdum. Bu benim için zor değildi. Onunla olmayı her şeyden çok istiyordum. Ama yine de bu evlilikle ilgili bir şeyler bir hayli karışıktı. Yanlış ama aynı zamanda doğru da geliyordu. Öte yandan bu evlilik terkettiğim yer altı dünyasına tekrardan giriş biletimdi. Bunu isteyip istemediğime emin değildim. Bir başkası olsaydı istemezdim fakat o Barlas Kıyımcı`ydı. Çocukluk aşkımdı. Yanlış zamanda gelen doğru bir teklifti. Bunu 5 ya da 10 yıl önceki Efnan`a sorsalar hiç düşünmeden evet derdi. Fakat şimdiki Efnan evet diyebilir miydi? İki yıldır hayatı kendine zehir eden bu yer altı dünyasından nasibini almış Efnan evet diyebilir miydi?

"Sence öldükten sonra tekrar hayata dönmek diye bir şey var mı?" Derken dizlerime yasladığı başını dikleştirip yüzüme baktı Efare. Piknik yapmak için geldiğimiz göl kenarının manzarasını izlemeyi kesip gözlerimde olan gözlerine baktım ve elimdeki üç yapraklı yoncayı dizlerimdeki yüzünün üzerinde sallayıp, "Bunun için yoncaların dördüncü yaprağına ihtiyacın var." Dedim. Kıkırdayıp elimdeki yoncayı aldı. "Peki, var sayıyoru-" Cümlesini kesip, "sayma istemiyorum!" Dedim. Tepkime kıkırdadı başını dizlerimden kaldırıp yüzüme yaklaştırdı yüzünü. "Dinle beni." Pes edip dinliyorum dercesine başımı salladım. "Var sayıyorum ki bir gün ölseydim. geri dönebilmem için dört yapraklı yoncayı bulur muydun?" Dedi tane tane. Derin bir nefes verdim. Ellerimle yanaklarından tutup alınlarımızı birleştirdim. "Hayır. Sen benden önce ölmeyeceksin."

"sana ne zaman aşık olduğumu bilmiyorum , ama ne zaman anladın dersen " gözleri benim şaşkın gözlerimi delip geçerken eliyle gözümün önüne gelen saçı kulağımın arkasına attı , gözleri yüzümün her tarafında gezindi " gülüşünü her gördüğüm an anladım her seferinde daha fazla aşık olduğumu " yüzümde istem dışı bir gülümseme olunca efe gülümsedi sanırım şu an bir kat daha arttı " .... (Neşe-efe) "bak ipek " dedim resmiyeti tekrardan görmezden gelerek " bu resim öyle önemsiz gibi durmuyor " gözleri dün gece sokakta çektiğim fotoğrafa bakmaya devam ediyordu kitlenmiş gibi " korkma " dedim sesimi yumuşak tutmaya çalışarak " ben sana yardım edeceğim " gözlerini masadaki telefondan çekip gözlerime çevirdi gözünden bir damla yaş yanağından süzürken gülümsedi benim gözlerim gülümsemesine takılı kalırken , kalbimin hızının artığını hissetmiştim .... ( Okan - ipek )

17 yıl boyunca ailesi sandığı kişiler tarafından şidet görüp bir gün onların senin gerçek ailen olmadını öğrenmek

23 Haziran benim hayatımın gidişatını yüz seksen derece değiştiren o gündü. Küçücük bir umutla girdiğim o bursluluk sınavı sonucu hayallerime kavuşmamı sağlamıştı. Ansızın hiç bir beklemediğim bir anda olmuştu herşey.

Lavin 17 yılın boşa geçtiğinı öğrenir falan filan

Bir kızın ailesiyle normal ve güzel bir hayatı varken babasının kardeşlerine inanmasiyla annesi ve babası boşanır kız babasının yanında kalmak zorundadır ve farklı şehire giderler böylelikle kızın yeni hayatı başlamiş olur

Ailesi tarafından terk edilen 4 kız çocuğu… Bir gün büyüyüp yurttan kovulsalar, en fazla ne olur? Karşılarına kimler çıkar? Sokakta gördükleri normal insanlar mı? Hayır. Peki, normal sandıkları insanlar mı? Kesinlikle… Kim bunlar öyleyse? Sadist düşünceli zorbalar? Mafyalar? Yoksa kişilik bozukluğu olan seri katiller mi? Ama bir dakika, seri katiller insan öldürmez mi? Peki bu 4 kız çocuğu, kendi ayaklarıyla ölüme gidecekler midir sizce? Belki de sandığınız gibi bu kızlar o kadar da güçsüz değillerdir… Belki de kızlar, öldürmeye eğilimli kızlardır… Peki kimi öldürmeye? Kimleri öldürmeye? Peki siz, bu 4 kızın ağzından bu hikayeyi okumak ister misiniz?

"Ağlamıycam naparsan yap sana göz yaşı dökmeye deymez" Suratıma yediğim daha bir yumrukla patlamış dudağımda ki kan daha da arttı."O kumanı getiricem ve görüceksin onu gözlerinin karşısında inleticem" güldüm "Elinden geleni ardına koyma zekanı benimkiyle ölçsek sen bir hiçsin" saçımdan tutarak kafamı duvara vurdu. "Ah acıyorum sana birde Ağa olucan Ağalık kadına şiddet diyildir kadına destektir amma sende o yok" ~Çikolatalarım Hazal ve Baranın hikayesini okumaya hazırmısınız. Umarım seversiniz haydi geçelim hikayeye~

17 yaşındaki yetim haneye bırakılan genç kız öldü bildiği fakat ölmeyen aynı zamandaysa gerçek ailesi olmadığın hastanede karıştırıldığnı öğrenince ne yapacak. Şansım verecek, yoksa hayatına devamı edecek? “İyide benim ailem ben 9 yaşındayken trafik kazasında öldü” “Aslında ölmedi ilk önce seni bizden aldılar daha sonra bize başka bir kız çocuğu verdiler sonra sana kendilerini ölü gösterip seni yetim haneye bıraktılar ve böylece bizden intikam aldılar seni kurban olarak kullandılar kızım” “Ne yani benim 17 yılım yalanmıydı”….

Bir yerde okumuştum. "Dayanılmaz olan insanlar değilmiş, insanlarmış." Demiş Franz Kafka. Sahiden gerçekten de öyle miydi? Dayanılmaz olan insanlar mıydı? Yoksa yaşamda buna dahil miydi? Ölüm ve yaşam arsında ki o ince çizgide her gün gidip geliyorduk. Ama kimse bunun farkında bile değildi. Sahi neden farkında değildik ki biz? Bizi durduran şey neydi? Daha doğrusu biz neden kendimizi engelliyorduk gerçekleri fark etmek için? Gerçeklerin can yakıcı bir tarafı olduğu için miydi?

Sare eflin ARSLAN ünlü oyuncu bir bara gider ve orda yakın koruması olacak ama sareye takıntılı aşkı yüzünden her konumda her şeyi yapabilecek kılıç ömer KARAKAYA ile tanışır ve o gün sevgili olurlar o günden sonra her ikisininde hayatı çok büyük değişime uğrar

Hayat , kimine göre sevgi ile dolu bir yer , kimine göre ise sevgisiz, acılarla dolu bir karabatak. Aras bu hayatın karabatağıydı . Hiç sevgi görmemiş bir adam , başka birine sevgisini gösterebilir miydi? Üstelik kendi bile sevginin ne olduğunu bilmezken. Bir kaza sonucu karşılaştığı o yeşil gözlü kız Seren,Kendisinin bir cani olduğunu ,insafsız biri olduğunu söylüyordu. Haklıydı da Aras bir insafsızdı. Hayata karşı hep savaşan bir insafsız. Peki her şey gerçekten göründüğü gibi miydi ? Niye hiç kimse hayatta görünmeyen acıların da olduğunu kabullenemiyordu? O yeşil gözlü kız , İnsafsızın yüreğinde ki kôr gibi yanan ateşe su serpebilecek miydi ? Ya da o kôr gibi yanan ateşte ikisi de yanıp kül mü olacaktı ? " Hayat bazen göründüğü kadar vardır. Görünmeyen yerleri görebilmek ,sadece vicdanlı ve inançlı insanların yapacağı bir şeydir."

Umarım beğenirsiniz, açıklamaya ne yazmam gerektiğini bilemedim...

Anneannesini görmek için gittiği şehirde üsteğmen Göktürk ile karşılaşan Efsun hiç beklemediği gerçeklerle de karşılaşır ___ " sen benim hayatımda hangi sıfatla yer alıyorsun , ben hangi sıfatla senin hayatında yer alıyorum?!" Dedim anlamayarak gözlerime tutunurken gözleri dudaklarımla gözlerim arasında mekik dokudu. " hangi ara hayatıma bu kadar girdin inan bilmiyorum sarışın ama hayatımda ilk defa bir şeye iyiki dediğimi biliyorum. " dedi gözlerime bakarken sözleri beni bozguna uğratırken kalbim hızlandı. " ve ilk defa bir sarışının saçlarını gönlüme bağladığımı hissediyorum." Dedi fısıltıyla . "Benim aklımda fikrim de vatanımken gözüm kendi ailemi bile görmezken hangi ara gelip kalbime yerleştin sen kadın?" Dedi bunu daha çok sitem eder gibi söylemişti sözleri birer birer kalbime darbe indirirken Kirpiklerimin bile titrediğini hissetim. Ben çoktan bir askere kalbimi vermiştim bundan benim bile haberim yoktu...

"Sevme beni." Diye feryat ettim fısıldayarak. Bal rengi gözleri kısıldı bir çok düşünce geçti belki de aklından ama hiç birini söylemedi baktı sadece. Yutkundum, çaresizce dudaklarımı ıslattığımda amacım vakit kazanmaktı. Boy farkını görmezden gelmeye çalışarak bir adım daha yaklaştım gözlerini daha iyi görebilmek için. Belki de son kez bakabilmek için. "Benim sevgim de ölümün tohumları gizli. Sevme beni."

Bir genç kızın kendisini korumak için bir sürü yalan söylemesi ve onların bir gün ortaya çıkması

17 yıl gerçek sandığı ailesinden fiziksel ve psikolojik şiddet gören bir kız Peki ya gerçek ailesini öğrenip onlarla bir olup üvey ailesini bitirmeye çalışırsa ? Hadi hep beraber bakalım nasıl olucak bu hikaye helin ailesine , ailesi heline alışacak mı ?.... TÜM HAKLARI SAKLIDIR AKSİ TAKTİRDE MAHKEMEYE BAŞVURULUCAKTIR...!!

Benim ismim üzerine olucak

Mahize; Ruhum, ruhuna sarılıyor. Hissediyor musun? Mahize; Hissettiğinde, bana yaz olur mu? Çünkü seni hissetmek istiyorum. Mahir; Hissetmiyorum, bana yazma olur mu? Hissettiğim tek şey hayal kırıklığıydı. Onu kendimden bile daha çok severken, onun beni sevmiyor oluşu her şeyi alt üst ediyordu... Yıllanmış şarap gibiydim, beklendikçe güzelleştim. O da şarap aşığıydı, bütün şişeler ona açılırdı...

Bir kızın kuzeni sayesinde mahalleden biriyle sevgili olur aynı zamanda kuzenide onun arkadaşıyla sevgili olur aralarında olaylar olur fakat sonunda kızla oğlan barisirlar

Kitabın başlarda birşeyler yok fakat ortalara geldiğimiz zaman baya kanlı vahşet şeyler yaşanacağı için ona göre okuyunuz.

Siz: Sen kimsin? Carpemortem: Belki ilerde öğrenirsin ama sadece şunu bilmeni istiyorum Carpemortem: Saçlarının kokusunu özledim, Ay Carpemortem: Keşke böyle olmasaydı.

"Sadako`nun yaşamak için tek umudu kağıttan bin Turna kuşu yapmaktı. Benim ise tek dileğim bana bakarken gözlerinin içinin güldüğünü görmekti."

18 yaşına kadar yaşadığı hayatın bir yalandan ibaret olduğunu öğrenen Aşina, bu yalana sebep olan herkesten intikam alma amacıyla yaşar ama öğrendiği her bir gerçek işini daha da zorlaştırır. URAGİRİ

Babasıyla yaşayan hukuk fakültesi son sınıf öğrencisi olan Ahsen`in biraz üzücü biraz ders alıcı birazda romantik hikayesini okuyacağız 💙✨

Bazı Gerçekler