Kitap Tür Kategorileri

Lise 2.sınıf öğrencisinin ve normal olmayı özlüyorsundur.

Oyun ve yorumun kitabım için çok önemli. Keyifli okumalar "Ne yaparsın be kadın!"

Bu kitap 18 bölümden oluşan 2 saatte bitebilen küçük bir hikayedir

Ruh hastası bir adam; gözüne kestirdiği insanları, kendi dairesine hapseder. Kendi aile bireylerini, başkalarını seçerek tamamlayan Z; hayal ettiği aile kavramına kavuşamayınca, taşları yerinden oynatma kararı alır. 20 Aralık 2022, Wattpad

❝ Halikarnas`ta tanıştık, olağanüstü bir tanışmaydı. Bir barda, sarhoş kafayla. Ve Halikarnas`ta bir gece demiştik, tek bir gece. Planımızda âşık olmak yoktu. Gözlerimi açtığımda Beyrut`a giden bir jetteydim, kaçırılmıştım. Oradan da Napoli. Sonra tüm dengeler değişti. Yıllardır süregelen düşman ailelerin imkânsız aşkı. Ne klişe değil mi? Bir o kadar da farklı. Hiçbirimiz bu kadar tesadüfün bizi bulacağını düşünmemiştik. Aşkımızın alevleri tüm dünyayı sarmıştı. Ne Türkiye`ye sığabildi ne de İtalya`ya. Bunu da hesaba katmamıştık. Zaten aşkta hesaba kattığımız neyi yaşamıştık ki? Sonra gözlerimi araladım ve bana tüm bunların bir hayal olduğunu söylediler. Beynimin bana oynadığı bir oyun olduğunu. Kibarca deli olduğumu. Bu mümkün müydü? ❞ ⚝ Gözlerini bembeyaz ve boş bir odada araladığında son birkaç ayının tamamen hayal ürünü olduğunu öğrenen Lâl, aylardır İtalya`da aşk yaşadığı mafya lideri Don Valentino Riccardo`nun da hayalî bir aşk olduğunu duyduğunda ne düşüneceğini şaşırmıştı. Bunca yaşanan şey yalan veya hayal olamazdı. Tüm gücünü bunu kanıtlamaya harcayacak olan Lâl, yıllar önce yerine geçmek zorunda kaldığı Azize`yle ilgili geçmişte kalan sırlarıyla da yüzleşeceğini hesaba katmamıştı. Peki, hayallerini süsleyen Valentino gerçekten bir hayal ürünü müydü? UYARI: Bu hikâyede yetişkin içerik bulunmaktadır. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

Ölmekten korkan insanların erken öleceğine dair bir inanış vardır. Peki ya bu insanlar yeniden doğarsa? O zamanda ölümden korkarlar mıydı?

Anlatırlardı, sevdanın zorluklarını.. Göz değdi, keder geldi boynuma dolandı; Aflaz esti, Hava oldu.. Ciğerlerim, kan doldu, yaşamaz oldum. *Hikaye "Banu" karakterinin teyzesinin asıl hayatını anlatmaktadır. *Hikaye senesi/yılı yoktur. Hayalinize bırakılmıştır. *Hikaye de +18 / Yetişkin İçerikli Unsurlara yer verilmiştir. *Hikaye Trabzon ve İstanbul arasında geçmektedir. *Tek bölümlük hikaye olup, tekrarına yer verilmeyecektir. *Hikaye mutlu son içermemektedir.

İki genç kızın hayallerinin peşinden bıkmadan , usanmadan , yılmadan koştukları acı , ekşi , tatlı maceraları olan bir hikâyedir. Bu hikâye içinde siyahlar ve griler olan bir gökkuşağına benziyor ... Umudunuzu asla kaybetmeyin umutların olmadığı bir yerde yaşamda olmaz .

Asil boş arazideki yıkıntı eve baktı, babasının uyuşturucuları sakladığı o yıkıntı ev. Babasının da ölmeden önceki son arzusunu yerine getirmek için buradaydı. eve doğru ilerledi, biliyordu Tunç arasındaydı..

Instagram: azimet340 Doğduğunda bile ağlamayan, hayatı boyunca da ağlayamayan bu da yetmez gibi kan görünce bayılan, gamsız görünsede içinde fırtınalar kopan Güneş.. Bir gün Bora`nın hayatını kurtararak başına bela olan Güneş`in hikayesi. =========================== Kâğıdı açarak okudum. Banka, Sniper ve Ölüm yazıyordu. Anında ayağa fırladım. "Bora? Ne oldu birden?" "Keskin nişancı." Dediğimde herkes ayağa kalktı. "Ne? Nerde.? " Kâğıdı gösterdim. "Bu kâğıda göre karşıdaki bankanın çatısı." "Kim verdi kağıdı." ***** " Bundan sonra o kız bir an bile benim yanımdan ayrılmayacak." " Neden? Sevgilin mi yoksa?" " Hayır Azrail`im. Bu gün bana suikaste kalkıştı. O yüzden dikkat et ölmesin. Onu ben öldüreceğim, ölümü benim elimden olacak." ***** "Cadı!" Dedi Bora yine arkamdan yüksek sesle bağırarak. Tekrar arkamı döndüm. "Ne var yine." Bir kaç saniyelik zamanda dahada yaklaşmıştı bana. Silâhı bana dönüktü hâlâ. "Seni burada tutarım." Dedi ve tetiğe bastı. Ben Güneş, bir Maviş`i kurtarırken kendi hayatını da kurtaran Güneş.

"Sevda kalbe düşünce akıl durur derlerdi bizim orada,gerçi bunu babam yerine koyduğum adam demişti,sen kalbime öyle bir düştün ki İklim,dört mevsimi aynı anda yaşadım aklım durdu."

"Bırak beni bırak!" Kadın,ellerini adamın iri parmaklarından kurtarmaya çalıştı.Adam ise onun bileklerini kavramış,bükerek belinde bir araya getirmişti.Tek eliyle kadına yetiyordu gücü.Su,belinde birleştirilen ellerini kurtarmaya bir kez daha denedi.Bu girişimi adam tarafından engellendi.Adam,elindeki ipi kadının bileklerine dolayarak sıkı sıkıya bağladı. "Sana beni bırak dedim! Zorla mı tutacaksın beni burada?! Ne yaptığını sanıyorsun sen?! Bu çabaların boşa! İstediğini yap bana! Son nefesimi verinceye dek nefret edeceğim senden!" Adam,kadının ellerini bağladıktan sonra onu bir çırpıda aldı omuzuna.Su,bir an düşme hissine kapıldığından çığlığı basarken adam birkaç adımda ulaştı koltuğa.Kadını boylu boyunca yatırdı yüz üstü.Ayakları çırpmaya başladı Su. "Ne yapıyorsun Ateş?! Bırak beni!" Adam,onun hiçbir sorusuna cevap vermiyordu. Ateş,kadının ayaklarını da bir araya getirip aynı elleri gibi sıkı sıkıya bağladı.Kadının hareketleri tam anlamıyla kısıtlanmıştı şimdi. "Elinden kurtulamayacağı mı sanıyorsun?! Polise şikayet edeceğim seni! Hapise tıktıracağım!" Adam,usulca eğildi kadının üzerine.Yüz üstü yatmakta olan kadının saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı.Bilerek üfledi nefesini kadının ensesine.Usulca fısıldadı kadının kulağına.Bir sır veriyor gibiydi. Su,önce kulağında adamın dudaklarını hissetti ardından ahlaksız sözlerini işitti. "Polis seni arayıp bulana dek ben çoktan parçalara ayırmış olurum seni güzelim...Sıra kalbine geldiğinde oldukça özenli davranacağımdan hiç kuşkun olmasın...Madem biz bir bütün olamıyoruz,o halde nefes almanın senin için hiçbir anlamı yok öyle değil mi?" Dudaklarını, kadının kulağının hemen arkasına bastırdı. "Biliyorum çok seviyorsun beni.Öyle ki,benim için kendi canından bile vazgeçebilirsin." Bunlar gerçekler değildi.

"Kopmuş bir çiçeğin dalında söndü tüm umutlar. Adına aşk diyorlar. "

Tıkla ve keşfet

Attığı her adımla büyülenen Merih kafasını kaldırıp uzunca baktı etrafa. İçerisi sıcak ve nemliydi. Ama güzel kokular geliyordu burnuna. Gölün hemen ardında gördüğü çiçeklerle o güzel kokunun nereden geldiğini anlaması uzun sürmedi. İçerisi yeşillikler ve çiçeklerle kaplıydı. Bir seraya benziyordu. İlerledikçe başta rengarenk olan çiçeklerin ardından kıpkırmızı çiçekler karşılamaya başladı onu. Merih dikkatlice bakmaya çalıştı. Daha önce hiç görmediği bir çiçek türüydü bu çiçekler. Ve gittikçe daha da sıklaşıyor her yeri sarıyordu. Tek kelime dahi etmeyen Alçin nihayet durduğunda Merih de durdu. Doğruca Alçin`in sırtına bakarken Alçin yönünü hafifçe ona doğru döndü. "Korumanı istediğim annem ve kardeşlerim işte bunlar." Merih`in çatık kaşları düzeldi. Yavaşça birkaç adım daha atarak Alçin`in yanına geldiğinde durdu. İçinde bir şeylerin koptuğunu hissederek yutkunurken soru soramadı, hiçbir şey söyleyemedi. Yalnızca şaşkınlıkla bakıyordu. Çünkü tam karşısında duran şey mezarlıktan başka bir şey değildi.

Deniz`in hırçın dalgalarına savruldu bir sevda, Kalpte saklı kaldı. Bir kız çocuğu, hiç bilmediği şu diyara emanet kaldı. Ah Şuri... Bu gözler seni gördü göreli, başkasına kör eyledi. Belgin Çelebi Dinçer. Nevzat Dinçer. Banu Dinçer. *Hikaye "Banu" karakterinin ebeveynlerinin hayatını anlatmaktadır. *Hikaye senesi/yılı yoktur. Hayalinize bırakılmıştır. *Hikaye de +18 / Yetişkin İçerikli Unsurlara yer verilmiştir. *Hikaye Trabzon ve İstanbul arasında geçmektedir. *Tek bölümlük hikaye olup, tekrarına yer verilmeyecektir.

Sevmek, çabalamaktı... Bir adam nasıl güzel severdi? Güzel seven adamlar, neden yanlışa aşık olurdu? Ali`m. Bayram yerim benim. Bir savaş verdim, önce hayatımı düzene koydum sonra onun kırık; paramparça olmuş kalbini bayram yerine çevirdim... Mahvolan hayatımıza, iki kişi olarak devam etmek için her yolu denedik. Sonra... aile olmayı öğrendik, fark ettik ki; bizim bizden başka kimsemiz yokmuş zaten. Ali Bayram Kaplan & Şerife Kara Mahalle Serisi`nde geçen "Şerife" Karakterinin olabilecek beklenen diğer kurgusudur. Tek bölümlük hikayedir. Yetişkin içerikli unsurlar barındırmaktadır.

❝ Sadece sanatçılardan oluşan gizli bir topluluk. Sapkın, aykırı zevkler ve model/kurban olarak seçilen güzel kızlar. İşte NATURA tam da böyle bir yerdi. Vahşi doğa kurallarının geçerli olduğu gizli bir mabed. Ve vahşi doğanın kuralları gayet basitti, büyük balık küçük balığı yerdi. ❞ ⫷•⫸ Anlam arayışında olan yetenekli fotoğrafçı Aren Erdingi, kendini keşfetme amacıyla yolunun Natura topluluğuna düşeceğini öngörememişti. Birbirinden farklı zevklere, fetişlere ve zaaflara sahip bir sürü sanatçıyla tanışma fırsatı bulurken Natura topluluğunun onu dönüştüreceği kişilikten henüz habersizdi. Âlâ Ilgın ise bu hikâyenin neresinde miydi? Aslında hiçbir yerinde. Belki de tam ortasında. Eski bir psikoterapist ve şimdilerde köşe yazarı olarak sıradan hayatını sürdürürken onu Natura`nın derinliklerine sürükleyen gizem ise birbiri ardına işlenmeye başlayan seri cinayetler olacaktı. Âlâ, Sırtlan lakaplı seri katili yakalamaya koyulan bir avcıyken ava dönüşmesinin amansız hikâyesiyle karşı karşıya geldiğinde ne yapacağı tamamıyla belirsizdi. Tek bir şeyin önemi vardı, ya avsındır ya da avcı. Peki siz bu hikâyede av mısınız yoksa avcı mı? • NATURA, 2025`de sizlerle... NATURA adıyla yayınlanan ilk hikâyedir. UYARI: Bu hikâyede çokça kötü örnek oluşturabilecek türde yetişkin içerik bulunmaktadır. Okuyacak olanların dikkatine sunulur. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

Azad, avlunun ortasında resmen konuşmam için yalvarıyordu. Koskoca aşiret ağası Azad Yücel, bana yalvarıyordu. "Anlat bana! Yalvarırım konuş, ben ufacık bir tebessümüne bile hasretken kim soldurdu gülüşlerini? Susma! Bağır, çağır, ağzına geleni söyle ama susma! Ben, ayağına taş değmesin, saçının tek teli kopmasın diye çırpınırken kim canını katledip de koydu kara toprağa?" Daha fazla sessiz kalamamıştım. "Çok mu merak ediyorsun, Azad ağa ? Beni bu hale koyanı mı bilmek istiyorsun? Ben, gözlerimi açtığımdan beri koca bir yalanı yaşamışım hayat diye! Döktüğüm gözyaşları, ettiğim ah, çektiğim acı, hepsi yalanmış! Koca bir yalan! Sevilmemișim ben, Azad! Abimden başka benim halimi anlayan yok, annem bildiğim kadın ve kalbimi söküp ayakları altında çiğneyen o alçak, beni hiç bir kadının yaşamaması gereken bir acıyla sınadı! Bunları sen de biliyorsun, Azad. Bilmiyormuş gibi yapma! " Gözyaşlarımı tutamıyordum, üstelik bağırmaktan boğazım acıyordu ama bunu umursamıyordum. Azad bana sıkıca sarıldığında, ne arkasına saklandığım duvarlar kalmıştı geriye, ne de yüzüme taktığım o duygusuz maskem. Hepsi paramparça olmuştu. "Ahdım olsun, Șana! Bütün Urfa şahittir ki, döktüğün her damla gözyaşının hesabını verecekler!"

Wattpad de 12. Milyon okunması kurgumu burada tekrardan yayında 18 yaşında genç bir kızın yolu çıkmaz bir sokakta hiç kesişmemesi gereken bir adamla kesişti. Adam hayata ve mavi renge küskündü. Genç kızla beraber mavinin her tonuna aşık oldu. Mavinin her tonuna Hálin mavisi diyordu. Açık veya koyu önemli değildi mavi olması önemliydi. Her ton Hálin mavisi oluyordu. Başka bir yerde ilk Cemre diyen bir başka adam vardı. Genç kız için ilk Cemre diyen. İlk Cemre`si havaya değil gönlüne karışmıştı. O da sevdiği kız için Zerya`m diyordu. Onun dilin de Zerya yüreğim di. Yüreğim diyordu. Zerya Hálin iki ismin ayrı şekiller de iki adamın yüreğine düşmüş hali... Azad Saruhan karısının gözlerine bakıp "benim için Hálin`sin! Saruhan konağı için Hálin`sin! Mardin için Hálin`sin!"dedi. Zerya adamın gözlerine bakıp" senin için Hálin`im Mardin için Hálin`im beni sevenler için Zerya`yım "dedi... Adam karısının gözlerine bakıp yutkundu. O Hálin`di! Hálin yuva demekti. Onun yuvası oydu. Ellerini uzatıp onun gece karası saçlarına götürüp "sen benim yuvamsın "dedi. Acı bir berdel hikayesi. İlk görüşte aşk... BU HİKAYEDE Kİ OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KURUMLARLA İLGİLİSİ BULUNMAMAKTADIR. KİTABIN KURGUSU BANA AİTTİR. KURGUMUN SAHNELERİN KOPYALAYIP TAKLİT EDİLMESİ HALİNDE GEREKLİ HUKUKİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR. Mardin`e Tutsak ismiyle yazılan ilk ve tek kitaptır.

Birine ne kadar güvenisiniz ve bu kişi en yakınınızsa çok diyorsanız tekrar bir düşünün derim. Çünkü bu kitap kime ne kadar güveneceğizi veya kime güvenmeyeceğinizi gösteriyor. Bu kitap birbirini tanımayan iki kişinin çıkar gözeterek bir araya gelmesini anlatıyor. Bakalım bu çıkar ne kadar sürecek...

İstediği okulu burslu kazanıp Batman`dan İzmir`e taşınan Açelya hayatında yaşanacak değişikliklerinin farkındaydı. Psikolojik olarak çökmüş ve ailesini kaybetmiş bir kız olarak kendi yolunu kendi çizer. Bu yolda yanında olan bir çok insanla derin bir bağ kuran Açelya kendine yeni bir aile bulur.

Melezler... Bize taktıkları isim, yargılandığımız sıfat ve ailelerimizin günahı... Biz buyduk. Bir araya gelmesi yasaklanmış iyeler ile insanların kurallara karşı gelmesiyle doğmuş, yadırganmış, yaşarken ölmeye terk edilmiştik. Kimine göre şans kimine göre lanet olan güçlerle varolmuş, onlarla büyümeyi öğrenmek zorunda bırakılmıştık. İçimizde şanslı olanlar da vardı, aklı barik olana kadar gücünden bihaber olup ama biz hep çocukluğunu yaşayamadan sorumluluklar altında ezilenlere odaklandık. Bu hikaye şanssız birinden dinleyeceğiniz iki şanslı genç kızın hikayesi. Onlar kendi şanslarını yaratırken biz yok sayılmayı tercih etmiştik. Kendi şansınızı yaratabilmeniz dileğiyle...

"Akıl hastanesine düşen Emre,Kağıttan yıldızlar yapan bir gençle tanışır........" ★Dram var sayılır ★+12 ★argo(ağır küfür bulunmamaktadır) ★aşk hikayesi degildir ★Tum hikaye bana aittir "karakterler ve sözü geçen olay tamamen gerçek hayattan bağımsız,hayal ürünleridir"

-Benimle tehlikeli bir oyuna var mısın? -Kimsin? -KATİLİNİM kara melek! Sadist ve tehlikeli bir kızın katiliyle olan hikayesi... Sizde bu hikayede bizlere eşlik etmek ister misiniz?

Ailesinden gizli partiye gitmek için çıkan Mercan tanışacağı kişinin hayatının akışını değiştireceğinden bir haberdi. "Zehiri panzehirden ayıran, dozudur Mercan."

Zeynep Efil Bozok. Baran Soykan. “Ben onun için ölüm müydüm, yaşam mı? İşte bunu hiç bilmiyorum…”

Herkes hikayesini anlatmaya ‘bir varmış, bir yokmuş’ diyerek başlar. Ancak benim hikayem böyle başlamıyor. Benim hikayemin nasıl başladığını bende bilmiyorum. Çünkü benim hikayemin belli bir başı yok, sadece bir sonu var. Ve o son da benim için tek bir cümle yazılı. Her şeyimi anlatmaya yeten... “Bir kız vardı derler;karanlıktan korkardı, sonra da derler ki, bu kız şimdi karanlığa gömüldü...” Diye başladım hikayemi sizlere anlatmaya. Ama bu sözü değiştirerek son veriyorum hikayeme... “Bir kız vardı derler; yalnızlıktan korkardı, şimdi de derler ki, bu kız şimdi ebedi yalnızlığa gömüldü...” (Hikaye aslında Wattpad de yayınlanmıştır (ilk 6 bölümü) ama Wattpad kapatılınca buraya alınmıştır...)

Yeni okul yılında şehir değiştirmek zorunda kalan asra yeni okuluna uyum sağlayabilecek mi?

mafya aşkı ama biraz karmaşık