Trabzon`dan Mardin`e uzanan bir hikaye Elimden tutan adam beni hiç bilmediğim bir şehre, bilmediğim bir eve ve tanımadığım insanların içine getirdi."Oğlum elinden tuttuğun kız kimdir?" Diye soran pala bıyıklı, aklar düşmüş, hafif kilolu bir ağa gibi duran yaşlı adam "Nişanlım sevdiğim kadın." Diyen elinden tuttuğum adama baka kaldım. Daha ben onu tanıyalı bir hafta olmuştu. Benim gibi şok olan karşımdaki kişiler "Ne nişanlısı? Sen zaten Evin`le nişanlısın."Diyen yaşlı kadın. Bu annesi olsa gerek. Duyduklarımla bir kez daha şok yaşadım. Ne demek başkasıyla nişanlı? Kendi kendime sorduğum soruyu yanıtlayan elimden tutan Nişanlım olduğunu söyleyen Siyam oldu. "Onunla hiç bir zaman nişanlı olmadım. Size onu sevmediğimi söyledim. Onu kardeşim gibi gördüğümü söyledim. Ama siz kendi kafanıza göre oynamaya devam ettiniz." Dedi ve bana döndü. "İster kabul edin ister etmeyin. Ben Açela`ýı seviyorum onunla evleneceğim. Ha yine de yok diyorsanız bundan sonra ne adımı duyar, nede beni görürsünüz." Dedi elimden tuttuğu gibi beni merdivenlere doğru yukarı çıkardı. Arkamızda şaşkın bakışlar bırakarak çıktık.

Asil Ağa isimli bu hikayenin tüm hakları diğer hikayelerimde olduğu gibi tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s de gerekli hukuki işlemler başlatılacaktır. Instagram: azimet340 🍁🍁🍁 Bildiğiniz bütün ağa hikâyelerini unuttun. Klasiklerin dışında bir hikâye. Bu Asil Ağa`nın hikâyesi. Hikayemizin bir ucu Şanlıurfa bir ucu İstanbul... 🍁🍁🍁 Erkek evlat sahibi olamayan Reşo Ağa nihayet üçüncü karısından ikiz çocuk sahibi olacaktı. Biri kız biri erkek. Zeliha`ya 9 ay gözü gibi baktı Reşo Ağa. Ne de olsa erkek doğuracaktı. Altı kızdan sonra Nihayet bir kız daha olsada Allah onunla birlikte bir de erkek evlat verecekti. Büyüdüğünde babasının desteği olacak, zamanı gelince yerine geçecekti oğlu. Ağa oğlu ağa olacaktı. Doğduğunda kurbanlar kesecekti Reşo Ağa oğlu için. Ama olmadı. Büyük konuşan Ağa`ya Allah yine erkek evlat vermedi. Oğlu dünyaya geldiğinde sadece yarım saat yaşadı. İşte o gün yazıldı Asil`in ateşten harflerle kaderi. Annesi adını Asya koyacakken babası ölen erkek kardeşinin suçunu da adını da yeni doğan kız bebeğe yükledi. Babası bir erkek gibi büyüttü yetiştirdi kızı. Sonunda Asil olan kızın adının arkasına Ağa eklendi.

Salonun tam önüne gelip bir anda içeri girdiğimde tüm ağalar dönüp şaşkın bakışlarla bana bakıyolardı. Aralarından en büyük olan konuştu. - Destur! Bilmez misin sen buraya girilmez! -Ya sen bilmez misin ağa burada konuşup karar aldığınız benim hayatımdır. Şimdi o kulaklarınıız açın ve beni iyi dinleyin. Odamdan aldığım ve elbisemin kuşağına koyduğum silahı çıkartıp ortadaki masaya koydum. - Şimdi bu berdel ya Asaf Ağanın yiğeni Beratla yapılır ya da bu konuktan gelin çıkaracak bir kız kalmaz geriye!! -Sen bizi mi tehtit mi edersin ne bu cürret! Hiç tanımadığım bir ağanın konuşması üzerine ben daha cevap bile veremeden Asaf ağanın tok ve gür sesi tüm odayı doldurdu. -Benim yiğenim sakattır kızım bunu bilir kabul ede misin? - Yüreği sakat olmasın Asaf Ağa kabulumdur. - Karar verilmiştir ağalar Asmin Beratla evlenecektir. Bir haftaya düğünümüz vardır.

Bora ; Karadeniz`in Adamı, güçlü bir ağa oğlanı ,delikanlı ,karizmatik ve centilmendir . Ama dış görünüş için mi bu kadar seviliyor ? İnsanın duyguları daha mı önemli? EVET Aybüke Bora ` ya körkütük aşıkken Bora ` ya güveniyordu Ta ki o gün.... Hayatı yalan olan Aybüke nasıl baş edecekti Peki Bora ` nın abisi ile ilgi yaşayacak mı ? Sevdiğin seni arkandan vuran biri olabilir. Aybüke hayatının içinde olan tek bir cümle vardı Sevdiğine güvenirsen ağlarsın....

BİR TÖRE MESELESİ.... İnsan, hiç tanımadığı bir yabancıyla ömrünü birleştirir mi? Onlar evlendi. Aşkın, tutkunun ya da isteğin değil, yalnızca ailelerinin gölgesinin emriyle. O, kalbinin buzdan bir zırhla kaplandığı bir dünyadan geliyordu. Nefretin ve kinin dokuduğu bir aile tarafından büyütülen Berken Saburer, hayatında en ufak bir sevgi kırıntısı dahi görmemişti. O, bölgenin sayısız işi, gücü elinde tutan en zengin ailesinin, asık suratlı ama herkesin tanıdığı yakışıklı veliahtıydı. Diğer yanda ise, dünyası tamamen güneş ışığıyla örülüydü. Ailesinin koşulsuz sevgisiyle büyüyen Eflin, babasının üzerine atılan kara bir iftiranın kurbanıydı. O, annesinin hayattaki tek tesellisi, babasının ise gözünün nuruydu. Oysaki bu iki ruhun birbirlerinden habersiz, bambaşka hayalleri vardı. Birbirlerine nefes kadar yakın mesafede olsalar da, yörüngeleri asla kesişmeyecek kadar uzaktılar.

Eski zamanda Başlık parasıyla ağa oğluna verilen Gülperi. Furkan deli dolu bir genç Gülperi Furkan’ın kız kardeşiyle arkadaştır fakat Leyla abisini bildiği için evlenmelerini hiç istemez. Kitaptaki geniş konuşmalar ve kişiler vardır.

Ailesinin kendisine yaptığı eziyetlerden kurtulmak için okuyup dr. olan Irmak.Yıllar sonra annesini araması ile antepe gelir ama annesinin arama sebebi babasının borcu yüzünden Aşiretten biri ile evlenmek zorundaydı . İÇERİSİNDE AZ ŞİDDET VARDIR.

Urfa’da yaşayan Efnan’nın üvey annesi ve abisinin zorbalığına dayanamayıp İstanbul’a kaçış hikayesini anlatıyor. İlk kitabım yazım hataları olabilir şimdiden kusura bakmayın. Bir şans verirseniz çok mutlu olurum.

Özgürlüğüm için her şeyimi geride bıraktım. Ailemi, geçmişimi, adımı bile... Kaçtım. Kendi hayatımı kurmak, nefes alabilmek içindi bu kaçış. Ama kim bilebilirdi ki, beni özgür kılacağını sandığım şehir… En büyük tutsaklığım olacağını. O adam. Sessizliğiyle korkutan, bakışlarıyla hükmeden o yabancı... Onun konağında yeniden doğduğumu sandım. Meğer sadece başka bir kafese hapsedilmişim. Altın bir kafese. Ve şimdi... Kaçmak mı istiyorum, yoksa kalmak için bahane mi arıyorum, bilmiyorum.

DOĞU`NUN ASİL KADINLARI SİZ SUSMAYACAKSINIZ ÇÜNKÜ İHRA NOVA SİZİN SESİNİZ OLACAK, SİZİN ELİNİZİ ASLA BIRAKMAYACAK!! Kader bir örümcek misali hırsla ilmek ilmek ağlarını örmekte.. İhra Nova Zadeoğlu & Mir Mirhanoğlu ......Alıntılar..... "Mehir olarak ne istiyorsun kızım?" "Sadece talak hakkı ve Mir Ağa`nın yanından ayırmadığı silahını istiyorum", diyerek İmamın sorusunu yanıtladım. Mir Mirhanoğlu "Düğünde takılan takılar, kilosunun 5 katı altın, Dubaideki şirketlerimin yüzde elli bir hissesi, Van`da ki, Urfa`da ki, Antep`te ki bağların yüzde elli bir hissesi ve son olarak İstanbul ve İzmir`deki villanın tapusu", diye kendi isteklerini sıraladı. "Babaların vedası en ağırıdır derdi dedem. Kız evlat babanın incisidir. O inciyi başka birine teslim etmek çok zordur kopamazsın öyle kolay kolay demişti. Şimdi hiç beklemediğimiz bir anda ayrılık acısı benim dağ gibi babamın omuzlarına bindirilmişti. İlk defa çaresizlikten omuzlarının düşüklüğünü, boynunun büküklüğünü ve ağladığını görmenin acısı da benim omuzlarıma yüklenmişti..." "Anne yüreği hissedermiş evladını. Hissetmişti benim annem yürek yangınımı ve elinden hiçbir şey gelmediği için ışıl ışıl gözlerini gölgeler sarmıştı. İki gözümden öpmüştü. Beni senden kopardılar, ayrılık getirdiler der gibi. Bir anneye beklenmeyen vedanın ağırlığı yüklenmişti. Yüreği kanatılmıştı..." "İlk defa bir kızın ağabeyinin koluna girmesi bu kadar zordu. İlk defa bir ağabeye kız kardeşine kolunu uzatması bu kadar zordu. Çünkü bu defa uzatılan kol sözsüz bir elvadaydı..." Bu kitap tüm kadınlara, kızlara, annelere ve kızlarına, sesi kesilenlere...

Mardin ağası yüzbaşı dicle`nin berdel hikayesi

⸻ Namazımı bitirdikten sonra yavaşça namazlığımın üzerine uzandım. “Allah’ım, o çok güzel seviyor. Ben onun sevgisine karşılık nasıl davranacağımı bilmiyorum. Onu gönlüme sevdir, yüreğimizi birbirine bağdaştır. Bizim için en hayırlısını sen bilirsin. Onu sevmek istiyorum. O bana ‘canım’ derken karşılıksız kalmak canımı acıtıyor. Ben onu sevmeye çalışacağım, sen de bana doğru yolu göster Allah’ım. Onunla çıktığım bu yolda bana rehberlik et.” diye dua ettim gözyaşlarım akarken. O gece, bana hediye ettiği namazlığın üzerinde saatlerce ağladım. O namazlığın üstünde, Rahman ve Rahim olan Allah’a yalvardım; onu yüreğime yazması, bana doğru yolu göstermesi için dua ettim. Ben, onu sevmek için çabalayacaktım ve biliyordum ki hiçbir emeği karşılıksız bırakmayan Yüce Allah, benim bu çabamı da görecek ve karşılıksız bırakmayacaktı. Sana yalvarıyorum Allah’ım… Onu gönlüme sevdir, çünkü o çok güzel seviyor.

(Berdel kurgusudur ) 🕊 "Sessizliğin Bedeli" Küçük yaşta konuşma yetisini kaybeden Beritan, dünyayı sessizliğin içinde yaşamayı öğrenmiş bir kızdır. Bir gün pazarda kendine bir elbise bakarken, cebindeki paranın yetmediğini fark eder. Tam o sırada, arkasından gelen yabancı bir ses yankılanır: "Hanımefendinin elbisesi benden olsun." Ama Beritan için bu söz bir nezaket değil, bir tehlike işaretidir. Çünkü onun dünyasında yabancılara güvenmek yasaktır, konuşmak bile... Koşarak pazardan uzaklaşırken arkasında kalan o adam, belki de hayatını tamamen değiştirecek kişidir. Ama Beritan bunu henüz bilmiyor. Belki bazen bir sessizlik, binlerce kelimeden daha çok şey anlatır. 🌙 yaş farkı vardır

Kendinden 16 yaş büyük bir adamla zorla evlendirilen Ilgın, nikahtan hemen önce ilk bulduğu fırsatta kaçar. Kaçmak için yardım istediği arabalardan hiç birisi durmaz. Birisi hariç. Deniz Bulut...

Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

Bir Bedel Meselesi

Ben, Beritan… Töre evliliğinin, yani berdel geleneğinin kurbanı olan bir kadınım. Kendi isteğim dışında, hiç beklemediğim bir anda, bilmediğim bir hayata sürüklendim. Karanlık bir noktaya, soğuk bir yabancıya, hiç tanımadığım bir adama adım atmak zorunda kaldım. Ve o adımı atmamdaki sebep ne sevgi ne de istekti. Sadece bir kefaretti… Bir bedeldi. Bir borçtu. Ve benim kaderim, abimin hayatını kurtarmak için ödenen bir anlaşmaya sıkışıp kaldı. Bana öğretilen tek şey, bir kadının varlığının ailesinin borçlarını kapatmak için kullanılabilecek bir araç olduğuydu. Ve ben de o araç olmuştum. O adam… Tanımıyordum onu. Gözlerinde bana ait hiçbir şey yoktu. Ne bir tanıdıklık ne de bir sıcaklık… Sadece derin, uçsuz bucaksız bir soğukluk. Aramızda ne bir bağ vardı ne de bir ortaklık. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine mecbur iki yabancıydık. Ve bu evlilik… Bir anlaşmaydı. Bir zorunluluk. Ama her geçen gün, her dakika, her nefeste… İçimden bir şeyler kopuyordu. Aşk yoktu. Sevgi yoktu. Aramızda yalnızca intikam vardı. Kırılmış, kararmış kalplerin oluşturduğu dipsiz bir boşluk… O adamın varlığında kayboluyordum, gözlerindeki soğuklukta eriyordum. Onun da bana karşı bir hissi yoktu. Ne bir ilgi ne de bir beklenti. Sadece birbirimize yabancıydık. Ve bu yabancılık, her geçen gün daha da büyüyordu. Ama sonra fark ettim… Sessizlik, bazen kelimelerden daha fazlasını anlatır. Onun gözlerine her baktığımda, o buz gibi bakışların ardında bir şeylerin gizlendiğini hissediyordum. Acı mıydı, öfke mi, yoksa geçmişin küllerine gömülmüş bir pişmanlık mı, bilmiyordum. Ama orada bir şey vardı. Ve beni en çok korkutan şey şu: Ya o soğukluğun ardında saklanan şey, bir gün bana dokunursa… Ya ben de değişirsem? Bu bir oyun değil. Bir masal hiç değil. Kimse mutlu bir son vaat etmiyor. Ama içimde bir korku var. Ya bu zorunluluk, hislerimi benden çalmak yerine bana bilmediğim bir şeyi öğretirse? Ya nefretin içinde sıkışmış duygular, zamanla başka bir şeye dönüşürse? Ya o adam, bir gün bana gerçekten bakarsa… Ve ben de ona bakmaya başlarsam? Bilmiyorum. Tek bildiğim şey, içimde sessizce büyüyen bir ihtimal. Ve en çok korktuğum şey, o ihtimalin bir gün gerçeğe dönüşmesi…

"SENDEN NEFRET EDİYORUM, DUYDUN MU BENİ! SENİN GİBİ BİR ADAMLA DA ASLA EVLENMEYECEĞİM AS-LA" dedim, bağırarak. Üstüme üstüme geliyordu. "Sen" dedi ve bir adım daha attı, "Benden kurtulamayacaksın, bunu unut. Sev ya da sevme. Ama o evlilik olacak. Eğer ailenden her birinin gözlerinin önünde ölmesini istemiyorsan, bunu yapmak zorundasın asi kız. Zira biz kan dökersek, kaçanları öldürmekle kalmayız. Töre denildi, kadın susturulmaya çalışıldı. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil, susturulmak istenen bir kadının başkaldırışı. Bazı kadınlar susmaz, susturulur.

Urfa`nın ağası, Boran kanîdarın verdiği hükümle evlendiği Dilda Suraynın sürükleyici hikâyesi...

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı Şehir.. Azad ile Dilan töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekeceğini sanıyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

“Firuze”: Şanssız Firuze, kocasının kuma getireceğini öğrendiği gün yıkılır; ancak beklenmedik bir şekilde hamile kaldığında hayatı değişir.

Mirhan Ali Harmanşah ve Firuze Yıldırım` ın dillere destan aşkını okumaya hazırmısınız?

`Sevmek için sebep aramadım, sesi yetti kalbime` diyen AHMED ARİF misali sesi yetti kalbime ama zihnim bütün gerçekleri önüme atıyordu biz zaten normal bile değildik töreye gitmiş iki genç lakin sevdanın olduğu yerde mantık hep yenilirdi peki benim kalbim, mantığım ve ilerleyeceğim yol sonumumu yoksa ömrümümü belirleyecekti bu ikilemde aşk mı galip gelicek`ti intikam mı?

Gözlerinin içinde kaybolmak , en güzel kayıp

Mardin`e yeni taşınan aselin okuldaki zorbalığı ve ablasının aşkı ve abisinin arkadaşının arkadaşının ona karşı olan takıntısı yani kısaca aselin Zorlu hayatı ( pano mesajında tam tanıtım var