Kitap Tür Kategorileri

Bundan yıllar önce Kronos isimli bir yapay zeka icat eden insanlık, kendi elleriyle geleceğini yavaş yavaş hazırladı. Başta her şey mükemmel gidiyordu ta ki Kronos zamanı kontrol etmeye başlayana kadar. Tüm güç ve mutlak kontrolü eline alan Kronos`a karşı koyamaz hale gelen insanlık itaat etmeye mecbur kaldı ve bir sabah ve tüm devlet başkanlarının öldürüldüğünü, askeri tüm personelin hücrelere kapatıldığını öğrendiler. Ardından Kronos güçlerini Nox`ta birleştirip onu başa geçirdi...

Kendini tüm doğa ve insanlık için feda eden bir kuş ve onun küllerinden doğan insani görünümlü kanatlı varlıklar. Kendilerinin Anka soyundan geldiğini söylediler ama insanlar onları öldürmeye çalıştı yılardır süre gelen bir düşmanlık başladı o zaman. Yasaklar koyuldu Anka soyundaki birinin hiç bir şekilde bir insanla bile konuşması yasaklandı . Ama yasağa uyulmadı ve bunun sonucunda bir kız doğdu yarı Anka yarı insan olan bir melez. Tüm Ankalar birleşti ve bu melezi öldürmeye ant içti sadece biri onu canı pahasına korumaya yemin etti. Bu bir kızın kurtuluş hikayesi bu Vanessa Martinez `in hikayesi... kitap şahsıma aittir en ufak çalıntı ve benzerlikte şikayet edilecektir...

Tanrıların ruhu Çakal, Tilki ve Kurt`tur; biri olmazsa diğeri kaybolur. Savaşçının bedeni üç ruhu kabul eder. Bir bedende dört ruh taşır. Yükselen savaşçı Damon, Çakal, Tilki ve Kurt, tek olmayı öğrenmiştir ama hepsinin sesi farklıdır, ayrıdır. Bundan sonra hepsinin aklında tek bir isim olacaktır: Marissa.

IŞIĞIN ALEVİ SERİSİ 1. KİTAP "Nixavis, 11 krallığa hükmeden imparatorluğun prensesi ve tahtın gelecekteki varisiydi. Annesinin ölümünün ardından tek sarıldığı kardeşi Via ile denizin ortasındaki adada, büyük sarayda yaşıyordu. 21 yaşına geldiğinde tek bir hayali vardı: Sagua Krallığı`na giderek kadim büyücülüğü öğrenmek. Ancak imparator babasının onun için planları farklıydı. Yirmi birinci yaş gününde Nixavis, Txerria Krallığı`nın kralı, Korkusuz Zonan tarafından evlilik teklifi alacak ve hayatı hiç tahmin etmediği bir yola girecekti. Aşk, onun hayalleri arasında yoktu. İmparatorluğun en güçlü büyücüsü olarak tek yapmak istediği, daha iyisi için çalışmak ve tahta geçtiğinde gerçek bir imparatoriçe olmaktı. Ancak Zonan, Nix`in hayatını değiştirmiş, bu yeni evli çift, dünyayı kurtarmak için Işık tarafından seçilmişti..." *** Zonan`ın ellerinin hareketleri hızlanmıştı. "Sen, Txerrea Kraliçesi olacaksın, Nixavis. İnsanlar bakışlarından korkacak, ayak bastığın yerler titreyecek, sesin herkesin başını öne eğmesine sebep olacak. Sen benim kraliçem olacaksın." Bir elini kızın saçlarına kaydırıp yutkundu. "Gücünü görmeni istiyorum, Nixavis. Kendinin Farkında olmanı istiyorum. Sen Korkusuz Kral Zonan`ı, korkak bir hale getirdin. Her an beni sevemeyeceğin, bu evliliğe karşı çıkacağın korkusuyla nefes almak seninle birlikte nefes almaktan çok daha zor. Ve ben korkuyorum." Güldü. Sinirlenmiş gibi güldü. "Korkusuz Kral, korkuyor."

"Var olduğumuz dünyada imkansız diye bir kelime yoktu. Ben bir elftim ve vampire aşık olmuştum. Biz birbirimize aitten imkansız diye bir kelime yoktu, varolmamıştı bile." Çiçek koleksiyonunu tamamlamak için tehlike dolu bir yolculuğa çıkan Altın Elf olan Veronica onun kokusunu alan vampirden habersizdir. Veronica`nın kokusunu alan bu acımasız vampirin gözü karadır. Birşeyi istediyse, artık onundur. Veronica`nın kanı artık onundur. Peki Veronica çıktığı bu yolda bir vampirle başa çıkabilecek midir? Yoksa binlerce vampir mi?

Soğuk bir gece... Bir tarafta yağmur damlalarının oluşturduğu kırmızı nehir ve kılıç sesleri, bir tarafta odanın içinden gelen bütün cihanı inletecek bir çığlık. Bir taraf hayat alırken, bir taraf hayat veriyordu. Bu ilginç dünyada iki siyah ve bir beyaz vardır.Bu onların hikayesi...

Brian ailesi rutin hazırlıklarının sonunda trenlerine binmiş ve yolculuğa başlamışlardı. Tren son hızda ilerliyorken kulakları esir eden demir sesi ile nefret edilen duman kokusu genç kızları her zaman rahatsız ediyordu. Anne Brian bir şeylerin yolunda olmadığını hissettiğinde bunu ailesi ile paylaştı. Ne zaman rahat bir yolculuk yapmışlardı ki? Brian ailesi küçük kızlarına döndüklerinde kız yapması gerekeni biliyordu. Trenin demir sürgülü kapısını itti ve hiç düşünmeden uçurum kenarında ilerleyen trenden aşağıya bedenini bıraktı. Anne ve baba Brian yola bakmaya devam etti. Abla ise kardeşinin kendilerine musallat olan iblisle yaşadığı mücadeleye izliyordu. Keyfi yerinde denilebilirdi. Brian ailesi insan üstü güçlere sahip normal klasik bir aile. Kendileri gibi olanlarla iletişim kurmaları için trenle seyahat etmeleri ve evren değiştirmeleri gerekiyor. Fazla normal... Dikkat edin ve komşularınıza fazla güvenmeyin. Belki sizle yaşıt olan kızları uçabiliyordur. İyi okumalar.

Krallığın gölgelerinde saklanan karanlık sırlar, genç bir kızın hayatını sonsuza dek değiştirdi. Kardeşinin trajik ölümünün ardından, intikam ateşiyle yanıp tutuşan kahramanımız, adalet arayışında tehlikeli bir yolculuğa çıkar. Bu yolculuk onu, krallığın en prestijli ve gizemli okullarından birine götürür. Okulun duvarları arasında sadece bilgi değil, aynı zamanda güç ve strateji de öğretilmektedir. Kahramanımız, burada hem düşmanlarını tanıyacak hem de kardeşinin ölümünün ardındaki gerçekleri ortaya çıkaracaktır. Ancak, intikam yolculuğu kolay olmayacaktır; dostluklar, ihanetler ve beklenmedik müttefiklerle dolu bu serüvende, kahramanımızın cesareti ve zekası sınanacaktır.

``Ben Dusan küçük kız. Kartalların ve iblislerin efendisiyim.`` şaka mıydı bu gerçekten inanacak değildi herhalde? ``Kartal ve iblisin efendisiymiş. Haaa! Bende yılanların kraliçesi te Allahım ya! Neyse sağ ol bay kartal!`` Gideceği sırada Dusan genç kızı kendine geri çekti. ``Ben gidebilirsin dedim mi?`` dediğinde genç kızı yüz yüze gelecek şekilde döndürdü. Hazan öfkelenerek ``Deccal mısın kardeşim sen bıraksana beni teşekkürde ettim, sana daha ne istiyorsun?`` .... İntikam için ortaya çıkan yılan bir kız? İntikamını alabilecek miydi? "Sen gözlerinde ateşler içinde zehirli kanını bana akıtırken ben sana aşık oldum Hazan?" "Sen bana en doğal halinle yaramazlık yapan küçük bir çocuk gibi bağışlanmayı beklerken ben sana aşık oldum Ateş!" Yüreklere düşen ilk kıvılcımlar peki bu kıvılcım sonsuz aşkı destekleyecek mi?

Nar Arapça`da ateş ma ise su demekti. 21 yaşında ki hafsa ve zeyd karakterimiz karakterlerinin zıttı elementler taşırken diğerleri böyle değildir. Akhar ve Kenan arasında ki savaşı bitirmek ve onlara yardım icin bir gun görevlendirirler. Bu görevde kızlar ve erkekler bir çalışacağı için imam nikahiyle evlenmek zorundadırlar. Bu savaşta onları gizem, aksiyon acı gözyaşı ve umut beklemektedir. Savaşın galibi kim olucak...

Krallıklar arası savaşlar, açlıktan ölen insanlar, yavaş yavaş kaybolan ormanlar ve bunların arasında, küçük bir odada saklanan kız çocuğu... Bedeni küçük, taşıdığı güç yeni bir devrim getirecek kadar büyük olan kız çocuğu; Sephora. -Franklinia`nın kraliçesi-

Herkese merhaba, yeeeepyeni bir kurguyla ben geldimmm. Bu sefer bambaşka bir hikaye ile karşınızdayım. Bu kurgu için ne kadar heyecanlı olduğumu size kelimeler ile anlatabilmem mümkün değil. Benim çok sevdiğim bir kurgu oldu. Umarım okudukça sizde benimle aynı hisleri paylaşırsınız. Daha fazla uzatmayayım, sizi ufak bir tanıtım bölümüyle baş başa bırakıyorum.

Aria, sıradan bir genç kız olarak yaşadığı hayatın, Thanara adında ölüm tanrıçasının onu seçmesiyle sonsuza dek değişeceğinden habersizdir. İçine Thanara`nın gücünden bir parça bırakılan Aria, şimdi hem tanrısal bir gücün hem de karanlık bir kaderin taşıyıcısıdır. Ancak bu güç, Aria`yı sadece kendi içindeki karanlık taraflarıyla yüzleştirmekle kalmaz; aynı zamanda ölümcül bir grubun hedefi haline getirir. Karanlık ve ışık arasındaki bu destansı savaşta, Aria sadece kendi ruhunu değil, aynı zamanda dünyanın kaderini de korumak zorundadır. Ancak, bu savaşın galibi kim olacak? Aria, Thanara`nın mirasını taşıyan bir kahraman mı yoksa bu gücün esiri olacak bir kurban mı?

wattpadden yazmıştım ama isteyenler için buraya da geçirdim inşallah beğenirsiniz

Birbirine düşman iki soydan gelen kaderleri ortak yazılmış iki çocuk. Büyüdüler, biri çok güzel zarif bir kadın oldu. Diğeri ise bahtsız yakışıklı bir adam.

"Karanlık saklar, ışıkta ise aydınlanır sırlar. Denge sizi korur, ta ki siz dengeyi bozana kadar." Bir zamanlar dünya her şeye sahipti. İnsanlara, hayvanlara, bitkilere... Görünen ve görünmeyen tüm varlıklar dünyanın muntazam dengesine boyun eğerdi. Her şey, dünyaydı. Ve dünya, her şeydi. Bir zaman sonra dengeyi bozguna uğratan varlıklar yayıldı evrene. Artık dünya her şeydi lakin her şeyin sahibi değildi. İçlerinde ki iyiliği yitirenler, kötülüğe tamah etmeye başladığında çok geçti. Zira güç, varolmuşları ikiye böldü. Sıradanlar ve Sıradışılar... Güçsüz olanlar ve gücüne güç katanlar... Avcılar ve av olduğundan habersiz olanlar... İnsanlık onlara kötülüğün efendileri dedi lakin dengeyi ilk onlar feshetti. Evrenler yazdı kaderin kalemi, bedelini ödeyecekti kötülüğün efendileri. Lanet, bir rahimde kenetlendi; karanlık doğdu, günışığı yok oldu. Bir Haini miras bıraktı kader, Eliana adında. Yüzyıllar önce kaçmıştı son varisi olduğu evrenden. Kalanların yaşamını da beraberinde götürdüğünü biliyordu. Tüm bunların yanı sıra düğümlenmiş bir akit, anılarını söküp aldı ondan. Yaşanmışlıkları sindi madalyonun ters yüzüne. Affetmedi onu kimse, hiçbir şey bilmezken. Yine de hepsi ışığın varisini suçladı. Halbuki onun tek suçu, karanlıktan kaçmaktı.

Yaşanmışlıklar belkide insanı olgunlaştiran tek şeydir. Ama bazen öyle yaşanmışlıklar vardır ki...kurduğun cümlenin sonunu bile getiremezsin.

Genç bir kadın olan Efsun’un hayatını alt üst eden olağanüstü bir yolculuğun öyküsünü anlatıyor. Efsun, aniden tanımadığı bir dünyada uyanır ve burada karşılaştığı karanlık kurtlar, onun eski bir kehanetin parçası olduğunu öğrenmesini sağlar. Efsun, geçmişini ve kimliğini sorgularken, aynı zamanda bu yeni dünyanın derinliklerinde gizli kalmış sırları da keşfeder.

Hayat çoğu insana göründüğünden daha beter, daha lanettir. Kimisi bu lanetten kurtulamazken kimisi de lanetin varlığından bir haber yaşar. Onlar için hayat sadece bu dünyanın tadını çıkarabileceğimiz bir yerdir. Yemek, içmek , uyumak, balolara gitmek, dans etmek ve daha nicesini normal bir aktivite gibi yaparlar. Onlardan olmayı yıllarca dilemiştim ve her seferinde gerçek bir tokat gibi yüzüme çarpmıştı. Ben hiçbir zaman hayatı lütuf gibi yaşayanlardan olmamıştım. Doğduğum günden beri hayatın lanet kısmında kapana kısılmıştım. Şimdi yaşadıklarım ise belki gelecekte rahata erebileceğime dair düşüncelerimi, hayallerimi, yok ediyordu.

Beş Okulu, özel güçleri olan gençleri tam on altı yaşlarına bastıklarında onları eğitmek üzere okula kabul etmektedir. Ancak bu okula girmek öyle kolay olmayacaktır. Özel güçlere sahip bu gençlerin her biri teste girecek ve güçlerine uygun kategorilere ayrılacaktır; Aslanlar, Yılanlar, Gölgeler, Turnalar ve Ağaçlar... Feride okulda teste girer ancak ayrıldığı kategori aslında gücüne ait bir sınıf değildir. Onun bir Ağaç olduğunu düşünen eğitmenler, hata yapmıştır ve Feride esas gücünü, yıllar sonra bu okulda güçlerini kontrol etmeye çalışırken öğrenecektir. 16.08.22

Melezler... Bize taktıkları isim, yargılandığımız sıfat ve ailelerimizin günahı... Biz buyduk. Bir araya gelmesi yasaklanmış iyeler ile insanların kurallara karşı gelmesiyle doğmuş, yadırganmış, yaşarken ölmeye terk edilmiştik. Kimine göre şans kimine göre lanet olan güçlerle varolmuş, onlarla büyümeyi öğrenmek zorunda bırakılmıştık. İçimizde şanslı olanlar da vardı, aklı barik olana kadar gücünden bihaber olup ama biz hep çocukluğunu yaşayamadan sorumluluklar altında ezilenlere odaklandık. Bu hikaye şanssız birinden dinleyeceğiniz iki şanslı genç kızın hikayesi. Onlar kendi şanslarını yaratırken biz yok sayılmayı tercih etmiştik. Kendi şansınızı yaratabilmeniz dileğiyle...

Hala oturduğum yerde şaşkınlıktan öylece bakıyordum. Bütün bedenim istemsizce kendini salmışken Alvin’in sesi kulaklarımda uğulduyordu. “Adrian kendine gel ona hemen yardım etmemiz gerek.” Dediğinde öylece ona bakmaktaydım. Alvin çoktan ayaklanmış onu kurtarmaya çalışıyordu. Asılı olan kollarını o paslı zincirlerden çıkarmaya çalışırken bedenim ile savaş veriyordum ama elimde değildi, orada asılı olan kişi benim sevgilimdi. Günlerdir burada bu şekilde nasıl kalmıştı? Ona bunu kim yapmıştı? En önemlisi hala yaşıyor muydu?

"Biz de bir gün tıpkı yıldızlar gibi kayıp gidecektik ama yeryüzünden." Eliza sıradan bir kasabada yaşayan sıradan bir kızdır, ta ki esrarengiz bir şatodan davet mektubu alana kadar. Bu kasabada hayatının çürüyüp gideceğine kendini henüz inandırmışken bir günbatımı vaktinde adını daha önce hiç duymadığı Sy Sanat Okulu`ndan bir davet mektubu alır ve bunu kurtuluşu olarak gördüğünden sorgulamadan daveti kabul eder. Ancak onunla birlikte bu daveti kabul eden elli kişi daha vardır. Birbirlerinden habersizce ve farklı yerlerde yaşamlarını sürdüren bu elli genç başlarına geleceklerden habersizdir. Herşey onlar için saklanmış bir gizden ibarettir. Bunlardan en beklenmedik olanı ise gittikleri Sanat Okulu`nda ölümle tehdit edilmeleridir. "Herşey bir günbatımı vaktinde başladı."

Ölümün ürpertisini hissederek uyandım. Daha önce hiç böyle bir şey hissetmemiştim ama biliyordum bu ölümdü. Yanlış hissetmiş olmayı diledim ve zihnimdeki çığlıkları en tozlu raflara bıraktım. İmkansızdı... Ölüm hissedilemezdi değil mi? Vücudumda hissettiğim, tenime değen ılık ıslaklık kesinlikle ablamın yeni bir şakası olmalıydı. Az önce hissettiğim hisler beni rahat bıraktı. Her şaka yaptığında oluşan, o şirin bir o kadarda sinir bozucu olan yüz ifadesini görmek için Elna`ya döndüm ama ablama döndüğümde görmeyi beklediğim kesinlikle kanlar içerisindeki bedeni değildi.

Evrenin en güçlü iki büyücü kardeşi, Cassandra ve Saya... Kara büyünün ordusuna karşı durabilmek için güçlerini ikiye katlamak zorundadırlar ama bunun tek yolu güçlerini uyutmaktır. Uyandırdıklarında ise her zamankinden daha da güçlü olacaklardır. Krallıkların ve herkesin gücünden dolayı korktuğu, merhamet etmeyen Cassandra güçlerine aşıktır ve bunu istememektedir ama kardeşini savaşta yalnız bırakamaz. Normal bir insan gibi büyücülerin krallıklarında yaşamak zorunda kalacaktır. Zeki, güçlü ve cesur bir kadın... Belki de insanların ve büyücülerin sefil hayatının içine girdiğinde kim olduğunu bulacaktır?

"Bazen,hiç var olmamış ve hatırlanmayan insanlar gerçektir.Yalnızca bir zaman arasına sıkışmış olabilirler." Zaman arasına sıkışmamaya dikkat edin. Herkesin normal olarak bildiği bir lisede hiç var olmamış insanları hatırlayan öğretmenlerin olması kimsenin ilgisini çekmez.Her zamanki gibi okuluna giden Umay,bir anda kendini 1980`li yıllarda öğretmenlerinin öğrenci olduğu zamanda bulur.Bir büyü sonucu zamanlar arası sıkışmıştır ve büyüyü bozup hiç var olmayan hatırlananları kurtarması için yanlız bir haftası vardır.

"Ay ışığı aydınlatsın seni, Işıldasın gözlerin, bul aşkını bir gece yarısı vaktinde. Sakın sana ihanet etmesine izin verme, gör gerçekleri ay ışığının altında. Kalbin dolup taşacak, diyeceksin ki neden ben diye? Söyleyecek sana ait olan senden çaldığı kehanetlerini, Nova inanma sen Mars`a, aptallık yapma. Sığın Venüs`e, sarsın seni güvenli kollarıyla. Gezegenler senin dostun, bir evin var bunun içinde, Bul onu, bir ay ışığının altında. Karanlığının seni sarmasına izin ver, gör her şeyi açıkça, Bir bütün oluştur sonra saldır arkanda ki sana sadık ordunla..." Bu şarkıyı annem bana boşuna öğretmemişti. Bu şarkı Frostgard`a aitti. Bu şarkı, benim gezegenime ait ve benim gezegenime özeldi.

Heralsadya Diyarın’da yaşanan gizemli olayların kapısı bu kitap ile aralanıyor…

Beni tanımıyorsunuz. Ben bile kendimi tanımıyorken başkasının beni tanımasını beklemek olmaz zaten. Benim hikayemi benim ile birlikte öğrenmek ister misiniz? Tek bir günde hayatı değişen Lara, yıllardır bilmediği akrabalarıyla tanışır. Ay Bekçiler, Su Tutsakları ve Karanlık Elçiler ile tanıştığında aklını kaçırma seviyesine gelmişti. Ama tüm bunların tek bir amacı vardı... Ailesini, halkını, dünyasını kurtarmak! Tek derdinin yeni evine yerleşmek olması gerekirken kendini savaşların içinde bulan Lara hayatındaki bu değişimlere hazır mıydı?

"Çok uzun zaman önce Bir adam yaşarmış güller bahçesinde Adam aşıkmış güllerine Hayatı boyunca hiçbir kadını görmemiş gözleri, Hiçbir tatlı ses çalamamış kalbini Gülleriymiş tek aşkı. İlgilenmediği bir gün yokmuş onlarla Her gün sular, onlarla konuşur, bakarmış ihtiyaçlarına Ama adam yaşlanmış yıllar geçtikçe Yatağına bağlı hale geldiğinde Kimse kalmamış ilgilenecek güllerle Güller solmuş yavaş yavaş Penceresinden dışarı baktığında Görmüş güzel bahçesinin renklerini kaybettiğini Adam hazırmış vazgeçmeye gülleri için Yüklü servetinden de, elindeki her şeyden de... Ama tek bir bedeli varmış yaşamın Böylece akıtmış kanını Ve yeniden canlı gorebilmiş güllerini." Dünyanın daha iyi bir yer olmasına katkıda bulunması gereken elçinin kızı olan Fedora bir türlü içindeki güçle uyum sağlayamaz. Yıllar boyunca kendisinin işe yaramaz olduğunu düşünse de babasının eşinin ölümü her şeyin değişime gittiği bir kapıyı aralar. Ölüm bir son muydu yoksa bir başlangıç mı? Fedora`nin bulması gereken cevaplar vardı.