Herkese, merhaba: Bu kitap, ağır bir karanlık aşk türündedir. İçerisinde, olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, çeşitli işkence ve cinsel sahneler bulunmaktadır. Psikoloji, takıntı, korku, gerilim, şiddet..gibi çeşitli unsur barındırır. Kitapta, adı geçen kurum ve kuruluş, kişi ve olay örgüsü tamamen hayal ürünüdür. Cinsellik, cinsel taciz, uyuşturucu, şiddet, küfür, argo, dark psikoloji, gerilim, korku, bu şekilde tetikleyici unsurlar gibi.. mahremiyet tanımayan gerici sahneler içerir. Kitap: Fantastiktir.

Bir gece. Bir yabancı. Ve geri dönülmez bir hata... Onu bir otelde gördü-karanlık bakışlarıyla, gizemli ve çekici. O gece, mantığını bir kenara bırakıp kendini ona teslim etti. Sabah olduğunda ise adam gitmişti. Ama ona bir parça bırakmıştı: Karnında büyüyen bir sır Günler sonra, o adam geri döndü. Bu kez daha karanlık, daha soğuk ve tehlikeli bir amaçla. Çünkü bu bir tesadüf değildi. Onu bulmuştu. Ve intikam almak için her şeyi göze almıştı. Ama bilmediği bir şey vardı: Artık sadece bir kadın değil, bir anneydi. Ve bebeği için her şeyi yapardı... Aşk ile nefret, tutku ile öfke arasında ince bir çizgi vardır. Peki, bu hikâyede kazanan kim olacak? Tek bir gece, her şeyi değiştirebilir. Ama gerçekte kim kimin hayatını mahvetti? 🚨🚧🚧Yetişkin içerik 🚧🚧🚨 13.03.2025 #Genç kız edebiyatı °Tüm hakları saklıdır.

Hikâyemin hangi noktasındayım bilmiyorum ama orta yerinden okuyorsun beni. Bazı adımlar atılmalı, bazı yollar yürünmeli, bazı anlar yaşanmalıydı. Bazı insanlar gitmeli, bazılarıysa kalmalıydı. Hayat bir şekilde yolunu bulmalıydı. Bir şekilde akmaya devam etmeliydi. ☆☆☆☆ Elvin Erden düğün günü sevdiği adam tarafından karnında üç aylık bebeği ile terk edilince yaşadığı şokla kaza geçirir. Kader onu Poyraz Karaaslan ile karşılaştırınca bunun gideceği noktayı ikisi de kestiremez. Kimse bilmezdi ama bir hikâye bitmeliydi ki yeni bir hikâye başlayabilsin. Bu kimin hikâyesiydi?

"Benden mi kaçıyorsun sen?" "Yooo ne alakası var ya." "Çok alakası var biliyor musun saysam bitmez." "Hiç sayma o zaman." diyip masum masum bakıp gülümsediğimde o da güldü. "Tam bir başa belasın." "Tatlı bir belayım değil mi?" "Sadece bana özel bir tatlı bela diyelim mi ona?"

Üçleme şeklinde olacak şuan paylaştığım bölümler kayıp ruhlara ait. Bir yangındı Talay` ın sevdiğini alan Bir yangındı Arkın` ın sevdiğini yok eden "Seni özledim, Asi Anka." Talay, yıllar önce kaybettiği sevgilisinin mezarına bile alışmıştı. Ama bir gece kaçırıldığında, karşısında onu izleyen zümrüt gözleri buldu. Arkın Velkar yaşıyordu. Ve bu kez gitmeye niyeti yoktu.

Meyra,babasının yardımları ve fedakarlıkları sayesinde gelecekteki kahramanını bulmuştu.Kader Meyra ve Alpay`ı birleştircekti. 2.Kurgum Parıldayan Işık sizlerle "Ben seninle mutsuzluğa bile varım Meyra"

“Ben senden önce aile nedir, aile olmak nedir bilmezdim Devin. Fakat kader bize bağlarını öyle bir sardı, bizi öyle bir zamanda karşılaştırdı ki; artık hiçbir güç bizi ayıramaz. Biz bir aileyiz ve aile; günün sonunda hep birlikte olmaktır.” ❤️‍🩹 Kurgu wattpad’de de yayımlanmaktadır. Dilerseniz yarından itibaren orada okuyabilirsiniz.

“Şu zamana kadar belki yüzlerce gol atıp zafer kazanmışımdır ama senin kalbini kazanmam Alin; işte o, attığım en özel gol, kazandığım en güzel zafer oldu benim için.” 🤍 Kurgu Wattpad’de de yayımlanmaktadır, dilerseniz oradan okuyabilirsiniz.

Özel Karay Müzik Koleji’nde resitalden önce bırakılan resitalden sonrakiyle aynı olmayacak. Herkes yalana bulaşacak. Yalanlar resitali kanla başladı; yalanla son bulacak. Sanat Karay herkesin korktuğu, okulun istenmeyen kızıyken katılımın zorunlu olduğu piyano resitalinde kaderinin notalarını yalanların çaldığından habersizdi. Piyanonun tuşlarından akan yalan onunda parmaklarına bulaşmıştı. Artık gerçeği bulmaktan başka çaresi yok. Tabii onunda… Onun adı Devrim. Devrim Dinçer Demiralp. Yalanlar resitalinin baş şüphelisiyken, deliller onun aleyhine işlerken yanında bir tek o vardı. Sanat. Yalanlar resitali onları bir araya getirdi. Etraflarını saran engeller, karanlık sırlar ve ihanetlere rağmen gerçeği bulabilecekler mi? Üzerlerine bulaşan yalandan kurtulabilecekler mi? Bu hikayenin adı Yalanlar Resitali. Bu hikaye yalan söyleyen aptalların değil; yalanlar resitalinin kurbanlarının hikayesi. (Not: Kitap, hassas temalar ve şiddet unsurları içermektedir ancak özendirici veya teşvik edici değildir.)

Kübra 15 yıl önce sevgilisi yüzünden hamileliğinin ortasında bebeğini kaybeti sandı Akif Kübrara için 10yil sonra gonderilen nefes gibiydi Bir özel küvetler ekibi vardı kübraya kardeş abi yoldas olan Anka onbaşı yıl önce öldü sanılıp yılarca Kübranın yas tutuğu bebegiydi kimsenin bilmediği Yilarca bilinmeyen bir sır yilar sonra onları nasıl bir araya getirecekti...

Beyza, bir gün bilinmeyen bir numaradan gelen mesajla yine birileri tarafından kandırıldığını düşünüp yazan kişiyi ciddiye almaz. Bilinmeyen, ısrarla yazmaya devam edince yazdıklarından dolayı onun düşündüğü gibi biri olmadığını anlar. Beyza`nın mavilerine görür görmez vurulan Melih`se, en başından beri yazdıklarında ciddidir. Tek istediği Beyza`nın sandığı gibi biri olmadığına inanıp kendisine "Küçük Bir Şans" vermesidir. İnancından dolayı kalbi ve aklı arasında kalan genç bir kız. Aynı inanca sahip olan ama bu konuda sevdiği kadar güçlü olamayan genç bir erkek. Kader, farkında olmadan ikisini aynı gökyüzünün altında birleştirmiş, aşklarını bir çift mavi ve kahve hareye yazmıştı. MELİH: Kaldır başını ay yüzlü güzel. MELİH: İzin ver bakayım o gözlere. Gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyorlar. MELİH: Senin gözlerinde bir şey var. Baktıkça çoğalası geliyor insanın. Binlerce olası ve tekrar tekrar bakası... ... Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kitappad`deki "Küçük Bir Şans" isimli ilk kitaptır :) Kitap kapağı: Gizemliyazardemir0 (Aldığım en tatlı hediyelerden biri oldu, teşekkür ederim 🤍) Başlangıç: 14.02.2025

0543***:Seni bulmaktan önce aramak isterim. 0543***:Seni sevmekten önce anlamak isterim. 0543***:Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, 0543***:Sana hep hep yeniden başlamak isterim... 0543***:Doğruyu söyle,hoşuna gitti de mi ? 0543***:Okuduğun şiirlerin çoğunun Özdemir Asaf`ın şiirleri olduğunu biliyorum :) 0543***:İçlerinden sana olan hislerimi en çok yansıtanı bulmak zor olmadı... ---°•°•°•°--- •Kitapta azda olsa argo ve küfür bulunmaktadır.Lütfen bunun bilincinde olarak okuyun. •uyuyamayanbirkız`ın kaleminden...

Hayatımızın gözlerimizin önünden saniyeler içinde akıp gittiği o an... Basit bir hapsolmuşluk değil , insanlığın daha ne kadar iğrençleşebileceğine şahit olmak ile ilgili . Bu benim hayatımsa eğer , sonuna kadar özgürlüğüm için mücadele edeceğim demekti... O kalbimi sıkıştıran ölümden kaçmak için. Özgür olmak için... -Yetişkin Okurlar İçindir

Ben Elvin. Elvin Kutay. Siyah saçlarından, beyaz teni ve teninin üzerindeki kahverengi lekelerden, kedi gibi çekik ama yeşil olan gözlerinden nefret eden çocuk ama kadınım... 0544**: Baba. 0544**: Baba eve geri dön. 0544**: Annem çok kötü bir durumda. 0544**: Sırf sana ulaşabilmek için yeni hat aldım! 0544**: Baba annem her şeye rağmen seni seviyor. 0544**: Geri dön baba annem sensiz yapamaz. Ben sensiz her şeyi yaparım ama o yapamaz. 0544**: Geri dön. Siz: Sende kimsin? Siz: Baban değilim ben. Görüldü... 0544**: Ben özür dilerim. 0544**: Yanlış numaraya yazdım. 0544**: Rahatsız ettiysem kusura bakmayın. 0544**: İyi geceler. Siz: İyi geceler. Görüldü...

Her şeyi bildiğini sanan genç bir kız, kendini bir yalan kuyusu içinde bulmuş. Gerçekliğini sorguladığı dünyasında var olmaya çalışırken, bir yandan da takip eden geçmişi yakasını bırakmamıştır. Ancak zamanının ötesine giderek taşlar yerine oturur. Peki ya sonra? Her şey yazgısına göre olduğunda kararı kalmak mı olacak kaçmak mı? Başlangıç: 07.01.2025

Tetikleyici unsurlar vardır. “Tıpkı son zamanlarda yaşadıklarına benziyor değil mi?” “Evet. Tesadüf.” “Raslantı değil, inan Mine.” “Ne ima ediyorsun sen?” Kafam karıştı. Kitapla yaşadıklarımın ilgisi olamazdı. “İma etmiyorum. Açıklıyorum.” Elimi tuttu. “ Sen ve ben birer kitap karakteriyiz. “ Bedenimi kontrol ettim. Yaşadıklarımı beyin süzgecimden geçirdim. “Saçmalama! Ben bir kitap karakteri değilim.” Çıkıştım. “Gerçeğim, sen delisin.” Gülümsedi. “Ya deli değilsem? Kitap karakteri olmadığını kanıtlayabilir misin?”

Gazel babasından kaçarken biyolojik abisi onu kurtarmıştı ama bundan ikisininde haberi yoktu.... Abi-kardeş ve gerçek aile konuludur. Klasik mi bilemem ama bir şans verebilirsiniz🫶🏼

Cesedin gözleri açıktı. Sanki son kez bir şeyler söylemek üzere ağzını hareket ettirecek gibi duruyordu. Cesette tuhaf durumlar vardı. Çünkü bu şehirde büyü kullanmak yasaktı. Sonucu her zaman ölümdü!

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

"Ali Asaf" ona ilk defa ismiyle seslenmiştim. "Yapma" "Neyi yapmayayım" anlamamıştım. Gözlerini kısıp "Bana ismimle seslenme. " "İyide senin ismin Ali Asaf değil mi?" Sesini yükselterek "San YAPMA dedim!İsmim Ali. Sana sadece Ali daha fazlası değil." Bu son sözleri ise kırılan kalbimin sesiydi. Ona artık Ali diyecektim sadece Ali. İsmini söylememi istesede artık benim için sadece Ali`ydi. Ruhumda iz bırakılmış nişaneler dolanıyordu. Bir bir etrafımı sarmış ve an kolluyorlardı. Kaçış yoktu ama benim de pes etmeye niyetim yoktu. Genç kurgu sevenleri kitabıma beklerim.

Acılarıma Peri ismi ile yazılan ilk kitaptır

Kapı açıldığında karşıma çıkan adamla gerildim. Uzun zaman olmuştu. Oldukça uzun. Ben yirmi yaşında olmuştum. O, yirmi beş. Seneler önce karşımda duran adamla, aynıydı. Sadece daha da, olgunlaşmış. Daha da devleşmiş. “Ahu..” diye mırıldandı tok bir sesle. 🦋 “Ahu!” Diye çıkışınca duraksadım. Gözlerini sıkıca yumarken, ısırdığı dudaklarıyla bir kaç küfürü yuttuğunu anlaybiliyordum. “Ben ne diyorum kızım?” “Abi-“ “Hay abini sikeyim!” Ağzım açık kaldı. “Muhabbet kuşu gibi sayıkladın. Abi de, abi.” ~~~

Bir zindanın içindeydim şimdi karanlık sinsi bir duman gibi her yanımı sarmıştı. Göğsümde çıkan bir yangın vardı. Yangın git gide büyüyüp her yerimi kavurmaya başlamıştı. Kurtulmak istedim debelendim, çırpındım var olduğunu bile bilmediğim zincirler ellerimi kesmeye başlamıştı. Sonra onu gördüm üstünde küçük beyaz bir elbise gece gibi siyah saçlarının yarısı koparılmış. Burası ona göre değildi burdan gitmesini istedim. Bir şeyler söylüyordu ama derin soluklarım onu duymamı engelliyordu. Yanına biraz daha sokuldum. “Bul onları “ dedi. Kimi bulmamı istiyordu ? “Bul onları “ tekrar tekrar söylediği kelimeler soluklarımı sıklaştırıyordu. Eliyle bir yeri gösteriyordu. Gösterdiği yere doğru başımı çevirdim. Göğsümde ki yangın dindi, hızlanan nefeslerim yerini ruhsuz bir göz yaşına bıraktı. Arkamı döndüğümde küçük kız gitmişti. Ve o zaman anladım. Burası bir zindan değildi burası benim evimdi. Ellerimde zincir değil saçlarım vardı. Göğsümde bir yangın değil bir Demirkan vardı.

Neden ben? Olmayacağını, imkânsız olduğunu bile bile neden sevdin beni?" Gözlerim hızlıca ılıman ela gözlerine ilişti. "Olacak! Sen de beni seveceksin. Ne kadar inanmasan da, hâlâ onu seviyorum desen de, sen de bana âşık olacaksın. Sonra ne olacak biliyor musun?" Kafamı o güzel gözlerine daha da yaklaştırdım. Kokusu, insanı mest eden türdendi. Hafif sulu gözleri, üşümekten kızarmış burnu ile ahenkli bir tutku sağlıyordu atmosferime. "Dünyadaki tüm kadınlar kıskanacak seni; `Keşke biz de bu kadar sevilsek,` diye imrenerek bakacaklar sana." Gözlerindeki sululuk daha da artmıştı. Kalbime hançer saplıyordu sanki. "Ben öyle sevildim. Hatta o insanı toprağa emanet ettim." Kendisi gibi inatçı olup aşağı düşen saç tutamlarını usulca kulağının arkasına iliştirdim. O kadar yağmur ve ıslanmaya rağmen hâlâ kokusunu yitirmemişti. "Ne kadar kabul etmesen de bana çekiliyorsun." Parmaklarım saçlarından usulca yanağına doğru yola koyuldu. "Neden biliyor musun? Sana tek dokunabilen benim! Sadece bana izin veriyorsun. Diğer insanlar ve erkeklerden –ki ne kadar sinirimi bozuyor, tahmin bile edemezsin– kaçarken bile bana doğru koşuyorsun. Senin limanın artık benim! O mezar taşı değil!"

İnsanlar üçe ayrılır; yaşayanlar, yaşamayanlar, yaşayamayanlar. Kanser hastası olan Yargı Yargıcı ölümü beklerken gözlerini hiç bilmediği bir evrende açar. Ölülerin arasından seçilerek geldiği bu evrende kendilerine Yaşamayanlar derler. Hâlâ Dünya`da kalanlara Yaşayanlar; ölen, ikinci şansı hak eden ama büyü gücü uyanmamış kişiler ise Yaşayamayanlar`dır. Yaşayanların arasında olmak için vücudunda grup sembolünün belirmesi gerekir. Bu durum geciktikçe tedirgin olan Yargı hiç beklenmedik bir şeyle karşılaşır; Dünya`da hiç aşık tatmamıştır çünkü ruh eşi Yaşamayanlar`dadır. Ölerek kurtulamazsınız Yaşamayanlar`a hoş geldiniz.