Eşi tarafından terk edilen adamın bir çocuğuyla birlikte hayata tutunması anlatılır.

Her mısrada bir yıkımın, bir doğuşun, bir bekleyişin izleri… aşkın sızısından tarihin taşlarına, bir çocuğun gözyaşından kentin gece lambalarına uzanan çok katmanlı bir şiir kitabı. Bu kitapta yalnızca duygular değil, zaman da konuşuyor. Hece ölçüsünün disipliniyle modern dünyanın başıboşluğu arasında gidip gelen şiirler; bazen kırılgan bir suskunlukla, bazen öfkeli bir çığlıkla okuyucusuna sesleniyor. İsyan var bu satırlarda — ama incelikli. Romantizm var — ama kör bir hayal değil. Felsefe var — ama taş gibi soğuk değil; insanın teninde eriyen türden. hem içe hem dışa yolculuk yapmak isteyen, sözcüklerin gölgesinde kendini arayan herkes için bir davettir. Çünkü bazı duygular, sadece şiirde tamamlanır.

Karşımdaki kadın yüzündeki masum gülümseme ile bana bakıyordu. Sağ elini tokalaşmak için kaldırdı ve konuşmaya başladı. " Merhaba ben Olga." Tuhaf bir aksanla konuştu. " Merhaba bende Birce, sizi tanıyor muyum acaba?" " Ah hayır, ben annenizi böyle ortamlardan tanıyorum. Hep sizden bahsederdi . Bende bugün sizi onun yanında görünce tanışmak istedim." " Hah , anladım. Tanıştığıma memnun oldum." " Bende sonunda sizinle tanıştığım için çok memnunum. Gerçekten çok güzelsin." dedi. Mahcubiyetle başımı eğip konuşmaya devam ettim. " O sizin güzelliğiniz Olga hanım." Gerçekten çok güzel bir kadındı. Kızıl saçları ve ela gözleri ile prenseslere benziyordu. Bu sefer Olga bana gülümsedi . Ona seslenilmesi ile arkamdaki ona seslenen kişiye seslendi ve yanına çağırdı. Ben hala ona bakıyordum. "Bak birce bu adamda benim nişanlım." Bahsettiği kişiyi görmek için kafamı bize doğru gelen adama çevirdim. Gördüğüm kişiyle ağzımdan tek bir kelime döküldü. Onunda aynı şekilde. " Dmitri." " Balım." * Kitapta şiddet ve uygunsuz içerik bulunabilir.

Sonunda doğum bitmişti .Alina dünyaya yıkımı doğurmuştu yani MARA` yı ...

Gerçek olaylardan esinlenerek yazılmış bir kitaptır..

15 yıl tamı tamına ablam öleli 15 yıl olmuştu ve hala katilleri bulunamamıştı. Korkmaz şirketi bu delilleri saklıyordu bunu biliyordum ve onların sakladıkları delil ve belgelere ulaşacaktım ablam için bunu yapıcaktım ablamın katilleri cezasız kalmamalıydı........

Bazı aşklar sadece acı verirdi.

Umuda açılan küçük bir teknede 27 can… Hayaller peşinde koşan 2 adam ve çıkan fırtına…

"Ve ben, hiçbir zaman gülmemiş bir kız olarak bu defa mutlu olacağım..."

BU Bir KELEBEK SIRRI. Bu hikayede her an yanılabilir başa dönebilir ve kaybolabilirsiniz. ~ Biz kelebeklerin en büyük sırrıydı zaman.~ Farklı olanlara gelsin...

"Ruhu depremlere gebe olan herkese" ... Hayatımda yaşadığım her zorluğa karşı, ne olursa olsun kendi değerimi kendim biçtim. Kendime duyduğum gurur, en yüksek seviyedeydi. Ama her insan gibi benim de yaşamımda sayısız zorluk vardı. Ayakta durmaya çalıştıkça, sırtıma tekmeler indirdiler. Şeyma… Adım gibi eminim, her güzelliğe sahip olmalıydım. Eksiklerime rağmen. Ruhumda sevgisizliğin ve körlüğün izleri vardı, ama buna rağmen güzelliklerimin ört pas edilmesine izin vermezdim. Her zorluk benim için bir direnişti. Zafer kazanmak için, bazen kaybetmeyi göze almak gerekiyordu. Var oluş hikayemi okumaya ne dersiniz? ...

Asher 4 yaşındayken ailesinin düşmanları tarafından kaçırılır ve onu İngiltere`ye göttürürler asher onu kaçıranların ellerinden kaçarak bir yalının önünde durur ve o yalı sahipleri tarafından bulunur. Ve sahiplenilir Aile asheri kanından canından olarak bilerek onu kendi soylarına alırlar herkes çok mutludur taki o güne kadar

Herkesin bir hayali vardır. Çoğumuz da gerçekleşmesi için çabalarız. Bazen çabalarımız meyve verir, bazense bir hiç uğruna çabalamış oluruz. Önümüze binbir türlü engel çıkabilir. Bazen bu çevremiz olur. Mesela karşı komşumuz veyahut herhangi bir tanıdığımız. Bazen ailemiz olur. Ki bence en zor geçilmesi engel ailedir. Aile herşeydir. Dünya üzerindeki kan bağınızın olduğu sayılı insan topluluğudur. Bu yüzden bazı şeylere onlar istediği için boyun eğmek zorunda kalabiliriz. Ama bu demek değil ki onlar için hayatımızdan hayallerimizden vazgeçelim. İstediği şeyi kafasına koyan birinin önüne kimse çıkamaz. Bu onu büyüten anne-babası olsa bile. Annemin `Asker olursan benim senin gibi kızım olmaz` diyen sesi kulaklarımda çınlarken yazmıştım tercih formuna o okulu. Yine annemin sesi çınlarken açmıştım sonuçların açıklandığı internet sitesini. Anneme o okulu kazandığımı söylerkende aynı ses çınlıyordu kulaklarımda. 3-4 yaşlarında polis olmaya karar vermiş; 10-11 yaşlarında da asker olamaya karar vermiş ve tonlarca yemin etmiştim olacağıma dair. İlk başlarda daha yaşım küçük olduğu için ailem çok ciddiye almamıştı. Ama zaman geçtikçe fikrimin değişmediğini görüp vazgeçrimek için çabalamışlardı. Ama ben ailemin bütün çabalarına rağmen o okula gitmiştim. Her şey o kadar yolundaydı ki anca bir rüya bu kadar yolunda giderdi herhalde... Ama sonrasında başıma gelenler... *Kitap tamamen bana aittir! Herhangi bir telif hakkı ihlali sonucunda yasal işlem başlatılacaktır! Lütfen emeğe saygı gösterelim!* Anlaşıyınız için teşekkür ederim. Keyifli okumalar dilerim...

hepinize merhabalar arkadaşlar ben aylin 10 yaşındayım ve şşhhh kimseye söylemeyin ama benim bir arkadaşım var ,kendisi güneşten pek hoşlanmaz ,ve biraz sivri dişleri var hmmm...bence tahmin ettiniz tahmininizide ettiğinize göre acılarla,dostluklarla ve başarılarla dolu hikayeme hepiniz hoşgeldiniz💞☺☺

Lise son sınıf olan, Aden Bolatlı ve Toprak Akdemir`in aileleri uzun zamandır yakın arkadaştı. Ve Aden 8 yıldır Toprak`a platonikti, Toprak ise Aden`i doğru düzgün tanımıyordu bile. Aden`in ailesi iş için başka bir şehre gidicekti, Aden ise hem tek arkadaşı olan Ela`dan hem de Platonik olduğu Toprak`tan uzaklaşmak istemediği için gitmek istemediğini söyler. Bu yüzden de Aden`in ailesi, Aden`i Toprak`ın ailesine emanet eder ve 6 aylığına yani okul bitene kadarlığına Aden Toprak`ın ailesi ile birlikte kalmaya başlar.

Önce kendini sonra sevdiklerini kaybeden bir hastadan bahsediyoruz; Leyla Altun. "Ölümün ucuna gelince öğrenilirmiş gerçekler. Çünkü sen yaşarken saklanırmış herşey, sen üzülme, kırılma diye. Ama gerçeklerin gözünün önünde tarihe dönüşmesi, incitir. İnsanı da,insanlığı da.. " Yazardan ilk kitap:)

Işığın bile ulaşmakta zorluk çektiği bir yerde yazıldı tüm bu satırlar. Artık ne zaman sabah oluyor, bilmiyorum. Gecenin içinde kayboldum ben! Zaman, boğazıma dolanmış bir ipten ibaret. Her saniye biraz daha sıkıyor. Ben kendimi unuttum. Bir zamanlar insandım, sevindim, sevdim, güldüm. Şimdi sadece yankılanan bir ses; “gitti.” Aklımı yitirdim demek kolay. Ama ben aklımı her geçen gün gömdüm. Her düşünce, bir kürek toprak oldu bana… Saçlarım beyaz… Ruhum dipsiz bir çukur! Son anlarımı yaşadığımın farkındayım. O bilmiyor. Bilmeyecek! Beni sevin. Birbirinizi sevin.

Bu kitap sadece bana ait değil. Bu satırlarda; yazamadıklarını iç çekişlerinde susturanların, bir cümleye sığmayan duyguların, yarım kalmış hikâyelerin izleri var. Bazı şiirler benim kalemimden döküldü, bazılarıysa bana anlatılanlardan, gönderilen mektuplardan ilham aldı. Ben sadece kelimelerle tercüman oldum. "Ne Varsa İçimde", belki de senin içinde sakladığın bir şeylere dokunur. Çünkü herkesin bir şiiri vardır — kimseye söyleyemediği. Ve ben o şiiri senin yerine yazmaya çalıştım.

Ailede dışlanan bir kızın hikayesi...

Kendini boşlukta bulmuştu gece,o günden sonra kendini toplayamamıştı Taaakii o gelene kadar. Korkularla yüzleşmeye cesaret bulabilecek kadar cesur muydu,yoksa onlara bi şemsiye tutacak kadar korkak mıydı? Gece karataş’ın hayatına hoşgeldiniz iyi seyirler dilerim…

Yüzünde bir telaş vardı ve bu biraz tedirgin olmamı sağlıyordu. “Şey abi” tam cümlesini tamamlıyordu ki kapının açılması ile bizim ve odadaki herkesin gözleri kapıya döndü. Buradaydı 3 yıl sonra. Tam kapının önünde duruyordu ve direkt bana bakıyordu.

Söyle o kalbine başkasını sevmesin. Yoksa kalbininde kendininde katili olursun... "Saymaya başla!" Kesik nefeler alırken titiryordu. Gözleri korkuyla adama baktı. "Bir, iki, üç..." Sertçe yere inen balta ile avazı çıktığı kadar bağırdı. Kan soluk tenine renk getirirken çığlığı taş duvarlarda yankılandı. Gözleri karardı. Midesi alt üst olurken hıçkırıklarla ağlıyordu. "Yeter! Dur, yeter!" Bağırışı duvarlarda yankılandı. Kulaklarına çarpan kendi sesi bile yabancıydı. Titreyen ellerini üzerindeki yabancı ellere bastırdı. Zayıfça üzerindeki elleri itmeye çabaladı. "Tekrar say!" Korkudan nefesi kesiliyordu. Gözleri kan çanağına dönmüştü. Yanağından süzülen kanı hissediyordu. Kimin veya neyin kanı olduğunu anlayamayacak kadar beyni uyuşmuştu. Gözlerini sımsıkı kapatırken bunun bir kâbus olduğunu düşünmek istedi. "Tekrar say! Yoksa daha kötüsü olur!" Bunun boş bir tehdit olmadığını biliyordu. Hıçkırıklarla ağlamaya devam ederken kafasını aşağıya eğdi. Bunu görmek istemiyordu. "Bir, iki, üç..." Balta bir kere daha sertçe yere indi. Bağırışı duvarlara tokat misali çarptı. İğrenç kan kokusu burnuna doldu. Yüzündeki sıcak kan kusmasına neden oldu. Bu kabus ne zaman biterdi, bilemiyordu. Kollarını kurtarmak için çırpındı. Başarısızlık ile daha çok ağladı. Adam ona doğru adımladı. Onun çenesini sertçe tuttup kendisine bakmasını sağladı. Onun gözlerine bakarken titriyordu. Adamın kanlı eli onun çenesindeydi. Kabus kurtulunamayacak kadar karanlıktı. "Sevdiğin her şeyin sonu bu olacak..." "Her sevdiğin bir gün toprak olacak ve hepsi sadece senin yüzünden olacak ufaklık..."

KRAL AÇIKLAMAYA PEK BAKMA BERDEL KİTABİ BU GELDE BAKKK SARACAĞINDAN %100 BİR MİLYON EMİNİM NE ARARSANIZ VAR GELEN ŞANSLI BAKIP GEÇEN BİN PİŞMAN! Mira Mardin`nin en iyi tıp fakültesini kazanmış güzelliği ile hayran bırakan ama içindeki çocukluk baba özlemi acısı hançer gibi bir keskinliğiyle herkesi kendine hayran bırakan genç bir kadındır. Ailesi `nin suskun geçmişiyle bir çığlık gibi doğmuş dedesinin konağında annesiyle yaşayan ama hiç bir zaman baba sevgisi görmeyen annesi hariç kimsenin sevgisine inanmıyordu. Babası bile onh sevmemiş bırakmış iken onu kim sevsin ki? Mira`nın hayatı bir günde tersine döner. Çünkü kader onu "buz dağı" lakabı öfkesinden herkesin çekindiği bir adamla kesişir. Miran onun adı bike yetiyor yerin titremesi, Mardinin en güçlü nam salmış olan Halit Demiran diğer adı Halit ağa`nın biricik torunu. Biri bilime hayata tutunmak isteyen genç bir kadın, diğeri ailesi`nin karanlığına gömülmüş bir adam ama iki aile` nin geçmişi bir kez daha onları aynı masaya oturturur. BU SADECE BERDEL DEĞİLDİR BİR İNTİKAM DEĞILDİR. BU İKİ YEMİN VE TEK BIR KADERDIR.

Kalbim sustu. Kalemim konuştu. Çünkü sen gittiğinde söyleyemediklerim, birer şiir oldu. Her aşk biraz eksik başlar, Ve her şiir biraz yarım kalır... Bu kitapta; aşkın, özlemin ve içime attığım her şeyin sesi var. Birini beklediysen, birini unutamadıysan, birinde kendini kaybettiysen… “Gözlerinde Unuttum Şiirlerimi” tam senin için yazıldı. Sayfalar ilerledikçe, bir zamanlar “biz” olanların “ben”e dönüşünü, Gözlerden kalbe sızan o tarifsiz hüznü okuyacaksın. Bir bakışta saklanan cümlelerin, söylenemeyen vedaların ve içimize gömdüğümüz duyguların şiirleşmiş hali bu. Her şiir, bir yaraya merhem değil belki ama “yalnız değilsin” diyen içten bir fısıltı olacak kulağında. Eğer birine seni anlatan bir dize göndermek istiyorsan, Bu kitapta onu bulacaksın. Belki de çoktan gözlerinde unuttuğun o şiiri, yeniden hatırlayacaksın... Bu kitap, yazılamayan mesajların, atılamayan adımların, unutulamayan gecelerin hikâyesi.

Çocukluklarında yaşadıkları gizemli bir olayın ardından birbirinden kopamayan sekiz arkadaş. İçlerinden birinin başına gelen sarsıcı olay, tüm dengeleri altüst eder. Diğerleri ise olayın ardında kalan karanlığı çözmek için geçmişle, sırlarla ve kendi korkularıyla yüzleşmek zorunda kalır.