Ben Feride hiç olmaması gereken bir şey oldu abimin en yakın arkadaşına aşık oldum ve bu durumdan nasıl kurtulucam bilmiyorum .

Berfu en yakın arkadaşına platonik aşık olursa ama öte yandan başka birisi de berfu`ya aşık olsa berfu`ya ve aşkına yazık mı olacak?

Minicik bedenlerinde sevgiyi nereye kadar götürebilirler.... "taa ki 15 yıl sonra o kara günde karşılaşıncaya dek..." -Gülce şahin -Doğu Kılıç Aslan

- 2 bölümlük kısa bir hikâyeden oluşmaktadır ancak üzerinizde yoğun bir etki bırakabilir. Mektup tarzı bir hikâyedir. Mehmet Turhanlı, eşi Semra ile boşanmak üzeredir ve evleri ayırmışlardır. Taşındığı eski konakta tahta arasına sıkıştırılmış mektuplar bulunur. Bu mektupları okuyan Mehmet Bey, kendini hiç beklemediği bir anda Mâhur ile Nedîm`in imkansız aşkı arasında bulur. Nedîm tarafından yazılan mektupları okudukça bu iki âşığın yaşadıklarını ve hikâyesini öğrenir ancak "son" mektubu okuduğunda bu hikâyenin yarım kalmış olduğunu anlar. Ve "son" mektubu sahibine yani Mâhur`a ulaştırmak için yola çıkar. - Konu, karakterler, içinde geçen mektuplar ve sözler tamamen bana aittir! Lütfen kullanmayın!

Selis Kandemir, soyadında bile kan olan bu kızın hayatında en fazla ne kadar kan dökülmüş olabilir ki? İşte bu hiç tahmin edilemez.Selis Kandemir, soyadında bile kan olan bu kızın hayatında en fazla ne kadar kan dökülmüş olabilir ki? İşte bu hiç tahmin edilemez... Peki sadece onun hayatında mı kan dökülmüştü? Yoksa onun hayatında ki kanı döken caniler başka insanların kanını da dökmüş müydü? Bu dökülen kanlar yerde mi kalıcaktı peki? Tabiki hayır, intikam alınıcak ama nasıl ya da intikam alıcaz derken ölümemi sürüklenicekler? Peki bu yaşanların gerçeklik algısı % kaç olucak? Peki sadece onun hayatında mı kan dökülmüştü? Yoksa onun hayatında ki kanı döken caniler başka insanların kanını da dökmüş müydü? Bu dökülen kanlar yerde mi kalıcaktı peki? Tabiki hayır, intikam alınıcak ama nasıl ya da intikam alıcaz derken ölümemi sürüklenicekler? Peki bu yaşanların gerçeklik algısı % kaç olucak?

“ Ve sen adam, maviliksin sen, tıpkı gökyüzü gibi, belki biraz deniz... ” Sevginin sıcaklığına karşı koymaya çalışan bir adam.. O sıcaklığı adamdan esirgemeyen bir kadın. Su ve ateşin oyunu bu masal. Kim kime mağlup olacak belli değil. Bir bilinmezlik denklemi bu masal. Sonu ölüm ya da yaşam ama ne var anlamaz adam. Ölecek mi kadın? Yoksa yaşam suyundan bahşedecek mi adam kadının kalbine? İmkânsız bir aşkın peşinden koşan meraklı ama kırılgan Hazel`in, donuk bakışlı sert görünümlü adama karşın defalarca kırılmasına hor görülmesine rağmen vuslata kavuşma arzusunun anlatıldığı aşkına sahip çıkan kadının hikayesi

Yankı normal bir hayat yaşayan bir kızdı. Birgün okullarına bir grup insan gelir. Olaylar bu şekilde başlar ve Yankı, aslında özel bu Dünyaya ait olmadığını öğrenir.

Gercek bir hikayedir yaşanmıştır

"Reddedildin" "Nasıl yani beni daha dinlemediniz bile" "Gerek yok" "Ne demek gerek yok?" Yavuz masanına doğru ilerleyip sandalyesine oturur. Eliyle kapıyı gösterip "Çıkabilirsin" Neslihan elini masaya koyup Yavuz`a bakar "Bana en azından bir açıklama yapmak zorundasınız" "Sen kimsin ki ben senin için bir şeyler yapmak zorunda oluyorum." "Ben neyim bilmiyorum ama sizin neyi olamadığınız çok belli. Sahip olduğunuz her şeyi üst üste koysanız yinede beş kuruş etmezsiniz. İnsan değilsiniz çünkü." Diyip arkasına döner. Neslihan bir adım atamadan Yavuz öfkeyle yerinden kalkıp Neslihan`ın kolundan tutar. Kendine doğru çeker. Yüzleri birbirine oldukça yakındır. "Haddini bil" Neslihan Yavuz`un öfkeyle bakan gözleri kilitlenir birbirine.

O gökyüzünü süsleyen,en ince ayrıntısına kadar kusursuz,ışıl ışık,varlığıyla huzur veren,baktıkça gülümseten,karanlıkta yolumu aydınlatan bir hilâldi.Öyle delicesine bakıyordu ki parlaklığıyla,onun sayesinde birdaha yolumu kaybetmeyecektim...

hiç olmayacak bi hikaye...

Yıllardır mutlu olamayan Afra daha da dibe batar ve daha ne olduğunu anlamadan bi hapishaneye düşer, fakat bu hapishanenin ona iyimi kötümü geleceğini bilemez. Bunları yaşamasının nedeni gizemlerde saklıdır ama o bunu anlamaz çünkü tek düşündüğü suçlu olmadığını kanıtlamak ve o adamdır.

Karşımda Kafası Kesilmiş Adama Bakarken Gülmeye Başladım. Çok Eğlenceliydi O Yardım Çığlıklarını Duymak. Kafamı Kaldırıp Yanımdaki Adama Seslendim “Ben Bu Oyuna Bayıldım" Gülmeye Başlarken Elimdeki Bıçağı Yere Attım. Ben Kim miyim “BEN YILARDIR ARANAN BİR KATİLİM” İyi Okumalar... Yazar: Bahar Bozkurt Yayınlanma tarihi:18/09/2024 Ç(a)lıntı gibi bir. durum söz konusu olursa gereken yasal işlemler başlatılacaktır

Siz: Sen yüzsüz gibi bana yaz, Siz: Bende seni engelleyeyim. Siz: Nasık fikir? Sıraç: Beni engellemen senin peşini bırakacağım anlamına mı geliyor? (Gönderilmedi) Sıraç: Eğer söylediklerimden bunu anlıyorsan sana kendimi çok yanlış anlatmışım demektir. (Gönderilmedi) Sıraç: İki cihan bir araya gelse bile senden vazgeçmem, vazgeçemem. (Gönderilmedi)

Her insanın yaşamında, birbirinden farklı renklerde dokunmuş hikayeler bulunur. Toprak ve Mila`nın hikayesi de, gizemle örülü, tutkulu bir serüvenin başlangıcıdır. İki farklı dünyanın kesişim noktasında, duyguların ve sırların birbirine karıştığı bu hikaye, aşkın ve geçmişin karmaşıklığını keşfetmeye davet ediyor. Toprak Kılıç, güçlü bir işadamının gölgesinde büyüyen, gizemli geçmişiyle örülü bir adamdır. Mila Çevik ise, hukukun adaletini savunan bir avukattır. İki farklı dünya, birbirlerine çekildikçe, geçmişte saklı kalmış gerçekler ve duygusal çatışmalar gün yüzüne çıkar. Bu hikaye, aşkın ve güvenin sınırlarını zorlayarak, derin duygusal çatışmaların ve trajik sırların ortaya çıkışını anlatıyor. Toprak ve Mila, kendi iç dünyalarındaki fırtınalarla başa çıkmaya çalışırken, birbirlerine destek olma yolunda ilerlerler. Siz okuyucuları, Toprak ve Mila`nın arasındaki karmaşık bağın içine davet ediyorum. Bu hikaye, aşkın, acının ve keşiflerin hikayesi olacak. İki farklı karakterin, birbirlerine dokundukça hayatlarının ne şekilde değiştiğini gözlemleyeceksiniz.

Onlar birbirinden nefret eden iki gençti . Uzun bir geçmişleri vardı. Birbirini seven iki kişi bir başkasının planlarının kurbanı oldular. Onlar ayrılınca iki grup birbirinden tamamen koptu. Birisi kendisini yıllarca o günün nefreti ile büyütürken, birisi o gün intikamını almak için kendisini dünyadan tamamen soyutlamıştı. Diğer iki cani ise planların gerçekleştirmenin mutluluğu içindekiler. Ama hiçbir zaman fark etmediler; Mercan ` ın planlarını, günlüklerini, sırlarını, iradesini, sabrını ve içinde her geçen gün daha da harlanan intikam ateşini... Yağız ` ın hayatının kararmasına sadece tek bir gün sebep oldu. Mercan ise her gününü o karanlığın içinde geçirmesine rağmen solmamış bir gül gibiydi. Mercan ` ın planları devreye girdiğinde bütün dengeler değişecek. Fakat önce karşısındaki engeli aşması gerekiyor. "Yeter artık Yağız! Kes artık beni suçlamayı! Gün gelecek bunlar için çok pişman olacaksın!" Yağız şaşkındı. Mercan ona ilk defa bağırmıştı, bu bile artık bir şeylerini değişeceğinin bir habercisiydi. İleri düzey sinir ilaçları artık Mercanı rahatlatmıyor. Yağızın psikolojisi gittikçe bozuluyor.Mercan ` ın ailesine ve Yağız ` ın da aşka olan nefreti her geçen gün artarken bir mucize olacak. Peki bu mucize kime yarayacak?

O an üzüntümden utandım annem için üzülürken bunları hissetmem normal miydi? Bunun için utanç duymalı mıydım? Aşkım ile üzüntüm çelişirken hala gözlerini gözlerimden çekmedi.... Anemoia: bilinmeyen bir zamana olan özlem demekti tıpkı benim hissettiğim gibi....

Çekilen her silahın bedeli vardı, içilen her şarabın ise bir günahı. Mevsimler gelip geçer anıların izi kalır o mevsimde. Her masumun göründüğü kadar masum olmadığı, unutulmaya yüz tutmuş kimlerde saklıydı her bir duygunun zerresi ancak her şey kitaplarda olduğu gibi mutlu son ile bitmezdi. Yıkımlar vardı bu ülkede biz ise dönüm noktaları ile değil mecburiyetten karşı karşıya gelmiştik bu hikayede mutlu son yoktu çünkü birimiz masum olmaktan çıkalı çok olmuş diğeri ise yalanla sakladığı gerçeğine devam etmek zorundaydı.

Bitmişti değil mi artık?Onun bir görevi yoktu.Peki ben neden buna üzülüyordum?Bunun gerçekleşmesini en çok isteyen bendim neden kendimi suçlu hissediyordum?Halbuki suçlu olan oydu.Bana motoruyla çarpıp daha sonra da beni orada bırakarak gitmesi onun suçuydu.Beni mesleksiz bırakan oydu,benden bacaklarımı alan oydu…benim tertemiz içinde hiçbir kötülüğün olmadığı hayallerimi kanatmıştı be o adam! Şimdi ise bitmişti,o artık bir komando değildi.Sevinmeliydim bun ama neden üzülüyordum?Onda hoşuma gitmeyen şeyler vardı hemde hiç hoşuma gitmeyen…

" Adın ne?" . Andalina karşısındaki yarı çıplak ve iri yarı adama baktı . 2 dakika önce işkence görmemiş gibi karşısında dik durmaya çalışıyordu. Adam kalın ve soğuk sesiyle ." ADIM YOK .!" dedi . Andalina zindanda olduğunu umursamadan . Onun yanına yaklaştı . Zindan görevlileri adamı tutmaya çalıştı elini havaya kaldırarak izin vermedi . Adam öfkeyle etrafına bakarken . " Bundan sonra senin adın Baron."

Mavi gözlerini kilitlemişti gözlerime “Sende kimsin?” O kadar güzel bir kızdı ki. Silahımı ona doğrultmuştum. Korkudan yavaş adımlarla geri geri gidiyordu. Tek kelime etmedi. Çok hızlı nefes alıp veriyordu. Birkaç adım daha geri gittikten sonra hızla masadan aldığı bardağı bana fırlatıp kaçarak çığlık atmaya başladı. “İmdaat! Yardım edin!” Silahımı belime yerleştirdim. Arkasından gittim. Merdivenlerden yukarı çıktı. Bir odaya girip kapıyı üzerine kilitledi. İki omuz darbesiyle açtım kapıyı. Hızla elindeki telefonu alıp sert bir şekilde yere fırlattım. Bağırıyordu, kaçmaya çalıştı. Kolundan tuttum dolaba yasladım ………………… O iğrenç nefesini hissettim, boynumda gezinen iğrenç dudaklarını. Artık sessizce akıyordu gözyaşlarım. Belli belirsiz vurmaya, itmeye çalışıyordum onu. Kısık bir sesle ağlayarak. Celladımdan aman dili- yordum ama nafile. "Hayır, hayır lütfen!" Korkudan sesim titriyordu. Bedenime eşlik eder gibi. Hayatımda ilk defa ölmek istemiştim. Dayanamıyordum. Başımdan akan kan gözyaş- larıma karışmaya başladı. Ve o an ilk defa göz göze geldik.

Sen zehirli bir suydun ve ben o zehirli suyu kana kana içmeyi arzulayan kızdım...

Bir İtalyan mafya kadın, bir suikastçı adam ilişkisi. Kadın, deneyler üzerine kaçırılır ve bir odaya kapatılır. Adam ise kadını kaçıranları koruyan, bir devlet suikastçısıdır. Adam korumacılık işini bitirdiğinde ise kadın deneycilerinin ellerinden kurtulabilir mi? Kaçmasında ona kim yardım edecek? Ya da kimler mi demeliydim?

"Olur da bana bir şey olursa ,Hava karardığında mezarıma gelir misin?" "Sana bir şey olmayacak" "Olur da olursa gelir misin?" "Neden hava karardığında?" "Ben karanlıktan çok korkarım.Orda bana ışık lazım " "Peki geleceğim." "Söz mü?" "Söz" "Hava aydınlanınca gidersin,seni çok sıkmam" "Peki " "Şey! istersen her saate gelebilirsin," "Olur gelirim" "Şeyyy! beni orda tek başına bırakmasın değil mi?" "Bırakmam" "Söz mü?" "Söz

Ateş bütün yüzünü aydınlatmıştı hiç aklına gelmeyecek bir kare ile karşı karşıya kalmıştı ateş evinin her yerini kaplamış ve sevdikleri ile arasında bir duvar gibi onu onlardan ayırmıştı. Yetimhane geceye bir ölüm güneşi açtırmıştı sanki ölüm kızıllığı sanki bir yılan gibi binanın her yerini kaplamıştı o kadar hızlı ilerlemişti ki ilk fark eden kişi bakışında bütün bina çoktan alevler arasındaydı hemen mahalle ayağa kalksa da kovalarla yapılan müdahalenin çok bir yararı olmuyordu. İçerden gelen çığlıklar kulakları parçalıyordu onun beyninde yankı bulunuyordu dizlerinin üzerinde olan biteni izliyordu hareket kabiliyetini tamamen kaybetmiş gibiydi onun yerine İçinde ki geçti. Ayağa kalktı hiç tereddüt etmeden koştu ama nafileydi iki kolundan tutulup sürüklendi çığlık atmak istedi izin vermediler o kadar çırpındı tekmeledi göz yaşı döktü onu oradan uzaklaştırdılar dizleri üzerine üçüncü kişi kızın yüzünü tutup kaldırdı "Müdahale edemezsin Kraliçenin emridir karşı gelemezsin" dedi.