Kitap Tür Kategorileri

🐦‍🔥Bir Zümrüdü Anka hikayesi, Alev Anka`nın masalı.

Otuzuncu yaşımın sonu onuncu yaşımın başlangıcı oldu. Tanrı tarafından bana yeni bir hayat bahşedildi. Ve ben bu ikinci şansı bu hayatımda kaybetmemek için kullanacağım Ben bu hayatımda kaybetmeyeceğim

Bu kitap haklı olarak birilerinden intikam alan bı seri katil ve katili aramaya kendini adamış bir dedektifin hikayesini anlatmaktadır.okurken heyecanla ve beğenerek okumanızı dileyerek seve seve yazıcağım

Bir yüreğe kaç sevda sığar, kavuşmak yada kavuşamamak her şey sevdaya dahil mi? Unutabilir mi insan sevdiğini? Sevebilir mi kendisine ihanet edeni? Bir sevda kaç vazgeçişi kaldırır? Onlarca yıllık sevda ve reddediliş, bir bakışta unutulur mu? Bu Delal`in Siyama olan sevdası, bu Siyamin Delal`e geç kalmışlığı.

Opjelia bir kadın olarak sadece orduya katılmak ve hayatının geri kalanını sokaklarda sürünmeden geçirmek istemişti, taciz edilip işkenceye uğrayıp köle yapılmak değil. Tüm gördüğü haksızlıklar yüzünden yeraltı krallığına gide Opjelia yeraltı kraliçesi Elena Fanagart`ın sağ kolu olmuştur ama Elena`nın d Ophelia`nın özel güçleri olduğunu fark ettiği ve bunun için ona iyi davrandığını bilmiyordur. Evet birde suikastçısı ve Elena Fanagart`ın sol kolu Karin Kanova ile uğraşmak zorundadır. Ophelia`nın asıl amacı ise herkesi bir basamak olarak kullanarak kraliyet tacına ulaşmaktır.

Öylesine yazılmış bir kurgudur.

~~~ Hava kapalı ve soğuk. Genç kadın yayını gerip oku atacağı sırada masanın üzerindeki telefonu çalar. Dikkatini dağıtmadan oku fırlatır bu sırada telefonu susmuştur. Telefonun tekrar çalmasıyla masaya doğru yürür. Ve telefonu açar. -... - Zümra Hanım, ben Kenan. Babanızın yakın çalışanıyım. Zümra kaşlarını çatar. -Neden aradın? -Efendim babanız şu an hastanede. Zümra ses tonunda değişiklik olmadan konuşur. -Durumu nasıl? -Doktorlar henüz kesin bir şey diyemiyor. -Tamam, yola çıkıyorum. Telefonu kapatacağı sırada karşıdan ses gelir. -Zümra Hanım... -Evet. -Tekrar dönmek zorunda kalmayabilirsiniz. Zümra düz bir ifadeyle telefonu kapatır. Masanın üzerindeki sigara paketine uzanıp içinden bir dal çıkarır. Yavaş hareketlerle yaktığı sigarasından uzunca çeker. Kafasını çevirip attığı oka bakar. Hedefi 10`dan vurmuştur. Arkasını dönüp evine doğru yürür. Evin içine girip çalışanlarına seslenir. -Eşyalarımı aşağı getirin, eve dönüyorum. ~~~ Ülkesini terk etmek zorunda kalan Zümra yıllar sonra abisinin intikamını almak için geri dönüyor. - "Seninle tanıştığımız günü hatırlıyorsun değil mi?" Gülüp başını salladı. "O gün anlamıştım birbirimize ihtiyacımız olduğunu. Bu zamanlara geleceğimizi hiç düşünmemiştim ne yalan söyleyeyim. Aramızdaki ilişki artık çıkar ilişkisi değil. Birbirimize olan ihtiyaç o eski ihtiyaç değil. Seni kaybetmek kafamda kurduğum binlerce senaryonun en kötüsü ve ben bunun gerçekleşmemesi için her şeyi, herkesi karşıma alırım." Gözlerimi tekrardan karşıya çevirdim. "Seni bile." "Zümra bir şey mi oldu?" "Biz birlikte büyüdük. Senin beni tanıdığın kadar bende seni tanıyorum. Eğer beni karşına alıp benden uzaklaşmak gibi bir planın olduğunu sezersem neler yapacağımı kestiremiyorum. Anlıyorsun değil mi?" - 🪄

İstihbarat bir babanın yıllardır uzak kaldığı kızının peşinde olduğu çete patronunun nişanlısı çıkmasının hikayesi

Kanlı iki aile Masum bedenler Kirli ruhlar Hiç kaybetmeyen bir adam Oynanan bir kumar Kazananlar, kaybedenler Her şeyini kaybeden birinin imparatorluğu... Bu oyunun kazanı yok, kaybedenin ruhu ölü... **** Okuduğum hikayeler istediğim sonu yazmıyordu hiçbir zaman. Bende kendi hikayemi yazmaya karar verdim. Benim hikayeme hoş geldiniz.

Rosalina Romano, genç bir doktordur. Sevgilisi ile tatil yeri için Sicilya`yı seçtiklerinde, başına geleceklerden habersizdir. Bir iş adamının yanında çalıştığını söyleyen sevgilisi, patronu vurulunca Rosalina`dan yardım ister. Fakat Rosalina, kurtardığı adamın Sicilya`nın en güçlü ismi olduğundan bir haberdir. Dünyanın en tehlikeli topluluğu olan Madalyon Cemiyeti`nin kurucusu Salvatore Castellani, onu kurtaran kadını gördüğünde bütün dengeler değişir ve kadını yanında tutamasa bile peşine düşmekte ısrarcı olur. Oysa Rosalina için şartlar bambaşkadır. Rosalina her şeye rağmen ilgiye ve ısrara karşı koyamayarak kendini tutkularına ve aşka teslim etmek istediğinde ise geçmişe dair öğrendikleri onu yerle bir eder. İkisi bu işinden içinden çıkabilecek midir yoksa başladıkları noktaya geri mi dönecekler? Madalyon Cemiyeti`nin ikinci kitabı Heykelin Kalbi ile devam ediyor...

Doğuştan gelen yeteneklerinden dolayı küçükken ailesinden koparılan bir kız gerçekleri öğrenmek için evim dediği laboratuvar yıkıp gerçekler öğrenmek için maceraya çıkar.....

"Sen akreple kurbağanın hikayesini bilir misin?" diye sordum. "Hayır" dedi. Hikayeyi hemen anlatmaya başladım. "Bir gün bir derenin kenarında akreple kurbağa karşılaşır. Akrep kurbağadan kendisini derenin karşısına geçirmesini ister. Sırtında akrebi taşımaktan endişe eden kurbağa `Ama sen beni sokarsın` der. Akrep ise bunun ikisi içinde kaybetmek anlamına geleceğini, ikisininde boğulacağını söyleyerek kurbağayı ikna eder. Derenin orta yerine geldiklerinde kurbağa sırtında bir acı hisseder. Kurbağa can havli ve şaşkınlıkla ile `Neden yaptın?` der. Akrebin cevabı basittir:`Benim karakterim bu` der" dedim. Ne demek istediğimi anladığını umuyordum. Ben akreptim. Sokardım. Zehirli dilim ile insanların kalbini acıtırdım. "O zaman bende sana bir akrep hikayesi anlatayım " dedi bilmiş sesiyle. Anlatması için kafamla onayladım. "Hintli bir adam suda bata çıka ilerlemeye çalışan bir akrep görür. Onu kurtarmaya karar verir ve parmağını uzatır ama akrep onu sokar. Hintli tekrar akrebi kurtarmaya çalışır ama akrep onu tekrardan sokar. Yakınlardaki başka birisi ona, onu sürekli sokmaya çalışan akrebi kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmesini söyler. Ama Hintli adam şöyle der:` Sokmak akrebin doğasında vardır. Benim doğamda ise sevmek var. Neden sokmak akrebin doğasında var diye kendim doğam olan sevmekten vazgeçeyim?`der" dedi gözlerindeki gizemli ifadeyle. Benim ona demek istediğim şeyi iyi anlamıştı. O da bana bir mesaj vermişti. Ben onu akreplik yapıp ne kadar sokarsam sokayım o beni sevmekten vazgeçmeyecekti. Her karanlık kendini sonlandıracak şafağın tohumlarını içinde taşır. Dante Alighieri

Her hikâye mutlu sonla bitmez.

Sadece bir mafyayla takıldım en fazla ne olur

Geçmişin izleri silinebilir miydi? Ah hayır bu hikayade değil. Çılgın bir çizer olan Açelya`nın babası bir askerdir,ve düşmanları tarafından pusuya düşürünülüp şehit olur. Peki ya..Açelya çizmeye devam mı edecek yoksa hayatımı asker olmaya mı adayacak. Tabii bu süreçte Açelya`nın canından çok sevdiği birkaç kişiyi de ölecek.

Gen renklerine ayrılmış ülkeler mi? Evet, tamda öyle fantastik bir kurdudur okuyun derim 😊

İlk kurgum umarım beğenirsiniz.

Kardeşlerinin bedelini ödeyen iki kişi Biri hayat dolu, herkese neşe kaynağı olan kadın Akça diğeri ise, adaletli olduğu kadar esamesinden korkulan Karan.

Hayalleri için ailesinden kaçan bir kız Zerda Akraş, Yeraltına hükümeden mafya babası Miran Saruhan, Bir o kadar da adaletli bir Mardin ağası. ******** "Sen böyle bir adam olamazsın, bana böyle bir fenalık yapamazsın. " "Tamda böyle biriyim, benim kardeşim ne yaşadıysa sende yaşayacaksın. " "Seni sevdiğim güne lanet olsun, sana aşık olduğum için Allah beni kahretsin. " Geç kadın ne kadar ağlasada yapılan ona yapılmıştı geride bir enkaz bırakıp gitmişti adam. ****** Genç kız kapının sesi ile ağladığı yerden zar zor kalkmıştı. Kapıyı açtığında gördüğü yüz ile yerine çakılmıştı. Gözleri daha çok dolmuştu. "Şahin ağabey... "

"Aysima olmuyor, anlamıyor musun? Bir heves uğruna evlendik ama yürütemiyoruz işte." "Bir heves uğruna mı? Yaşadıklarımız bir heves miydi senin için?" "Evet! Bir hevesti, çocuktuk anlayamadık sadece." Sevdiği adamın tüm yaşadıklarını geçici bir heves olarak görmesi kalbini derinden yaraladı. Titreyen dizlerine inat dim dik durmak için zorladı kendini. Hırkasının kolu ile gözünden akan yaşları hırçın bir şekilde kurulayarak kapıya doğru uzattı elini. "Defol git o zaman! Madem senin için bir hevesti, evimden de hayatımdan da defol!" Genç adamın kasılan çenesinden, duyduğu sözlerin ne kadar ağırına gittiği açıkca belli oluyordu. Koltuğun üzerine fırlattığı deri ceketini alarak hızla evden ayrıldı. Kapıyı çarpıp giderken bir kere bile olsun dönüp arkasında bıraktığı o enkaza bakmadı. *** Büyük bir aşkla yapılan ama yürütülemeyen bir evlilik. Farklı yollara savrulmuş iki hayat. Aradan geçen yıllar. Kader, bir şekilde onları tekrar bir araya getirecekti ama hiçbir şey, yıllar önceki gibi olmayacaktı. Değişen çok şey vardı.

Kimsenin sağ çıkamayacağını düşündüren bir ses, son umut kırıntılarını bile acımasızca tüketen o patlama ve milyonlarca yüreğe düşen tarifsiz acı... Dört can, dört aile, dört ana-baba, dört eş, çoluk çocuk, koca bir ülke... Dört şehit, dört kahraman... Kıdemli Üsteğmen Ayaz Kara Üsteğmen Berk Batur Teğmen Mert Can Teğmen Çınar Yiğit Ve küllerinden muazzam bir intikam hırsıyla doğacak olan Yüzbaşı Anka. Bu vatan aşkının intikam hırsıyla birleşmesinin hikâyesi, bu yeniden doğuşun hikayesi. Bu bütün kayıplarına rağmen "Vatan sağolsun." diyenlerin, "Her şey vatan için!" diye haykıranların ve Türk`ün bir ölüp bin dirileceğini herkese gösterenlerin hikâyesi. Bu pelerinsiz kahramanların hikâyesi ve bu Yüzbaşı Anka`nın hikâyesi.. •••• Çakal rüya gördü diye kurdun nesli tükendi sananların göreceği son şey muhakkak ki bir Türk askerdir.

Bir cinayet işlemiştim. Öldürdüğüm kişi babamdı. *** O günden sonra, yaşayamadığım çocukluğum tamamen elimden alındı. Akrep ve yelkovan arasındanki o kısır döngüde sıkışıp kaldım. Bedenim büyüdü ama ruhum hep çocuk kaldı. *** “Hiç çok sevdiğin birini kaybettin mi, İgor?” diye sordum aniden. “Kaybettim.” dedi. Yorgun bakışları beni bularak bir süre suratımda oyalanırken, “Hepimiz kaybettik.” diye tamamladı cümlesini. *** Kreşendo; müzik parçasında, seslerin gittikçe en yüksek noktaya doğru güçleneceğini belirten bir müzik terimidir.

Hayat çoğu insana göründüğünden daha beter, daha lanettir. Kimisi bu lanetten kurtulamazken kimisi de lanetin varlığından bir haber yaşar. Onlar için hayat sadece bu dünyanın tadını çıkarabileceğimiz bir yerdir. Yemek, içmek , uyumak, balolara gitmek, dans etmek ve daha nicesini normal bir aktivite gibi yaparlar. Onlardan olmayı yıllarca dilemiştim ve her seferinde gerçek bir tokat gibi yüzüme çarpmıştı. Ben hiçbir zaman hayatı lütuf gibi yaşayanlardan olmamıştım. Doğduğum günden beri hayatın lanet kısmında kapana kısılmıştım. Şimdi yaşadıklarım ise belki gelecekte rahata erebileceğime dair düşüncelerimi, hayallerimi, yok ediyordu.

"Bize geç kaldın... Sen... Sana olan yollarımı- kapattın... " son sözleriydi. Kollarında bilincini yitiren kadına baktı. Sanki yeri sarsacak güçte çığlık atmamış gibi sessizliğe büründü her yer yağmurun şifa damlaları dışında. Yanında büyükçe yaprağa sarılı cansız gözüken küçük bedenleri gördü. Birden kalbi ağrımaya başladı. bu ağrı giderek daha dayanılmaz hale geliyordu. Adam mühür iplerini gördü. kadının kalbinden çıkan kızıl ip kendi kalbinden çıkan siyah ipin birbirine tamamen bağlanmasını şaşkınlıkla seyretti. Bunu sadece kendisi görüyordu. Ama ipler dayanıksızdı. Zayıflamış bir şekilde görünmez hale geldi. Adam`ın kalbinde yayılan acıyla yüzünü buruşturdu. Kadının acısını aynı şekilde hissediyordu. Onun mührü kollarındaki kadındı ya malikanede ki kadın kimdi Aylardır ayakta uyutulduğunu fark etmişti. Buna o kadar sinirlendi ki onlara geç kalmıştı. Son pişmanlık ne fayda ederdi ki... Kadının bedeni ve çevresi kan gölüne dönmüştü. Doğum o kadar zorluydu ki yaralı halde doğum yapması ve kimsenin olmayışı çocuklarının cansız bedeni çıkmıştı. Yağmur doğa ananın isteğiyle daha da hızla saldı damlalarını. kadının bedeni temizlenirken her şey ıslanıyordu. Adam parmağını cansız duran küçük bedenlere uzattığında titreyen elini kontrol edemedi. Tenine temas eden soğuklukla tüm vücudu sızladı. Kendi kanından çocukları ölüme gitmişti bir hiç uğruna. Gözleri kızardı vücuduna yüklenen acıyla bir kurt edasıyla haykırdı. Etrafındakiler liderlerin çöküşünü korkuyla seyrediyorlardı. ... Sofia Doğa Ananın katillerini bulup masumiyetini kanıtlayabilecek miydi... Yazılma tarihi: 08.09.2024

Sıla çok dışlanan bir kız ve hiç arkadaşı yok Taki o güne kadar...

Babası terk etmiş olan Yazgı yakın zamanda annesini de kaybeder. Annesinin ona ettirdiği söz yüzünden yıllar önce onları terk eden babasının yanına gider.Babasının geçmişi artık Yazgı`nın kaderiydi. Kaderi ise Kandemir Asaf`tır. Babasının düşmanın oğlu. İntikam alınırken dökülecekti gözden yaşlar,savaşırken dökülecekti kanlar ve acıyla haykırışlar... Sen söyle hazır mısın bu azaba kanlı ellere, Keskin sözlere, yüreği yakan yüzlere ve en acı gerçeklere...

O kılıç ölüm getiriyordu . Saflıktan doğmuş bir canavardı.Çığlıklar kulağımdaydı. Kan kokusu burnumun ucunda asılı kalmış gibi bir türlü gitmiyordu . Yavaş yavaş acı çektirerek öldürüyordu beni . Ama dayanmalıydık onun için dayanmalıydık ..

Aden Soykamer Türkiye`nin en sosyetik dört ailesinden birinin tek kızı aynı zamanda tek varisiydi. Babası tutuklanıncaya kadar çok güzel bir hayatı vardı, gerçek bir prenses gibiydi. Babası tutuklanınca ve Soykamer ailesinin tüm mal varlığına devlet tarafından el koyulunca beraber büyüdüğü çocukluk arkadaşlarının ona olan kıskançlıkları dolayısıyla ondan nefret ettiklerini öğrenen Aden Soykamer tüm bunların ağırlığını kaldıramayıp aslında gerçek düşmanı olan adama sığındığının farkında değildir.

``Canavarlarınızla tanışmak ister misiniz? Gölge benliğinizi hapsetmek yerine davetime kulak verin. Karanlık tarafınızı keşfederken bir yanda ölüm ve yaşam arasındaki ince çizgide gerçekten yaşamanın ne olduğunu görün.`` Geçmişin yolları geleceğin nereye gideceğini karar verirken zamana kafa tutan iki ruhun kaderi tek bir yola çıkıyordu. Ya bu yolu büyük bedeller ödeyerek kazanacaklardı. Ya da büyük kayıplar vererek mağlubiyete uğrayacaklardı.

"Hiç değişmemişsin." Genç adam duyduğu sesle arkasını döndü. Karşısındaki kadın ona tanıdık ama bir o kadar da yabancıydı. "Hâlâ o küstah, dünyanın kendi etrafında döndüğünü zanneden toy oğlan çocuğusun." diye devam etti genç kadın. Karşısındaki kadını beğeni dolu bakışlarla süzerken, "Tanışıyor muyuz?" diye sormayı ihmal etmedi Cihan. Duyduğu soru üzerine, kırılan kalbinin sesi kulaklarına ulaştı. Kendisini hatırlamıyordu bile. Paramparça olan kalbinin parçalarını bir halının altına süpürerek suratına her zamanki, duygusuz ifadeyi yerleştirdi. "Cihan bey, adamlarınıza da defalarca söyledim, Böğürtlen satılık değil ve asla olmayacak. Boşuna buraya kadar zahmet etmişsiniz." "Bir dakika," diye itiraz etti adam. "Daha birkaç dakika öncesinde beni tanıdığınızı ima ettiniz ama ben sizi tanıdığımı zannetmiyorum." diye devam etti. Ardından suratına çapkın bir gülümseme yerleştirdi. "Böyle bir hanımefendiyi unutmam mümkün değil." Alaycı bir gülümseme kondu kadının dudaklarına. "Ne yapmaya çalıştığınızın farkındayım ama şansınızı yanlış yerde deniyorsunuz." *** Sare Güneri, ilk görüşte sırılsıklam aşık olduğu genç tarafından alay konusu yapıldığında sadece 18 yaşındaydı. Kalbi öyle kırılmıştı ki bir daha asla parçalarını bir araya getiremeyeceğini zannetmişti. Derken, kader onları yıllar sonra tekrar karşı karşıya getirmişti. Bu defa roller değişmişti, kaçan kendisi, kovalayan yıllar önce kalbini parçalara ayırdığı genç kızı hatırlamayan o adamdı. Sare, kendisini alay konusuna çevirip, tüm üniversite hayatını zehir eden o adamdan bir intikam almayı düşünürken, işler sarpa sarmış ve hiç beklenmedik bir sürprizle karşı karşıya kalmıştı. *** "Portakal mevsimiydi ben sana aşık olduğumda, şimdi yine bir portakal mevsiminde sana duyduğum o aşkı noktalıyorum."